ترکستان شرقی: تفاوت میان نسخه‌ها
برچسب: خنثی‌سازی |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
از سال ۱۹۴۹ که دولت مرکزی چین این سرزمین را اشغال کرده با سیاستهای امنیتی و با هدف افزایش قدرت در مرزهای باختری کنونی خود در جهت سرکوب آزادی خواهان و مسلمانان بومی این [[استان]] خودمختار اقدام به تغییر بافت قومی منطقه با اسکان [[چینی‌های هان]] کرده که جمعیتشان پیاپی رو به افزایش است و اکنون نزدیک به نیمی از جمعیت استان را دارا می‌باشند. |
از سال ۱۹۴۹ که دولت مرکزی چین این سرزمین را اشغال کرده با سیاستهای امنیتی و با هدف افزایش قدرت در مرزهای باختری کنونی خود در جهت سرکوب آزادی خواهان و مسلمانان بومی این [[استان]] خودمختار اقدام به تغییر بافت قومی منطقه با اسکان [[چینی‌های هان]] کرده که جمعیتشان پیاپی رو به افزایش است و اکنون نزدیک به نیمی از جمعیت استان را دارا می‌باشند. |
||
اویغورها و اقلیتهای ایرانی‌تبار و پارسی زبان این استان در معرض ظلم و شکنجه سیستماتیک و خطر کشتار به سبب دفاع از فرهنگ، [[هویت]] و ارزشهای دینی خود، می‌باشند. تُرکستان خاوری به یک زندان روباز تبدیل شده و [[جمهوری خلق چین]] در پی پاکسازی اسلام و هویت اقوام بومی این سرزمین می‌باشد. چین دو راه پیش روی مردم بومی این دیار گذاشته‌است؛ [[استحاله]] یا مرگ! بیشتر از '''۳۵۰٬۰۰۰''' مسلمان در زندان‌های چین شکنجه می‌شوند. کشورهای غربی نیز از این وضع بهره‌برداری سیاسی می‌کنند. از اساتید موسیقی [[اویغوری]] عبدالرحیم هئییت در زندان‌های چین کشته شد. وی سال ۲۰۱۷ و بدون ارائه هیچگونه دلیلی در اورومچی بازداشت و به ۸ سال زندان محکوم شد. او پیش از آن نیز بارها به دلیل خواندن ترانه «آتیلار» (نیاکان) توسط دولت چین محاکمه شده بود. |
اویغورها و اقلیتهای ایرانی‌تبار و پارسی زبان این استان در معرض ظلم و شکنجه سیستماتیک و خطر کشتار به سبب دفاع از فرهنگ، [[هویت]] و ارزشهای دینی خود، می‌باشند. تُرکستان خاوری به یک زندان روباز تبدیل شده و [[جمهوری خلق چین]] در پی پاکسازی اسلام و هویت اقوام بومی این سرزمین می‌باشد. چین دو راه پیش روی مردم بومی این دیار گذاشته‌است؛ [[استحاله]] یا مرگ! بیشتر از '''۳۵۰٬۰۰۰''' مسلمان در زندان‌های چین شکنجه می‌شوند. کشورهای غربی نیز از این وضع بهره‌برداری سیاسی می‌کنند. از اساتید موسیقی [[اویغوری]] عبدالرحیم هئییت در زندان‌های چین کشته شد. وی سال ۲۰۱۷ و بدون ارائه هیچگونه دلیلی در اورومچی بازداشت و به ۸ سال زندان محکوم شد. او پیش از آن نیز بارها به دلیل خواندن ترانه «آتیلار» (نیاکان) توسط دولت چین محاکمه شده بود. |
||
سازمان دیده‌بان حقوق بشر از نقض گسترده حقوق مسلمانان در منطقه خودمختار سین‌کیانگ خبر می‌دهد. چندین سازمان حقوق بشری در اوت ۲۰۱۷ در نشست کمیته مبارزه با نژادپرستی [[سازمان ملل متحد]] در [[ژنو]] دربارهٔ مسلمانان اویغوری و دیگر اقلیتهای بومی استان خودمختار سین کیانگ اعلام کردند: «این مسلمانان به بهانه مواضع سیاسی خود در [[کمپ]]های بازآموزی یا [[تفتیش عقاید]] تحت بازداشت هستند. حدود ۳٬۰۰۰٬۰۰۰ مسلمان اویغور، قزاق، تاجیک، پامیری و دیگر بومیان منطقه بدون هیچگونه محاکمه‌ای در کمپ‌ها نگهداری می‌شوند».<ref>{{یادکرد وب| نشانی = https://www.dw.com/fa-af/%D9%86%D8%B3%D9%84%DA%A9%D8%B4%DB%8C-%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF%DB%8C-%D8%A7%D9%88%DB%8C%D8%BA%D9%88%D8%B1%D9%87%D8%A7-%D8%AA%D9%88%D8%B3%D8%B7-%D8%AD%DA%A9%D9%88%D9%85%D8%AA-%DA%86%DB%8C%D9%86/a-45556361| عنوان = نسل‌کشی فرهنگی اویغورها توسط حکومت چین| ناشر = وبگاه رسانه اینترنتی دویچه وله آلمان| زبان = پارسی دری}}</ref> |
سازمان دیده‌بان حقوق بشر از نقض گسترده حقوق مسلمانان در منطقه خودمختار سین‌کیانگ خبر می‌دهد. چندین سازمان حقوق بشری در اوت ۲۰۱۷ در نشست کمیته مبارزه با نژادپرستی [[سازمان ملل متحد]] در [[ژنو]] دربارهٔ مسلمانان اویغوری و دیگر اقلیتهای بومی استان خودمختار سین کیانگ اعلام کردند: «این مسلمانان به بهانه مواضع سیاسی خود در [[کمپ]]های بازآموزی یا [[تفتیش عقاید]] تحت بازداشت هستند. حدود ۳٬۰۰۰٬۰۰۰ مسلمان اویغور، قزاق، تاجیک، پامیری و دیگر بومیان منطقه بدون هیچگونه محاکمه‌ای در کمپ‌ها نگهداری می‌شوند». <ref>{{یادکرد وب| نشانی = https://www.dw.com/fa-af/%D9%86%D8%B3%D9%84%DA%A9%D8%B4%DB%8C-%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF%DB%8C-%D8%A7%D9%88%DB%8C%D8%BA%D9%88%D8%B1%D9%87%D8%A7-%D8%AA%D9%88%D8%B3%D8%B7-%D8%AD%DA%A9%D9%88%D9%85%D8%AA-%DA%86%DB%8C%D9%86/a-45556361| عنوان = نسل‌کشی فرهنگی اویغورها توسط حکومت چین| ناشر = وبگاه رسانه اینترنتی دویچه وله آلمان| زبان = پارسی دری}}</ref> <ref>{{یادکرد وب| نشانی = https://www.trt.net.tr/persian/trkhyh-1/2019/02/12/qdrdny-mslmnn-wygwr-z-hmythy-trkhyh-1143599| عنوان = قدردانی مسلمانان اویغور از حمایت‌های ترکیه| ناشر = وبگاه رسانه اینترنتی تی آرمان تی ترکیه| زبان = پارسی}}</ref> <ref>{{یادکرد وب| نشانی = https://www.aa.com.tr/fa/ترکیه/تظاهرات-مردم-قونیه-علیه-سرکوب-تُرک-های-اویغور-توسط-چین/1388675| عنوان = تظاهرات مردم قونیه علیه سرکوب تُرک‌های اویغور توسط چین| ناشر = وبگاه اینترنتی آژانس خبرگزاری آناتولی ترکیه| زبان = پارسی}}</ref> |
||
۱۰ گروه از ۵۶ گروه نژادی در چین را مسلمانان تشکیل می‌دهند. اقلیتهای مسلمان شامل اقوام [[هوئی]]، [[اویغور]]، [[قزاق]]، [[تاجیک]]، [[قرقیز]]، [[تاتار]]، [[ازبک]]، [[قوم سالار]]، [[بائو آن]] و [[دونگ شیانگ]] در اپاختر و اپاختر باختری چین زندگی می‌کنند. مسلمانان هوئی و اویغور دارای دو منطقه خودمختار به نام‌های استان [[نینگ شیا]] و استان سین کیانگ (ترکستان خاوری) هستند. مسلمانان در برخی مناطق نیز دارای مدیریت محلی خودمختار هستند. لازم به یادآوری است که دولت کمونیست چین در سال ۱۹۴۹ منطقه ترکستان خاوری را اشغال و سپس نام آن را به سین کیانگ تغییر داد. |
۱۰ گروه از ۵۶ گروه نژادی در چین را مسلمانان تشکیل می‌دهند. اقلیتهای مسلمان شامل اقوام [[هوئی]]، [[اویغور]]، [[قزاق]]، [[تاجیک]]، [[قرقیز]]، [[تاتار]]، [[ازبک]]، [[قوم سالار]]، [[بائو آن]] و [[دونگ شیانگ]] در اپاختر و اپاختر باختری چین زندگی می‌کنند. مسلمانان هوئی و اویغور دارای دو منطقه خودمختار به نام‌های استان [[نینگ شیا]] و استان سین کیانگ (ترکستان خاوری) هستند. مسلمانان در برخی مناطق نیز دارای مدیریت محلی خودمختار هستند. لازم به یادآوری است که دولت کمونیست چین در سال ۱۹۴۹ منطقه ترکستان خاوری را اشغال و سپس نام آن را به سین کیانگ تغییر داد. |
||
نسخهٔ ۲۸ آوریل ۲۰۱۹، ساعت ۲۱:۰۴
 | برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. (آوریل ۲۰۱۹) |
ترکستان خاوری یا استان خودگردان سین کیانگ بخشی از سرزمین پهناور چین است که در اپاختر باختری این کشور جای دارد. از شهرهای برجسته آن می‌توان کاشغر، ختن، آق‌سو، یارکند، تورفان، کوچا و اورومچی را نام برد. بیشتر باشندگان این استان اویغورها هستند. در بخش اپاختری قزاق‌ها و مغول‌ها و در بخش‌های باختری این استان تاجیک‌های پارسی زبان و پامیری‌های ایرانی‌تبار که از مردمان بومی این سامان هستند زندگی می‌کنند. کیش بیشتر اینان اسلام سنی است.
از سال ۱۹۴۹ که دولت مرکزی چین این سرزمین را اشغال کرده با سیاستهای امنیتی و با هدف افزایش قدرت در مرزهای باختری کنونی خود در جهت سرکوب آزادی خواهان و مسلمانان بومی این استان خودمختار اقدام به تغییر بافت قومی منطقه با اسکان چینی‌های هان کرده که جمعیتشان پیاپی رو به افزایش است و اکنون نزدیک به نیمی از جمعیت استان را دارا می‌باشند. اویغورها و اقلیتهای ایرانی‌تبار و پارسی زبان این استان در معرض ظلم و شکنجه سیستماتیک و خطر کشتار به سبب دفاع از فرهنگ، هویت و ارزشهای دینی خود، می‌باشند. تُرکستان خاوری به یک زندان روباز تبدیل شده و جمهوری خلق چین در پی پاکسازی اسلام و هویت اقوام بومی این سرزمین می‌باشد. چین دو راه پیش روی مردم بومی این دیار گذاشته‌است؛ استحاله یا مرگ! بیشتر از ۳۵۰٬۰۰۰ مسلمان در زندان‌های چین شکنجه می‌شوند. کشورهای غربی نیز از این وضع بهره‌برداری سیاسی می‌کنند. از اساتید موسیقی اویغوری عبدالرحیم هئییت در زندان‌های چین کشته شد. وی سال ۲۰۱۷ و بدون ارائه هیچگونه دلیلی در اورومچی بازداشت و به ۸ سال زندان محکوم شد. او پیش از آن نیز بارها به دلیل خواندن ترانه «آتیلار» (نیاکان) توسط دولت چین محاکمه شده بود.
سازمان دیده‌بان حقوق بشر از نقض گسترده حقوق مسلمانان در منطقه خودمختار سین‌کیانگ خبر می‌دهد. چندین سازمان حقوق بشری در اوت ۲۰۱۷ در نشست کمیته مبارزه با نژادپرستی سازمان ملل متحد در ژنو دربارهٔ مسلمانان اویغوری و دیگر اقلیتهای بومی استان خودمختار سین کیانگ اعلام کردند: «این مسلمانان به بهانه مواضع سیاسی خود در کمپ‌های بازآموزی یا تفتیش عقاید تحت بازداشت هستند. حدود ۳٬۰۰۰٬۰۰۰ مسلمان اویغور، قزاق، تاجیک، پامیری و دیگر بومیان منطقه بدون هیچگونه محاکمه‌ای در کمپ‌ها نگهداری می‌شوند». [۱] [۲] [۳]
۱۰ گروه از ۵۶ گروه نژادی در چین را مسلمانان تشکیل می‌دهند. اقلیتهای مسلمان شامل اقوام هوئی، اویغور، قزاق، تاجیک، قرقیز، تاتار، ازبک، قوم سالار، بائو آن و دونگ شیانگ در اپاختر و اپاختر باختری چین زندگی می‌کنند. مسلمانان هوئی و اویغور دارای دو منطقه خودمختار به نام‌های استان نینگ شیا و استان سین کیانگ (ترکستان خاوری) هستند. مسلمانان در برخی مناطق نیز دارای مدیریت محلی خودمختار هستند. لازم به یادآوری است که دولت کمونیست چین در سال ۱۹۴۹ منطقه ترکستان خاوری را اشغال و سپس نام آن را به سین کیانگ تغییر داد.
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ «نسل‌کشی فرهنگی اویغورها توسط حکومت چین» (به پارسی دری). وبگاه رسانه اینترنتی دویچه وله آلمان.
- ↑ «قدردانی مسلمانان اویغور از حمایت‌های ترکیه» (به پارسی). وبگاه رسانه اینترنتی تی آرمان تی ترکیه.
- ↑ «تظاهرات مردم قونیه علیه سرکوب تُرک‌های اویغور توسط چین» (به پارسی). وبگاه اینترنتی آژانس خبرگزاری آناتولی ترکیه.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «East Turkestan». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۹ فوریه ۲۰۰۸.
| آفریقا |  | |
|---|---|---|
| آمریکای شمالی | ||
| آسیا | ||
| اروپا | ||
.png){kind=small}
 | این یک مقالهٔ خرد یک مکان جغرافیایی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |