دانشگاه علم و صنعت ایران: تفاوت میان نسخهها
جز جایگزینی با اشتباهیاب: تیاتر⟸تئاتر، هنرسرای⟸هنر سرای |
جز جایگزینی با اشتباهیاب: وزارت کار و امور اجتماعی⟸وزارت کار و امور اجتماعی ایران |
||
خط ۲۹۲: | خط ۲۹۲: | ||
* [[سیدمسعود میرکاظمی]]، وزیر[[وزارت بازرگانی]]، وزیر [[وزارت نفت|نفت]] دولت دهم، نماینده کنونی مردم تهران در مجلس شورای اسلامی |
* [[سیدمسعود میرکاظمی]]، وزیر[[وزارت بازرگانی]]، وزیر [[وزارت نفت|نفت]] دولت دهم، نماینده کنونی مردم تهران در مجلس شورای اسلامی |
||
* [[محمدحسین صفار هرندی]]، وزیر [[وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی|فرهنگ و ارشاد اسلامی]] دولت نهم |
* [[محمدحسین صفار هرندی]]، وزیر [[وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی|فرهنگ و ارشاد اسلامی]] دولت نهم |
||
* [[عبدالرضا شیخالاسلامی]]، وزیر [[وزارت کار و امور اجتماعی|کار و امور اجتماعی]] دولت دهم |
* [[عبدالرضا شیخالاسلامی]]، وزیر [[وزارت کار و امور اجتماعی ایران|کار و امور اجتماعی]] دولت دهم |
||
* [[رضا تقیپور]]، وزیر [[وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات]] دولت دهم |
* [[رضا تقیپور]]، وزیر [[وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات]] دولت دهم |
||
* [[مجتبی ثمره هاشمی]]، مشاور ارشد رئیسجمهور دهم |
* [[مجتبی ثمره هاشمی]]، مشاور ارشد رئیسجمهور دهم |
نسخهٔ ۲۱ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۱۶:۲۴
نام مستعار | علموص |
---|---|
شعار | "هیچ چیز ناممکن نیست" |
نوع | دانشگاه عمومی |
بنیانگذاری شده | ۱۳۰۸ |
وابستگی | وزارت علوم، تحقیقات و فناوری |
رئیس | جبار علی ذاکری (۲۰ اسفند ۱۳۹۶ تاکنون)[۱] |
اعضای هیئت علمی | ۴۳۰ نفر[۲] |
کارمندان مدیریتی |
|
دانشجویان | ۱۱۹۵۷ نفر |
کارشناسی | ۵۵۲۵ |
۹۸۷[۳] | |
نشانی | خیابان حیدر خانی، تهران |
شعبهها | تهران، بهشهر، دماوند و نور |
وبگاه |
دانشگاه علم و صنعت ایران، دانشگاهی دولتی و به اعتقاد برخی اولین مؤسسهٔ آموزش عالی در ایران است که هستهٔ اولیهٔ آن در سال ۱۳۰۸ شکلگرفتهاست.[۴] این دانشگاه در تهران واقع است و شعبههای آن در شهرهای اراک، بهشهر، دماوند و نور قرار گرفتهاند. این دانشگاه در سال ۲۰۱۶ در رتبهبندی تایمز به عنوان "بهترین دانشگاه ایران" و بالاتر از دانشگاههای صنعتی شریف و تهران قرار گرفت. در سال ۲۰۱۵ نیز این دانشگاه به همراه دانشگاه شریف تنها دانشگاههای ایرانی در بین ۶۰ دانشگاه برتر آسیا بودند.[۵][۶] رتبهبندی سال ۲۰۱۷–۲۰۱۶ کیو اس، دانشگاه علم و صنعت ایران را به عنوان دومین دانشگاه برتر کشور معرفی کرد.[۷] با وجود استادان بسیار معروف و مجرب در بسیاری از رشتههای فنی همچون مهندسی مکانیک و مهندسی برق این دانشگاه یکی از ۳ دانشگاه برتر ایران محسوب میشود.[۸][۹][۱۰]
دانشگاه علم و صنعت ایران، تنها دارندهٔ دانشکدهٔ مهندسی راهآهن و دانشکدهٔ مهندسی پیشرفت در خاورمیانه و دانشکدهٔ مهندسی خودرو در ایران است؛ همچنین اولین و سالها تنها دانشگاه صنعتی ایران بودهاست که دارای دانشکدهٔ معماری و شهرسازی بوده و تنها دانشگاه صنعتی در ایران است که بهطور تخصصی به رشتهٔ توسعه اقتصادی و برنامهریزی، میپردازد.
سطح آموزشی بالا از یک سو، و داشتن امکانات آزمایشگاهی و کارگاهی پیشرفته از سویی دیگر به خصوص در رشتههای مهندسی عمران، مواد و متالورژی و مکانیک باعث شده تا وجههٔ صنعتی این دانشگاه پررنگتر شود و دانشآموختگان آن بتوانند به سرعت جذب واحدهای صنعتی ایران شوند. همچنین اخیراً پروژههای نوینی همچون طراحی ماهواره ملی نوید و ظفر علم و صنعت و پروژه سپر ملی دفاع سایبری در مرکز ملی دفاع سایبری کشور همچنین طراحی موتور هواپیماهای جت و طراحی پلتفرم ملی خودرو کلاس B از طرح ها و برنامههای ملی و ویژه این دانشگاه محسوب میشوند.
در حال حاضر حدود ۱۲۰۰۰ دانشجو در مقاطع مختلف کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا، در رشتههای مختلف مهندسی و علوم پایه (۴۲ رشتهٔ تخصصی) در این دانشگاه مشغول به تحصیلند.
پیشینه
دانشگاه علم و صنعت ایران، در سال ۱۳۰۸، با نام هنر سرای عالی و با هدف ایجاد زمینههای لازم برای تحصیلات دورهٔ عالی مهندسی در ایران، تأسیس گردید. محل آن، ابتدا در خیابان سیتیر (قوامالسلطنهٔ سابق) و پس از آن در سال ۱۳۳۶، بعد از اعمال تغییراتی به محل فعلی دانشگاه صنعتی امیرکبیر، انتقال یافت و به عنوان انستیتوی فناوری تهران (TIT)، به فعالیت خود ادامه داد.
در سال ۱۳۴۱ بار دیگر این مؤسسه دستخوش تحولاتی گردید و ساختمان آن نیز به شمال شرق تهران، به زمینی با مساحت ۴۲۰٬۰۰۰ مترمربع(۴۲ هکتار)، در منطقهٔ نارمک منتقل شد. از آن زمان به بعد هدف اصلی در نظر گرفتهشده برای آن تربیت دبیر فنی برای تأمین نیروی آموزشی لازم برای هنرستانهای صنعتی بود. در سال ۱۳۵۱ هنر سرای عالی به دانشکدهٔ علم و صنعت ایران تغییر نام داد و در نهایت در سال ۱۳۵۷، با توجه به گسترش و تغییرات کیفی کارگاههای علمی و آموزشی، از سوی وزارت آموزش عالی وقت به دانشگاه علم و صنعت ایران تبدیل گردید.
این مؤسسه، از بدو تأسیس، چندین بار تغییر نام و مکان دادهاست که مهمترین آنها بدین شرح است:
- سال ۱۳۰۸: تأسیس با نام هنر سرای عالی در خیابان سی تیر (قوامالسلطنه)
- سال ۱۳۳۶: تغییر نام به انستیتو تکنولوژی تهران (TIT)
- سال ۱۳۴۲: تغییر نام به هنر سرای عالی و انتقال به منطقهٔ نارمک (محل کنونی)
- سال ۱۳۵۱: تغییر نام به دانشکدهٔ علم و صنعت ایران
- سال ۱۳۵۷: ارتقا به دانشگاه علم و صنعت ایران
ویژگیهای خاص دانشگاه علم و صنعت
- تأسیس تنها دانشکده مهندسی راهآهن در خاورمیانه با حمایت شرکت راهآهن جمهوری اسلامی ایران
- تأسیس اولین دانشکده مهندسی خودرو در ایران با مشارکت سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران
- تأسیس مرکز تحقیقات فناوری اطلاعات با همکاری وزارت فناوری اطلاعات و ارتباطات
- تأسیس مرکز فناوری عصبی ایران
- تأسیس تنها مؤسسه کامپوزیت ایران با مشارکت نهاد ریاست جمهوری
- راه اندازی سیستم آموزش مجازی و پذیرش دانشجو در سه رشته مهندسی فناوری اطلاعات، مهندسی کامپیوتر – نرمافزار و علوم کامپیوتری
- انتخاب دانشگاه به عنوان قطب علمی در سه گروه از سوی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری از جمله: الکترونیک، مواد پیشرفته، سازه و سازههای هیدرولیکی
- انتشارات پنج مجله تخصصی و بینالمللی برای اولین بار در کشور
- کسب رتبه اول در میان دانشگاههای تخصصی کشور در ارتباط با صنعت
- اولین و تنها گنجینه محصولات تحقیقاتی دانشگاه در بین دانشگاههای کشور
- افتتاح و راه اندازی کلینک صنعتی برای اولین بار در کشور در بین دانشگاههای فنی و مهندسی[۱۱]
واحدهای وابسته
واحد اراک
اکنون این واحد به دانشگاه صنعتی اراک ارتقاء و مستقل از دانشگاه علم و صنعت میباشد.
واحد بهشهر
دانشگاه علم و صنعت ایران واحد بهشهر، شعبهای از دانشگاه علم و صنعت ایران است که در سال ۱۳۷۳ در شهرستان بهشهر تأسیس شد. در بدو تأسیس سه رشتهٔ مهندسی کامپیوتر (گرایش نرمافزار)، مهندسی صنایع (گرایش تولید صنعتی) و ریاضی کاربردی در این دانشگاه فعال بودند. رشتهٔ مهندسی برق (گرایش الکترونیک) نیز از سال ۱۳۸۸ به این رشتهها اضافه گردید. روند ادارهٔ این واحد تا شهریور ۱۳۸۸ فقط به صورت شبانه بودهاست. از سال ۱۳۸۸ در دو رشتهٔ مهندسی برق (گرایش الکترونیک) و ریاضی کاربردی در نوبت روزانه نیز دانشجو پذیرش میکند. سرانجام واحد پردیس خودگردان بهشهر در سال ۹۱ به دانشگاه علم و فناوری مازندران ارتقا یافت.
واحد دماوند
دانشگاه علم و صنعت ایران واحد دماوند در سال ۱۳۸۴ راهاندازی شد و برای یک دوره در رشتهٔ مهندسی مکانیک به صورت فراگیر در مقطع کارشناسی فعال شد. طرح توسعه و ایجاد زیرساختهای این دانشگاه همچنان ادامه دارد.
واحد نور
واحد نور دانشگاه علم و صنعت ایران از سال ۱۳۸۳ تأسیس شد. طرحهای توسعهای این دانشگاه همچنان ادامه دارد. این واحد در حال حاضر در ۱۳ رشته در مقطع کارشناسی ارشد در مجموع دارای حدود ۲۰۰ دانشجو است.[نیازمند منبع]
دانشکدهها
دانشگاه علم و صنعت ایران دارای ۱۵ دانشکده، مرکز آموزش الکترونیک و سه گروه مستقل آموزشی فرهنگ و معارف اسلامی، زبانهای خارجه و تربیت بدنی است.
- دانشکدهٔ مهندسی برق
- دانشکدهٔ مهندسی پیشرفت
- دانشکدهٔ مهندسی خودرو
- دانشکدهٔ مهندسی راهآهن
- دانشکدهٔ مهندسی شیمی
- دانشکدهٔ مهندسی صنایع
- دانشکدهٔ مهندسی عمران
- دانشکدهٔ مهندسی کامپیوتر
- دانشکدهٔ مهندسی مکانیک
- دانشکده مهندسی مواد و متالورژی
- دانشکدهٔ معماری و شهرسازی
- دانشکدهٔ ریاضی
- دانشکدهٔ فیزیک
- دانشکدهٔ شیمی
- دانشکدهٔ فناوریهای نوین
- مرکز آموزش الکترونیک
همچنین سه گروه زبانهای خارجی، تربیت بدنی و علوم ورزشی و معارف اسلامی هم در این دانشگاه به ارائه واحدهای درسی مرتبط میپردازند.
پژوهشکدهها و مرکزهای پژوهشی
- پژوهشکده سبز
- پژوهشکده الکترونیک
- پژوهشکده حمل و نقل
- پژوهشکده مهندسی و فناوری عصبی ایران
- مرکز تحقیقات سیمان
- مرکز تحقیقات قیر و مخلوطهای آسفالتی
- مرکز تحقیقات و فناوری اطلاعات
- مرکز تحقیقات نانوپترونیکس
جایگاه دانشگاه در رتبهبندیهای معتبر بینالمللی
بر اساس نظام معتبر رتبهبندی تایمز در سال ۲۰۱۶، دانشگاه علم و صنعت ایران به عنوان دانشگاه اول کشور در جایگاه ۴۷۵ دانشگاههای جهان قرار گرفت که بعد از آن دانشگاه صنعتی شریف به عنوان دانشگاه دوم کشور جایگاه ۴۸۳ جهان را به خود اختصاص داد.[۵][۶] همچنین در سال ۲۰۱۷ نیز این دانشگاه به عنوان دانشگاه اول کشور معرفی شد.[۱۲]
در رتبهبندی سال ۲۰۱۷–۲۰۱۶ کیو اس، دانشگاه علم و صنعت ایران به عنوان دومین دانشگاه کشور معرفی شد. همچنین این دانشگاه در میان دانشگاههای جهان رتبه ۴۹۱–۵۰۰ را به دست آورد.[۷]
براساس نظام رتبهبندی بینالمللی دانشگاهی لایدن در سال ۲۰۱۶، دانشگاه علم و صنعت ایران رتبه ۴۳۶ رابین دانشگاههای برتر جهان کسب کرد. همچنین این دانشگاه در رشتههای فنی و مهندسی نیز در رتبه ۱۸۹ جهان قرار گرفت.[۸]
در رتبهبندی معتبر یواس نیوز اند ورلد ریپورت سال ۲۰۱۶، علوم مهندسی دانشگاه علم و صنعت ایران در رتبه ۱۱۹ جهان و همچنین علوم مواد این دانشگاه در رتبه ۱۹۰ قرار گرفتند.[۱۳]
همچنین بر اساس رتبهبندی NTU در سال ۲۰۱۵، این دانشگاه در رشتههای فنی و مهندسی در رتبه ۱۶۷ جهان و دانشکده مهندسی مکانیک این دانشگاه در جایگاه ۴۸ دانشکدههای مهندسی مکانیک دانشگاههای جهان قرار دارد.[۹][۱۰]
در رتبه بندی سال 2018 NTU، دانشگاه علم و صنعت در رشته مهندسی مکانیک رتبه 43 جهان و سوم ایران [۱۴]و در رشته مهندسی عمران رتبه 130 جهان و دوم ایران را کسب کرد[۱۵].
کانونهای فرهنگی و فوق برنامه
دانشگاه علم و صنعت یکی از زایندهترین دانشگاههای کشور در مورد تولیدات فرهنگی و برنامههای هنری بودهاست. پس از انتخابات سال ۱۳۷۶ و باز شدن فضای سیاسی و اهمیت دادن دولت سید محمد خاتمی به تولیدات فرهنگی، کانونهای فرهنگی و فوق برنامه دانشگاه علم و صنعت فعالتر شدند. چهار کانون فعال دانشگاه عبارت بودند از:
- کانون تئاتر دانشگاه علم و صنعت ایران
- کانون موسیقی دانشگاه علم و صنعت ایران
- کانون فیلم دانشگاه علم و صنعت ایران
- کانون شعر و ادبیات دانشگاه علم و صنعت ایران
با مطرح شدن ایده گفتگوی تمدنها کانون گفتگوی تمدنها و چند کانون فوق برنامه دیگر مانند کانون قرآن و عترت شروع به کار کردند. مدیریت فرهنگی دانشگاه در دوران دولت نهم و دهم تلاش فراوانی برای محدود کردن فعالیت کانونها انجام داد که در نتیجه آن نرخ تولید کانونها به شدت پایین آمد، چند کانون تعطیل شده و بقیه به تعطیلی کشیده شدند. در عین حال کانونهای بهار، مهدویت و ترویج ارزشهای اسلامی تشکیل شدند. مدیریت فرهنگی دانشگاه در سال ۱۳۸۴ اساسنامه همه کانونهای را به صورت خودسرانه تغییر داد. در ساختار سازمانی دانشگاه علم و صنعت ایران کانونهای فرهنگی و فوق برنامه زیر مجموعه امور فرهنگی دانشجویان از معاونت فرهنگی و اجتماعی دانشگاه هستند. طبق اعلام سایت دانشگاه در حال حاضر کانونهای زیر فعال هستند که اغلب اجازه کار و برگزاری انتخابات ندارند:[نیازمند منبع]
- کانون تئاتر
- کانون شعر و ادب
- کانون فیلم و سیما
- کانون بهار
- کانون هلال احمر
- کانون قرآن و عترت
- کانون کتاب و کتابخوانی
- کانون فرهنگ و زبان ملل
- کانون هنرهای تجسمی
- کانون پژوهشهای اجتماعی
- کانون ایرانشناسی و گردشگری
- کانون مهدویت
- کانون ترویج ارزشهای اسلامی
همکاریهای بینالمللی
در جهت شناخت تواناییها و ظرفیتهای دانشجویان، دانشگاه علم و صنعت ایران طرحهای مشترکی را با تعدادی از برجستهترین دانشگاهها و مراکز تحقیقاتی در سراسر جهان در حال اجرا دارد. از قبیل: برگزاری برنامههای مشترک در مقطع تحصیلات تکمیلی، کنفرانسهای بینالمللی، تبادل استادان و دانشجویان و تشکیل کلاسهای برخط به صورت مشترک با دانشگاههای خارجی.
دانشگاه علم و صنعت ایران، هماکنون با مؤسسات زیر همکاری بینالمللی دارد:
- دانشگاه فنی برلین (آلمان)
- دانشگاه پلیتکنیک میلان (ایتالیا)
- دانشگاه دیکن (استرالیا)
- دانشگاه کاگوشیما (ژاپن)
- آکادمی متالورژی ملی اوکراین
- دانشگاه علم و صنعت سودان
- دانشگاه تورینو (ایتالیا)
- دانشگاه سایمون فریزر (کانادا)
- دانشگاه ایالتی معماری و مهندسی قازان – مؤسسهٔ مرکزی علمی و تحقیقاتی زمینشناسی و کانیهای غیرفلزی (فدراسیون روسیه)
همچنین از طریق برنامههای انجمن بینالمللی تبادل دانشجویان برای کسب تجارب فنی، تعدادی از دانشجویان به عنوان کارآموز به مؤسسههای تحقیقاتی و آموزشی در آلمان، ترکیه، یونان و اتریش فرستاده شدهاند. دانشگاه علم و صنعت ایران، عضو سازمانهای بینالمللی ذیل نیز میباشد:
مدیران دانشگاه
- دکتر جلیل شاهی؛ از ۱۳۵۷ تا ۱۳۵۹ به مدت ۲ سال ریاست دانشگاه علم و صنعت را بر عهده داشت.
- دکتر ابراهیم اسرافیلیان؛ تنها یک سال رئیس دانشگاه بود. وی از ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۰ این مسئولیت را بر عهده داشت.
- دکتر ابراهیم ثنایی؛ نیز تنها یکسال ریاست دانشگاه را بر عهده داشت. وی از ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۱ رئیس علم و صنعت بود.
- مهندس احد کاظمی؛ از دیگر مدیران یکساله دانشگاه است. این رئیس دانشگاه نیز تنها از ۱۳۶۱ تا ۱۳۶۲ مسئولیت دانشگاه را بر عهده داشت.
- دکتر ابراهیم ثنایی؛ مجدداً به مدت یکسال از ۱۳۶۲ تا ۱۳۶۳ ریاست دانشگاه را به عهده گرفت.
- مهندس محمد ذهبیون؛ از ۱۳۶۳ تا ۱۳۶۴ به مدت یکسال مدیریت دانشگاه را بر عهده داشت.
- دکتر عباس شولایی؛ از ۱۳۶۴ تا ۱۳۶۶ به مدت دو سال رئیس علم و صنعت بود.
- مهندس احد کاظمی؛ از ۱۳۶۶ تا ۱۳۶۸ به مدت دو سال رئیس دانشگاه بود.
- دکتر عباس طائب؛ از ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۲ به مدت ۴ سال رئیس دانشگاه بود.
- دکتر محمود ملاباشی؛ از ۱۳۷۲ تا ۱۳۷۶ به مدت چهار سال ریاست دانشگاه را بر عهده داشت. ملاباشی در دولت نهم معاون دانشجویی وزیر علوم بود.
- دکتر محمد سلمانی؛ در سال ۱۳۷۶ تنها یکسال رئیس دانشگاه بود.
- دکتر سید جواد ازهری؛ از ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۰ به مدت ۴ سال رئیس دانشگاه بود.
- دکتر سید محمد شهرتاش؛ از ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۳ به مدت ۳ سال ریاست دانشگاه را بر عهده داشت.
- دکتر محمد تقی صالحی؛ ایشان با رای استادان دانشگاه و در راستای استقلال بیشتر دانشگاههای کشور گزیده شد. وی از ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۴ رئیس دانشگاه بود. او پس از سخنرانی دکتر ابراهیم یزدی و در دانشگاه، توسط اعضای بسیج دانشجویی به تحریک نماینده ولی فقیه مورد ضرب و شتم قرار گرفت و با روی کار آمدن دولت نهم از این سمت برکنار شد.[۱۷][۱۸][۱۹]
- دکتر مهدی بید آبادی؛ از دیگر روسایی است که دوران مدیریت بسیار کوتاهی داشت. این رئیس دانشگاه تنها یکسال مدیریت این دانشگاه را بر عهده داشت. وی از ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۵ رئیس دانشگاه بود.
- دکتر محمد سعید جبل عاملی؛ از ۱۳۸۵ تا سال ۱۳۹۲ مدیر دانشگاه بود.[۲۰]
- دکتر محمدعلی برخورداری بافقی؛ از ۲۷ آذر ۱۳۹۲ تا ۲۰ اسفند ۱۳۹۶ ریاست این دانشگاه را بر عهده داشت.[۲۱]
چهرههای برجسته
چهرههای علمی و صنعتی
- محمد باقر نیو، اولین دانشآموختهٔ مهندسی در ایران، پایهگذار صنعت کاشی و نساجی جدید، صنعت ضرابخانه، صنعت چینیسازی، صنعت چایکاری در ایران، دانشآموخته سال ۱۳۱۱ مهندسی ماشین (برق و ماشین)
- علی نیو، پایهگذار صنعت قند، دانشآموختهٔ دانشگاه
- علی کاوه، چهرهٔ ماندگار رشته مهندسی عمران در اولین همایش، دارای حدود ۳۰۰ مقالهٔ علمی در مجلات بینالمللی، بیش از ۵ کتاب به زبان انگلیسی و ۲۵ کتاب به زبان فارسی، عضو هیئت علمی دانشکدهٔ عمران
- فرخ حجت کاشانی، چهره ماندگار مهندسی برق، عضو هیئت علمی دانشکده برق
- نصرالله بهرام زادگان، پدر علم جوش در ایران، عضو هیئت علمی دانشکده صنایع
- زهرا محمدی، چهره شاخص در زمینه آنالیز عددی، دانشکده ریاضی (علوم پایه)، عضو هیئت علمی دانشگاه بوستون
- ابرهیم صادقی، پدر علم ماشینافزار در ایران، عضو هیئت علمی دانشکده صنایع
- منوچهر سالور، پایهگذار صنعت سیمان در ایران، دانشآموختهٔ سال ۱۳۱۴ مهندسی شیمی
- جلال حجازی، پایهگذار صنعت ریختهگری در ایران، چهره ماندگار رشته مهندسی متالورژی در پنجمین همایش، عضو هیئت علمی دانشکدهٔ مهندسی مواد و متالورژی، دانشآموختهٔ سال ۱۳۴۴ مهندسی مواد و متالورژی
- واهاک کاسپاری مارقوسیان، پدر علم سرامیک در ایران، عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی مواد و متالورژی[۲۲]
چهرههای فرهنگی، ادبی و هنری
- همایون خرم، استاد موسیقی ایرانی معاصر
- علی ابوالحسنی، تاریخنگار معاصر
- محمدرضا سرشار، معروف به رضا رهگذر، نویسنده و منتقد ادبی
- تهمینه میلانی،[۲۳] فیلمنامهنویس و کارگردان
- توکا نیستانی، معمار و کاریکاتوریست
- مراد فرهادپور، نویسنده، مترجم و شاعر
- فرزانه کرمپور، نویسنده
- پیمان اسماعیلی، روزنامهنگار و نویسنده[۲۴][۲۵][۲۶]
رؤسای سایر دانشگاهها و مراکز علمی
- محمدعلی برخورداری، رئیس سابق دانشگاه تربیت معلم تهران[۲۷]، رئیس اسبق دانشگاه یزد و رئیس سابق دانشگاه زنجان[۲۸]
- حسین بلندی، رئیس دانشگاه جامع علمی کاربردی[۲۹]
- عبدالله جاسبی، رئیس سابق دانشگاه آزاد اسلامی
- علیرضا علیاحمدی، رئیس سابق دانشگاه پیام نور[۳۰]، وزیر سابق آموزش و پرورش
- دکتر جلیل شاهی، رئیس سابق و مؤسس دانشگاه یزد
- احد فهیمی فر، رئیس سابق دانشگاه صنعتی امیرکبیر[۳۱]
چهرههای سیاسی
- محمود احمدینژاد، رئیسجمهور نهم و دهم
- محسن رضایی، دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام
- کامران دانشجو، وزیر علوم، تحقیقات و فناوری دولت دهم
- حمید بهبهانی، وزیر راه و ترابری دولت نهم و دهم
- محمد سلیمانی، وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات دولت نهم و نماینده کنونی مردم تهران در مجلس شورای اسلامی
- علیرضا علی احمدی، وزیر آموزش و پرورش دولت نهم
- سیدمسعود میرکاظمی، وزیروزارت بازرگانی، وزیر نفت دولت دهم، نماینده کنونی مردم تهران در مجلس شورای اسلامی
- محمدحسین صفار هرندی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت نهم
- عبدالرضا شیخالاسلامی، وزیر کار و امور اجتماعی دولت دهم
- رضا تقیپور، وزیر وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات دولت دهم
- مجتبی ثمره هاشمی، مشاور ارشد رئیسجمهور دهم
- محمدشهاب گنابادی، وزیر وزارت مسکن و شهرسازی دولت اول، دوم و سوم و دولت موقت و عضو شورای عالی فنی
- سعید قاسمی، فعال فرهنگی سیاسی ایرانی و از فرماندهان جنگ ایران و عراق
- محسن آرمین، نماینده دوره ششم مجلس شورای اسلامی و سخنگوی سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی ایران
- محمدرضا باهنر، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و نماینده مجلس شورای اسلامی در دورههای دوم، سوم، چهارم، پنجم، هفتم و هشتم
- حسین سلامی، جانشین فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران
- محمود شهبازی، جانشین فرمانده لشکر ۲۷ محمد رسولالله در سال ۱۳۵۹
- احمد متوسلیان، فرمانده لشکر ۲۷ محمد رسولالله
- علی نیکزاد، وزیر راه و شهرسازی ایران در دولت دهم
- محمد نوری زاد، فعال سیاسی و روزنامهنگار
نگارخانه
-
پارک پژوهش
-
استادیوم فوتبال دانشگاه
-
محوطهٔ دانشگاه
-
دانشکدهٔ مهندسی خودرو دانشگاه
-
سردر دانشگاه
-
مسجد دانشگاه علم و صنعت
-
جمعی از فارغ التحصیلان دانشگاه علم و صنعت
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ رئیس دانشگاه علم و صنعت عزل شد شفاف
- ↑ http://roundranking.com/universities.html?univ=Iran%20University%20of%20Science%20%26%20Technology
- ↑ http://www.iust.ac.ir/page.php?slc_lang=fa&sid=1&slct_pg_id=17
- ↑ http://www.hamshahrionline.ir/news/69785/آشنایی-با-دانشگاه-علم-و-صنعت-ایران
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ https://www.timeshighereducation.com/world-university-rankings/2016/world-ranking#!/page/0/length/25/country/30/sort_by/rank_label/sort_order/asc/cols/rank_only
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ http://www.iust.ac.ir/find-112.14457.42577.fa.html
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ http://www.topuniversities.com/university-rankings/world-university-rankings/2016
- ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ http://www.leidenranking.com/ranking/2016/list
- ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ http://nturanking.lis.ntu.edu.tw/DataPage/countries.aspx?query=Engineering&country=Iran&y=2015
- ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ http://nturanking.lis.ntu.edu.tw/DataPage/countries.aspx?query=MechanicalEngineering&country=Iran&y=2015
- ↑ http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=دانشگاه+علم+و+صنعت&SSOReturnPage=Check&Rand=0id=138112210176%23T8. پارامتر
|عنوان= یا |title=
ناموجود یا خالی (کمک) - ↑ https://www.timeshighereducation.com/world-university-rankings/2017/world-ranking#!/page/0/length/25/country/2388/sort_by/rank_label/sort_order/asc/cols/rank_only
- ↑ http://www.usnews.com/education/best-global-universities/iran-university-science-technology-505518
- ↑ http://nturanking.lis.ntu.edu.tw/ranking/BySubject/MechEng. پارامتر
|عنوان= یا |title=
ناموجود یا خالی (کمک) - ↑ http://nturanking.lis.ntu.edu.tw/ranking/BySubject/CivilEng. پارامتر
|عنوان= یا |title=
ناموجود یا خالی (کمک) - ↑ «IUST Prospectus 2009-2010» (PDF). دانشگاه علم و صنعت ایران. دریافتشده در ۲۳ مارس ۲۰۱۱.
- ↑ «دانشجویان بر ضرورت تعطیلی فعالیت بسیج دانشجویی و پاسخگویی نهاد رهبری تأکید کردند».
- ↑ «رئیس دانشگاه علم و صنعت حادثه مضروب شدن خود را بخشی از مخالفت جناح راست جمهوری اسلامی با انتخابی شدن رؤسای دانشگاهها دانست».
- ↑ «اعتراض رئیس دانشگاه علم و صنعت به گزارش کمیته تحقیق مجلس دربارهٔ ضرب و شتم خود توسط عناصر سپاه بسیج».
- ↑ «دانشگاه علم و صنعت؛ 16 رئیس در 31 سال». روزنامه همشهری.
- ↑ {{یادکرد وب
- دکتر جبار علی ذاکری از تاریخ ۲۰ اسفند ۱۳۹۶ ریاست دانشگاه را بر عهده دارد.
- ↑ «پایهگذاران صنایع ایران». دانشگاه علم و صنعت ایران. دریافتشده در ۳۱ مارس ۲۰۱۱.
- ↑ «تهمینه رضایی میلانی». وبگاه سوره. دریافتشده در ۳۰ مارس ۲۰۱۱.
- ↑ ««نگهبان» پیمان اسماعیلی به بازار نشر آمد».
- ↑ «بلایی که سر نگهبان آمد».
- ↑ «Gazelle International».
- ↑ «مصوبهٔ شورای عالی انقلاب فرهنگی». دبیرخانهٔ شورای عالی انقلاب فرهنگی. دریافتشده در ۳۰ مارس ۲۰۱۱.
- ↑ «مصوبهٔ شورای عالی انقلاب فرهنگی». دبیرخانهٔ شورای عالی انقلاب فرهنگی. دریافتشده در ۳۰ مارس ۲۰۱۱.
- ↑ «مصوبهٔ شورای عالی انقلاب فرهنگی». دبیرخانهٔ شورای عالی انقلاب فرهنگی. دریافتشده در ۳۰ مارس ۲۰۱۱.
- ↑ «مصوبهٔ شورای عالی انقلاب فرهنگی». دبیرخانهٔ شورای عالی انقلاب فرهنگی. دریافتشده در ۳۰ مارس ۲۰۱۱.
- ↑ «مصوبهٔ شورای عالی انقلاب فرهنگی». دبیرخانهٔ شورای عالی انقلاب فرهنگی. دریافتشده در ۳۰ مارس ۲۰۱۱.
پیوند به بیرون
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ دانشگاه علم و صنعت ایران موجود است. |