ارغوانیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز تمیزکاری یادکردها (وظیفه ۱۹)
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی
 
خط ۱: خط ۱:
'''ارغوانیه''' نام یک باغ ییلاقی بزرگ در شمال [[تهران]] بوده، که در جنوب غربی [[قلهک]] قرار داشته و امروزه، [[داودیه]] خوانده می شود.
'''ارغوانیه''' نام یک باغ ییلاقی بزرگ در شمال [[تهران]] بوده، که در جنوب غربی [[قلهک]] قرار داشته و امروزه، [[داودیه]] خوانده می‌شود.
در اصفهان نیز منطقه ای به نام ارغوانیه در بالای شهرستان خوراسگان وجود دارد.
در اصفهان نیز منطقه ای به نام ارغوانیه در بالای شهرستان خوراسگان وجود دارد.




== وجه تسمیه ==
== وجه تسمیه ==
عده ای معتقدند که نام ارغوانیه به مناسبت [[درخت]]های [[ارغوان]]ی بوده که در خیابانهای این محل، کاشته شده بوده است.اما بعضی دیگر معتقدند که اینجا را [[ارغون میرزا]]، پسر [[حسنعلی میرزا شجاع السلطنه]] ساخته و به همین دلیل ارغوانیه نام گرفته است.
عده ای معتقدند که نام ارغوانیه به مناسبت [[درخت]]های [[ارغوان]]ی بوده که در خیابان‌های این محل، کاشته شده بوده‌است. اما بعضی دیگر معتقدند که اینجا را [[ارغون میرزا]]، پسر [[حسنعلی میرزا شجاع السلطنه]] ساخته و به همین دلیل ارغوانیه نام گرفته‌است.


== تاریخچه ==
== تاریخچه ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۲۱:۳۶

ارغوانیه نام یک باغ ییلاقی بزرگ در شمال تهران بوده، که در جنوب غربی قلهک قرار داشته و امروزه، داودیه خوانده می‌شود. در اصفهان نیز منطقه ای به نام ارغوانیه در بالای شهرستان خوراسگان وجود دارد.


وجه تسمیه[ویرایش]

عده ای معتقدند که نام ارغوانیه به مناسبت درختهای ارغوانی بوده که در خیابان‌های این محل، کاشته شده بوده‌است. اما بعضی دیگر معتقدند که اینجا را ارغون میرزا، پسر حسنعلی میرزا شجاع السلطنه ساخته و به همین دلیل ارغوانیه نام گرفته‌است.

تاریخچه[ویرایش]

گفته می‌شود مدتی پس از اینکه بساط ارغون میرزا و سایر بازماندگان حسنعلی میرزا برچیده شده و اموال آنان مصادره و ضبط گردید، میرزا آقاخان نوری، ارغوانیه را مالک شد. وی نام ارغوانیه را به نام پسرش میرزا داود خان، به داودیه تغییر داد و بعدها این محل به همین میرزا داود خان رسید. میرزا داوود خان، از داودیه با عنوان باغ ییلاقی خویش استفاده می نمود.

منبع[ویرایش]

  • بامداد، مهدی (۱۳۴۷شرح حال رجال ایران در قرن ۱۲ و ۱۳ و ۱۴ هجری(جلد ۱)، تهران: زوار