هویزه: تفاوت میان نسخه‌ها

مختصات: ۳۱°۲۷′۴۳″شمالی ۴۸°۰۴′۲۶″شرقی / ۳۱٫۴۶۱۹۴۴°شمالی ۴۸٫۰۷۳۸۸۹°شرقی / 31.461944; 48.073889
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
جایگزینی سرنویس درباره با دیگر کاربردها
خط ۱: خط ۱:
{{دیگر کاربردها}}
{{درباره|شهر|سینما|سینما هویزه}}
{{جعبه اطلاعات شهر ایران
{{جعبه اطلاعات شهر ایران
|نام‌رسمی=هویزه
|نام‌رسمی=هویزه

نسخهٔ ‏۳ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۳۹

هویزه
کشور ایران
استانخوزستان
شهرستانهویزه
بخشمرکزی
مردم
جمعیت۱۹٬۴۸۱ نفر (۱۳۹۵)
رشد جمعیت۲۱٪+ (۵سال)
شناسهٔ ملی خودرو ایران
کد آماری۱۲۸۵
هویزه بر ایران واقع شده‌است
هویزه
روی نقشه ایران
۳۱°۲۷′۴۳″شمالی ۴۸°۰۴′۲۶″شرقی / ۳۱٫۴۶۱۹۴۴°شمالی ۴۸٫۰۷۳۸۸۹°شرقی / 31.461944; 48.073889


هُوِیزه (در عربی: الحویَزه)[۱] (در فارسی: هویزه و همچنین خوزگان)[۲][۳][۴] مرکز شهرستان هویزه در استان خوزستان است.

نام این شهر که در مقطعی هوزگان بود که در سال ۱۳۶۲ خورشیدی با دستور دولتی به هویزه تغییر یافت.[۵]

جمعیت

بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر ۱۹٬۴۸۱ نفر (در ۴٬۹۰۴ خانوار) بوده‌است.[۶]

جمعیت تاریخی
سالجمعیت±%
۱۳۶۵۲٬۲۵۲—    
۱۳۷۰۸٬۱۲۹۲۶۱٪+
۱۳۷۵۱۴٬۰۳۲۷۲٫۶٪+
۱۳۸۵۱۴٬۴۲۲۲٫۸٪+
۱۳۹۰۱۶٬۱۵۴۱۲٪+
۱۳۹۵۱۹٬۴۸۱۲۰٫۶٪+

تاریخچه

مزار شهدای هویزه

هویزه یکی از شهرهای استان خوزستان در غرب این استان است که بخاطر جنگ ایران و عراق شهرت دارد. این شهر با یورش نیروهای عراقی تصرف شد و بطور صد در صد تخریب گردید. تنها آثار باقی‌مانده از شهر، قدم‌گاه عباس و خرابه‌های چند ساختمان است.

اکثر ساکنین این شهر از طوایف عرب بوده و به زبان عربی سخن می‌گویند. طوایف معروف این شهر کوت، نیس، عکرش (سادات آل العروس) بنی ساله (بنی صالح)، جرف و ساکی می‌باشند.

این شهر قدمت زیاد دارد و ابن بطوطه درمورد آن در کتابش می‌نویسد و زمانی در این شهر حوزه علمیه بزرگی بود که قریب به چهارصد مجتهد داشت و از اندلس و نجف در آن درس می‌خواندند و اخیراً سید محمدعلی موسوی جزایری (نماینده ولی فقیه در استان خوزستان) هویزه را به عنوان پایتخت فرهنگی استان خوزستان معرفی کرد.[۷]

از جمله علمای اهل هویزه:

  • علامه شیخ محمد کرمی الهویزی
  • عبدالحسین الهویزی
  • مفسر نور الثقلین.[۸]

خاستگاه نامگذاری

به گفته راجر سیوری، خوزستان سرزمین مردمان خوزی یا هوزی یا حوزی (که استرابون و پلینیوس از آن به اسم اوکسی[۹] ذکر کرده‌اند) است. این استان با عیلامیان باستان و شوش کم و بیش مرتبط است. نام اهواز، شوش و هویزه منعکس‌کننده ساکنین این منطقه در زمان عیلامیان بوده‌است.[۱۰] واژهٔ خوز در عربی به صورت هوز و گاه به صورت حوز درآمده است. کلمه اهواز نیز در عربی جمع هوز می‌باشد که خود معرب خوز است و اهواز به معنای خوزی‌ها یا هوزی‌ها که در متون اسلامی به اسم مدینه الاهواز به معنای شهر خوزی‌ها آمده است و کلمهٔ هویزه هم بر وزن فُعیله به معنای خوز کوچک نیز از همین ریشه گرفته شده‌است.

تاریخ

این شهر توسط شاهپور دوم ساخته شد و در زمان خلیفه طائی ۳۸۱–۳۶۳ ه‍.ق / ۹۷۴–۹۹۱ م توسط دوبیس بن عفیف بن اسدی بازسازی شد[۱۱]

منابع

  1. لغتنامه دهخدا
  2. هوزگان را می‌توان در سرور تحت شبکه نام‌های جغرافیایی از راه این لینک یافت. جعبه Advanced Search را باز کرده و کد -۳۰۶۷۱۸۰ را وارد کنید و جستجو دیتابیس را بزنید.
  3. Traveling Luck for Hūzgān, Khūzestān, Iran
  4. National Geospatial-Intelligence Agency, Bethesda, MD, USA
  5. پایگاه اطلاعات قوانین و مقررات کشور. بازدید: ژوئیه ۲۰۱۱.
  6. «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۹۵». درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از اصلی (اکسل) در ۲۰ شهریور ۱۴۰۲.
  7. اطلس جغرافیای حماسی ۱ (خوزستان در جنگ) ص۱۲۳-۱۲۴
  8. راهیان نور
  9. uxii
  10. R.M.SAVORY ,"khuzistan",Encyclopedia of islam,vol 5,page 80,brill,1986
  11. Lassner، J. «Ḥawīza». Encyclopaedia of Islam, Second Edition. دریافت‌شده در ۲۰۱۲-۰۴-۰۳.