کنانه بن ربیع: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Fatemibot (بحث | مشارکت‌ها)
همنشین بهار (بحث | مشارکت‌ها)
جز سلام بر شما. دانشنامه ارزشمند ویکیپدیا را چون مردمک چشم پاس بداریم و وقایع اتفاقیه را همانطور که رخ داده، گزارش کنیم. با کمال احترام: همنشین بهار
خط ۶: خط ۶:
از قول [[ابن هشام]] گفته می شود که «به دستور [[پیامبر]]، [[زبیر بن عوام]] آتشی با چخماق روشن کرد و [[پولاد]]ی را داغ کرد و روی سینه کنانه گذاشت، تا اینکه تقریباً مُرد»
از قول [[ابن هشام]] گفته می شود که «به دستور [[پیامبر]]، [[زبیر بن عوام]] آتشی با چخماق روشن کرد و [[پولاد]]ی را داغ کرد و روی سینه کنانه گذاشت، تا اینکه تقریباً مُرد»


چنین چیزی (دستور پیامبر برای شکنجه کنانه بن ربیع) در سیره [[ابن هشام]] وجود دارد .<ref>https://www.eslam.nu/2016/06/30/ شکنجه-در-اسلام/</ref>
چنین چیزی (دستور پیامبر برای شکنجه کنانه بن ربیع) در سیره [[ابن هشام]] وجود ندارد .<ref>https://www.eslam.nu/2016/06/30/ شکنجه-در-اسلام/</ref>
چنانچه [[محمد بن عبدالله]] اهل چنین دستورهایی بود، نمی‌بایست برای مثال نظایر [[ابوسفیان]] را بعد از فتح [[مکّه]] در مقابل شکنجه‌هایی که بر امثال [[بلال]] و [[عمار یاسر]] روا داشته بودند، متقابلاً [[شکنجه]] می‌کرد.
چنانچه [[محمد بن عبدالله]] اهل چنین دستورهایی بود، می‌بایست برای مثال نظایر [[ابوسفیان]] را بعد از فتح [[مکّه]] در مقابل شکنجه‌هایی که بر امثال [[بلال]] و [[عمار یاسر]] روا داشته بودند، متقابلاً [[شکنجه]] می‌کرد که نکرد.


شایان ذکر است که [[المغازی]] [[واقدی]] که کهن‌ترین و مفصل‌ترین [[کتاب]] در مورد غزوه‌های [[پیامبر]] [[اسلام]] است، اشاره‌ای به [[شکنجه]] کنانه ابن ربیع دارد.<ref>در صحت گزارش [[تاریخ]] الرسل والملوک طبری ج۳ ص۱۴، تردید شده‌است.
شایان ذکر است که [[المغازی]] [[واقدی]] که کهن‌ترین و مفصل‌ترین [[کتاب]] در مورد غزوه‌های [[پیامبر]] [[اسلام]] است، هیچ اشاره‌ای به [[شکنجه]] کنانه ابن ربیع ندارد.<ref>در صحت گزارش [[تاریخ]] الرسل والملوک طبری ج۳ ص۱۴، تردید شده‌است.
...فَأَمَرَ به رسول الله صَلَی اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَمَ الزُّبَیْرَ بْنَ الْعَوَّامِ، فَقَالَ: عَذِّبْهُ حَتَّی تَسْتَأْصِلَ مَا عِنْدَهُ...</ref>
...فَأَمَرَ به رسول الله صَلَی اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَمَ الزُّبَیْرَ بْنَ الْعَوَّامِ، فَقَالَ: عَذِّبْهُ حَتَّی تَسْتَأْصِلَ مَا عِنْدَهُ...</ref>
در [[ترجمه]] سیره [[ابن هشام]] نیز، که به احتمال قوی توسط رفیع الدین اسحاق بن محمد همدانی،<ref>[[مجتبی مینوی]]، پس از تفحّص در کتابهای مختلف، به این نتیجه دست یافت که مترجم سیره [[ابن هشام]]، رفیع الدین اسحاق بن محمد همدانی است.</ref> چنین چیزی هست.
در [[ترجمه]] سیره [[ابن هشام]] نیز، که به احتمال قوی توسط رفیع الدین اسحاق بن محمد همدانی،<ref>[[مجتبی مینوی]]، پس از تفحّص در کتابهای مختلف، به این نتیجه دست یافت که مترجم سیره [[ابن هشام]]، رفیع الدین اسحاق بن محمد همدانی است.</ref> چنین چیزی نیست.


== پانویس ==
== پانویس ==

نسخهٔ ‏۹ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۱۴

کنانه بن ربیع[۱] که یکی از یاران محمد بن عبدالله به نام «محمود بن مَسلَمه» را با افکندن سنگ بزرگی غافلگیرانه کشته بود، در ماجرای جنگ خیبر به اسارت مسلمانان درآمد. از کنانه در مورد محل اختفای صندوق جواهرات قبیله بنی نضیر، پرسش شد اما او خود را بی‌خبری زد. قرار شد در این باره اطلاعات بیشتری بدست آورند و جستجو برای پیدا کردن جای آن گنج آغاز شد اما به جایی نرسید. سرانجام یک نفر محلی را نشان داد و گفت در ایام جنگ و پس از آن، من شاهد رفت‌وآمد کنانه بن ربیع به آن جا بودم.

پیامبر بار دیگر کنانه را خواست و گفت: می‌گویند جای صندوق در فلان نقطه است. او باز خود را به بی اطلاعی زد...... به دستور پیامبر حفاری در آن محل آغاز گردید، و گنج بنی نضیر به دست آمد.[۲] به دستور پیامبر وی را به «محمد بن مسلمه» (برادر «محمود بن مسلمه» که توسط کنانه بن ربیع با سنگی که غافلگیرانه به سرش زد، کشته شده بود) - تحویل دادند، و وی کنانه را طبق رسم خشن آن روزگار که در تورات هم ذکر شده [۳]- چشم در برابر چشم - به عنوان قصاص برادرش، به قتل رساند.

از قول ابن هشام گفته می شود که «به دستور پیامبر، زبیر بن عوام آتشی با چخماق روشن کرد و پولادی را داغ کرد و روی سینه کنانه گذاشت، تا اینکه تقریباً مُرد»

چنین چیزی (دستور پیامبر برای شکنجه کنانه بن ربیع) در سیره ابن هشام وجود ندارد .[۴] چنانچه محمد بن عبدالله اهل چنین دستورهایی بود، می‌بایست برای مثال نظایر ابوسفیان را بعد از فتح مکّه در مقابل شکنجه‌هایی که بر امثال بلال و عمار یاسر روا داشته بودند، متقابلاً شکنجه می‌کرد که نکرد.

شایان ذکر است که المغازی واقدی که کهن‌ترین و مفصل‌ترین کتاب در مورد غزوه‌های پیامبر اسلام است، هیچ اشاره‌ای به شکنجه کنانه ابن ربیع ندارد.[۵] در ترجمه سیره ابن هشام نیز، که به احتمال قوی توسط رفیع الدین اسحاق بن محمد همدانی،[۶] چنین چیزی نیست.

پانویس

  1. نام کامل: کنانه بن الربیع
  2. کتاب معتبر کامل ابن اثیر، دربارهٔ کنانه، هیچ اشاره‌ای به جریان اختفای صندوق جواهرات و بازجویی از وی نکرده است.
  3. هر که صدمه‌ای به کسی وارد کند، باید به خود او نیز همان صدمه وارد شود. شکستگی در برابر شکستگی، چشم در برابر چشم و دندان در برابر دندان. (لاویان ۲۴: ۱۹–۲۰)
  4. https://www.eslam.nu/2016/06/30/ شکنجه-در-اسلام/
  5. در صحت گزارش تاریخ الرسل والملوک طبری ج۳ ص۱۴، تردید شده‌است. ...فَأَمَرَ به رسول الله صَلَی اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَمَ الزُّبَیْرَ بْنَ الْعَوَّامِ، فَقَالَ: عَذِّبْهُ حَتَّی تَسْتَأْصِلَ مَا عِنْدَهُ...
  6. مجتبی مینوی، پس از تفحّص در کتابهای مختلف، به این نتیجه دست یافت که مترجم سیره ابن هشام، رفیع الدین اسحاق بن محمد همدانی است.

منابع

  • السیره النبویه، ابن هشام، ج ۳، ص ۳۶۶
  • ترجمه سیره ابن اسحاق، ج ۲، ص ۸۳۱
  • کامل ابن اثیر، ج ۲، ص ۲۲۱