روادید: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
→ تفاوت قدیمی‌ترتفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
کمی تکمیل بر پایه‌ی ویکی‌پدیای انگلیسی و منابع فارسی
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
ربات‌ها
۱۳۳٬۲۴۲ ویرایش‌ها
جز ←‏top: اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی
خط ۲: خط ۲:
'''رَوادید''' یا '''ویزا''' {{انگلیسی|visa}} به مدرکی گفته می‌شود که می‌تواند به اشخاصی اعطا گردد که درخواست اخذ اجازه برای گذر از جایی یا ورود به آن را دارند. این مدرک به دارندۀ [[گذرنامه]] مجوز می‌دهد که به خاک یک کشور وارد شود، در آن بماند یا آن را ترک نماید.
'''رَوادید''' یا '''ویزا''' {{انگلیسی|visa}} به مدرکی گفته می‌شود که می‌تواند به اشخاصی اعطا گردد که درخواست اخذ اجازه برای گذر از جایی یا ورود به آن را دارند. این مدرک به دارندۀ [[گذرنامه]] مجوز می‌دهد که به خاک یک کشور وارد شود، در آن بماند یا آن را ترک نماید.


روادید عموماً معمولا دارای محدودیت‌هایی برای افراد خارجی است که به خاک یک کشور وارد می‌شوند؛ این محدودیت‌ها شامل زمان ماندن، شمار رفت‌وآمد به خاک کشور یا حقوق کار کردن در کشور مورد نظر است.
روادید عموماً معمولاً دارای محدودیت‌هایی برای افراد خارجی است که به خاک یک کشور وارد می‌شوند؛ این محدودیت‌ها شامل زمان ماندن، شمار رفت‌وآمد به خاک کشور یا حقوق کار کردن در کشور مورد نظر است.


روادید بیش‌تر به اجازه‌ی ورود به یک کشور مربوط می‌شود بنابراین در برخی از کشورها با اجازه‌نامه‌ی رسمی ماندن و اقامت در آن‌ها متفاوت است. در هر مورد، ویزا توسط افسر مهاجرت در هنگام ورود تایید می‌شود و در هر زمان می‌تواند لغو گردد.
روادید بیش‌تر به اجازه‌ی ورود به یک کشور مربوط می‌شود بنابراین در برخی از کشورها با اجازه‌نامه‌ی رسمی ماندن و اقامت در آن‌ها متفاوت است. در هر مورد، ویزا توسط افسر مهاجرت در هنگام ورود تأیید می‌شود و در هر زمان می‌تواند لغو گردد.


معمولاً روادید به صورت [[برچسب]] یا [[مُهر]] بر روی کاغذهای مربوطه در [[سند هویتی]] اشخاص، چسبانده یا زده می‌شود.
معمولاً روادید به صورت [[برچسب]] یا [[مُهر]] بر روی کاغذهای مربوطه در [[سند هویتی]] اشخاص، چسبانده یا زده می‌شود.


به طور کلی می‌توان ویزا را دربردارنده‌ی هدف سفر، مدت اقامت در کشور مقصد و مهلت ورود به کشور مقصد دانست.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=ويزا و انواع آن|نشانی=http://jamejamonline.ir/online/671086370066972002|وبگاه=جام جم آنلاین}}</ref>
به‌طور کلی می‌توان ویزا را دربردارنده‌ی هدف سفر، مدت اقامت در کشور مقصد و مهلت ورود به کشور مقصد دانست.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=ويزا و انواع آن|نشانی=http://jamejamonline.ir/online/671086370066972002|وبگاه=جام جم آنلاین}}</ref>




نسخهٔ ‏۱۴ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۷:۱۸

روادیدهای لائوس، تایلند و سری‌لانکا

رَوادید یا ویزا (به انگلیسی: visa) به مدرکی گفته می‌شود که می‌تواند به اشخاصی اعطا گردد که درخواست اخذ اجازه برای گذر از جایی یا ورود به آن را دارند. این مدرک به دارندۀ گذرنامه مجوز می‌دهد که به خاک یک کشور وارد شود، در آن بماند یا آن را ترک نماید.

روادید عموماً معمولاً دارای محدودیت‌هایی برای افراد خارجی است که به خاک یک کشور وارد می‌شوند؛ این محدودیت‌ها شامل زمان ماندن، شمار رفت‌وآمد به خاک کشور یا حقوق کار کردن در کشور مورد نظر است.

روادید بیش‌تر به اجازه‌ی ورود به یک کشور مربوط می‌شود بنابراین در برخی از کشورها با اجازه‌نامه‌ی رسمی ماندن و اقامت در آن‌ها متفاوت است. در هر مورد، ویزا توسط افسر مهاجرت در هنگام ورود تأیید می‌شود و در هر زمان می‌تواند لغو گردد.

معمولاً روادید به صورت برچسب یا مُهر بر روی کاغذهای مربوطه در سند هویتی اشخاص، چسبانده یا زده می‌شود.

به‌طور کلی می‌توان ویزا را دربردارنده‌ی هدف سفر، مدت اقامت در کشور مقصد و مهلت ورود به کشور مقصد دانست.[۱]


گونه‌های روادید بر پایه روابط بین کشورها

۱) حرکت آزاد

۲) لغو روادید (بدون ویزا)

۳) روادید در بدو ورود

۴) روادید از مبدا

۵) سفر ممنوع

حرکت آزاد

در این حالت هر شهروند کشور مبدأ می‌تواند در کشور مقصد اقامت، کار و تحصیل کند و تفاوتی بین شهروندان دو کشور نیست. برای نمونه می‌توان به کشورهای عربی خلیج فارس اشاره کرد. شهروندان هریک از کشورهای امارات متحده عربی، بحرین، عربستان سعودی، کویت و عمان می‌توانند در هریک از دیگر کشورهای کار، تجارت یا سفر کنند. نمونه تکامل یافته‌تر این نوع آزادی حرکت را در بین کشورهای عضو اتحادیه اروپا می‌توان دید.

لغو روادید

دراین حالت، شهروندان، اغلب برای سفر کوتاه مدت یا دیدار نیازی به ویزا ندارند. اما برای کار و تحصیل باید درخواست ویزا کنند. صدور ویزای کار در این حالت معمولاً فرآیند ساده‌ای است و چون شهروندان حق رفت و آمد دارند تنها به دلایلی همچون مالیات، ویزای کار لازم است. نمونه این نوع روادید، لغو نیاز به دریاف ویزا برای شهروندان امارات متحده عربی در تابستان ۱۳۹۴ از سوی کشورهای عضو توافق‌نامه شنگن است. بدین ترتیب شهروندان امارات متحد عربی بدون نیاز به ویزا می‌توانند به همه کشورهای اروپایی سفر کنند.

روادید در مقصد

این نوع روادید بیشتر برای ویزای کوتاه مدت است و هنگام ورود مسافر به مقصد برایش ویزا صادر می‌شود. تفاوت آن با لغو روادید در این است که کشور مقصد همچنان حق ویزا ندادن را برای خود محفوظ نگه می‌دارد. همچنین بیشتر اوقات باید برای ویزا پول پرداخت. سفر شهروندان ایرانی به مالزی تابع چنین شرایطی است.

روادید از مبدأ

در این حالت هرکس که قصد سفر به کشور دیگری دارد باید از قبل با مراجعه به نمایندگی دیپلماتیک کشور مقصد، درخواست روادید بدهد که فرآیندی وقت‌گیر و با احتمال زیاد دریافت نکردن ویزا همراه است. در این روش، گاهی مسافر باید مدارکی از وضعیت شغلی، تمکن مالی و برای ویزای تحصیلی مدارک دانشگاهی خود ارائه کند. در بیشتر موارد این مدارک باید ترجمه شده باشند که خود، هزینه بر است.

سفر ممنوع

در این حالت کشور مبدأ یا مقصد سفر اتباع همدیگر را ممنوع می‌کنند. این اقدام اغلب به دلایل سیاسی و امنیتی رخ می‌دهد. مثلاً شهروندان ایران حق سفر به اسرائیل را ندارند. این مورد نباید با توصیه‌های امنیتی اشتباه گرفته نشود. به عنوان نمونه، در سال ۲۰۱۵، وزارت امور خارجه بریتانیا به شهروندان خود توصیه می‌کرد از سفر غیرضروری به ایران خودداری کنند اما سفر از طرف هیچ‌کدام از کشورهای ایران و بریتانیا ممنوع نشده بود.

گونه‌های روادید

محدودیت‌های روادید

هنلی و شرکا

هنلی و شرکا (به انگلیسی: Henley & Partners) هر ساله کشورهای جهان را از نظر نیاز به روادید و محدودیت‌های روادید با یکدیگر مقایسه و رتبه‌بندی می‌کند که این نمایه براساس داده‌های انجمن بین‌المللی حمل‌ونقل هوایی تهیه می‌شود.[۲]

توضیحات
  1. ^  به‌عنوان صربستان و مونته‌نگرو.
  2. ^  به‌عنوان بخشی از سودان.

۲۰۱۷

نمایهٔ محدودیت‌های روادید ۲۰۱۷
رتبه گذرنامهٔ عادی کشور یا قلمرو تعداد قلمروهایی که
«بدون ویزا» یا با
«ویزا به محض رسیدن» می‌توان وارد شد
۱  آلمان
۱۷۶
۲  سوئد
۱۷۵
۳  دانمارک,  فنلاند,  ایتالیا,
 اسپانیا,  ایالات متحده آمریکا
۱۷۴
۴  اتریش,  بلژیک,  فرانسه,
 لوکزامبورگ,  هلند,  نروژ,
 سنگاپور,  بریتانیا
۱۷۳
۵  جمهوری ایرلند,  ژاپن,  نیوزیلند
۱۷۲
۶  کانادا,  یونان,  پرتغال,
  سوئیس
۱۷۱
۷  استرالیا,  کره جنوبی
۱۷۰
۸  ایسلند
۱۶۹
۹  جمهوری چک
۱۶۸
۱۰  مجارستان,  مالت
۱۶۷
۱۱  لیتوانی
۱۶۶
۱۲  لتونی,  لیختن‌اشتاین,  اسلواکی,
 اسلوونی
۱۶۵
۱۳  استونی,  مالزی
۱۶۴
۱۴  لهستان
۱۶۲
۱۵  موناکو
۱۶۰
۱۶  قبرس
۱۵۸
۱۷  شیلی
۱۵۷
۱۸  برزیل
۱۵۶
۱۹  آندورا,  سان مارینو
۱۵۵
۲۰  آرژانتین,  بلغارستان
۱۵۴
۲۱  کرواسی,  رومانی
۱۵۳
۲۲  هنگ کنگ
۱۵۲
۲۳  برونئی
۱۵۱
۲۴  اسرائیل
۱۴۸
۲۵  باربادوس
۱۴۳
۲۶  مکزیک
۱۴۲
۲۷  باهاما
۱۴۱
۲۸  اروگوئه
۱۳۸
۲۹  سیشل
۱۳۷
۳۰  آنتیگوآ و باربودا,  سنت کیتس و نویس
۱۳۶
۳۱  تایوان (تایوان),  کاستاریکا,   واتیکان
۱۳۴
۳۲  ترینیداد و توباگو
۱۳۲
۳۳  موریس
۱۳۱
۳۴  ونزوئلا
۱۲۹
۳۵  پاراگوئه
۱۲۸
۳۶  ماکائو,  پاناما,  سنت لوسیا,
 سنت وینسنت و گرنادین‌ها,
۱۲۷
۳۷  گرنادا
۱۲۴
۳۸  هندوراس  امارات متحده عربی,
۱۲۱
۳۹  السالوادور
۱۲۰
۴۰  دومینیکا,  گواتمالا
۱۱۹
۴۱  پرو
۱۱۸
۴۲  جزایر سلیمان
۱۱۶
۴۳  صربستان
۱۱۵
۴۴  ساموآ
۱۱۴
۴۵  وانواتو
۱۱۳
۴۶  جزایر مارشال,  نیکاراگوئه
۱۱۲
۴۷  تونگا
۱۱۱
۴۸  مقدونیه شمالی,  تووالو
۱۱۰
۴۹  کیریباتی
۱۰۹
۵۰  کلمبیا,  مونته‌نگرو
۱۰۷
۵۱  ایالات فدرال میکرونزی,  روسیه
۱۰۶
۵۲  پالائو,  ترکیه
۱۰۵
۵۳  بوسنی و هرزگوین
۱۰۳
۵۴  مولدووا
۱۰۲
۵۵  آلبانی,  آفریقای جنوبی
۹۸
۵۶  بلیز
۹۵
۵۷  اکوادور,  تیمور شرقی
۸۳
۵۸  اوکراین
۸۲
۵۹  گویان
۸۱
۶۰  کویت,  مالدیو,  نائورو
۸۰
۶۱  فیجی
۷۹
۶۲  جامائیکا,  قطر
۷۸
۶۳  پاپوآ گینه نو
۷۶
۶۴  بولیوی
۷۵
۶۵  بوتسوانا,  سورینام
۷۴
۶۶  بحرین
۷۳
۶۷  قزاقستان,  نامیبیا,  تایلند
۷۱
۶۸  گرجستان,  کنیا,  عمان
۶۹
۶۹  عربستان سعودی
۶۸
۷۰  بلاروس,  لسوتو,  مالاوی
۶۷
۷۱  گامبیا,  اسواتینی
۶۶
۷۲  تانزانیا
۶۵
۷۳  کیپ ورد,  تونس,  زامبیا
۶۳
۷۴  جمهوری آذربایجان
۶۲
۷۵  فیلیپین,  اوگاندا
۶۱
۷۶  کوبا
۶۰
۷۷  غنا,  زیمبابوه
۵۹
۷۸  ارمنستان,  بنین,  قرقیزستان,
 مراکش
۵۸
۷۹  اندونزی
۵۷
۸۰  بورکینافاسو,  جمهوری دومینیکن,
 مغولستان
۵۶
۸۱  موزامبیک,  سائوتومه و پرنسیپ,
 سیرالئون
۵۵
۸۲  موریتانی
۵۴
۸۳  ساحل عاج,  سنگال,  تاجیکستان,
 توگو,  ازبکستان
۵۳
۸۴  نیجر
۵۲
۸۵  چین,  بوتان (کشور),  چاد,  مالی,
 رواندا
۵۱
۸۶  گابن,  هائیتی,  ماداگاسکار
۵۰
۸۷  گینه بیسائو,  هند,  ترکمنستان
۴۹
۸۸  الجزایر,  کامبوج,  اتحاد قمر,
 مصر,  گینه,  لائوس
۴۸
۸۹  جمهوری آفریقای مرکزی,  گینه استوایی
۴۶
۹۰  آنگولا,  کامرون,  ویتنام
۴۵
۹۱  بوروندی,  نیجریه
۴۴
۹۲  جمهوری کنگو,  اردن,  لیبریا
۴۳
۹۳  میانمار
۴۱
۹۴  جمهوری دموکراتیک کنگو,  جیبوتی,
 کره شمالی
۴۰
۹۵  بنگلادش,  ایران,  سری‌لانکا
۳۸
۹۶  اتیوپی,  کوزوو,  لبنان,
 سودان جنوبی
۳۷
۹۷    نپال,  فلسطین,  سودان
۳۶
۹۸  اریتره,  یمن
۳۵
۹۹  لیبی
۳۳
۱۰۰  سومالی
۳۰
۱۰۱  سوریه
۲۹
۱۰۲  پاکستان
۲۸
۱۰۳  عراق
۲۷
۱۰۴  افغانستان
۲۴

جستارهای وابسته

پانویس

  1. ↑ «ويزا و انواع آن». جام جم آنلاین.
  2. ↑ "Global Ranking - Visa Restriction Index 2017" (PDF). Henley & Partners. Retrieved 14 March 2017.
  3. ↑ The Henley & Partners Visa Restrictions Index 2017. Data accurate as of 1 January 2017.
  4. ↑ Chloe Pantazi (29 February 2016). "Germany has most powerful passport: Henley & Partners – Business Insider". Business Insider.
  5. ↑ The Henley & Partners Visa Restrictions Index 2015
  6. ↑ The Henley & Partners Visa Restrictions Index 2014. Data accurate as of 20 May 2014
  7. ↑ The Henley & Partners Visa Restrictions Index 2013. Data accurate as of 1 July 2013
  8. ↑ The Henley & Partners Visa Restrictions Index 2012
  9. ↑ The Henley & Partners Visa Restrictions Index 2010
  10. ↑ The Henley & Partners Visa Restrictions Index 2008. Data accurate as of 1 September 2008.
  11. ↑ The Henley & Partners Visa rules 2006. p. 74-76 (in Russian)

منابع

https://www.passportindex.org/byRank.php سایت سنجش ارزش گذرنامه‌های جهان

| یک قرن گذرنامه؛ گذرنامه ایرانی کجای کار است؟ - بی‌بی‌سی فارسی، ۱۷ آبان ۱۳۹۴

Wikipedia contributors، «Visa (document)،» Wikipedia، The Free Encyclopedia، http://en.wikipedia.org/w/index.php?oldid=190723702 (accessed February ۲۰، ۲۰۰۸).

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=روادید&oldid=24841520»