سید جلال‌الدین اشرف: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Gilanof (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
Gilanof (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۲: خط ۲:
[[پرونده:Jalaleddin-ashraf-Shrine.JPG|بندانگشتی|300px|چپ|نمای بیرونی مرقد سیدجلال‌الدین اشرف]]
[[پرونده:Jalaleddin-ashraf-Shrine.JPG|بندانگشتی|300px|چپ|نمای بیرونی مرقد سیدجلال‌الدین اشرف]]
[[پرونده:Jalaleddin-ashraf-Shrine-2.JPG|بندانگشتی|300px|چپ|نمائی از ضریح مرقد سیدجلال‌الدین اشرف]]
[[پرونده:Jalaleddin-ashraf-Shrine-2.JPG|بندانگشتی|300px|چپ|نمائی از ضریح مرقد سیدجلال‌الدین اشرف]]
بنابر نوشته منابع معتبر اوایل قرن هفتم هجری قمری، سیداشرف حسنی علوی غریبی بود که در سال 544ق. در لیاهجان (لاهیجان) گیلان کاندیدای امامت مذهب زیدیه شد و خیلی زود کارش رونق گرفت، اما شیخ جمال الدین ابویوسف بن علی خانکنجی با او مخالفت کرد و دو سال و اندی پس از برگزیده شدنش در سرزمین تجن (گوکه) فوت کرد. قبرش معروف و در روستای کُجاین (کوچان) مورد زیارت است. او فردی سنگدل و خونخوار بود
بنابر نوشته منابع معتبر اوایل قرن هفتم هجری قمری، سیداشرف حسنی علوی غریبی بود که در سال 544ق. در لیاهجان (لاهیجان) گیلان نامزد امامت مذهب زیدیه شد و خیلی زود کارش رونق گرفت، اما شیخ جمال الدین ابویوسف بن علی خانکنجی با او مخالفت کرد و دو سال و اندی پس از برگزیده شدنش در سرزمین تجن (گوکه) فوت کرد. گورش نامدار و زیارتگاه ناآگاهان است .
و و آنانی که با او همداستان نبودند را می کشت دارایی شان را تاراج می کرد و خانه شان را به آتش می کشید.
او فردی سنگدل و خونخوار بود و آنانی را که با او همداستان نبودند می کشت ، دارایی شان را تاراج می کرد و خانه شان را به آتش می کشید.


== پانویس ==
== پانویس ==

نسخهٔ ‏۸ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۰۱:۲۸

نمای بیرونی مرقد سیدجلال‌الدین اشرف
نمائی از ضریح مرقد سیدجلال‌الدین اشرف
 بنابر نوشته منابع معتبر اوایل قرن هفتم هجری قمری، سیداشرف حسنی علوی غریبی بود که در سال 544ق. در لیاهجان (لاهیجان) گیلان نامزد امامت مذهب زیدیه شد و خیلی زود کارش رونق گرفت، اما شیخ جمال الدین ابویوسف بن علی خانکنجی با او مخالفت کرد و دو سال و اندی پس از برگزیده شدنش در سرزمین تجن (گوکه) فوت کرد. گورش نامدار و زیارتگاه ناآگاهان است .
او فردی سنگدل و خونخوار بود و آنانی را که با او همداستان نبودند  می کشت ، دارایی شان را تاراج می کرد و خانه شان را به آتش می کشید.

پانویس

منابع