اشتوتگارت: تفاوت میان نسخه‌ها

مختصات: ۴۸°۴۷′ شمالی ۹°۱۱′ شرقی / ۴۸٫۷۸۳°شمالی ۹٫۱۸۳°شرقی / 48.783; 9.183
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
افزودن اطلاعات جدید درمورد شهر اشتوتگارت آلمان
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۳۳: خط ۳۳:
|category=
|category=
}}
}}
'''اشتوتگارت''' (به آلمانی: Stuttgart) ({{صدا|Stuttgart.ogg|آوا}}) پایتخت ایالت [[بادن-وورتمبرگ]] در جنوب غربی کشور [[آلمان]] است. این شهر بر روی [[رودخانه نکر]](Neckar) واقع شده است که مردم محلی به آن "دیگ بخار اشتوتگارت" میگویند. این شهر ششمین شهر بزرگ [[آلمان]] محسوب میشود و یکی از امن ترین شهر های آلمان است که بعد از [[نورنبرگ]] در رتبه دوم قرار گرفته است.
'''شتوتگارت''' (به آلمانی: Stuttgart) ({{صدا|Stuttgart.ogg|آوا}}) پایتخت ایالت [[بادن-وورتمبرگ]] در جنوب غربی کشور [[آلمان]] است. این شهر بر روی [[رودخانه نکر]](Neckar) واقع شده است که مردم محلی به آن "دیگ بخار شتوتگارت" میگویند. این شهر ششمین شهر بزرگ [[آلمان]] محسوب میشود و یکی از امن ترین شهر های آلمان است که بعد از [[نورنبرگ]] در رتبه دوم قرار گرفته است.


== جغرافیا ==
== جغرافیا ==

نسخهٔ ‏۴ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۲۲

اشتوتگارت
نشان اشتوتگارت
نشان
مختصات: ۴۸°۴۷′ شمالی ۹°۱۱′ شرقی / ۴۸٫۷۸۳°شمالی ۹٫۱۸۳°شرقی / 48.783; 9.183
کشورآلمان
ایالتبادن-وورتم‌برگ
منطقه اداریStuttgart
ناحیهStadtkreis
بنا نهاده10th century
تقسیمات23 districts
مدیریت
 • شهردارFritz Kuhn (Greens)
مساحت
 • کل۲۰۷٫۳۶ کیلومتر مربع (۸۰٫۰۶ مایل مربع)
بلندی
۲۴۵ متر (۸۰۴ پا)
جمعیت
 (December 2008)
 • کل۶۰۰٬۰۳۸
 • تراکم۲۹۰۰/کیلومتر مربع (۷۵۰۰/مایل مربع)
منطقه زمانی
CET/CEST (UTC+1/+2)
کدهای پستی
۷۰۱۷۳–۷۰۶۱۹
کدهای شماره‌گیری۰۷۱۱
پلاک خودروS
وبگاه

شتوتگارت (به آلمانی: Stuttgart) (دربارهٔ این پرونده آوا ) پایتخت ایالت بادن-وورتمبرگ در جنوب غربی کشور آلمان است. این شهر بر روی رودخانه نکر(Neckar) واقع شده است که مردم محلی به آن "دیگ بخار شتوتگارت" میگویند. این شهر ششمین شهر بزرگ آلمان محسوب میشود و یکی از امن ترین شهر های آلمان است که بعد از نورنبرگ در رتبه دوم قرار گرفته است.

جغرافیا

محدوده مرکزی اشتوتگارت در دره ای بارور در حدود 900 فوت (270 متر) بالاتر از سطح دریا قرار دارد. اشتوتگارت منطقه ای حدود 207.35 کیلومتر مربع را پوشش میدهد و یکی از 14 مرکز منطقه ای در بادن-وورتمبرگ است و به طور طبیعی مرکز اصلی منطقه اشتورتگارت است.

جمعیت شناسی

جمعیت شهر اشتوتگارت به طور پیوسته بین سال 1960 (637،539) و 2000 (586،978) کاهش یافت. سپس سطوح پایین بیکاری و فرصت های جذابی در زمینه تحصیلات متوسطه منجر به رشد جمعیت جدید شد، که به ویژه توسط بزرگسالان جوان آلمان شرقی پیش می رود. برای اولین بار در بعد از چند دهه، در سال 2006، در شهر نیز تولد بیشتر از مرگ بود. در آوریل 2008 در شهر 590720 نفر جمعیت داشتند.

مهاجران

در سال 2000، 22.8 درصد از جمعیت شهروندی آلمان را نداشتند، در سال 2006 این میزان به 21.7 درصد کاهش یافت. بزرگترین گروه از اتباع خارجی ترک ها (22252)، یونانیان (14،341)، ایتالیایی ها (13،978)، کراوات (12،985)، صرب ها (11،547) و مهاجران از رومانی، بوسنی و هرزگوین، پرتغال، لهستان، فرانسه و اتریش بودند. 39٪ اتباع خارجی از اتحادیه اروپا (بیشتر ایتالیا، یونان و لهستان) هستند.

مذهب

در سال 2014، 26.2 درصد از ساکنان پروتستان و 24.0 درصد از کاتولیک های رومی بودند. 49.8 درصد از جمعیت به دسته های دیگر وارد شدند: مسلمانان، یهودیان و کسانی که یا هیچ مذهبی دنبال نمی کردند و یا در آمار رسمی ثبت نشده اند.

بیکاری

نرخ بیکاری در منطقه اشتوتگارت بالاتر از میانگین بادن وورتمبرگ است اما در مقایسه با دیگر مناطق شهری در آلمان بسیار کم است. در نوامبر 2008، قبل از زمستان سالیانه، بیکاری در منطقه اشتوتگارت 3.8٪ بود که 0.1٪ پایین تر از نرخ بادن وورتمبرگ بود و در فوریه 2009 4.7٪ بود. نرخ بیکاری در خود شهر اشتوتگارت در طول دوره مشابه 5.2 و 6.0 درصد بود (به ترتیب 8 نوامبر و 9 فوریه).

اقتصاد

کارخانه‌های خودروسازی مرسدس بنز، پورشه و نیز کارخانه تولید لوازم الکترونیکی بوش در اشتوتگارت مستقر هستند و سهم عمده‌ای را در ایجاد اشتغال در این شهر را ایفا می‌کنند.[۱]

پژوهشگاه دولتی در اشتوگارت ۱۱٪ از کل بودجه تحقیق و توسعه R&D دولت فدرال را به خود اختصاص داده است که این خود رقمی بالغ بر ۱٫۲ میلیارد یورو می‌باشد.[۲]

کارخانه مرکزی پورشه در منطقه زوفن‌هاوزن و اداره مرکزی شرکت سهامی دایملر آگ در اشتوتگارت قرار دارند.[۳]

اشتوتگارت دارای نهمین نمایشگاه بزرگ آلمان، نمایشگاه اشتوتگارت است که در حومه شهر در کنار فرودگاه اشتوتگارت قرار دارد.


منابع