علویان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جزبدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: متن دارای ویکی‌متن نامتناظر ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز جاگزینی واژه‌‌ی بیشتر بجای (عمدتاً).
برچسب‌ها: متن دارای ویکی‌متن نامتناظر ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۳: خط ۳:


== منسوب به علی بن ابی‌طالب ==
== منسوب به علی بن ابی‌طالب ==
علویان عمدتاً یعنی کسانی که منسوب به علی بن ابی‌طالب امام نخست شیعیان باشند و در طول تاریخ به پیروان وی گفته شده‌است. این واژه به این موردها اشاره دارد:
علویان بیشتر یعنی کسانی که منسوب به علی بن ابی‌طالب امام نخست شیعیان باشند و در طول تاریخ به پیروان وی گفته شده‌است. این واژه به این موردها اشاره دارد:
* [[خاندان علی]] به نوادگان علی بن ابی‌طالب
* [[خاندان علی]] به نوادگان علی بن ابی‌طالب
* [[علویان (طبرستان)|علویان طبرستان]] گروهی از علویان زیدی که در فاصله ۸۶۴–۹۲۸ میلادی در [[طبرستان]] حکومت کردند.
* [[علویان (طبرستان)|علویان طبرستان]] گروهی از علویان زیدی که در فاصله ۸۶۴–۹۲۸ میلادی در [[طبرستان]] حکومت کردند.

نسخهٔ ‏۲۷ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۰۴

علویان ممکن است به اینها اشاره داشته‌باشد:

منسوب به علی بن ابی‌طالب

علویان بیشتر یعنی کسانی که منسوب به علی بن ابی‌طالب امام نخست شیعیان باشند و در طول تاریخ به پیروان وی گفته شده‌است. این واژه به این موردها اشاره دارد:

تحولات فرهنگی دوره علویان

هجرت علویان به طبرستان و دیلم، تأثیرات فرهنگی مهمی در آن مناطق بر جای نهاد. وقتی یحیی بن عبدالله وارد آنجا شد،‌ مردم دیلم را به اسلام دعوت کرد و مسجدی بنا کرد. او دل‌های مردم را به سوی اسلام سوق داد. پسانترها حضور علویان در منطقه به تدریج بر افکار و اذهان مردم تأثیرات مثبتی گذاشت، به ویژه که مردم آنان را به پاکی،‌ زهد و تقوا می شناختند. حسن بن زید (داعی کبیر)،‌در همان آغاز حرکت خود به مردم اعلام کرد: برای برپا داشتن کتاب خدا و سنت محمد پیامبر خدا و امر به معروف و نهی از منکر با شما بیعت می کنم. وی حرکت تبلیغی خود را بر همین اساس که نشان از خط مشی معین او دارد،‌ آغاز کرد و برای کارگزاران خود، دستورالعملی بدین شرح صادر کرد تا بدان عمل کنند:

۱. به کتاب و سنت پیامبر و آنچه که به طور یقین از امیرمومنان علی در اصول و فروع رسیده، عمل شود.

۲. حضرت علی را بر همه امت برتر بدانند.

۳. مردم را از اعتقاد نسبت به جبر و تشبیه، به شدت بازدارند و از دشمنی با موحدان که به عدل و توحید معتقدند،‌ بر حذر باشند.

۴. بسم الله الرحمن الرحیم را با صدای بلند (به جهر) در نمازها بخوانند.

۵. در نماز صبح،‌ قنوت را به جا آورند.

۶. برای نماز میت، پنج تکبیر بگویند.

۷. هنگام وضو گرفتن، مسح کفشها ترک شود.

۸. حی علی خیر العمل در اذان و اقامه گفته شود.»

حسن بن زید با این منشور به تبیین حکومت دینی خود پرداخت و تبلیغ‌گرانی را به شهرها روانه کرد.[۱]

از برخی گزارش‌ها به دست می آید که پیش از تشکیل دولت علوی،‌ برخی از منطقه‌های طبرستان از جمله گرگان، پیرو شیعه امامی بوده‌اند.[۲]

دودمان‌ها

  • علویان مراکش، دودمانی در شمال آفریقا که هم‌اکنون حاکمیت کشور مغرب را در دست دارند

مکان‌ها

کسان

جستارهای وابسته

  1. حسین حسینیان مقدم، منصور داداش نژاد،‌ حسین مرادی نسب و محمدرضا هدایت پناه زیر نظر دکتر سید احمدرضا خضری (۱۳۹۳). تاریخ تشیع ۲: دولت ها،‌خاندان ها و آثار علمی و فرهنگی شیعه. تهران و قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه. صص. ۱۸. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۷۸۸-۳۷-۳.
  2. الراوندي، قطب الدين. الخرائج والجرائح. صص. ج ۱٫ ص ۴۲۵.