مهستی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
== زندگی‌نامه == |
== زندگی‌نامه == |
||
[[پرونده:Mahasti-hayedeh-Chaharshanbe Suri.jpg|جایگزین=|بندانگشتی|271x271پیکسل|تصویر مهستی وهایده. درروزچهارشنبه سوری بر جلد مجله «اطلاعات هفتگی»]] |
[[پرونده:Mahasti-hayedeh-Chaharshanbe Suri.jpg|جایگزین=|بندانگشتی|271x271پیکسل|تصویر مهستی وهایده. درروزچهارشنبه سوری بر جلد مجله «اطلاعات هفتگی»]] |
||
مهستی با نام اصلی |
مهستی با نام اصلی افتخارجه دده‌بالا- در ۲۵ آبان ۱۳۲۵ در تهران، [[خیابان ایران]] ([[خیابان عین الدوله]])، زاده شد. او مدتی با کورس ناظمیان ازدواج کرد ولی از هم جدا شدند<ref name=autogenerated3>[http://www.stockholmian.com/news/persiska/2007/06june/034_encrypt.htm مهستی هنرمند پرآوازه ایران درگذشت]</ref> پدر وی محمد دده‌بالاز تهریز ب بودو مادرش زینت بلغاراز رشت ی بودند. [[پرویز یاحقی]] استعداد خوانندگی او را در نوجوانی کشف کرد. خواهر او [[هایده]] نیز یکی از بزرگ‌ترین خوانندگان موسیقی پاپ سنتی ایران است. پرویز یاحقی صدای او را در یکی از مجلس‌ها به‌طور اتفاقی می‌شنود و بسیار به صدایش علاقه‌مند می‌شود و وی را به خوانندگی و موسیقی تشویق می‌کند. اکبر گلپایگانی در مصاحبه ای عنوان می‌کند که هایده و مهستی را او آموزش داده و سپس به آهنگسازان معرفی کرده‌است.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وبگاه=http://www.cinemajournal.ir/اکبر-گلپایگانی-در-گفتگویی-تفصیلی-بیان/|نشانی=|عنوان=}}</ref> هایده از مهستی بزرگ‌تر بود اما مهستی به علت تجرد، زودتر از خواهر خود پا در وادی هنر گذاشت. وی نام هنری خود را از [[مهستی گنجوی]] شاعر معروف ایرانی برگرفت. |
||
شروع کار مهستی در سن ۱۶ سالگی<ref>{{یادکرد وب|وبگاه=old.sharghdaily.ir|نشانی=http://old.sharghdaily.ir/news/90/04/02/12592.html|عنوان=روزنامه شرق- |
شروع کار مهستی در سن ۱۶ سالگی<ref>{{یادکرد وب|وبگاه=old.sharghdaily.ir|نشانی=http://old.sharghdaily.ir/news/90/04/02/12592.html|عنوان=روزنامه شرق- |
||
نسخهٔ ۸ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۲۲:۱۷
 | این مقاله شامل فهرستی از منابع، کتب مرتبط یا پیوندهای بیرونی است، اما بهدلیل فقدان یادکردهای درونخطی، منابع آن همچنان مبهم هستند. |
| مهستی | |
|---|---|
 مجله زنان درسال۱۳۵۰ | |
| اطلاعات پس‌زمینه | |
| نام تولد | افتخار دده‌بالا |
| نام(های) دیگر | مهستی |
| زاده | ۲۵ آبان ۱۳۲۵ تهران، ایران |
| درگذشته | ساعت 7:50 صبح ۴ تیر ۱۳۸۶ (۶۰ سال) سانتا روزا، آمریکا |
| ژانر | سنتی ایرانی، پاپ ایرانی مردمی |
| سال‌های فعالیت | سال ۱۳۴۲–۱۳۸۶ |
| ناشر(ان) | کلتکس رکورد،شرکت ترانه،آونگ میوزیک |
| همکاری‌های مرتبط | خوانندگی |
| نوع صوت | متزو سوپرانو |
افتخار دده‌بالا با نام هنری مهستی (زاده ۲۵ آبان ۱۳۲۵[۱] – درگذشت ۴ تیر ۱٣٨۶[۲]) خواننده ایرانی موسیقی سنتی و مردمی و پاپ ایرانی بود. از او با نام‌هایی چون بانوی آواز گلها و دل‌ها یاد می‌شود.[۲] وی کمی پیش از انقلاب از ایران خارج شد، ابتدا به بریتانیا و سپس برای همیشه به آمریکا رفت و تا زمان مرگ در آن کشور زندگی می‌کرد. بیشتر آثاری که او پس از انقلاب اجرا کرد در قالب ترانه‌های پاپ سنتی و مردمی هستند. مهستی خواهر هایده، خوانندهٔ معروف ایرانی بود.او همچنین عّمه نادره سالارپور دوبلور معروف ایرانی می‌باشد.
زندگی‌نامه
مهستی با نام اصلی افتخارجه دده‌بالا- در ۲۵ آبان ۱۳۲۵ در تهران، خیابان ایران (خیابان عین الدوله)، زاده شد. او مدتی با کورس ناظمیان ازدواج کرد ولی از هم جدا شدند[۱] پدر وی محمد دده‌بالاز تهریز ب بودو مادرش زینت بلغاراز رشت ی بودند. پرویز یاحقی استعداد خوانندگی او را در نوجوانی کشف کرد. خواهر او هایده نیز یکی از بزرگ‌ترین خوانندگان موسیقی پاپ سنتی ایران است. پرویز یاحقی صدای او را در یکی از مجلس‌ها به‌طور اتفاقی می‌شنود و بسیار به صدایش علاقه‌مند می‌شود و وی را به خوانندگی و موسیقی تشویق می‌کند. اکبر گلپایگانی در مصاحبه ای عنوان می‌کند که هایده و مهستی را او آموزش داده و سپس به آهنگسازان معرفی کرده‌است.[۳] هایده از مهستی بزرگ‌تر بود اما مهستی به علت تجرد، زودتر از خواهر خود پا در وادی هنر گذاشت. وی نام هنری خود را از مهستی گنجوی شاعر معروف ایرانی برگرفت.
شروع کار مهستی در سن ۱۶ سالگی[۴] در برنامه گلها شماره ۴۲۰[۵] و با خواندن ترانه‌ای به نام آن که دلم را برده خدایا ساختهٔ بیژن ترقی در سبک موسیقی کلاسیک ایرانی بود اما پس از طی زمان و همراه با گرایش عمومی برای موسیقی پاپ به خصوص در دوران پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران آهنگ‌هایی نیز در این سبک اجرا نمود نخستین کار وی در این زمینه ترانه بچه نشو ای دل ساخته جهانبخش پازوکی بود.[نیازمند منبع]
در ابتدا خانواده وی نسبت به آواز خوانی او اظهار بی‌میلی می‌کردند چراکه در آن دوران خوانندگی برای یک زن مناسب تلقی نمی‌شد و خوب نبود.[نیازمند منبع]
قبل از انقلاب همسر اول مهستی پس از مدتی زندگی با او عاشق فیروزه خواننده کوچه بازاری شده و پس از جدایی از مهستی با فیروزه ازدواج کرد. مهستی علاقه زیادی به همسرش داشت و با این اتفاق بسیار غمگین شد ترانه‌های بیا خونه، بازیچه و سرانجام دلقک خطاب به کورس ناظمیان توسط مهستی خوانده شد ولی پس از مدتی با همسر دومش ازدواج کرد. مهستی دو بار ازدواج کرد و سرانجام هر دو ازدواج طلاق بود. از ازدواج اول با کورس ناظمیان صاحب دختری به نام سحر ناظمیان است. ازدواج دوم او با بهرام سنندجی صاحب کارخانهٔ کفش بود.[نیازمند منبع] مهستی از تنها دختر خود یعنی سحر دو نوه دختری به نام‌های ناتاشا و ناتالی داشت.
در سال ۲۰۰۵ میلادی، آکادمی جهانی هنر، ادبیات و رسانه از وی برای بیش از ۴۰ سال فعالیت در زمینه موسیقی سنتیو مردمی و پاپ ایرانی تقدیر به عمل آورد و به وی نشان شیر بالدار طلایی اهدا گردید.[۶]
از او با احتساب گل‌های رنگارنگ حدود چهل آلبوم برجای مانده‌است.[۷]مردمی بودن و و شرکت در بسیاری از کارهای عام‌المنفعه و همچنین برخورد صمیمانه وی با مردم در کنسرتها باعث علاقه زیاد مردم به وی بود که باعث شد نسل‌هایی که بعد از مرگ وی به دنیا آمده بودند تا به امروز وی و و ترانه‌های او را به خوبی بشناسند و از آن‌ها استقبال کنند و آن را دوست داشته باشند.
دوران بیماری
مهستی تا حدود چهار سال بیماری خود را از اطلاع عموم مردم پنهان نگاه داشت اگرچه تحت شیمی درمانی خفیف و خطرناک قرار گرفته بود. پزشکان به او هشدار داده بودند که در صورت مداوا با دوز بالاتر که مورد نیاز شرایط اوست، امکان ایجاد مشکل در صدایش وجود خواهد داشت. با این وجود در نوروز ۱۳۷۶ بعد از چندین روز اجرای برنامه در کنسرتی که به همراه ستار و گلپا قرار بود در دبی انجام دهد به علت ظهور مجدد علایم بیماری و وخامت حال عمومی از اجرای کنسرت بازماند. وی فوراً به لس آنجلس بازگشت و در برنامه تلویزیونی در مصاحبه با نادره سالار پور، (برادر زاده خود) به همراه دخترو نوه‌های خود و پزشک خانوادگی شرکت کرد و اعلام کرد که به بیماری سرطان مبتلا است و باید پرتو درمانی شود. به همین دلیل پس از انجام مداوا به همراه دخترش به شمال کالیفرنیا رفت و در مجهزترین بیمارستان سانتا روزا که متعلق به همسر سحر بود بستری گردید.[۸]
درگذشت
مهستی پس از انتشار آلبوم موفق «از خدا خواسته» در حالی که مشغول تهیه آلبومی دیگر با همکاری شادمهر عقیلی بود، پس از چهار سال بیماری سرطان روده بزرگ در سانتا روزای کالیفرنیا در ساعت ۷:۵۲ صبح ۴ تیر ۱۳۸۶ خورشیدی در سن ۶۰ سالگی درگذشت.[۱]
پیکر وی پس از انتقال از شمال کالیفرنیا، در ساعت ۱۲:۳۰ روز جمعه ۸ تیر ۱۳۸۶ خورشیدی در گورستان وست‌وود در لس آنجلس در کنار آرامگاه خواهرش هایده و مادرشان به خاک سپرده شد. هزاران نفر از جمله خوانندگان و بازیگران برجسته ایرانی مقیم خارج از کشور و جمشید دلشاد نخستین شهردار ایرانی در ایالت کالیفرنیا و بیژن پاکزاد یکی از طراحان معروف ایرانی مقیم آمریکا در مراسم خاکسپاری وی شرکت کردند. به گفته دولت فدرال آمریکا بعد از مرلین مونرو و قبل از مایکل جکسون تشیع جنازه وی دومین مراسم بزرگ و استثنایی ایالات متحده آمریکا بود که منجر به تعطیلی کامل یک‌ساعته خیابان‌های لس آنجلس گردید.[۱]روحش شاد و یادش گرامی.
آلبوم‌شناسی
مهستی با تعداد بسیاری از آهنگسازان ایرانی در سبک‌های گوناگون، از پرویز یاحقی و اسدالله ملک گرفته تا انوشیروان روحانی، صادق نوجوکی، محمد حیدری، منوچهر چشم‌آذر و مهرداد آسمانی، ناصر چشم آذر و با ترانه‌سرایانی چون بیژن ترقی، تورج نگهبان، لیلا کسری (هدیه)، هما میرافشار، همایون هشیارنژاد، ژاکلین و اردلان سرفراز همکاری داشت. بیشتر کارهای او (در حدود ۶۰ اثر) از جهانبخش پازوکی است.
در اواخر عمر و در آلبوم آخر (از خدا خواسته)، با شادمهر عقیلی (آهنگساز و تنظیم‌کننده) و مریم حیدرزاده (ترانه‌سرا) همکاری کرد.
مهستی در بسیاری از فیلم‌های ایرانی قبل از انقلاب به جای هنرپیشه نقش اول فیلم خوانده که اکثراً به جای نیلوفر و همچنین آذر شیوا… مرجان و… از جمله این ترانه‌ها و فیلم‌ها می‌توان به ترانه چرا در ببر مازندران… جمجمک و چشمان آهو در شیرین و فرهاد / بر آسمان نوشته و نخستین عشق در شکوه قهرمان/یاد او و بی تو چکنم در فیلم نسل شجاعان/پشیمان به همراه ایرج خواجه امیری در فیلم شهر هرت / ترانه خدایا چه کردم در فیلم قاتلین هم می‌گریند/ یادم میاد در فیلم مرغ تخم طلا و ژانویه در فیلم ماجرای شب ژانویه و چند فیلم دیگر اشاره کرد. آخرین موزیک ویدیو مهستی در آلبوم از خدا خواسته آهنگ شاید اگر بود اما آخرین آهنگ او وقتی رفتم بود که این آهنگ پس از فوت او منتشر شد که این آهنگ موجب تحت تأثیر قرار گرفتن و احساساتی شدن طرفداران او گردید.
- آشفته (۱۳۷۲)
- اسیر (۱۳۷۱)
- بی نوادل
- آوازک (۱۳۷۸)
- از خدا خواسته (۱۳۸۴)
- بزم (آواز دلدادگان)
- بزم بهار (با همراهی ستار)
- بیگانه (۱۳۷۳)
- دلداده (۱۳۸۰)
- قسم (۱۳۷۸)
- گل گندم
- گل امید (۱۳۷۲)
- گل‌های رنگارنگ
- حقیقت (با همراهی ستار)
- همیشه عاشق (۱۳۷۸)
- همیشه سبز (۱۳۸۲)
- هوای یار
- هوای عاشقی (۱۳۷۷)
- لبخند (با همراهی شهرام صولتی)
- مستی (۱۳۷۱)
- مهمان (با همراهی هایده)
- موج (۱۳۷۲)
- مسافر (۱۳۷۰)
- نامه (۱۳۷۳)
- اوج صدا (با همراهی هایده)
- سراب عشق (۱۳۵۷)
- سپیده‌دم (۱۳۶۰)
- تقدیر (۱۳۷۶) (با همراهی گلپا)
- ترانه سال (با همراهی معین و هایده)
- تو بزن تا من برقصم (۱۳۵۶)
- ضیافت (۱۳۷۰) (با همراهی ستار و عاصف)
دیدگاه‌ها
زهرا اشراقی: هایده و مهستی از زیبایی‌های موسیقی ما هستند.[۹]
-
«شاه‌ماهی به دیدار بانوی آواز می‌رود» عکس از جلد مجله شبکه تپش
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ مهستی هنرمند پرآوازه ایران درگذشت
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ رادیو زمانه
- ↑ http://www.cinemajournal.ir/اکبر-گلپایگانی-در-گفتگویی-تفصیلی-بیان/. پارامتر
|عنوان= یا |title=ناموجود یا خالی (کمک); پیوند خارجی در|وبگاه=وجود دارد (کمک); پارامتر|پیوند=ناموجود یا خالی (کمک) - ↑ «روزنامه شرق- سالشمار زندگی استاد پرویز یاحقی- پنجشنبه، 2 تیر 1390». old.sharghdaily.ir. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۱۱-۱۶. کاراکتر line feed character در
|عنوان=در موقعیت 13 (کمک) - ↑ [مصاحبه نادر رفیعی در میدنایت شو با مهستی ۱۹۸۷]
- ↑ خبرگزاری بی‌بی‌سی مهستی در کالیفرنیا درگذشت
- ↑ خبرگزاری انتخاب
- ↑ [۲۶مصاحبه تلویزیون امید ایران با کیوان پسر هایده و سحر دختر مهستی June 2007]
- ↑ مشرق نیوز. «صدای هایده و مهستی را دوست دارم».
پیوند به بیرون
- مهستی در سوره‌سینما
- موزیک ویدئوی دورنگی در برنامه رنگارنگ در یوتیوب
- صفحه در وبگاه ایران‌ترانه
- ویدئوی مهستی در خانه‌اش در لس آنجلس، سیزده بدر ۱۳۶۲ / ۱۹۸۳
- گفتگوی مهستی با نادره سالارپور در مورد بیماری خود
- تصاویری از آیین خاکسپاری
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| سایر | |
- اهالی تهران
- ایرانیان مقیم لس آنجلس
- افراد آمریکایی ایرانیتبار
- ایرانیهای مهاجرتکرده به بریتانیا
- تبعیدشدگان مربوط به انقلاب ۱۳۵۷ ایران در ایالات متحده آمریکا
- تبعیدشدگان مربوط به انقلاب ۱۳۵۷ ایران در بریتانیا
- خاکسپاریها در گورستان مموریال پارک وست‌وود
- خوانندگان اهل تهران
- خوانندگان زن پاپ اهل ایران
- خوانندگان زن اهل ایران
- خوانندگان زن سده ۲۰ (میلادی)
- خوانندگان سده ۲۰ (میلادی)
- خوانندگان فارسیزبان
- درگذشتگان ۱۳۸۶
- درگذشتگان ۲۰۰۷ (میلادی)
- درگذشتگان به علت سرطان
- درگذشتگان به علت سرطان روده بزرگ
- زادگان ۱۳۲۵
- زادگان ۱۹۴۶ (میلادی)
- فارسیزبانان
- درگذشتگان به علت سرطان در کالیفرنیا
- موسیقیدانان با نام مستعار
- مهاجران ایرانی به ایالات متحده آمریکا