ایده‌آل‌سازی و بی‌ارزش‌سازی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Mardetanha (بحث | مشارکت‌ها)
Capricorn2020 (بحث | مشارکت‌ها)
جز جایگزینی با اشتباه‌یاب: داره⟸، میشه⟸، موقیعتها⟸موقعیتها، مبالغهآمیزی⟸مبالغه‌آمیزی
خط ۱: خط ۱:


در [[تئوری آسیب‌شناسی روانی|نظریه روانشناسی]] زمانی که یک فرد قادر به مواجهه با احساسات ناخوشایند و تلخ نیست، وضعیت دفاعی خاصی برای غلبه بر وضعیت غیر قابل تحملی که رخ داده درون فرد شکل می‎گیرد. وضعیت دفاعی مورد نظر [[دوپاره‌سازی|دوپاره‎سازی]] نام دارد. در این وضعیت فرد موقیعت‎ها و افراد دیگر را به دو گروه خوب یا بد تقسیم می‎کند.<ref><div>M. کرافت داره شروع میشه (1998). [http://www.psychiatrictimes.com/p981153.html ''اختلال شخصیت مرزی: تقسیم Countertransference.''] روانپزشکی بار, vol. 15 شماره 11</div></ref> در [[مکانیسم دفاعی]] تمامی افراد خوب در نظر گرفته می‎شوند.
در [[تئوری آسیب‌شناسی روانی|نظریه روانشناسی]] زمانی که یک فرد قادر به مواجهه با احساسات ناخوشایند و تلخ نیست، وضعیت دفاعی خاصی برای غلبه بر وضعیت غیر قابل تحملی که رخ داده درون فرد شکل می‎گیرد. وضعیت دفاعی مورد نظر [[دوپاره‌سازی|دوپاره‎سازی]] نام دارد. در این وضعیت فرد موقیعت‎ها و افراد دیگر را به دو گروه خوب یا بد تقسیم می‎کند.<ref><div>M. کرافت شروع (1998). [http://www.psychiatrictimes.com/p981153.html ''اختلال شخصیت مرزی: تقسیم Countertransference.''] روانپزشکی بار, vol. 15 شماره 11</div></ref> در [[مکانیسم دفاعی]] تمامی افراد خوب در نظر گرفته می‎شوند.


'''ایده‎آل سازی''': یک مکانیسم ذهنی است که در آن فرد ویژگی‌های مثبت را به صورت مبالغه‎آمیزی به خود یا دیگران نسبت می‎دهد.
'''ایده‎آل سازی''': یک مکانیسم ذهنی است که در آن فرد ویژگی‌های مثبت را به صورت مبالغه‎آمیزی به خود یا دیگران نسبت می‎دهد.

نسخهٔ ‏۵ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۷:۰۳

در نظریه روانشناسی زمانی که یک فرد قادر به مواجهه با احساسات ناخوشایند و تلخ نیست، وضعیت دفاعی خاصی برای غلبه بر وضعیت غیر قابل تحملی که رخ داده درون فرد شکل می‎گیرد. وضعیت دفاعی مورد نظر دوپاره‎سازی نام دارد. در این وضعیت فرد موقیعت‎ها و افراد دیگر را به دو گروه خوب یا بد تقسیم می‎کند.[۱] در مکانیسم دفاعی تمامی افراد خوب در نظر گرفته می‎شوند.

ایده‎آل سازی: یک مکانیسم ذهنی است که در آن فرد ویژگی‌های مثبت را به صورت مبالغه‎آمیزی به خود یا دیگران نسبت می‎دهد.

بی ارزش‎سازی: مکانیسمی که در آن فرد صفات و ویژگی‎های منفی را به خود و یا دیگران نسبت می‎دهد.

در دوران رشد وجود این خصیصه در کودک کاملا طبیعی است. در طول دوران رشد، کودک قادر به درک دیگران به عنوان ساختارهای پیچیده‎ای که دارای مولفه‌های خوب و بد هستند، می‎شود. چنانچه در این دوران کودک با آسیب، حادثه یا ضربه‎ای مواجه شود ممکن است این مکانیسم دفاعی در وی به صورت توسعه نیافته در بزرگسالی باقی بماند.

همچنین نگاه کنید

منابع

  1. M. کرافت شروع (1998). اختلال شخصیت مرزی: تقسیم Countertransference. روانپزشکی بار, vol. 15 شماره 11