شهرستان کهنوج: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۷۲: خط ۷۲:
|[[چاه حاجی کردی کرمانی|چاه حاجی]]
|[[چاه حاجی کردی کرمانی|چاه حاجی]]
|۵٬۲۳۲ نفر
|۵٬۲۳۲ نفر
|}
|}سرریگ 1000نفر


== آب و هوا ==
== آب و هوا ==

نسخهٔ ‏۲ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۳:۵۳

شهرستان کهنوج
محل شهرستان کهنوج در نقشهٔ استان کرمان
اطلاعات کلی
کشور ایران
استانکرمان
مرکز شهرستانکهنوج
سایر شهرهاکهنوج
بخش‌هابخش مرکزی، بخش چاه مرید
سال تأسیس۱۳۵۹ خورشیدی
اداره
فرمانداروحدت عیدی
مردم
جمعیت۹۵٬۸۴۸ نفر(۱۳۹۵)
تراکم جمعیت۴۳ نفر بر کیلومتر مربع
مذهبشیعه
جغرافیای طبیعی
مساحت۲۱۹۰کیلومتر مربع کیلومتر مربع
آب‌وهوا
میانگین دمای سالانه۳۵ درجه سانتی گراد
داده‌های دیگر
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۳۴
وبگاه[۱]

شهرستان کهنوج از شهرستان‌های استان کرمان، پهناورترین استان ایران است و مرکز این شهرستان شهر کهنوج است.

این شهرستان بنابر سرشماری جمعیت سال ۱۳۹۵ مرکز آمار ایران نزدیک به ۹۵٬۸۴۸ نفر است[۱] و در استان رتبه نهم جمعیتی را به خود اختصاص داده‌است.

جغرافیا

شهرستان کهنوج با مساحت ۲۱۹۰ کیلومتر مربع در جنوب شرقی استان کرمان واقع شده و ۱/۲ درصد مساحت استان را به خود اختصاص داده و مرکز آن شهر کهنوج است. این شهرستان دارای ۱ شهر، ۲ بخش و ۵دهستان می‌باشد. فاصله شهر کهنوج تا مرکز استان ۳۵۰ کیلومتر است. این شهرستان از شمال به شهرستان‌های جیرفت و عنبرآباد، از شرق به شهرستان رودبار جنوب و از جنوب به شهرستان منوجان و از جنوب شرقی به شهرستان قلعه گنج و از غرب به شهرستان فاریاب و از جنوب غربی به شهرستان رودان در استان هرمزگان محدود است.[۲]

تقسیمات

شهرستان کهنوج از سال ۱۳۵۹ از شهرستان جیرفت جدا شد و دارای چهار بخش مرکزی، قلعه گنج، منوجان و رودبار بود و پس از آن در سال ۱۳۸۲ الی ۱۳۸۹ چهار شهرستان قلعه‌گنج، رودبار جنوب، فاریاب و منوجان از آن جدا شدند و به شهرستان‌های مستقلی درآمدند. تقسیمات شهرستان کهنوج به شرح زیر است:[۳]

شهرستان کهنوج

بخش مرکز بخش شهر نام دهستان مرکز دهستان جمعیت دهستان ۱۳۹۵
مرکزی کهنوج کهنوج نخلستان زه ۱۶٬۲۶۲ نفر
دهکهان بارگاه ۷٬۳۹۷ نفر
کوتک کوتک وسط ۸٬۳۲۰ نفر
چاه مرید چاه مرید **** چاه ریگان چاه مرید ۶٬۰۱۳ نفر
حومه چاه حاجی ۵٬۲۳۲ نفر

آب و هوا

کهنوج یکی از شهرستان‌هایی است که مرغوب‌ترین خاک را داراست، به دلیل جوان بودن کوه‌های اطراف شهر که مواد معدنی را از اعماق زمین طی میلیون‌ها سال پیش بر روی زمین آورده‌است.

در این شهرستان خبری از فصل پاییز نیست و فقط سه فصل دیگر را می‌توان احساس کرد؛ البته ناگفته نماند که در فصل بهار و تابستان، دمای هوا به مرور زمان افزایش پیدا می‌کند و گرمای نسبتاً شدیدی در کل شهرستان احساس می‌شود و در آغاز ماه آبان در فصل پاییز هوا رو به سردی می‌گراید و تا اواخر ماه بهمن در فصل زمستان هوای این شهرستان سرد و مطلوب خواهد شد.

کهنوج به دلیل وجودش در منطقه‌ای که تحت تأثیر فشار جنب حاره‌ای است که باعث جلوگیری از صعود توده هوا می‌شود، این عامل نیز باعث جلوگیری از ریزش باران در منطقه می‌شود و شرایطی را فراهم کرده که باعث خشکسالی این اهل و دیار شده و امروزه مردم با خشکسالی بزرگی دست و پنجه نرم می‌کنند.

لوار نوعی باد گرم در جنوب استان کرمان می‌باشد که شهرستان کهنوج را نیز تحت پوشش قرار می‌دهد؛ فصل وزش این باد در فصل تابستان و معمولاً اواخر فصل بهار، یعنی زمان اوج گرما در منطقه می‌باشد. البته گفته شده علت گرم و سوزان بودن این باد و وزش آن در فصل تابستان، ورود توده هوای گرم و خشک به منطقه جنوب ایران می‌باشد. ناگفته نماند؛ در هنگام شب، این باد به صورت نسیمی خنک پدیدار شده و گرمای روز تابستانی را از یاد می‌برد، و به این علت به شوباد مشهور است، یعنی بادی که در شب می‌وزد. یکی از مزایای وزش باد لوار رسیدن میوه نخل (خرما) در منطقه است؛ به گونه‌ای که زمان وزش این باد را مردم منطقه به خرما پزان می‌شناسند. اما این باد، برای کاشت نهال، درختان تازه کشت شده و زراعتهای تابستانی مطلوب و مناسب نیست.

مردم‌شناسی

مردم این شهرستان از قوم بلوچ و بلوچ کاره هستند، پیرو دین اسلام و مذهب شیعه دوازده امامی هستند. لهجه و گویش این منطقه بلوچی و رودباری است، همچنین به علت مجاورت با استان هرمزگان، فارسی آمیخته با لهجه بندرعباسی است و به گونه ای، به لهجه محلی تکلم می‌کنند.[۴]

محصولات

محصولات این شهرستان را گندم، جو، بنشن، تره‌بار، مرکبات، خرما و… تشکیل می‌دهد؛ کهنوج به عنوان یکی از قطب‌های مهم کشاورزی کشور مطرح است. قالی‌بافی نیز مانند سایر شهرهای استان کرمان در این شهرستان رایج است. اقتصاد کهنوج بر پایه کشاورزی، دامداری صنعت و معادن و قالی‌بافی استوار بوده و گندم، جو، مرکبات، خرما، تره‌بار و تا حدودی قالی صادرات این شهرستان را تشکیل می‌دهند.

منابع

  1. «درگاه ملی آمار > سرشماری عمومی نفوس و مسکن > نتایج سرشماری». دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۰۸-۲۷.
  2. وب سایت فرهنگی اجتماعی صدای جنوب(sedayejonoob.ir)
  3. «معاونت آمار و اطلاعات سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی». دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۰۸-۲۷.
  4. وب سایت فرهنگی اجتماعی صدای جنوب. (kahnooj.ir)

گویش رودباری وبلوچی ۵- منع سایت خبری مکرانwww.makran.ir دیمه کار