زغال فشرده: تفاوت میان نسخهها
جز ویرایش 50.116.36.20 (بحث) به آخرین تغییری که Dalba انجام داده بود واگردانده شد برچسب: واگردانی |
جز «زغال فشرده» را محافظت کرد: هرزنویسی گسترده ([ویرایش=تنها کاربران تأییدشده] (زمان سرآمدن ۱۰ مارس ۲۰۲۰، ساعت ۰۶:۴۹ (UTC)) [انتقال=تنها کاربران تأییدشده] (زمان سرآمدن ۱۰ مارس ۲۰۲۰، ساعت ۰۶:۴۹ (UTC))) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۱۰ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۰۶:۴۹
زغال فشرده یا زغال قالبی، رایجترین نوع بریکت سوختی است که با گرد زغال چوب ساخته میشود .
برای ساختن این ماده، دو روش وجود دارد یکی با استفاده از خرده زغال چوب که ان را اسیاب کرده و گرد به دست آمده را با گونهای چسب که معمولاچسب طبیعی است به همراه برخی افزودنیهای دیگر درهم میآمیزند، سپس مخلوط به دست آمده را تحت فشار و گرما قرار داده و به شکلهای گوناگون (معمولا چهارگوش یا استوانهای یا تخم مرغی) قالب گیری میکنند.در روش دوم فقط از الیاف طبیعی مخصوصا خاک اره استفاده شده و خاک اره نباید حاصل از چوبهای صنعتی مانند نئوپان باشد و آنها را توسط اسیاب خرد کرده و سپس خشک کرده و توسط دستگاههای فشار بالا به هم پرس کرده و بعد از این مرحله برای عملیات کربونیزاسیون آنها را وارد کوره کرده که بسته به نوع کوره(صنعتی و سنتی) وجنس الیاف بکار برده شده (خاک اره؛پوست کردو؛ و غیره)12 تا 48 ساعت حرارت میدهند و سپس از کوره خارج کرده و داخل یک محفظه بسته قرار میدهند و بعد 48 ساعت زغال حاصل میشود که این نوع زغال در تمامی کشورهای صنعتی به علت الایندگی کمتر ، بدون بو ، بدون دود ، عمر طولانی سوختن ، گرما دهی بالا و حفاظت از منابع طبیعی جایگزین سوختها حتی زغال سنگ شدهاست.
منابع
- «ویکیپدیای انگلیسی». دریافتشده در ۱۳ ژانویه ۲۰۱۱.
- فرهنگ بزرگ مواد . نوشته مهندس پرویز فرهنگ، چاپ اول ، ۱۳۷۹، انتشارات سپیده سحر