میخائیل کالینین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
→ تفاوت قدیمی‌ترتفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
جز جایگزینی با اشتباه‌یاب: گنگره⟸کنگره
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۸: خط ۵۸:
|isbn=0-271-02861-0}}</ref><ref>{{cite web|last=Waksberg|first=Arkadi|title=From Hell to Heaven and forth|url=http://www.aej.org.ua/History/596.html|accessdate=5 October 2011|language=Russian|date=21 January 2011|deadurl=yes|archiveurl=https://web.archive.org/web/20120425045743/http://www.aej.org.ua/History/596.html|archivedate=25 April 2012|df=dmy-all}}</ref> کالینین به عنوان جانشین او انتخاب شد و به مقام ریاست کمیته مرکزی اجرایی شوروی‌ها رسید و تا زمان بازنشتگی‌اش در پایان جنگ‌جهانی‌دوم در این سمت قرار داشت.
|isbn=0-271-02861-0}}</ref><ref>{{cite web|last=Waksberg|first=Arkadi|title=From Hell to Heaven and forth|url=http://www.aej.org.ua/History/596.html|accessdate=5 October 2011|language=Russian|date=21 January 2011|deadurl=yes|archiveurl=https://web.archive.org/web/20120425045743/http://www.aej.org.ua/History/596.html|archivedate=25 April 2012|df=dmy-all}}</ref> کالینین به عنوان جانشین او انتخاب شد و به مقام ریاست کمیته مرکزی اجرایی شوروی‌ها رسید و تا زمان بازنشتگی‌اش در پایان جنگ‌جهانی‌دوم در این سمت قرار داشت.
در ۱۹۲۰ میلادی در کنگره دوم کمینترن حضور پیدا کرد.<ref name="Lazitch" />
در ۱۹۲۰ میلادی در کنگره دوم کمینترن حضور پیدا کرد.<ref name="Lazitch" />
==مرگ==
او در سال ۱۹۴۶ میلادی بازنشته شد و در ۳ ژوئن همان سال در شهر [[مسکو]] در اثر بیماری سرطان درگذشت.<ref>Brent, Jonathan and Naumov, Vladimir P. in ''Stalin's Last Crime'', John Murray (Publishers), London, 2003, page 231</ref> پیکر او در [[آرامگاه دیوار کرملین]] به خاک سپرده شد. سه شهر [[تور (روسیه)|تور]]، [[کورولیوف (شهر)|کورولیوف]] و [[کونیگسبرگ، پروس|کونیگسبرگ]] به نام او نامگذاری شدند اما نام ان شهرها پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی تغییر پیدا کرد. تنها شهر [[کالینینگراد]] هنوز نام او را دارد. خیابان ومیدانی در شهر [[مینسک]] در بلاروس و خیابانی نیز در شهر دنیپرو در اوکران به نام او نامگذاری شدند.
==منابع==
==منابع==
{{پانویس}}
{{پانویس}}

نسخهٔ ‏۱۸ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۸:۵۱

میخائیل کالینین
Mikhail Ivanovich Kalinin in 1922
رئیس Presidium Supreme Soviet of the Soviet Union
دوره مسئولیت
۱۷ ژانویه ۱۹۳۸ – ۱۹ مارس ۱۹۴۶
قائم‌مقامNikolay Shvernik
پس ازNone—post established
پیش ازNikolay Shvernik
رئیس Central Executive Committee All-Russian Congress of Soviets
دوره مسئولیت
۳۰ مارس ۱۹۱۹ – ۱۵ ژوئیه ۱۹۳۸
پس ازMikhail Vladimirsky (کفیل)
پیش ازAleksei Badayev
عضو کامل 15th, 16th, 17th، 18th پلیتبوروی کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد شوروی
دوره مسئولیت
۱ ژانویه ۱۹۲۶ – ۳ ژوئن ۱۹۴۶
Member of the Orgburo
دوره مسئولیت
۱۶ مارس ۱۹۲۱ – ۲ ژوئن ۱۹۲۴
عضو نامزد 8th، 9th، 10th، 11th, 12th، 13th، 14th پلیتبوروی کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد شوروی
دوره مسئولیت
۲۵ مارس ۱۹۱۹ – ۱ ژانویه ۱۹۲۶
اطلاعات شخصی
زاده
Mikhail Ivanovich Kalinin

۱۹ نوامبر ۱۸۷۵
Verkhnyaya Troitsa، Tver Governorate، امپراتوری روسیه
درگذشته۳ ژوئن ۱۹۴۶ (۷۰ سال)
مسکو، جمهوری شوروی فدراتیو سوسیالیستی روسیه، اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی
ملیتاتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی
حزب سیاسیحزب کمونیست اتحاد شوروی
همسر(ان)Ekaterina Ivanovna Lorberg-Kalinina
پیشهCivil servant

میخائیل کالینین (۱۸۷۵ تا ۱۹۴۶ میلادی) از رجال حکومت اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی بود. وی از ۱۹۳۸ تا ۱۹۴۶ میلادی اسما رئیس دولت (رئیس شورای عالی) بود، لیکن سررشته تصمیم‌گیری‌ها و رهبری در دست ژوزف استالین بود.

انقلاب روسیه

کالینین به کمیته بلشویک سن پترزبورگ پیوست و شروع به فعالیت در روزنامهپراودا، که در‌ آن زمان روزنامه رسمی حزب کمونیست اتحاد شوروی بود، کرد.[۱] در آوریل سال ۱۹۱۷ میلادی او و بسیاری دیگر از بلشویک‌ها با همراهی بخش منشویسمی حزب سوسیال دموکرات کارگری روسیه طرفدار پشتیبانی مشروط از دولت موقت بودند. موضع‌گیری‌ای که با مواضع لنین در تضاد بود.[۲] او مخالف سرسخت قیام مسلحانه برای براندازی رژیم الکساندر کرنسکی بود.[۲] او در انتخاباتی که در پاییز سال ۱۹۱۷ میلادی در پارلمان دوما برگزار شد به عنوان شهردار سن پترزبورگ انتخاب شد. او درهنگام و پس از انقلاب اکتبر در این سمت قرار داشت.[۲] در سال ۱۹۱۹ به عنوان عضوی در کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد شوروی و پلیتبوروی کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد شوروی انتخاب شد.[۲] او تا زمان مرگ عضو پلیتبوروی باقی ماند. پس از مرگ یاکوف اسوردلوف در مارس ۱۹۱۹ میلادی[۳] [۴][۵] کالینین به عنوان جانشین او انتخاب شد و به مقام ریاست کمیته مرکزی اجرایی شوروی‌ها رسید و تا زمان بازنشتگی‌اش در پایان جنگ‌جهانی‌دوم در این سمت قرار داشت. در ۱۹۲۰ میلادی در کنگره دوم کمینترن حضور پیدا کرد.[۱]

مرگ

او در سال ۱۹۴۶ میلادی بازنشته شد و در ۳ ژوئن همان سال در شهر مسکو در اثر بیماری سرطان درگذشت.[۶] پیکر او در آرامگاه دیوار کرملین به خاک سپرده شد. سه شهر تور، کورولیوف و کونیگسبرگ به نام او نامگذاری شدند اما نام ان شهرها پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی تغییر پیدا کرد. تنها شهر کالینینگراد هنوز نام او را دارد. خیابان ومیدانی در شهر مینسک در بلاروس و خیابانی نیز در شهر دنیپرو در اوکران به نام او نامگذاری شدند.

منابع

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Branko Lazitch and Milorad M. Drachkovitch, Biographical Dictionary of the Comintern: New, Revised, and Expanded Edition. Stanford, CA: Hoover Institution Press, 1986; pp. 204-205.
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ Jackson, George; Devlin, Robert (eds.), Dictionary of the Russian Revolution. Westport, CT: Greenwood Press, 1989; pp. 295-296.
  3. ↑ *Kotkin, Stephen (2014). Stalin: Volume I: Paradoxes of Power, 1878-1928. Penguin. ISBN 978-1594203794.
  4. ↑ Khrushchev, Nikita Sergeevich (2006). Memoirs of Nikita Khrushchev. Penn State Press. ISBN 0-271-02861-0.
  5. ↑ Waksberg, Arkadi (21 ژانویه 2011). "From Hell to Heaven and forth" (به روسی). Archived from the original on 25 April 2012. Retrieved 5 October 2011.
  6. ↑ Brent, Jonathan and Naumov, Vladimir P. in Stalin's Last Crime, John Murray (Publishers), London, 2003, page 231
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=میخائیل_کالینین&oldid=25538580»