بئاتریس کلومینا: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
→ تفاوت قدیمی‌ترتفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
خط ۲۵: خط ۲۵:
'''بئاتریس کلومینا''' یک [[تاریخ‌نگار]] [[معماری]] است. او در سال ۱۹۸۲ از اسپانیا به [[دانشگاه کلمبیا]] رفت. در سال ۱۹۸۸ به دانشکده معماری [[دانشگاه پرینستون]] رفت و بعدتر مدیر بخش مطالعات تحصیلات تکمیلی شد.<ref>{{یادکرد وب|کد زبان=en|نشانی=http://www.smh.com.au/articles/2004/05/30/1085855438192.html|عنوان=We're all dressed up with something to show - National - www.smh.com.au|بازبینی=2017-10-18}}</ref> او مدیر مؤسس برنامهٔ رسانه و مدرنیته در دانشگاه پرینستون<ref>{{یادکرد وب|کد زبان=en-US|نشانی=https://mitpress.mit.edu/authors/beatriz-colomina|عنوان=Beatriz Colomina|بازبینی=2017-10-18}}</ref> است در سال ۲۰۰۳ به عنوان عضو هیئت علمی [[دانشگاه اولد دامینیون]] انتخاب شد.
'''بئاتریس کلومینا''' یک [[تاریخ‌نگار]] [[معماری]] است. او در سال ۱۹۸۲ از اسپانیا به [[دانشگاه کلمبیا]] رفت. در سال ۱۹۸۸ به دانشکده معماری [[دانشگاه پرینستون]] رفت و بعدتر مدیر بخش مطالعات تحصیلات تکمیلی شد.<ref>{{یادکرد وب|کد زبان=en|نشانی=http://www.smh.com.au/articles/2004/05/30/1085855438192.html|عنوان=We're all dressed up with something to show - National - www.smh.com.au|بازبینی=2017-10-18}}</ref> او مدیر مؤسس برنامهٔ رسانه و مدرنیته در دانشگاه پرینستون<ref>{{یادکرد وب|کد زبان=en-US|نشانی=https://mitpress.mit.edu/authors/beatriz-colomina|عنوان=Beatriz Colomina|بازبینی=2017-10-18}}</ref> است در سال ۲۰۰۳ به عنوان عضو هیئت علمی [[دانشگاه اولد دامینیون]] انتخاب شد.


او به‌طور گسترده دربارهٔ پرسش‌های معماری و مؤسسات بازنمایی مدرن، به ویژه رسانه‌های چاپی، عکاسی، تبلیغات، فیلم و تلویزیون نوشته‌است. کتاب‌های او شامل ''حریم خصوصی و تبلیغ: معماری مدرن به عنوان رسانه جمعی'' (۱۹۹۴)، برنده جایزه بین‌المللی کتاب ۱۹۹۵ [[مؤسسه معماران آمریکا]]؛ ''جنسیت و فضا'' (ویراستار، ۱۹۹۲)، برنده جایزه بین‌المللی کتاب مؤسسه معماران آمریکا سال ۱۹۹۳ و ''تولید معماری ''(ویراستار، ۱۹۸۸)<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وب‌گاه=|نشانی=http://soa.princeton.edu/02fac/fac_frame.html?colomina.html|عنوان=princeton}}</ref> هستند.'' ''او همچنین مقاله ای در کتاب جنسیت معماری (آبرامز، ۱۹۹۶) منتشر کرده‌است. او نویسنده مقالات متعدد است وبه صورت گسترده‌ای در سراسر جهان سخنرانی کرده، از جمله موزه هنرهای مدرن در نیویورک؛ مؤسسه معماری ژاپن، توکیو؛ مرکز هنر و معماری معاصر در استکهلم؛ و بنیاد هنر دی‌آی‌ای در نیویورک.
او به‌طور گسترده دربارهٔ پرسش‌های معماری و مؤسسات بازنمایی مدرن، به ویژه رسانه‌های چاپی، عکاسی، تبلیغات، فیلم و تلویزیون نوشته‌است. کتاب‌های او شامل ''حریم خصوصی و تبلیغ: معماری مدرن به عنوان رسانه جمعی'' (۱۹۹۴)، برنده جایزه بین‌المللی کتاب ۱۹۹۵ [[مؤسسه معماران آمریکا]]؛ ''جنسیت و فضا'' (ویراستار، ۱۹۹۲)، برنده جایزه بین‌المللی کتاب مؤسسه معماران آمریکا سال ۱۹۹۳ و ''تولید معماری ''(ویراستار، ۱۹۸۸)<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وبگاه=|نشانی=http://soa.princeton.edu/02fac/fac_frame.html?colomina.html|عنوان=princeton}}</ref> هستند.'' ''او همچنین مقاله ای در کتاب جنسیت معماری (آبرامز، ۱۹۹۶) منتشر کرده‌است. او نویسنده مقالات متعدد است وبه صورت گسترده‌ای در سراسر جهان سخنرانی کرده، از جمله موزه هنرهای مدرن در نیویورک؛ مؤسسه معماری ژاپن، توکیو؛ مرکز هنر و معماری معاصر در استکهلم؛ و بنیاد هنر دی‌آی‌ای در نیویورک.


کلومینا در هیئت تحریریه نشریاتی مانند [[اسمبلج (مجله)|اسمبلج]]، دیدالوس و [[گری روم]] بوده‌است.
کلومینا در هیئت تحریریه نشریاتی مانند [[اسمبلج (مجله)|اسمبلج]]، دیدالوس و [[گری روم]] بوده‌است.

نسخهٔ ‏۲۹ اوت ۲۰۱۸، ساعت ۰۷:۱۸

بئاتریس کلومینا
بئاتریس کلومینا در جی‌سَپ
زادهٔ۱۹۵۲
مادرید، اسپانیا
شناخته‌شده برایتاریخ هنر، تاریخ معماری، نظریه معماری

بئاتریس کلومینا یک تاریخ‌نگار معماری است. او در سال ۱۹۸۲ از اسپانیا به دانشگاه کلمبیا رفت. در سال ۱۹۸۸ به دانشکده معماری دانشگاه پرینستون رفت و بعدتر مدیر بخش مطالعات تحصیلات تکمیلی شد.[۱] او مدیر مؤسس برنامهٔ رسانه و مدرنیته در دانشگاه پرینستون[۲] است در سال ۲۰۰۳ به عنوان عضو هیئت علمی دانشگاه اولد دامینیون انتخاب شد.

او به‌طور گسترده دربارهٔ پرسش‌های معماری و مؤسسات بازنمایی مدرن، به ویژه رسانه‌های چاپی، عکاسی، تبلیغات، فیلم و تلویزیون نوشته‌است. کتاب‌های او شامل حریم خصوصی و تبلیغ: معماری مدرن به عنوان رسانه جمعی (۱۹۹۴)، برنده جایزه بین‌المللی کتاب ۱۹۹۵ مؤسسه معماران آمریکا؛ جنسیت و فضا (ویراستار، ۱۹۹۲)، برنده جایزه بین‌المللی کتاب مؤسسه معماران آمریکا سال ۱۹۹۳ و تولید معماری (ویراستار، ۱۹۸۸)[۳] هستند. او همچنین مقاله ای در کتاب جنسیت معماری (آبرامز، ۱۹۹۶) منتشر کرده‌است. او نویسنده مقالات متعدد است وبه صورت گسترده‌ای در سراسر جهان سخنرانی کرده، از جمله موزه هنرهای مدرن در نیویورک؛ مؤسسه معماری ژاپن، توکیو؛ مرکز هنر و معماری معاصر در استکهلم؛ و بنیاد هنر دی‌آی‌ای در نیویورک.

کلومینا در هیئت تحریریه نشریاتی مانند اسمبلج، دیدالوس و گری روم بوده‌است.

او همچنین کمک‌های مالی بسیاری از موسساتی چون مؤسسه معماری شیکاگو، بنیاد لوکوربوزیه و مرکز مطالعات پیشرفته هنرهای تجسمی در واشینگتن دریافت کرده‌است. اخیراً، کلومینا یک کمک مالی از بنیاد گراهام برای پروژه تحقیقاتی اش «معماری اشعه ایکس: بیماری به مثابه استعاره» دریافت کرد.

آثار منتشر شده

  • ۱۹۹۲ جنسیت و فضا، نشر معماری پرینستون.
  • ۱۹۹۶ حریم خصوصی و تبلیغات: معماری مدرن به عنوان رسانه جمعی, نشر ام آی تی.
  • ۲۰۰۷ زندگی خانوادگی در جنگ، نشر ام آی تی.

منابع

  1. ↑ "We're all dressed up with something to show - National - www.smh.com.au" (به انگلیسی). Retrieved 2017-10-18.
  2. ↑ «Beatriz Colomina» (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۱۰-۱۸.
  3. ↑ «princeton».

پیوند به بیرون

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=بئاتریس_کلومینا&oldid=24428453»