سید محسن حکیم: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز تمیزکاری با ویرایشگر خودکار فارسی
Sa vaezzadeh (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۵۷: خط ۵۷:
* [[سید ابوالفضل فاطمی نایینی (طباطبایی)]]
* [[سید ابوالفضل فاطمی نایینی (طباطبایی)]]
* [[علی آل اسحاق خوئینی زنجانی]]<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=خاطرات آیت‌الله علی آل اسحاق|نام خانوادگی=طاهره مهرورزیان|نام=محمد رضا شمسا|ناشر=مرکز اسناد انقلاب اسلامی|سال=1385|شابک=964-419-099-8|مکان=تهران|صفحه=53 و 58|پیوند نویسنده=http://www.irdc.ir/fa/author/360/default.aspx|پیوند=http://www.irdc.ir/fa/book/422/default.aspx}}</ref>
* [[علی آل اسحاق خوئینی زنجانی]]<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=خاطرات آیت‌الله علی آل اسحاق|نام خانوادگی=طاهره مهرورزیان|نام=محمد رضا شمسا|ناشر=مرکز اسناد انقلاب اسلامی|سال=1385|شابک=964-419-099-8|مکان=تهران|صفحه=53 و 58|پیوند نویسنده=http://www.irdc.ir/fa/author/360/default.aspx|پیوند=http://www.irdc.ir/fa/book/422/default.aspx}}</ref>
*سید غلامحسن واعظ
* [[سید مرتضی فیروزآبادی]]<ref>{{یادکرد وب|نویسنده = |نشانی =http://www.hawzah.net/fa/Mostabser/View/3918/حسینی-سیّدمرتضی |عنوان =علما و بزرگان | ناشر =حوزه |تاریخ = |تاریخ بازدید =}}</ref>
* [[سید مرتضی فیروزآبادی]]<ref>{{یادکرد وب|نویسنده = |نشانی =http://www.hawzah.net/fa/Mostabser/View/3918/حسینی-سیّدمرتضی |عنوان =علما و بزرگان | ناشر =حوزه |تاریخ = |تاریخ بازدید =}}</ref>



نسخهٔ ‏۲۴ آوریل ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۱۶

سید محسن حکیم
اطلاعات شخصی
زاده
سید محسن طباطبائی حکیم

۱۳۰۶ هجری قمری
۱۸۸۹ میلادی
نجف، عراق

سید محسن طباطبائی حکیم (۱۳۰۶هـ.ق – ۱۳۹۰ هـ.ق) فقیه ، اصولی ، مرجع تقلید شیعه امامیه و زعیم حوزه علمیه نجف بود. وی پس از درگذشت حسین بروجردی در سال ۱۳۴۰ مرجعیت عامه شیعیان را به مدت بیش از ۹ سال بر عهده داشت.[۱]

سید محسن حکیم فرزند سید مهدی حکیم مرجع تقلید شیعیان بنت جُبَیْل لبنان بود. خانواده حکیم پس از درگذشت او مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق را بنیان نهادند. محمدباقر حکیم و عبدالعزیز حکیم (فرزندان محسن حکیم) رؤسای سابق و عمار حکیم (فرزند عبدالعزیز حکیم) رئیس کنونی مجلس اعلا هستند. وی کتابخانه‌ای در جنب مسجد هندی در ابتدای خیابان شارع الرسول در نجف تأسیس کرده‌است و مزار او نیز در همان‌جا می‌باشد.

مرجعیت

پس از درگذشت میرزا محمدحسین نائینی (۱۳۱۵ش)، برخی مقلدان او به سید محسن حکیم رجوع کردند و پس از درگذشت سید ابوالحسن اصفهانی (۱۳۲۵ش)، مرجعیت او تثبیت شد. سید محسن حکیم پس از درگذشت آیت الله بروجردی در سال ۱۳۴۰ش، در جایگاه مؤثرترین مرجع شیعه قرار گرفت.[۲]

پس از کودتای عبدالکریم قاسم در عراق و به قدرت رسیدن او در ۱۳۳۷ش/ ۱۹۵۸م و ترویج افکار کمونیستی، حکیم با صدور فتوای معروف خود با عنوان «الشيوعيۀ كفر و الحاد» (مرام اشتراكي يا كمونيسم، كفر و الحاد است) به مبارزه با کمونیست های عراق پرداخت.[۳][۴]

به دنبال واقعه مدرسه فیضیه در نوروز ۱۳۴۲، سید محسن حکیم خطاب به مراجع و علمای شاخص مقیم ایران تلگرافی ارسال کرده و آنان را دعوت به مهاجرت به عتبات ‌کرد:[۵][۶]

بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم. حوادث مولمه پی در پی و فجایع محزنه به ساحت علمای اعلام و روحانیت قم قلوب مومنین را جریحه‌دار و موجب تاثر شدید اینجانب گردیده است. وسیعلم الذین ظلموا ای منقلب ینقلبون. امید است حضرات علما دسته‌جمعی مهاجرت به عتبات عالیات بنمایند تا بتوانم رای خود را درباره دولت صادر نمایم.

با این حال علمای قم در پاسخ به این پیشنهاد، مهاجرت را به صلاح ندانستند و حضور در ایران را ضروری قلمداد کردند.[۶][۷]

نامبرده علاقه زیادی به ساختن و تأسيس مدارس، كتابخانه‌ها، مساجد و ساير بناهاى علمى و دينى داشت. كتابخانه معروف او به نام «مكتبة الإمام الحكيم» در نجف اشرف، يكى از مجهزترين و مدرنترين كتابخانه‌هاى اسلامى است و بيش از يكصد شعبه در سراسر عراق دارد. به فرمان او مدارس و مساجد متعددى در نجف اشرف، بغداد، بصره و ساير نقاط عراق و كشورهاى ديگر اسلامى ساخته شده است.[۴][۸]

شاگردان

علمای زیادی در محضر وی تلمذ نمودند که از جمله آنها:

تألیفات

از تألیفات وی، حواشی بر کتاب عروةالوثقی تألیف آقاسید محمدکاظم یزدی است و همچنین کتاب مستمسک العروةالوثقی در دوازده مجلد، از آثار اوست.

درگذشت

سید محسن حکیم در ٢٧ ربيع‌الاول ١٣٩٠ ق در هشتاد و چهار سالگي درگذشت. تشييع جنازه او كه در آن صدها هزار نفر شركت داشتند به تظاهرات وسيعي بر ضد رژيم بعث عراق تبديل شد. نماز میت را فرزند بزرگ او سید یوسف حکیم برگزار نمود و نامبرده را در نجف اشرف در جنب كتابخانه خود دفن كردند.[۸][۱۱]

جستارهای وابسته

منابع

  1. آیت‌الله سید محسن حکیم محمدحسن رجبی، مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی
  2. بامداد، مهدی (۱۳۵۷). شرح حال رجال ایران در قرن ۱۲ و ۱۳ و ۱۴ هجری،ج۵. تهران. صص. ص۱۹۰. شابک ۹۶۴-۳۲۰-۱۳۹-۲.
  3. عدنان ابراهیم سراج (۱۴۱۴/۱۹۹۳). الامام محسن ‌الحکیم: ۱۸۸۹ـ ۱۹۷۰م. بیروت. صص. صص ۲۱۷،۲۲۵،۳۲۰. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ «سید محسن حکیم». از پارامتر ناشناخته |وب‌گاه= صرف نظر شد (|وبگاه= پیشنهاد می‌شود) (کمک)
  5. صفاءالدین تبرائیان. «روایت موثق از دیدار آیت‌الله حکیم و روح الله خمینی». از پارامتر ناشناخته |وب‌گاه= صرف نظر شد (|وبگاه= پیشنهاد می‌شود) (کمک)
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ دوانی، علی (۱۳۶۰). نهضت روحانیون ایران،ج۳. تهران. صص. صص۴۶-۴۴. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۴۱۹-۷۷۵-۸.
  7. «ماجرای تلگراف آیت الله خمینی به آیت الله حکیم و رد پیشنهاد ایشان». ۱۳۹۳/۰۱/۲۳. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  8. ۸٫۰ ۸٫۱ «آیت الله سید محسن حکیم». از پارامتر ناشناخته |وب‌گاه= صرف نظر شد (|وبگاه= پیشنهاد می‌شود) (کمک)
  9. [مهرورزیان، محمد رضا شمسا] (۱۳۸۵). خاطرات آیت‌الله علی آل اسحاق. تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی. ص. ۵۳ و ۵۸. شابک ۹۶۴-۴۱۹-۰۹۹-۸. مقدار |author-link1= را بررسی کنید (کمک)
  10. «علما و بزرگان». حوزه.
  11. «یادی از آیت الله سید محسن حکیم (ره)». ۱۳۸۸/۰۱/۰۹. از پارامتر ناشناخته |وب‌گاه= صرف نظر شد (|وبگاه= پیشنهاد می‌شود) (کمک); تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)