ویلیام سالیوان: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده

درخط

نسخهٔ ‏۲۲ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۸:۱۷

ویلیام هیلی سالیوان (به انگلیسی: William Healy Sullivan) (زاده ۱۲ اکتبر ۱۹۲۲ - درگذشته ۱۱ اکتبر ۲۰۱۳) آخرین سفیر آمریکا در ایران بود که از سال ۱۹۷۷ تا ۱۹۷۹ در ایران خدمت می‌کرد.

ماموریت‌ها

سالیوان، پیش از انتخاب به عنوان سفیر آمریکا در تهران، هیچگاه تجربه کار با ایران و حتی یک کشور اسلامی را نداشت. نزدیک‌ترین محل مأموریت او به تهران کلکته، آن هم حدود سی سال پیش از حضور در ایران بود.^[۱] سالیوان در طول دوره مأموریت خود با انقلاب اسلامی ایران مواجه شد و تحت تأثیر اختلافات سایروس ونس و زیبیگنیو برژینسکی،^[۲] با برژینسکی درگیری لفظی پیدا کرد. اندکی پس از پیروزی انقلاب ایران، و پیش از بحران گروگانگیری سفارت آمریکا در تهران، سالیوان به آمریکا فرا خوانده شد و بلافاصله بازنشسته گردید.^[۳]

منابع

↑ ماموریت در ایران. خاطرات دو سفیر. محمود طلوعی. نشر علم. ص ۲۱
↑ خاطرات برژینسکی. منوچهر یزدانیار. انتشارات کاوش. خرداد ۶۲ ص ۴۸ تا ۶۵
↑ ماموریت در ایران. خاطرات دو سفیر. مقدمه محمود طلوعی. نشر علم. ص ۱۲

[1] ماموریت در ایران. خاطرات دو سفیر. محمود طلوعی. نشر علم. ص ۲۱

[2] خاطرات برژینسکی. منوچهر یزدانیار. انتشارات کاوش. خرداد ۶۲ ص ۴۸ تا ۶۵

[3] ماموریت در ایران. خاطرات دو سفیر. مقدمه محمود طلوعی. نشر علم. ص ۱۲

[۱]

[۲]

[۳]

@@ خط ۴: / خط ۴: @@
 == ماموریت‌ها ==
-سالیوان، پیش از انتخاب به عنوان سفیر آمریکا در تهران، هیچگاه تجربه کار با ایران و حتی یک [[کشور اسلامی]] را نداشت. نزدیک‌ترین محل ماموریت او به تهران [[کلکته]]، آن هم حدود سی سال پیش از حضور در ایران بود.<ref>ماموریت در ایران. خاطرات دو سفیر. محمود طلوعی. نشر علم. ص ۲۱</ref> سالیوان در طول دوره ماموریت خود با [[انقلاب ایران (۱۳۵۷)|انقلاب اسلامی ایران]] مواجه شد و تحت تاثیر اختلافات [[سایروس ونس]] و [[زیبیگنیو برژینسکی]]،<ref>خاطرات برژینسکی. منوچهر یزدانیار. انتشارات کاوش. خرداد ۶۲ ص ۴۸ تا ۶۵</ref> با برژینسکی درگیری لفظی پیدا کرد. اندکی پس از پیروزی انقلاب ایران، و پیش از بحران گروگانگیری [[سفارت آمریکا در تهران]]، سالیوان به آمریکا فرا خوانده شد و بلافاصله بازنشسته گردید.<ref>ماموریت در ایران. خاطرات دو سفیر. مقدمه محمود طلوعی. نشر علم. ص ۱۲</ref>
+سالیوان، پیش از انتخاب به عنوان سفیر آمریکا در تهران، هیچگاه تجربه کار با ایران و حتی یک [[کشور اسلامی]] را نداشت. نزدیک‌ترین محل مأموریت او به تهران [[کلکته]]، آن هم حدود سی سال پیش از حضور در ایران بود.<ref>ماموریت در ایران. خاطرات دو سفیر. محمود طلوعی. نشر علم. ص ۲۱</ref> سالیوان در طول دوره مأموریت خود با [[انقلاب ایران (۱۳۵۷)|انقلاب اسلامی ایران]] مواجه شد و تحت تأثیر اختلافات [[سایروس ونس]] و [[زیبیگنیو برژینسکی]]،<ref>خاطرات برژینسکی. منوچهر یزدانیار. انتشارات کاوش. خرداد ۶۲ ص ۴۸ تا ۶۵</ref> با برژینسکی درگیری لفظی پیدا کرد. اندکی پس از پیروزی انقلاب ایران، و پیش از بحران گروگانگیری [[سفارت آمریکا در تهران]]، سالیوان به آمریکا فرا خوانده شد و بلافاصله بازنشسته گردید.<ref>ماموریت در ایران. خاطرات دو سفیر. مقدمه محمود طلوعی. نشر علم. ص ۱۲</ref>
 == منابع ==