نجف دریابندری: تفاوت میان نسخه‌ها
| خط ۱۱۰: | خط ۱۱۰: | ||
| |
| |
||
|- |
|- |
||
|''[[بازماندهٔ روز]]''||[[کازو ایشی‌گورو]]||{{بلی}}|||| |
|''[[بازماندهٔ روز]]''||[[کازو ایشی‌گورو]]||{{بلی}}||||۱۳۷۵ |
||
| |
|||
|- |
|- |
||
|''[[آنتیگونه]]''||[[سوفوکل]]||{{بلی}}|||||| |
|''[[آنتیگونه]]''||[[سوفوکل]]||{{بلی}}|||||| |
||
نسخهٔ ۱۷ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۶:۱۰
نجف دریابندری | |
|---|---|
 | |
| زاده | ۱ شهریور ۱۳۰۸۲۳ اوت ۱۹۲۹ (۹۴ سال)[۱] آبادان، |
| محل زندگی | تهران |
| پیشه | مترجم، نویسنده، مقاله‌نویس |
| ملیت | ایرانی |
| همسر(ها) | فهیمه راستکار (۱۳۹۱–۱۳۱۱) |
| فرزند(ان) | سهراب |
نجف دریابندری (زاده ۱۳۰۸ در آبادان) مترجم و نویسندهٔ معاصر ایرانی و عضو افتخاری انجمن صنفی مترجمان ایران است.
زندگی
نجف دریابندری در سال ۱۳۰۸ در شهر آبادان متولد شد. او دورهٔ ابتدایی را در مدرسه ۱۷ دی گذرانده و وارد دبیرستان رازی آبادان شد.[۲] او در سال سوم دبیرستان تحصیل را رها کرده و به دنبال کار رفته‌است.
حضور انگلیسی‌ها در تأسیسات نفتی شهر آبادان و تردد آنان در سطح شهر و کاربرد آن زبان، وی را به یادگیری زبان انگلیسی علاقه‌مند ساخت و به‌طور خودآموز به فراگیری این زبان پرداخت. در سال ۱۳۳۲ اولین اثر خود را که ترجمهٔ کتاب معروف وداع با اسلحه، نوشتهٔ ارنست همینگوی بود، برای چاپ به تهران فرستاد. همزمان با چاپ این کتاب در سال ۱۳۳۳، به دلیل فعالیت‌های سیاسی در آبادان به زندان افتاد و بعد از یک سال به زندان تهران منتقل شد.
در زندان به مسائل فلسفی علاقه‌مند شد و در مدت حبس، کتاب تاریخ فلسفه غرب اثر برتراند راسل را ترجمه کرد که بعدها توسط انتشارات سخن به چاپ رسید. وی پس از تحمل چهار سال حبس، در سال ۱۳۳۷ از زندان آزاد شد و به کارهای مختلفی روی آورد. در نهایت به عنوان سردبیر در انتشارات فرانکلین مشغول به کار شد. در آنجا به ترجمه آثار ادبی رمان‌نویسان و نمایشنامه‌نویسان معروف آمریکایی پرداخت و کتاب‌هایی همچون پیرمرد و دریا اثر ارنست همینگوی و هاکلبری فین اثر مارک توین را ترجمه کرد.
دریابندری مدت ۱۷ سال با مؤسسهٔ فرانکلین همکاری کرد و در حدود سال ۱۳۵۴ همکاری خود را با این مؤسسه قطع کرد. پس از آن برای ترجمه متون فیلم‌های خارجی با سازمان رادیو تلویزیون ملی ایران قرارداد بست. پس از انقلاب ۱۳۵۷ از این کار نیز کناره گرفت و به‌طور جدی به ترجمه و تألیف پرداخت. از جمله آثار وی می‌توان به ترجمه کتاب‌های یک گل سرخ برای امیلی و گور به گور نوشته ویلیام فاکنر، رگتایم و بیلی باتگیت اثر دکتروف، معنی هنر از هربرت رید و پیامبر و دیوانه نوشته جبران خلیل جبران اشاره کرد.
آقای دریابندری به مناسبت ترجمه آثار ادبی آمریکایی موفق به دریافت جایزه تورنتون وایلدر از دانشگاه کلمبیا گردیده‌است.
وی همچنین همسر فهیمه راستکار، هنرپیشه و دوبلور باسابقه تلویزیون، سینما و تئاتر است.
نجف دریابندری در ۲۳ آبان ۱۳۹۳ در پی سکته مغزی در آی سی یو بستری شد[۳] و پس از بهبودی حالش در ۳ آذر ۱۳۹۳ از بیمارستان مرخص شد.[۴]
نوشته‌ها
این جدول بیشترِ تألیفات و ترجمه‌های دریابندری را دربرمی‌گیرد.[۵]
ثبت ملی نویسنده
در تاریخ ۱۰ مرداد ۱۳۹۶ کمیته ملی ثبت میراث ناملموس در سالن کانون فرهنگی فجر تشکیل جلسه داد و در این جلسه نجف دریابندری به‌عنوان گنجینه زنده بشری در میراث خوراک در فهرست حاملان میراث ناملموس (نادره‌کاران) به‌ثبت رسید.[۶]
پانویس
- ↑ نجف دریابندری، مترجم و نویسنده، در آی سی یو بستری شد بی‌بی‌سی فارسی، ۲۳ آبان ۱۳۹۳
- ↑ «زندگی ادبی یک مترجم ادبی». بی‌بی‌سی فارسی. دریافت‌شده در ۲۶ اکتبر ۲۰۰۸.
- ↑ «نجف دریابندری به آی‌سی‌یو رفت». ایسنا. ۲۰۱۴-۱۱-۱۴. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۷-۰۶.
- ↑ «نجف دریابندری از بیمارستان مرخص شد». ایسنا. ۲۰۱۴-۱۱-۲۴. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۷-۰۶.
- ↑ خبرگزاری میراث فرهنگی. «نجف دریابندری: باید گلستان سعدی را بارها بخوانیم». خبرگزاری میراث فرهنگی. دریافت‌شده در ۴ اوت ۲۰۰۹.
- ↑ ««نجف دریابندری» ثبت ملی شد». ایسنا. ۲۰۱۷-۰۸-۰۲. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۷-۰۶.