مهندسی عمران: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده

درخط

نسخهٔ ‏۳ اوت ۲۰۱۸، ساعت ۲۰:۱۴

مهندسی عمران یکی از شاخه‌های مهندسی است، که به طراحی، نگهداری و ساخت سازه‌های مصنوعی شامل جاده‌ها، پل‌ها، کانال‌ها، سدها و ساختمان‌ها می‌پردازد. از لحاظ قدمت، مهندسی عمران پس از مهندسی جنگ، دومین نظام مهندسی به‌شمار می‌آید و امروزه مهندسی عمران، حد واصل مهندسی نظامی و مهندسی غیرنظامی محسوب می‌گردد. مهندسی محیط زیست، مهندسی ژئوتکنیک، ژئوفیزیک، ژئودزی، مهندسی حمل و نقل، علوم زمین، علوم جوی، مهندسی قانونی، مهندسی شهری، مهندسی هیدرولیک، علم مواد، مهندسی سازه‌های دریایی، مدیریت سواحل، نقشه‌برداری و مهندسی سازه از جمله زیرشاخه‌های مهندسی عمران هستند.

آغاز فعالیت‌های مهندسی عمران احتمالاً بین ۴۰۰۰ تا ۲۰۰۰ سال پیش از میلاد مسیح و در مصر باستان و میان‌رودان بوده‌است. هنگامی که انسان‌ها زندگی عشایری را رها کردند؛ نیاز به ساخت‌وساز جهت تأمین سرپناه پدید آمد. در همان زمان گسترش حمل‌ونقل به نحو فزاینده‌ای اهمیت یافت و به اختراع چرخ و همچنین آغاز دریانوردی منجر شد.تا پیش از دوران مدرن، تفاوت واضحی بین مهندسی عمران و معماری وجود نداشت؛ و اغلب از این دو عنوان به جای یک‌دیگر استفاده می‌شد.

تاریخچه

از ساخت هرم‌های مصری (۲۷۰۰–۲۵۰۰ پیش از میلاد) می‌توان به عنوان اولین نمونه از ساخت سازه‌های عظیم یاد کرد. از دیگر سازه‌های تاریخی عمرانی می‌توان به سامانهٔ مدیریت آب قنات در ایران باستان (با قدمت بیش از ۳۰۰۰ سال)، پارتنون در یونان باستان (۴۴۷–۴۳۸ پیش از میلاد)، جادهٔ آپیا در روم باستان (۳۱۲ پیش از میلاد) و دیوار بزرگ چین (۲۲۰ پیش از میلاد) اشاره کرد.

در قرن هجدهم میلادی تعریف مهندسی عمران از مهندسی جنگ تفکیک شد.نخستین کسی که خود را مهندس عمران نامید جان اسمیتون انگلیسی بود.او کسی بود که فانوس دریایی ادیستون را بنا کرد و در سال ۱۷۷۱ به کمک همکارانش انجمن علمی مهندسان عمران اسمیتونین را بنیان نهاد.

در سال ۱۸۱۸ مؤسسهٔ مهندسان عمران در لندن تأسیس شد و در سال ۱۸۲۰ توماس تلفورد، مهندس برجسته، اولین رئیس مؤسسه شد. مؤسسه در سال ۱۸۲۸ مجوز سلطنتی را کسب کرد. متن این مجوز، مهندسی عمران را این‌گونه معرفی می‌کند:

هنر هدایت منابع بزرگ قدرت در طبیعت برای استفاده و آسایش انسان، به عنوان ابزار تولید و حمل‌ونقل در کشور، جهت تجارت داخلی و خارجی، که در ساخت راه‌ها، پل‌ها، قنات‌ها، کانال‌ها، هدایت رودها، و اسکله‌ها جهت واردات و صادرات و ساخت بندرها، لنگرگاه‌ها، خال‌ها، موج‌شکن‌ها و فانوس‌های دریایی به کار می‌رود و هنری برای هدایت قدرت مصنوعی برای اهداف تجاری و ساخت‌وساز و استفاده از ماشین‌آلات و زه‌کشی شهرها و روستاها است.

مهندس عمران

اغلب مهندسان عمران دارای مدرک دانشگاهی این رشته هستند. در بیشتر کشورها، کارشناسی سطح پایهٔ مهندسی عمران است و تحصیل آن اغلب از ۳ تا ۵ سال به طول می‌انجامد. دروس این سطح، عموماً شامل بخش‌هایی از علوم فیزیک، ریاضی، مدیریت پروژه و دروس اختصاصی مهندسی عمران (نظیر تحلیل سازه ها، طراحی سازه های بتنی و فولادی و.) می باشد. ^[۱]

فناوری نوین و مهندسی عمران

مهندسی عمران به عنوان یکی از بخش‌های اصلی در ساخت و ساز در کنار رشته‌های تأسیسات و معماری با ورود ابزارهای نوین مدل سازی اطلاعات ساختمان BIM دچار تحول شده و بسیاری از تحلیل‌های سازه‌ها به کمک این نرم‌افزارها، در حال انجام است. ستوده بیدختی، امیرحسین، ۱۳۹۳، مقدمه‌ای بر کاربرد مدل سازی اطلاعات ساختمان BIM در مدیریت پروژه‌های ساخت، اولین کنفرانس ملی شهرسازی، مدیریت شهری و توسعه پایدار، تهران، مؤسسه ایرانیان، انجمن معماری ایران،

اشتغال و درآمدزایی

ساده ترین و شاید آسان ترین نوع اشتغال برای یک مهندس عمران پس از فارغ التحصیلی او، استفاده از تخصص خود به عنوان مهندس ناظر برای ساخت و سازهای مسکن بخش عمومی و خصوصی به خصوص در کشور ایران است. البته برای اینکه یک مهندس عمران بتواند وارد این حوزه کاری شود، بایستی قبل از هر چیز پروانه صلاحیت نظارت خود را از مرجع مربوطه یعنی سازمان نظام مهندسی دریافت کند. شروط پیش نیاز برای دریافت پروانه صلاحیت نظارت، سپری شدن حداقل از 3 سال از زمان دریافت مدرک کارشناسی و قبولی در آزمون علمی مربوط به مقررات ساخت و ساز است. مرجع برگزار کننده آزمون، سازمان نظام مهندسی است که سالی حداقل 2 بار برگزار می گردد.^[۲]

جستارهای وابسته

منابع

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Civil engineering». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۶ آبان ۱۳۹۲.

عمران F1

پیوند به بیرون

[مهندسی_عمران-1] عمران آنلاين

[اشتغال_و_کسب_درآمد-2] عمران F1

[۱]

[۲]

@@ خط ۲۳: / خط ۲۳: @@
 == اشتغال و درآمدزایی ==
-ساده ترین و شاید آسان ترین نوع اشتغال برای یک مهندس عمران پس از فارغ التحصیلی او، استفاده از تخصص خود به عنوان مهندس ناظر برای ساخت و سازهای مسکن بخش عمومی و خصوصی به خصوص در کشور ایران است. البته برای اینکه یک مهندس عمران بتواند وارد این حوزه کاری شود، بایستی قبل از هر چیز پروانه صلاحیت نظارت خود را از مرجع مربوطه یعنی سازمان نظام مهندسی دریافت کند. شروط پیش نیاز برای دریافت پروانه صلاحیت نظارت، سپری شدن حداقل از 3 سال از زمان دریافت مدرک کارشناسی و قبولی در آزمون علمی مربوط به مقررات ساخت و ساز است. مرجع برگزار کننده آزمون، سازمان نظام مهندسی است که سالی حداقل 2 بار برگزار می گردد.<ref name="مهندسی عمران">[https://omranf1.com عمران F1]</ref>
+ساده ترین و شاید آسان ترین نوع اشتغال برای یک مهندس عمران پس از فارغ التحصیلی او، استفاده از تخصص خود به عنوان مهندس ناظر برای ساخت و سازهای مسکن بخش عمومی و خصوصی به خصوص در کشور ایران است. البته برای اینکه یک مهندس عمران بتواند وارد این حوزه کاری شود، بایستی قبل از هر چیز پروانه صلاحیت نظارت خود را از مرجع مربوطه یعنی سازمان نظام مهندسی دریافت کند. شروط پیش نیاز برای دریافت پروانه صلاحیت نظارت، سپری شدن حداقل از 3 سال از زمان دریافت مدرک کارشناسی و قبولی در آزمون علمی مربوط به مقررات ساخت و ساز است. مرجع برگزار کننده آزمون، سازمان نظام مهندسی است که سالی حداقل 2 بار برگزار می گردد.<ref name="اشتغال و کسب درآمد">[https://omranf1.com عمران F1]</ref>
 == جستارهای وابسته ==