شیرگاه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
شیرگاه محل تلاقی دو رود است. یکی [[رود تالار|رود تِلار]] (به معنی تیل آر، یعنی رودی که گِل می‌آورد) از منطقه [[آلاشت]] و گردنه‌های [[دوگل]] سرچشمه می‌گیرد و دیگری [[رود کسلیان|رود کسیلیان]] است. کسیلیان در بیشتر مواقع سال آبی روشن و زلال دارد (تنها در زمان بارندگی‌های شدید آب آن کمی گل آلود می‌شود) ولی تالار در بیشتر مواقع سال گل آلود است. به دلیل وجود این دو رود و هم چنین وجود [[دره]]هایی نسبتاً کم عمق، شیرگاه دارای [[پل]]های متعددی است که به همین دلیل آنرا[[شهر پلها]] لقب داده‌اند. شیرگاه به دلیل داشتن شکل کوهستانی در جنوب و وجود دره در بستر رودخانه و مرکز شهر و همچنین داشتن دشت و جلگه در شمال (سه ویژگی اقلیم در یک شهر) زیبایی منحصری دارد که نمونه آن شاید در هیچ جای ایران یافت نشود. [[پرونده:Pol-shahpoor-savad-kouh.jpg|چپ|بندانگشتی|پل شاپور شیرگاه]] |
شیرگاه محل تلاقی دو رود است. یکی [[رود تالار|رود تِلار]] (به معنی تیل آر، یعنی رودی که گِل می‌آورد) از منطقه [[آلاشت]] و گردنه‌های [[دوگل]] سرچشمه می‌گیرد و دیگری [[رود کسلیان|رود کسیلیان]] است. کسیلیان در بیشتر مواقع سال آبی روشن و زلال دارد (تنها در زمان بارندگی‌های شدید آب آن کمی گل آلود می‌شود) ولی تالار در بیشتر مواقع سال گل آلود است. به دلیل وجود این دو رود و هم چنین وجود [[دره]]هایی نسبتاً کم عمق، شیرگاه دارای [[پل]]های متعددی است که به همین دلیل آنرا[[شهر پلها]] لقب داده‌اند. شیرگاه به دلیل داشتن شکل کوهستانی در جنوب و وجود دره در بستر رودخانه و مرکز شهر و همچنین داشتن دشت و جلگه در شمال (سه ویژگی اقلیم در یک شهر) زیبایی منحصری دارد که نمونه آن شاید در هیچ جای ایران یافت نشود. [[پرونده:Pol-shahpoor-savad-kouh.jpg|چپ|بندانگشتی|پل شاپور شیرگاه]] |
||
[[پرونده:jpg.شیرگاه|چپ|بندانگشتی| شیرگاه]] |
|||
تعدادی از پل‌های شیرگاه تاریخی اند؛ مانند: |
تعدادی از پل‌های شیرگاه تاریخی اند؛ مانند: |
||
* پل دختر (چالی) |
* پل دختر (چالی) |
||
نسخهٔ ۲۷ اوت ۲۰۱۸، ساعت ۲۱:۳۴
 | این مقاله به هیچ منبع و مرجعی استناد نمیکند. |
| شیرگاه | |
|---|---|
 | |
| کشور |  ایران |
| استان | مازندران |
| شهرستان | سوادکوه شمالی |
| بخش | مرکزی |
| مردم | |
| جمعیت | ۹۵۴۶ نفر |
| جغرافیای طبیعی | |
| ارتفاع | ۲۳۸ متر |
| اطلاعات شهری | |
| شهردار | محمد امیری (سرپرست) |
| پیش‌شمارهٔ تلفن | ۰۱۱۴۲۴۴ |
  شیرگاه | |
شیرگاه مرکز شهرستان سوادکوه شمالی در استان مازندران است که از جنوب به شهرستان سوادکوه و از شمال به شهرستان قائم شهر راه دارد. این شهر همچنین از سمت شرق به شهرستان ساری و از سمت غرب به شهرستان بابل راه دارد. زبان مردم شهر شیرگاه زبان مازندرانی است. همچنین سریال مشهور پایتخت نیز در این شهر ساخته شده.
نام
برخی نام پیشین شیرگاه را خارخون دانسته‌اند ولی بر پایهٔ اطلاعات جلد سوم فرهنگ جغرافیایی ایران خارخون نام پیشین روستای زیولا در منطقه شیرگاه بوده‌است.[۱]
موقعیت جغرافیایی
شیرگاه مرکز شهرستان سوادکوه شمالی است.
یکی از جاده‌های ارتباطی تهران- شمال، معروف به جاده فیروزکوه، و راه‌آهن تهران- شمال، که بخشی از راه‌آهن سراسری ایران است، از این شهر می‌گذرد. ۲۵ کیلومتر از قائمشهر و ۲۰ کیلومتر از زیراب فاصله دارد
شیرگاه از همه جهت جز شمال به‌وسیله رشته کوه‌های البرز مرکزی احاطه گشته‌است. از غرب توسط کوه تِرز، از شرق به‌وسیله کوه وِرزک و از جنوب با کوه‌های ساره سر و شاه کوه محاصره شده‌است.
شیرگاه محل تلاقی دو رود است. یکی رود تِلار (به معنی تیل آر، یعنی رودی که گِل می‌آورد) از منطقه آلاشت و گردنه‌های دوگل سرچشمه می‌گیرد و دیگری رود کسیلیان است. کسیلیان در بیشتر مواقع سال آبی روشن و زلال دارد (تنها در زمان بارندگی‌های شدید آب آن کمی گل آلود می‌شود) ولی تالار در بیشتر مواقع سال گل آلود است. به دلیل وجود این دو رود و هم چنین وجود دره‌هایی نسبتاً کم عمق، شیرگاه دارای پل‌های متعددی است که به همین دلیل آنراشهر پلها لقب داده‌اند. شیرگاه به دلیل داشتن شکل کوهستانی در جنوب و وجود دره در بستر رودخانه و مرکز شهر و همچنین داشتن دشت و جلگه در شمال (سه ویژگی اقلیم در یک شهر) زیبایی منحصری دارد که نمونه آن شاید در هیچ جای ایران یافت نشود.
تعدادی از پل‌های شیرگاه تاریخی اند؛ مانند:
- پل دختر (چالی)
- پل تاریخی شاه‌عباسی آبدنگسر (آبدنگسر، بین قائمشهر و شیرگاه)
- پل شاه‌عباسی: این پل در دوران سلطنت پادشاهان صفوی و در مسیر باستانی موسوم به راه شاه‌عباسی با آجر و ساروج و گچ بر روی رود کسیلیان یا روشن تلار بنا گردید. طول آن ۵۷ متر و عرض آن بدون احتساب جان پناه پنج متر می‌باشد. پل شیرگاه دو دهنه دارد که دهنه شمالی آن از دهنه جنوبی بزرگ‌تر است.
- پل شاپور: این پل بر روی رودخانه اوتجون در اراضی چای باغ و ۵۰ متری جانب شرقی جاده شیرگاه به قائم شهر واقع شده و احتمالاً مربوط به دوران قاجار می‌باشد.
برخی دیگر از پلها در همین سده ساخته شدند؛ مانند:
- پل‌های جاده تهران–شمال در سرتپه و کنار پل شاپور.
تاریخ شیرگاه
در دوره صفوی جاده شوسه شاه‌عباسی از این شهر عبور می‌کرد. پل‌هایی که امروز می‌بینیم یادگارانی از آن دوران‌اند که در زمان خود از پل‌های مهم وبزرگ به‌شمار می‌رفتند.
نیروهای ارتش شوروی در جریان اشغال ایران در جنگ جهانی دوم در منطقه‌ای که به نام آن‌ها (روس آباد) نام گرفت در نزدیکی کلیج خیل امروز (یکی از روستاهای نزدیک شیرگاه) ساکن شدند. مردم شیرگاه ایام حضور شوروی هارا شوروی سال می‌گویند.
شیرگاه در آبان ۱۳۴۱ نام شهر را به خود اختصاص داد.
گردشگری
شیرگاه و اطراف آن مناطق مورد توجه گردشگران دارد.
- آبشار شیرگاه، در نزدیکی تونل بین جادهٔ زیراب- شیرگاه
- چشم‌اندازها نگلی لفور در فصل بهار
- زمین‌های کشاورزی برج وباغ‌های مرکبات
- ویلاهای زیبا در نوآباد کلیج خیل
- رودخانه کسیلیان در نارنج بُن
- جنگل اندرگلی
- سد سنبل رود
- پل‌های تاریخی
- آب و هوایی ملایم وخنک در بهار و تابستان
- شنا در رودخانه کسیلیان
- در واقع به‌دلیل وجود جنگل و طبیعت زیبا همراه با رودها و آبراه‌ها، تمامی قسمت‌ها و اراضی این شهر زیبا بوده و دارای چشم‌انداز بی‌نظیر و ممتازی می‌باشد.
صنعت
- کارخانه اشباع تراورس شیرگاه که در سال ۱۳۱۱ خورشیدی تأسیس شد ولی اکنون به دلیل استفاده بسیار کم از الوار چوبی تراورس برای ریل راه‌آهن فعالیت محدودی دارد. این کارخانه اولین و از سال ۱۳۱۱ تا ۱۳۷۰ تنها کارخانه تولید تراورس در ایران بوده‌است. کارخانه دیگری که در قزوین افتتاح شده بود که چوب را فقط اندود می‌کرد و آن را نمی‌پخت.
- اولین شرکت بسته‌بندی تخم مرغ در استان مازندران در شهر شیرگاه به بهره‌برداری رسید؛ و نام محصول آن مرغنه می‌باشد که در زبان مازندرانی به معنی تخم مرغ می‌باشد.
- شهرک صنعتی بشل
- کارخانه چوب نئوپان‌سازی در چالی
- کارخانهٔ پیچ کوبان در سرتپه
پیوند به بیرون
منابع
- ↑ لغتنامهٔ دهخدا، سرواژهٔ زیوُلا، بازدید: ۹ اکتبر ۲۰۰۸.
.jpg)
| نقشه استان مازندران به تفکیک شهرستان |
 | این یک مقالهٔ خرد یک مکان جغرافیایی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |