مهندسی عمران: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده

درخط

نسخهٔ ‏۵ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۸:۲۷

مهندسی عمران یکی از شاخه‌های مهندسی است، که به طراحی، نگهداری و ساخت سازه‌های مصنوعی شامل جاده‌ها، پل‌ها، کانال‌ها، سدها و ساختمان‌ها می‌پردازد. از لحاظ قدمت، مهندسی عمران پس از مهندسی جنگ، دومین نظام مهندسی به‌شمار می‌آید و امروزه مهندسی عمران، حد واصل مهندسی نظامی و مهندسی غیرنظامی محسوب می‌گردد. مهندسی محیط زیست، مهندسی ژئوتکنیک، ژئوفیزیک، ژئودزی، مهندسی حمل و نقل، علوم زمین، علوم جوی، مهندسی قانونی، مهندسی شهری، مهندسی هیدرولیک، علم مواد، مهندسی سازه‌های دریایی، مدیریت سواحل، نقشه‌برداری و مهندسی سازه از جمله شاخه‌های علمی هستند که به بهبود پروژه های مهندسی عمران کمک می کنند.

آغاز فعالیت‌های مهندسی عمران احتمالاً بین ۴۰۰۰ تا ۲۰۰۰ سال پیش از میلاد مسیح و در مصر باستان و میان‌رودان بوده‌است. هنگامی که انسان‌ها زندگی عشایری را رها کردند؛ نیاز به ساخت‌وساز جهت تأمین سرپناه پدید آمد. در همان زمان گسترش حمل‌ونقل به نحو فزاینده‌ای اهمیت یافت و به اختراع چرخ و همچنین آغاز دریانوردی منجر شد.تا پیش از دوران مدرن، تفاوت واضحی بین مهندسی عمران و معماری وجود نداشت؛ و اغلب از این دو عنوان به جای یک‌دیگر استفاده می‌شد.

تاریخچه

از ساخت هرم‌های مصری (۲۷۰۰–۲۵۰۰ پیش از میلاد) می‌توان به عنوان اولین نمونه از ساخت سازه‌های عظیم یاد کرد. از دیگر سازه‌های تاریخی عمرانی می‌توان به سامانهٔ مدیریت آب قنات در ایران باستان (با قدمت بیش از ۳۰۰۰ سال)، پارتنون در یونان باستان (۴۴۷–۴۳۸ پیش از میلاد)، جادهٔ آپیا در روم باستان (۳۱۲ پیش از میلاد) و دیوار بزرگ چین (۲۲۰ پیش از میلاد) اشاره کرد.

در قرن هجدهم میلادی تعریف مهندسی عمران از مهندسی جنگ تفکیک شد.نخستین کسی که خود را مهندس عمران نامید جان اسمیتون انگلیسی بود.او کسی بود که فانوس دریایی ادیستون را بنا کرد و در سال ۱۷۷۱ به کمک همکارانش انجمن علمی مهندسان عمران اسمیتونین را بنیان نهاد.

در سال ۱۸۱۸ مؤسسهٔ مهندسان عمران در لندن تأسیس شد و در سال ۱۸۲۰ توماس تلفورد، مهندس برجسته، اولین رئیس مؤسسه شد. مؤسسه در سال ۱۸۲۸ مجوز سلطنتی را کسب کرد. متن این مجوز، مهندسی عمران را این‌گونه معرفی می‌کند:

هنر هدایت منابع بزرگ قدرت در طبیعت برای استفاده و آسایش انسان، به عنوان ابزار تولید و حمل‌ونقل در کشور، جهت تجارت داخلی و خارجی، که در ساخت راه‌ها، پل‌ها، قنات‌ها، کانال‌ها، هدایت رودها، و اسکله‌ها جهت واردات و صادرات و ساخت بندرها، لنگرگاه‌ها، خال‌ها، موج‌شکن‌ها و فانوس‌های دریایی به کار می‌رود و هنری برای هدایت قدرت مصنوعی برای اهداف تجاری و ساخت‌وساز و استفاده از ماشین‌آلات و زه‌کشی شهرها و روستاها است.

مهندس عمران

اغلب مهندسان عمران دارای مدرک دانشگاهی این رشته هستند. در بیشتر کشورها، کارشناسی سطح پایهٔ مهندسی عمران است و تحصیل آن اغلب از ۳ تا ۵ سال به طول می‌انجامد. دروس این سطح، عموماً شامل بخش‌هایی از علوم فیزیک، ریاضی، مدیریت پروژه و دروس اختصاصی مهندسی عمران (نظیر تحلیل سازه ها، طراحی سازه‌های بتنی و فولادی و.) می‌باشد . ^[۱]

فناوری نوین و مهندسی عمران

مهندسی عمران به عنوان یکی از بخش‌های اصلی در ساخت و ساز در کنار رشته‌های تأسیسات و معماری با ورود ابزارهای نوین مدل سازی اطلاعات ساختمان BIM دچار تحول شده و بسیاری از تحلیل‌های سازه‌ها به کمک این نرم‌افزارها، در حال انجام است. ستوده بیدختی، امیرحسین، ۱۳۹۳، مقدمه‌ای بر کاربرد مدل سازی اطلاعات ساختمان BIM در مدیریت پروژه‌های ساخت، اولین کنفرانس ملی شهرسازی، مدیریت شهری و توسعه پایدار، تهران، مؤسسه ایرانیان، انجمن معماری ایران،

جستارهای وابسته

منابع

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Civil engineering». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۶ آبان ۱۳۹۲.

↑ عمران آنلاين

پیوند به بیرون

[مهندسی_عمران-1] عمران آنلاين

[۱]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-[[پرونده:ISS and Endeavour seen from the Soyuz TMA-20 spacecraft 27.jpg|upright|بندانگشتی|طراحی سازه‌های پیچیده‌ای همچون [[ایستگاه فضایی بین‌المللی]] مستلزم درکی عمیق از [[تحلیل سازه‌ها]] است]]
 '''مهندسی عمران''' یکی از شاخه‌های [[مهندسی]] است، که به طراحی، نگهداری و ساخت سازه‌های مصنوعی شامل [[جاده]]‌ها، [[پل]]‌ها، [[کانال]]‌ها، [[سد]]ها و [[ساختمان]]‌ها می‌پردازد. از لحاظ قدمت، مهندسی عمران پس از [[مهندسی جنگ]]، دومین [[نظام مهندسی]] به‌شمار می‌آید و امروزه مهندسی عمران، حد واصل مهندسی نظامی و مهندسی غیرنظامی محسوب می‌گردد. مهندسی محیط زیست، [[مهندسی ژئوتکنیک]]، [[ژئوفیزیک]]، [[ژئودزی]]، مهندسی حمل و نقل، [[علوم زمین]]، [[علوم جوی]]، [[مهندسی قانونی]]، [[مهندسی شهری]]، [[مهندسی هیدرولیک]]، [[علم مواد]]، [[مهندسی سازه‌های دریایی]]، [[مدیریت سواحل]]، [[نقشه‌برداری]] و [[مهندسی سازه]] از جمله شاخه‌های علمی هستند که به بهبود پروژه های مهندسی عمران کمک می کنند.
-[[پرونده:Leonhard Euler 2.jpg|بندانگشتی|upright| [[لئونارد اویلر]] تئوری [[کمانش]] ستون‌ها را کشف نمود.]]
 آغاز فعالیت‌های مهندسی عمران احتمالاً بین ۴۰۰۰ تا ۲۰۰۰ سال پیش از میلاد مسیح و در [[مصر باستان]] و [[میان‌رودان]] بوده‌است. هنگامی که انسان‌ها زندگی عشایری را رها کردند؛ نیاز به ساخت‌وساز جهت تأمین سرپناه پدید آمد. در همان زمان گسترش حمل‌ونقل به نحو فزاینده‌ای اهمیت یافت و به اختراع [[چرخ]] و همچنین [[تاریخ دریانوردی|آغاز دریانوردی]] منجر شد.تا پیش از دوران مدرن، تفاوت واضحی بین مهندسی عمران و [[معماری]] وجود نداشت؛ و اغلب از این دو عنوان به جای یک‌دیگر استفاده می‌شد.