ادبیات داستانی آخرالزمانی و پسا-آخرالزمانی

ادبیات داستانی رستاخیزی و پَسا-رَستاخیزی نام زیرسبکی از ژانر علمی-تخیلی است که به‌طور خاص به ماجراهای پیش آمده در فضای پس از فاجعه‌ای بزرگ می‌پردازد. در این زیرسبک اکثراً انسانیت نابود شده و جز اندکی از آن باقی نمانده و نجات‌یافتگان با تبعات فاجعه در گیر هستند.

این زیرسبک از دورهٔ پس از جنگ جهانی دوم یعنی زمانی که امکان نابودی جهانی به‌وسیله جنگ‌افزار هسته‌ای به عرصهٔ بحث همگانی وارد شد محبوبیت یافت. با این حال ردّ رمان‌های پسارستاخیزی را می‌توان دست کم از اوایل سدهٔ نوزدهم یعنی زمانی که مری شلی رمان آخرین فرد را منتشر کرد یافت. افزون بر این سبک پسارستاخیزی در متون خود همواره از مایه‌های بسیار کهن در ادبیات جهان که دیرینگی آن‌ها گاه تا هزاران سال می‌رسد بهره می‌گیرد.

نمونه‌ها

داستان

• شهریار آینده
• کوه‌های سفید
• ایستادگی

• سایبورگ
• ماتریکس
• ۱۰۰ نفر
• بازی‌های گرسنگی
• آخرین بازمانده از ما
• دیز گان
• رزیدنت اویل (بازی ویدئویی)

منابع

• «مدخل پسارستاخیزی». مشارکت‌کنندگانِ دانش‌نامه‌ٔ هنر و ادبیات گمانه‌زن. بایگانی‌شده از اصلی در ۷ ژوئن ۲۰۰۷.