یشت

یَشت‌ و در اوستا یشتی ، نام بخشی از کتابِ اوستا، کتاب دینی زرتشتیان است.

یَشت بمعنیِ ستایش و نیایش و پرستش و فدیه است. یشتن در زبانِ پهلوی، بمعنای ستودن و عبادت کردن است. در اوستا، بیست و یک یشت و به نامهای گونه گون وجود دارد و در آنها عناصرِ مهم از دیدگاهِ مزدیسنا ستوده می‌شوند.

موضوع یشت‌ها، سرودها و گفته‌های بسیار کهن و حماسه‌هایی در ستایش ایزدان است و عبارتند از اورمزدیشت، اَمِشَ سپنتَه (هفتن یشت)، خورداد یشت، آبان یشت، خورشید یشت، ماه یشت، تیر یشت، رشن یشت، فروردین یشت، رام یشت، ارد یشت، ونند یشت، اشتاد یشت، وَرَهرام‌یشت، اردیبهشت‌ یشت، مهریشت، زامیاد یشت، هوم‌یشت و سروش ‌یشت است.

منابع

• یشتها ، جلد اول، ترجمه و تفسیر ابراهیم پورداوود

جستارهای وابسته

• وزن یشت‌ها