راه حل نهایی

این مقاله دربارهٔ سیاست آلمان نازی است. برای دیگر کاربردها، راه حل نهایی (ابهام‌زدایی) را ببینید.

راه حل نهایی (به آلمانی: Die Endlösung) برنامهٔ آلمان نازی برای کشتار جمعی سیستماتیک یهودیان در طول جنگ جهانی دوم بود که موجب به وقوع پیوستن هولوکاست شد. هاینریش هیملر طراح اصلی آن بود و آدولف هیتلر آن را راه حل نهایی مسئله یهود (به آلمانی: die Endlösung der Judenfrage) نامید.

طراحی و تصمیم‌گیری در مورد این مسئله در سال ۱۹۴۲ در کنفرانس وانزی در عمارتی در نزدیکی برلین اتفاق افتاد و در نهایت منجر به هولوکاست و کشته شدن دو سوم یهودیان اروپا و نود درصد یهودیان لهستان شد.

به گفتهٔ تاریخ نویسان تصمیم‌گیری در مورد مسألهٔ راه حل نهایی به یکباره اتفاق نیفتاد و نتیجهٔ پیشرفت تدریجی و مداوم بحث‌ها و مطالعات پیرامون «کشتن تمام یهودیان باقی مانده در دست آلمان نازی» در ۲۵ ماه اول شروع جنگ جهانی دوم بوده‌است. در سال ۱۹۴۰ پس از سقوط فرانسه آدولف آیشمان پیشنهاد نقل مکان و تبعید یهودیان را به فرانسه به عنوان مستعمره آلمان عنوان کرد. اما این پیشنهاد به دلیل هزینه بالای تدارکات لغو شد. به گفتهٔ رائول هیلبرگ، یک سال بعد واحدهای کشتار سیار و پس از آن قطارهای مرگ که یهودیان را به کمپ‌های مجهز به سیستم اجرای راه حل نهایی انتقال می‌داد شروع به کار کردند.

لنلنب1تط1نن

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Final Solution». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۴ مارس ۲۰۱۲.