پری بلنده: تفاوت میان نسخهها
برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز 1 ویرایش خرابکارانهٔ 5.208.181.183 (بحث) به آخرین ویرایش آریو پطروسیان خنثیسازی شد. (توینکل) برچسب: خنثیسازی |
||
خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
در کتاب [[پشت پرده انقلاب]] - اعترافات حسین بروجردی نوشته [[بهرام چوبینه]] صفحه ۱۴۶ نوشته شدهاست که سکینه قاسمی به دست پسر یا پسرخوانده خود اعدام میشود، در حالی که سکینه قاسمی و اشرف چهار چشم در گونی گذاشته شده بودند و سر گونیها را هم گره زده بودند (چون پسرش میخواست اعدام کند این کار را کرده بودند که راحتتر انجام شود)، سکینه قاسمی آخرین حرفش این بوده که در جایی مقداری پول و طلا پنهان کردهاست و از جلاد خود خواسته تا آنها را به پسرش بدهند، بیخبر از اینکه جلاد، همان پسر خود اوست. |
در کتاب [[پشت پرده انقلاب]] - اعترافات حسین بروجردی نوشته [[بهرام چوبینه]] صفحه ۱۴۶ نوشته شدهاست که سکینه قاسمی به دست پسر یا پسرخوانده خود اعدام میشود، در حالی که سکینه قاسمی و اشرف چهار چشم در گونی گذاشته شده بودند و سر گونیها را هم گره زده بودند (چون پسرش میخواست اعدام کند این کار را کرده بودند که راحتتر انجام شود)، سکینه قاسمی آخرین حرفش این بوده که در جایی مقداری پول و طلا پنهان کردهاست و از جلاد خود خواسته تا آنها را به پسرش بدهند، بیخبر از اینکه جلاد، همان پسر خود اوست. |
||
وی در همان روز اعدام به تاریخ ۲۱ تیر ۱۳۵۸ در گورستان [[بهشت زهرا]] خاک شد. جسد وی در « |
وی در همان روز اعدام به تاریخ ۲۱ تیر ۱۳۵۸ در گورستان [[بهشت زهرا]] خاک شد. جسد وی در «قطعه ۴۱، ردیف ۸۷، قبر ۳۵» مدفون شدهاست.<ref>[http://www.tehran.ir/Default.aspx?tabid=591 جستجوی اموات بهشت زهرا] (''وبگاه شهرداری تهران'')</ref> |
||
{{پاککن}} |
{{پاککن}} |
||
نسخهٔ ۲۸ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۰۰:۰۳
سکینه قاسمی | |
---|---|
زادهٔ | نامعلوم قزوین |
درگذشت | ۲۱ تیر ۱۳۵۸ تهران |
مدفن | قطعهٔ ۴۱ بهشت زهرا |
ملیت | ایرانی |
دیگر نامها | پری بلنده |
پیشه | روسپیگری |
سَکینه قاسمی مشهور به پری بُلنده، روسپی ایرانی بود که پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران و به آتش کشیده شدن محلهٔ شهرنو، دستگیر و در ۲۱ تیر ۱۳۵۸ به اتهام «فساد فیالارض»، همراه با ۲ کارگر جنسی دیگر اعدام شد. در ادبیات معاصر و فرهنگ عامه نیز چند بار به وی و سرنوشت او اشاره شده است.
زندگی
اطلاعات دقیقی از زندگی او در دسترس نیست. طبق بعضی از منابع متولد قزوین بود و در محلهٔ شهرنو در تهران روسپیگری میکرد. پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران و با غیرقانونی شدن روسپیگری و به آتش کشیده شدن[۱] خانههای محلهٔ شهرنو و دستگیری بعضی از تنفروشان، به جرم دایر کردن روسپیخانه و تنفروشی، در دادگاه انقلاب محاکمه و به حکم قاضی شرع، به اعدام محکوم شد. طبق گزارشهای رسمی در ساعت ۱ بامداد روز ۲۱ تیر ۱۳۵۸ همراه با دو روسپی دیگر اعدام شد.
ظاهراً به دلیل داشتن قد بلند، ابتدا به «پری قد بلنده» و بعدها به «پری بلنده» شهرت پیدا کرد.[۲]
زندان قبل از انقلاب
طبق آنچه در خاطرات زندانیان سیاسی قبل از انقلاب منتشر شدهاست. پری بلنده در بین سالهای ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۲ در زندان قصر در بخش جنحه و جنایی بودهاست. عاطفه جعفری که عضو سازمان چریکهای فدایی خلق ایران بود و در خانهٔ تیمی دستگیرشده بود در خاطرات زنداناش مینویسد:[۳]
«زنهای عادی… یک بار که با خانم دکترِ زندان بگومگو داشتند و معترض بودند که به اندازهٔ کافی داروی مُسکن نمیدهد و به آنها نمیرسد، در میان فحشهای رکیک یکباره پری بلنده فریاد زد «خوبه ما هم مثل سیاسیا (سیاسیها) عکسِ شاه رو لوله کنیم و بچپونیم تو… تا به ما هم مثل اونا برسین؟» پری بلنده زیبا و با دل و جرات و آدم قابلِ اعتمادی بود. شنیدم در جمهوری اسلامی او و چند زنِ دیگر را به جرم روسپیگری در ملاء عام اعدام کردهاند.»
دستگیری و اعدام
سَکینه قاسمی در ۲۱ تیر ۱۳۵۸ همراه با دو تنفروش دیگر اعدام شد.
روزنامه کیهان
روزنامهٔ کیهان پنجشنبه ۲۱ تیر ۱۳۵۸ در تیتر درشتی نوشتهاست: «بهحکم دادگاه انقلاب اسلامی ۳ زن و ۴ مرد تیرباران شدند» در تیتر کوچکتر این خبر آمدهاست: «اسامی زنان اعدام شده: پری بلنده، ثریا ترکه و اشرف چهارچشم بود»[۴] عکسی از پری بلنده با چادر زیر این خبر چاپ شدهاست. در صفحهٔ دوم ستون پنج شرح کاملتری آمدهاست و بخشی از حکم دادگاه هم نوشته شدهاست.
دادگاه
هیچ اطلاع یا گزارشی در مورد چگونگی محاکمه و دفاعیات متهم و نحوهٔ بازداشت ارائه نشدهاست. در گزارش کوتاه روزنامهٔ کیهان، که تنها منبع رسمی موجود است، آمدهاست که وی در «شعبه اول دادگاه انقلاب» محاکمه شد.[۱]
رای صادره
طبق گزارش روزنامه کیهان صدور حکم در شعبه اول دادگاه انقلاب اسلامی تهران پس از چندین جلسهٔ رسیدگی سری به پرونده صورت گرفتهاست. بخشی از حکم صادره در این گزارش آمدهاست: «... بهجرم یک عمر فحشا و فساد و خرید و فروش دختران خردسال و زنان گولخورده و اغفال شده و دائر کردن مراکز فحشا و عشرتکدههای مختلف که موجب انحراف نسل جوان این مملکت گردیدهاید مفسدفیالارض شناخته شده به اعدام محکوم میگردید…»[۵]
نحوه اعدام
طبق گزارش روزنامهٔ کیهان چهار متهم از جمله سکینه قاسمی در ساعت یک بامداد ۲۱ تیر ۱۳۵۸ اعدام شدهاند. در گزارش خبرنگار روزنامهٔ کیهان محل و نحوهٔ اعدام ذکر نشدهاست. در تیتر خبر نوع اعدام تیرباران ذکر شدهاست اما از محل اعدام هیچ خبری ارائه نشدهاست. طبق بعضی گزارشهای غیررسمی سکینه قاسمی جلوی کافهٔ شکوفهنو به دار آویخته شدهاست.[۶]
در کتاب پشت پرده انقلاب - اعترافات حسین بروجردی نوشته بهرام چوبینه صفحه ۱۴۶ نوشته شدهاست که سکینه قاسمی به دست پسر یا پسرخوانده خود اعدام میشود، در حالی که سکینه قاسمی و اشرف چهار چشم در گونی گذاشته شده بودند و سر گونیها را هم گره زده بودند (چون پسرش میخواست اعدام کند این کار را کرده بودند که راحتتر انجام شود)، سکینه قاسمی آخرین حرفش این بوده که در جایی مقداری پول و طلا پنهان کردهاست و از جلاد خود خواسته تا آنها را به پسرش بدهند، بیخبر از اینکه جلاد، همان پسر خود اوست.
وی در همان روز اعدام به تاریخ ۲۱ تیر ۱۳۵۸ در گورستان بهشت زهرا خاک شد. جسد وی در «قطعه ۴۱، ردیف ۸۷، قبر ۳۵» مدفون شدهاست.[۷]
عفو بینالملل
نام سکینه قاسمی در بین ۴۳۸ نفری است که اعدامشان در گزارش اسفند ۱۳۵۸ سازمان عفو بینالملل اعلام شدهاست.[۸][۹]
ادبیات
«پری بلنده» در زبان عامیانه و روزمره و حتی ادبیات معاصر راه یافتهاست. برای نمونه در رمانی از هوشنگ گلشیری، در ولایت هوا،[۱۰] میخوانیم: «پری بلنده چه تن و بدنی داشت. پشت به او استکان را میگذاشت روی پیشانیش و ریزریز چینهای دامنش را میلرزاند و دستهایش را در هوا میچرخاند و کمرش را رو به او خم میکرد و حلقه به حلقهٔ موهایش میآمد پایین تا پیشانیش میرسید به جلو سینهٔ میرزا.»[۱۱] یا در نمایشنامهٔ هاملت با سالاد فصل نوشتهٔ اکبر رادی نام یکی از شخصیتها «پری بلنده» است.[۱۲] در رمان «قبیله من» میخوانیم: «-میگن تو خیابون جمشید خیلیهارو دار زدن، گفتن قاچاقچی بودن و پااندازهای شهر نو، چندتا زنم توشون بوده. -آره یکیشون میگن پری بلنده بوده، اونم شهید شد.»[۱۳] چند نمونه دیگر:
- زبان لرزه، ناصر نجفی[۱۴]
- گفتگوهای زندان بچه جمشید.
- اسمکهایِ زندگی شعری از حسین شرنگ.
منابع
عمومی
- روزنامه کیهان، ش. ۱۰۷۵۵، ص. ۲، ۲۱ تیر ۵۸ تاریخ وارد شده در
|تاریخ=
را بررسی کنید (کمک); پارامتر|عنوان= یا |title=
ناموجود یا خالی (کمک); از|مقاله=
صرفنظر شد (کمک) - «جستجوی اموات بهشتزهرا». وبگاه شهرداری تهران. دریافتشده در ۷ فوریه ۲۰۰۸. پیوند خارجی در
|اثر=
وجود دارد (کمک) - جعفری، عاطفه (۱۳۸۴)، «تودهی و توشهری»، دادِ بیداد: نخستین زندانِ زنانِ سیاسی ۱۳۵۰–۱۳۵۷ (جلد اول)، به کوشش به کوشش ویدا حاجبی تبریزی.، تهران: نشر بازتابنگار، ص. ۷۹، شابک ۹۶۴-۸۲۲۳-۰۳-۳ پارامتر
|چاپ=
اضافه است (کمک) - «خانم سکینه قاسمی (پری بلنده)». وبگاه امید، یادبودی در دفاع از حقوق بشر. دریافتشده در ۹ ژانویه. تاریخ وارد شده در
|تاریخ بازدید=
را بررسی کنید (کمک); پیوند خارجی در|اثر=
وجود دارد (کمک) - «روزنامه کیهان، به حکم دادگاههای انقلاب اسلامی ۳ زن و ۴ مرد تیرباران شدند٫ ۲۱ تیر ۱۳۵۸ شماره ۱۰۷۵۵»، کیهان دورهٔ دوم جلد دوم، تهران: سازمان انتشارات کیهان، ۱۳۶۴، ص. ۵۶۱–۵۶۸
- گلشیری، هوشنگ. «در ولایت هوا، تفننی در طنز». وبگاه بنیاد هوشنگ گلشیری. دریافتشده در ۹ ژانویه ۲۰۰۸. پیوند خارجی در
|اثر=
وجود دارد (کمک) - نجفی، ناصر. «زبان لرزه». وبگاه کارناوال. دریافتشده در ۹ ژانویه ۲۰۰۸. پیوند خارجی در
|اثر=
وجود دارد (کمک) - نجفیان، هومن. «بررسی زبان پویا و ایستای نمایشنامه «هاملت با سالاد فصل» نوشته «اکبر رادی»». وبگاه ایران تئاتر. دریافتشده در ۹ ژانویه ۲۰۰۸. پیوند خارجی در
|اثر=
وجود دارد (کمک) - نقرهکار، مسعود (۲۰۰۵)، قبیله من، لوسآنجلس: نارنجستان
- نوریزاده، علیرضا. «صحبت حکام ظلمت شب یلداست». وبگاه علیرضا نوریزاده. دریافتشده در ۹ ژانویه ۲۰۰۸. پیوند خارجی در
|اثر=
وجود دارد (کمک)
پانویس
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ محکومان دادگاههای انقلاب اسلامی به روایت تصویر، بیبیسی فارسی
- ↑ به عبارت دیگر: گفتگو با علیرضا نوریزاده، بیبیسی فارسی
- ↑ جعفری ۷۹
- ↑ روزنامه کیهان ۵۶۱
- ↑ روزنامه کیهان ۵۶۲
- ↑ امید «یک سرگذشت خانم سکینه قاسمی (پری بلنده)»
- ↑ جستجوی اموات بهشت زهرا (وبگاه شهرداری تهران)
- ↑ One person's story: Ms. Sakineh Qasemi
- ↑ اعدامشدگان پس انقلاب ۵۷؛ از امیرعباس هویدا تا پری بلنده، دویچه وله فارسی
- ↑ این رمان در ۱۳۷۰ در سوئد، انتشارات عصر جدید، در ۱۵۴ صفحه منتشر شدهاست.
- ↑ گلشیری بخش ۶
- ↑ نجفیان
- ↑ نقره کار صفحهٔ ۱۶
- ↑ نجفی