چغری بیک: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
تصحیح
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات خانواده سلطنتی|succession=فرماندار [[خراسان]]|reign=۱۰۴۰ تا ۱۰۶۰ میلادی|birth_date=989 میلادی|death_date=1060 میلادی|death_place=[[سرخس]]|issue=*[[آلپ ارسلان|آلپ‌ارسلان]]
'''چغری بیک''' ({{lang-tr|Çağrı Bey}}) از بزرگان حکومتی در سرآغاز امپراتوری سلجوقی بود. نام کامل او ابوسلیمان داوود چغری بیک بن میکائیل بود. نام چاغری در ترکی به معنای «[[شاهین]] کوچک» است.
*[[قاورد]]
*یاقوتی
*سلیمان
*بهرام‌شاه
*الیاس
*عثمان
*خدیجه ارسلان‌خاتون
*گوهر خاتون
*صفیه|full name=[[کنیه]]: ابوسلیمان{{سخ}}[[نام کوچک]]: داوود{{سخ}}[[نام خودمانی|لقب ترکی]]: چغری‌بیگ|dynasty=[[دودمان سلجوقی|دودمان سلجوق]] [[پرونده:Seljuqs Eagle.svg|25px]]|father=[[میکائیل ایل قنق|میکائیل]]|religion=[[اسلام]]، [[سنی]]}}


'''چغری بیک''' ({{lang-tr|Çağrı Bey}}) از بزرگان حکومتی در سرآغاز امپراتوری سلجوقی بود. نام کامل او ابوسلیمان داوود چغری‌بیک بن میکائیل بود. نام چاغری در ترکی به معنای «[[شاهین]] کوچک» است.
چغری بیک و [[طغرل بیک]] فرزندان میکائیل و نوه [[سلجوق]] از قبیله قِنِق یکی از ۲۴ قبیله [[اغوز]] بودند. آنها در مدت کوتاهی بعد از فتح ایران به «آسیای صغیر» حمله‌ور شدند و پس از [[جنگ ملازگرد]] (۱۰۷۱ میلادی) در اندک مدتی قسمت عمده آسیای صغیر را اشغال کردند و امپراطوری سلجوقی را تشکیل دادند.

چغری‌بیک و [[طغرل بیک|طغرل‌بیک]] فرزندان میکائیل و نوه [[سلجوق]] از قبیله قِنِق یکی از ۲۴ قبیله [[اغوز]] بودند. آنها در مدت کوتاهی بعد از فتح ایران به «آسیای صغیر» حمله‌ور شدند و پس از [[جنگ ملازگرد]] (۱۰۷۱ میلادی) در اندک مدتی قسمت عمده آسیای صغیر را اشغال کردند و امپراطوری سلجوقی را تشکیل دادند.


طغرل بیک، برادر خود چغری بیک را همراه با ۳۰۰۰ جنگجو برای یک «سفر اکتشافی» به سرزمین‌های ناشناسی فرستاد که می‌گفتند آباد و ثروتمند؛ هستند یعنی آذربایجان و آناتولی. بعد از آنکه چغری بیک با بارهای سنگین تاراج از ری، آذربایجان و ارمنستان به آسیای مرکزی برگشت و تجارب خود را به طغرل بیک تعریف نمود، احتمالاً نطفه کوچ‌های بزرگ [[سلجوقیان]] و عموماً قبایل ترک‌زبان به سوی ایران، از جمله خراسان، آذربایجان و همچنین [[آناتولی]] شکل گرفت؛ این در سال ۱۰۱۸ م بود. با این روند، اولین موج بزرگ مهاجرت قبایل ترک به خراسان و بقیه نقاط ایران آغاز شد.<ref>جوادی، عباس: [http://www.radiofarda.com/content/f35_adenture_of_languages_p5/27230336.html آذربایجان و بیزانس ترک‌زبان می‌شوند]. در: رادیو فردا. ۱۳۹۴/۰۶/۱۶</ref>
طغرل بیک، برادر خود چغری بیک را همراه با ۳۰۰۰ جنگجو برای یک «سفر اکتشافی» به سرزمین‌های ناشناسی فرستاد که می‌گفتند آباد و ثروتمند؛ هستند یعنی آذربایجان و آناتولی. بعد از آنکه چغری بیک با بارهای سنگین تاراج از ری، آذربایجان و ارمنستان به آسیای مرکزی برگشت و تجارب خود را به طغرل بیک تعریف نمود، احتمالاً نطفه کوچ‌های بزرگ [[سلجوقیان]] و عموماً قبایل ترک‌زبان به سوی ایران، از جمله خراسان، آذربایجان و همچنین [[آناتولی]] شکل گرفت؛ این در سال ۱۰۱۸ م بود. با این روند، اولین موج بزرگ مهاجرت قبایل ترک به خراسان و بقیه نقاط ایران آغاز شد.<ref>جوادی، عباس: [http://www.radiofarda.com/content/f35_adenture_of_languages_p5/27230336.html آذربایجان و بیزانس ترک‌زبان می‌شوند]. در: رادیو فردا. ۱۳۹۴/۰۶/۱۶</ref>

نسخهٔ ‏۱۸ دسامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۴:۲۱

چغری بیک
فرماندار خراسان
سلطنت۱۰۴۰ تا ۱۰۶۰ میلادی
زاده989 میلادی
درگذشته1060 میلادی
سرخس
فرزند(ان)
  • آلپ‌ارسلان
  • قاورد
  • یاقوتی
  • سلیمان
  • بهرام‌شاه
  • الیاس
  • عثمان
  • خدیجه ارسلان‌خاتون
  • گوهر خاتون
  • صفیه
نام کامل
کنیه: ابوسلیمان
نام کوچک: داوود
لقب ترکی: چغری‌بیگ
دودماندودمان سلجوق پرونده:Seljuqs Eagle.svg
پدرمیکائیل

چغری بیک (ترکی استانبولی: Çağrı Bey‎) از بزرگان حکومتی در سرآغاز امپراتوری سلجوقی بود. نام کامل او ابوسلیمان داوود چغری‌بیک بن میکائیل بود. نام چاغری در ترکی به معنای «شاهین کوچک» است.

چغری‌بیک و طغرل‌بیک فرزندان میکائیل و نوه سلجوق از قبیله قِنِق یکی از ۲۴ قبیله اغوز بودند. آنها در مدت کوتاهی بعد از فتح ایران به «آسیای صغیر» حمله‌ور شدند و پس از جنگ ملازگرد (۱۰۷۱ میلادی) در اندک مدتی قسمت عمده آسیای صغیر را اشغال کردند و امپراطوری سلجوقی را تشکیل دادند.

طغرل بیک، برادر خود چغری بیک را همراه با ۳۰۰۰ جنگجو برای یک «سفر اکتشافی» به سرزمین‌های ناشناسی فرستاد که می‌گفتند آباد و ثروتمند؛ هستند یعنی آذربایجان و آناتولی. بعد از آنکه چغری بیک با بارهای سنگین تاراج از ری، آذربایجان و ارمنستان به آسیای مرکزی برگشت و تجارب خود را به طغرل بیک تعریف نمود، احتمالاً نطفه کوچ‌های بزرگ سلجوقیان و عموماً قبایل ترک‌زبان به سوی ایران، از جمله خراسان، آذربایجان و همچنین آناتولی شکل گرفت؛ این در سال ۱۰۱۸ م بود. با این روند، اولین موج بزرگ مهاجرت قبایل ترک به خراسان و بقیه نقاط ایران آغاز شد.[۱]

منابع

  1. جوادی، عباس: آذربایجان و بیزانس ترک‌زبان می‌شوند. در: رادیو فردا. ۱۳۹۴/۰۶/۱۶