استان توکومان: تفاوت میان نسخه‌ها

مختصات: ۲۶°۴۹′۰۰″ جنوبی ۶۵°۱۳′۰۰″ غربی / ۲۶٫۸۱۶۶۷°جنوبی ۶۵٫۲۱۶۶۷°غربی / -26.81667; -65.21667
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Modernbot (بحث | مشارکت‌ها)
جز تمیزکاری با ویرایشگر خودکار فارسی
خط ۱: خط ۱:
{{Infobox settlement
{{Infobox settlement
| name = ایالت توکومان
| name = استان توکومان
| native_name = Provincia de Tucumán
| native_name = Provincia de Tucumán
| native_name_lang =
| native_name_lang =
| settlement_type = [[ایالت‌های آرژانتین|ایالت]]
| settlement_type = [[استان‌های آرژانتین|استان]]
| image_skyline =
| image_skyline =
| image_alt =
| image_alt =
خط ۱۸: خط ۱۸:
| mapsize = 200px
| mapsize = 200px
| map_alt =
| map_alt =
| map_caption = محل ایالت توکومان در نقشهٔ آرژانتین
| map_caption = محل استان توکومان در نقشهٔ آرژانتین
| image_map1 = Tucumán (Argentina).png
| image_map1 = Tucumán (Argentina).png
| mapsize1 = 150px
| mapsize1 = 150px
خط ۴۴: خط ۴۴:
| established_date =
| established_date =
| founder =
| founder =
| seat_type = [[فهرست شهرهای آرژانتین|مرکز ایالت]]
| seat_type = [[فهرست شهرهای آرژانتین|مرکز استان]]
| seat = [[توکومان|سان میگل ده توکومان]]
| seat = [[توکومان|سان میگل ده توکومان]]
| government_footnotes =
| government_footnotes =
خط ۷۸: خط ۷۸:
}}
}}


''' ایالت توکومان '''، یکی از ایالات 23 گانه [[آرژانتین]]، واقع در شمال غرب کشور می‌باشد که با ایالات [[ایالت سالتا|سالتا]] ، [[ایالت کاتامارکا|کاتامارکا]] و [[ایالت سانتیاگو دل استرو|سانتیاگو دل استرو]] مرز مشترک دارد . توکومان پرجمعیت‌ترین ایالت آرژانتین است .
''' استان توکومان '''، یکی از ایالات 23 گانه [[آرژانتین]]، واقع در شمال غرب کشور می‌باشد که با ایالات [[استان سالتا|سالتا]] ، [[استان کاتامارکا|کاتامارکا]] و [[استان سانتیاگو دل استرو|سانتیاگو دل استرو]] مرز مشترک دارد . توکومان پرجمعیت‌ترین استان آرژانتین است .


== مشخصات ==
== مشخصات ==
خط ۸۸: خط ۸۸:
== تاریخچه ==
== تاریخچه ==


پیش از ورود استعمارگران اسپانیایی به [[آمریکای جنوبی]]، ایالتی که اکنون توکومان نام دارد زیستگاه بومیان ( دیاگیتاس و کالچاکیس ) بود . این بومیان به زراعت اشتغال داشتند .
پیش از ورود استعمارگران اسپانیایی به [[آمریکای جنوبی]]، استانی که اکنون توکومان نام دارد زیستگاه بومیان ( دیاگیتاس و کالچاکیس ) بود . این بومیان به زراعت اشتغال داشتند .
در سال ۱۵۳۳ دیه گو ده آلماگرو وارد شمال غرب آرژانتین از جمله توکومان شد . در سال ۱۵۶۵ دیه گو ده ویارول شهر سان میگل ده توکومان را بنا کرد . پس ازآن ایالت توکومان با فرمانداری فرانسیسکو ده آگیره به وجود آمد . در سال ۱۶۸۵ سان میگل سالاس، شهر سان میگل را به سبب حملات مکرر بومیان مالونس ، ۶۵ کیلومتری مکان سابق بازسازی کرد .
در سال ۱۵۳۳ دیه گو ده آلماگرو وارد شمال غرب آرژانتین از جمله توکومان شد . در سال ۱۵۶۵ دیه گو ده ویارول شهر سان میگل ده توکومان را بنا کرد . پس ازآن استان توکومان با فرمانداری فرانسیسکو ده آگیره به وجود آمد . در سال ۱۶۸۵ سان میگل سالاس، شهر سان میگل را به سبب حملات مکرر بومیان مالونس ، ۶۵ کیلومتری مکان سابق بازسازی کرد .


استعمارگران اسپانیایی که تلاش می کردند بومیان شکست خورده را به سمت [[بوئنوس آیرس]] روانه کنند با مقاومت قبیله کوئیلمس روبرو شدند . این قبیله بعدها به سوی شهر کوئیلمس کنونی رهسپار شد .
استعمارگران اسپانیایی که تلاش می کردند بومیان شکست خورده را به سمت [[بوئنوس آیرس]] روانه کنند با مقاومت قبیله کوئیلمس روبرو شدند . این قبیله بعدها به سوی شهر کوئیلمس کنونی رهسپار شد .
خط ۹۵: خط ۹۵:


ایجاد [[نایب السلطنه ریودلاپلاتا]] به معنای پایان انتقال محموله از پرو به بوئنوس آیرس بود . از آن پس توکومان شاهد ورود کالاهای بریتانیا از طریق گمرک خانه‌های تازه تاسیس بوئنوس آیرس بود .
ایجاد [[نایب السلطنه ریودلاپلاتا]] به معنای پایان انتقال محموله از پرو به بوئنوس آیرس بود . از آن پس توکومان شاهد ورود کالاهای بریتانیا از طریق گمرک خانه‌های تازه تاسیس بوئنوس آیرس بود .
در سال ۱۷۸۳ منطقه توکومان تجزیه شد و توکومان ( کنونی ) تحت نظارت منطقه سالتا دل توکومان درآمد .
در سال ۱۷۸۳ منطقه توکومان تجزیه شد و توکومان ( کنونی ) تحت نظارت منطقه سالتا دل توکومان درآمد .


در سال ۱۸۱۳ خوزه ده [[سان مارتین]] به توکومان آمد و مدرسه نظامی را تاسیس کرد . منطقه مذکورنیز یک سال بعد تجزیه شد و به ایالات کنونی تجزیه شد .
در سال ۱۸۱۳ خوزه ده [[سان مارتین]] به توکومان آمد و مدرسه نظامی را تاسیس کرد . منطقه مذکورنیز یک سال بعد تجزیه شد و به ایالات کنونی تجزیه شد .
به تاریخ ۹ ژوئیه ۱۸۱۶ در کنگرهٔ توکومان، [[ایالات متحده]] ریودلاپلاتا استقلال خود را از اسپانیا اعلام کرد اما درگیری‌های داخلی، اتفاق ایالات و تبدیل آن به جمهوری آرژانتین را به تاخیر انداخت .
به تاریخ ۹ ژوئیه ۱۸۱۶ در کنگرهٔ توکومان، [[ایالات متحده]] ریودلاپلاتا استقلال خود را از اسپانیا اعلام کرد اما درگیری‌های داخلی، اتفاق ایالات و تبدیل آن به جمهوری آرژانتین را به تاخیر انداخت .


در پی شکست آرژانتین در راه استقلال، برنابه آرائوس، فرماندار و از اعضای هیأت حاکمه، در ۲۲ مارس ۱۸۲۰ تشکیل " [[جمهوری فدرال]] توکومان " را اعلام کرد اما با عقب نشینی ایالات [[ایالت کاتامارکا|کاتامارکا]] و [[ایالت سانتیاگو دل استرو|سانتیاگو دل استرو]] ، یک سال بعد شکست خورد .
در پی شکست آرژانتین در راه استقلال، برنابه آرائوس، فرماندار و از اعضای هیأت حاکمه، در ۲۲ مارس ۱۸۲۰ تشکیل " [[جمهوری فدرال]] توکومان " را اعلام کرد اما با عقب نشینی ایالات [[استان کاتامارکا|کاتامارکا]] و [[استان سانتیاگو دل استرو|سانتیاگو دل استرو]] ، یک سال بعد شکست خورد .
آغاز سدهٔ ۲۰ همزمان با اعمال محدودیت‌های گمرکی و ورود خطوط [[راه آهن]] بود که اوضاع اقتصادی ایالت را به ویژه در تولید نیشکر بهبود داد . اما بحران قیمت نیشکر در دهه ۱۹۶۰ موجب شد تا [[رئیس جمهور]] وقت، [[خوان کارلوس]] اونگانیا , ۱۱ کارخانه شکر را تعطیل اعلام کند که چالشی جدی برای اقتصاد توکومان بود .
آغاز سدهٔ ۲۰ همزمان با اعمال محدودیت‌های گمرکی و ورود خطوط [[راه آهن]] بود که اوضاع اقتصادی استان را به ویژه در تولید نیشکر بهبود داد . اما بحران قیمت نیشکر در دهه ۱۹۶۰ موجب شد تا [[رئیس جمهور]] وقت، [[خوان کارلوس]] اونگانیا , ۱۱ کارخانه شکر را تعطیل اعلام کند که چالشی جدی برای اقتصاد توکومان بود .


دهه ۱۹۷۰ اوضاع اقتصادی و سیاسی رو به وخامت گذاشت . به این ترتیب که علاوه بر [[بحران اقتصادی]] ای که دامن گیر منطقه بود، رئیس جمهور وقت ( ۱۹۷۵ )، ایزابل پرون، در ایالت توکومان اعلام وضعیت اضطراری نمود که به " عملیات استقلال " منجر شد . این عملیات از سوی [[ارتش آرژانتین]] برای سرکوب یک گروه چریکی و [[چپ گرا]] موسوم به " ارتش انقلابی خلق " ( ERP ) انجام شد . این گروه گواریست در تدارک یک محاصره عمومی در مناطق کوهستانی ایالت توکومان در نزدیکی مرز بولیوی بود . خشونت‌ها تا انتخاب فرماندار بعدی، آنتونیو دومینگز بوسی ( مارس ۱۹۷۶ )، و عزل [[ایزابل پرون]] ادامه داشت .
دهه ۱۹۷۰ اوضاع اقتصادی و سیاسی رو به وخامت گذاشت . به این ترتیب که علاوه بر [[بحران اقتصادی]] ای که دامن گیر منطقه بود، رئیس جمهور وقت ( ۱۹۷۵ )، ایزابل پرون، در استان توکومان اعلام وضعیت اضطراری نمود که به " عملیات استقلال " منجر شد . این عملیات از سوی [[ارتش آرژانتین]] برای سرکوب یک گروه چریکی و [[چپ گرا]] موسوم به " ارتش انقلابی خلق " ( ERP ) انجام شد . این گروه گواریست در تدارک یک محاصره عمومی در مناطق کوهستانی استان توکومان در نزدیکی مرز بولیوی بود . خشونت‌ها تا انتخاب فرماندار بعدی، آنتونیو دومینگز بوسی ( مارس ۱۹۷۶ )، و عزل [[ایزابل پرون]] ادامه داشت .


== جغرافیا و اقلیم ==
== جغرافیا و اقلیم ==


با وجود مساحت کم، دو سیستم جغرافیایی در ایالت توکومان مشهود است : شرق ایالت در نزدیکی منطقه گران چاکو با اراضی هموار و غرب آن با دره‌های تنگ ( در شمال غرب ) و کوه‌های نوک تیز ( در جنوب شرق و نزدیکی پامپاس ) . سررو ال بولسون با ۵۵۵۰ متر بلندترین قله در شمال غرب توکومان قرار دارد .
با وجود مساحت کم، دو سیستم جغرافیایی در استان توکومان مشهود است : شرق استان در نزدیکی منطقه گران چاکو با اراضی هموار و غرب آن با دره‌های تنگ ( در شمال غرب ) و کوه‌های نوک تیز ( در جنوب شرق و نزدیکی پامپاس ) . سررو ال بولسون با ۵۵۵۰ متر بلندترین قله در شمال غرب توکومان قرار دارد .
نواحی کوهستانی ایالت بارش سالانه ای معادل ۱۵۰۰ میلیمتر دارد در حالیکه این مشخصه برای دیگر نواحی ۶۰۰ میلیمتر است . به سبب پوشش گیاهی عالی، به توکومان لقب " باغ جمهوری " داده‌اند .
نواحی کوهستانی استان بارش سالانه ای معادل ۱۵۰۰ میلیمتر دارد در حالیکه این مشخصه برای دیگر نواحی ۶۰۰ میلیمتر است . به سبب پوشش گیاهی عالی، به توکومان لقب " باغ جمهوری " داده‌اند .
از رودهای عمده ایالت رود سالی است که از آن برای آبیاری و [[تولید برق]] استفاده می‌شود . در ضمن سدهای ال کادیال بر رود سالی، امبالسه بر روی رود اوندو، لا آنگوستورا بر رود سوسا و اسکاپا بر رود ماراپا احداث شده‌اند .
از رودهای عمده استان رود سالی است که از آن برای آبیاری و [[تولید برق]] استفاده می‌شود . در ضمن سدهای ال کادیال بر رود سالی، امبالسه بر روی رود اوندو، لا آنگوستورا بر رود سوسا و اسکاپا بر رود ماراپا احداث شده‌اند .


== اقتصاد ==
== اقتصاد ==


ایالت توکومان با [[تولید ناخالص داخلی]] برابر ۲/۷ میلیارد دلار در سال ۲۰۰۶ و [[درامد سرانه]] ۵۴۰۰ از نظر اقتصادی در حال توسعه می‌باشد ( هفتمین ایالت ) .
استان توکومان با [[تولید ناخالص داخلی]] برابر ۲/۷ میلیارد دلار در سال ۲۰۰۶ و [[درامد سرانه]] ۵۴۰۰ از نظر اقتصادی در حال توسعه می‌باشد ( هفتمین استان ) .
[[تکیه گاه]] اقتصادی ایالت بخش کشاورزی ( ۷ درصد اقتصاد ایالت ) و محصولاتی چون نیشکر ( ۶۰ درصد [[تولید ملی]] )، سویا، ذرت، لیمو، [[توت فرنگی]] حبوبات و کیوی می‌باشد
[[تکیه گاه]] اقتصادی استان بخش کشاورزی ( ۷ درصد اقتصاد استان ) و محصولاتی چون نیشکر ( ۶۰ درصد [[تولید ملی]] )، سویا، ذرت، لیمو، [[توت فرنگی]] حبوبات و کیوی می‌باشد
از سایر فعالیت‌های اقتصادی توکومان، پرورش دام به ویژه برای مصارف داخلی است .
از سایر فعالیت‌های اقتصادی توکومان، پرورش دام به ویژه برای مصارف داخلی است .
تولیدات صنعتی ۱۵ درصد اقتصاد ایالت را تشکیل می دهد . از جمله آنها : [[صنایع غذایی]]، نساجی، الکل، شکر و صنایع متالورژیک می باشند .
تولیدات صنعتی ۱۵ درصد اقتصاد استان را تشکیل می دهد . از جمله آنها : [[صنایع غذایی]]، نساجی، الکل، شکر و صنایع متالورژیک می باشند .


در بخش خدمات، صنعت جهانگردی و مراکز فرهنگی و ورزشی منبع درامدزایی می باشند . جاذبه‌های توریستی و اماکن دیدنی ایالت عبارتند از :
در بخش خدمات، صنعت جهانگردی و مراکز فرهنگی و ورزشی منبع درامدزایی می باشند . جاذبه‌های توریستی و اماکن دیدنی استان عبارتند از :


آزادراه پانامریکن که دو شهر توکومان را به [[سانتیاگو دل استرو]] و بوئنوس آیرس را به هم متصل می‌کند .
آزادراه پانامریکن که دو شهر توکومان را به [[سانتیاگو دل استرو]] و بوئنوس آیرس را به هم متصل می‌کند .


[[پارک ملی]] کامپو ده لوس آلیسوس
[[پارک ملی]] کامپو ده لوس آلیسوس
خط ۱۲۶: خط ۱۲۶:
ویرانه‌های شهر تاریخی کوئیلمس
ویرانه‌های شهر تاریخی کوئیلمس


دانشگاه‌ها : دانشگاه ملی توکومان، دانشگاه فنی، دانشگاه ایالتی توکومان، دانشگاه [[سان پابلو]] و دانشگاه توماس ده آکینو
دانشگاه‌ها : دانشگاه ملی توکومان، دانشگاه فنی، دانشگاه استانی توکومان، دانشگاه [[سان پابلو]] و دانشگاه توماس ده آکینو


== تقسیمان سیاسی ==
== تقسیمان سیاسی ==


ایالت به 17 بخش ( دپارتمان ) تقسیم می‌شود .
استان به 17 بخش ( دپارتمان ) تقسیم می‌شود .
{|
{|
||
||
خط ۱۵۳: خط ۱۵۳:
10 – بخش لولس
10 – بخش لولس


11 – بخش مونتونروس
11 – بخش مونتونروس


12 – بخش ریوچیکو
12 – بخش ریوچیکو
خط ۱۷۳: خط ۱۷۳:
* ویکی‌پدیای انگلیسی
* ویکی‌پدیای انگلیسی
{{انبار-رده}}
{{انبار-رده}}
{{ایالت‌های آرژانتین}}
{{استان‌های آرژانتین}}


[[رده:استان توکومان]]
[[رده:استان توکومان]]

نسخهٔ ‏۲۶ مهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۵:۳۴

استان توکومان
Provincia de Tucumán
پرچم استان توکومان
پرچم
نشان رسمی استان توکومان
مهر
لقب(ها): 
Garden of the Republic
محل استان توکومان در نقشهٔ آرژانتین
محل استان توکومان در نقشهٔ آرژانتین
مختصات: ۲۶°۴۹′۰۰″ جنوبی ۶۵°۱۳′۰۰″ غربی / ۲۶٫۸۱۶۶۷°جنوبی ۶۵٫۲۱۶۶۷°غربی / -26.81667; -65.21667
کشور آرژانتین
مرکز استانسان میگل ده توکومان
مدیریت
 • فرماندارخوزه آلپروویچ
مساحت
 • کل۲۲,۵۲۴ کیلومتر مربع (۸۶۹۷ مایل مربع)
جمعیت
 (۲۰۱۰)
 • کل۱٫۴۴۸٫۲۰۰
نام اهلیت(ها)tucumano
منطقه زمانییوتی‌سی ۳- (ART)
کد ایزو ۳۱۶۶AR-T
وبگاه

استان توکومان ، یکی از ایالات 23 گانه آرژانتین، واقع در شمال غرب کشور می‌باشد که با ایالات سالتا ، کاتامارکا و سانتیاگو دل استرو مرز مشترک دارد . توکومان پرجمعیت‌ترین استان آرژانتین است .

مشخصات

  • مرکز : سان میگل ده توکومان
  • مساحت : ۲۲٬۵۲۴ کیلومترمربع
  • جمعیت : ۱,۳۳۸,۵۲۳ ( تا ۲۰۰۱ )
  • فرماندار : خوزه آلپروویچ

تاریخچه

پیش از ورود استعمارگران اسپانیایی به آمریکای جنوبی، استانی که اکنون توکومان نام دارد زیستگاه بومیان ( دیاگیتاس و کالچاکیس ) بود . این بومیان به زراعت اشتغال داشتند . در سال ۱۵۳۳ دیه گو ده آلماگرو وارد شمال غرب آرژانتین از جمله توکومان شد . در سال ۱۵۶۵ دیه گو ده ویارول شهر سان میگل ده توکومان را بنا کرد . پس ازآن استان توکومان با فرمانداری فرانسیسکو ده آگیره به وجود آمد . در سال ۱۶۸۵ سان میگل سالاس، شهر سان میگل را به سبب حملات مکرر بومیان مالونس ، ۶۵ کیلومتری مکان سابق بازسازی کرد .

استعمارگران اسپانیایی که تلاش می کردند بومیان شکست خورده را به سمت بوئنوس آیرس روانه کنند با مقاومت قبیله کوئیلمس روبرو شدند . این قبیله بعدها به سوی شهر کوئیلمس کنونی رهسپار شد . محموله‌های طلا و نقره که از حاکم نشین‌های وابسته به امپراتوری اسپانیا به سمت بوئنوس آیرس در حرکت بودند از توکومان می گذشت به همین سبب توکومان اهمیت بسیاری یافت .

ایجاد نایب السلطنه ریودلاپلاتا به معنای پایان انتقال محموله از پرو به بوئنوس آیرس بود . از آن پس توکومان شاهد ورود کالاهای بریتانیا از طریق گمرک خانه‌های تازه تاسیس بوئنوس آیرس بود . در سال ۱۷۸۳ منطقه توکومان تجزیه شد و توکومان ( کنونی ) تحت نظارت منطقه سالتا دل توکومان درآمد .

در سال ۱۸۱۳ خوزه ده سان مارتین به توکومان آمد و مدرسه نظامی را تاسیس کرد . منطقه مذکورنیز یک سال بعد تجزیه شد و به ایالات کنونی تجزیه شد . به تاریخ ۹ ژوئیه ۱۸۱۶ در کنگرهٔ توکومان، ایالات متحده ریودلاپلاتا استقلال خود را از اسپانیا اعلام کرد اما درگیری‌های داخلی، اتفاق ایالات و تبدیل آن به جمهوری آرژانتین را به تاخیر انداخت .

در پی شکست آرژانتین در راه استقلال، برنابه آرائوس، فرماندار و از اعضای هیأت حاکمه، در ۲۲ مارس ۱۸۲۰ تشکیل " جمهوری فدرال توکومان " را اعلام کرد اما با عقب نشینی ایالات کاتامارکا و سانتیاگو دل استرو ، یک سال بعد شکست خورد . آغاز سدهٔ ۲۰ همزمان با اعمال محدودیت‌های گمرکی و ورود خطوط راه آهن بود که اوضاع اقتصادی استان را به ویژه در تولید نیشکر بهبود داد . اما بحران قیمت نیشکر در دهه ۱۹۶۰ موجب شد تا رئیس جمهور وقت، خوان کارلوس اونگانیا , ۱۱ کارخانه شکر را تعطیل اعلام کند که چالشی جدی برای اقتصاد توکومان بود .

دهه ۱۹۷۰ اوضاع اقتصادی و سیاسی رو به وخامت گذاشت . به این ترتیب که علاوه بر بحران اقتصادی ای که دامن گیر منطقه بود، رئیس جمهور وقت ( ۱۹۷۵ )، ایزابل پرون، در استان توکومان اعلام وضعیت اضطراری نمود که به " عملیات استقلال " منجر شد . این عملیات از سوی ارتش آرژانتین برای سرکوب یک گروه چریکی و چپ گرا موسوم به " ارتش انقلابی خلق " ( ERP ) انجام شد . این گروه گواریست در تدارک یک محاصره عمومی در مناطق کوهستانی استان توکومان در نزدیکی مرز بولیوی بود . خشونت‌ها تا انتخاب فرماندار بعدی، آنتونیو دومینگز بوسی ( مارس ۱۹۷۶ )، و عزل ایزابل پرون ادامه داشت .

جغرافیا و اقلیم

با وجود مساحت کم، دو سیستم جغرافیایی در استان توکومان مشهود است : شرق استان در نزدیکی منطقه گران چاکو با اراضی هموار و غرب آن با دره‌های تنگ ( در شمال غرب ) و کوه‌های نوک تیز ( در جنوب شرق و نزدیکی پامپاس ) . سررو ال بولسون با ۵۵۵۰ متر بلندترین قله در شمال غرب توکومان قرار دارد . نواحی کوهستانی استان بارش سالانه ای معادل ۱۵۰۰ میلیمتر دارد در حالیکه این مشخصه برای دیگر نواحی ۶۰۰ میلیمتر است . به سبب پوشش گیاهی عالی، به توکومان لقب " باغ جمهوری " داده‌اند . از رودهای عمده استان رود سالی است که از آن برای آبیاری و تولید برق استفاده می‌شود . در ضمن سدهای ال کادیال بر رود سالی، امبالسه بر روی رود اوندو، لا آنگوستورا بر رود سوسا و اسکاپا بر رود ماراپا احداث شده‌اند .

اقتصاد

استان توکومان با تولید ناخالص داخلی برابر ۲/۷ میلیارد دلار در سال ۲۰۰۶ و درامد سرانه ۵۴۰۰ از نظر اقتصادی در حال توسعه می‌باشد ( هفتمین استان ) . تکیه گاه اقتصادی استان بخش کشاورزی ( ۷ درصد اقتصاد استان ) و محصولاتی چون نیشکر ( ۶۰ درصد تولید ملی )، سویا، ذرت، لیمو، توت فرنگی حبوبات و کیوی می‌باشد از سایر فعالیت‌های اقتصادی توکومان، پرورش دام به ویژه برای مصارف داخلی است . تولیدات صنعتی ۱۵ درصد اقتصاد استان را تشکیل می دهد . از جمله آنها : صنایع غذایی، نساجی، الکل، شکر و صنایع متالورژیک می باشند .

در بخش خدمات، صنعت جهانگردی و مراکز فرهنگی و ورزشی منبع درامدزایی می باشند . جاذبه‌های توریستی و اماکن دیدنی استان عبارتند از :

آزادراه پانامریکن که دو شهر توکومان را به سانتیاگو دل استرو و بوئنوس آیرس را به هم متصل می‌کند .

پارک ملی کامپو ده لوس آلیسوس

ویرانه‌های شهر تاریخی کوئیلمس

دانشگاه‌ها : دانشگاه ملی توکومان، دانشگاه فنی، دانشگاه استانی توکومان، دانشگاه سان پابلو و دانشگاه توماس ده آکینو

تقسیمان سیاسی

استان به 17 بخش ( دپارتمان ) تقسیم می‌شود .

1 – بخش بورویاکو

2 – بخش مرکزی ( با مرکزیت سان میگل ده توکومان )

3 – بخش چیکلیگاستا

4 – بخش کروز آلتا

5 – بخش فامائی یا

6 – بخش گرانه روس

7 – بخش خوان باتیستا آلبردی

8 – بخش لا کوچا

9 – بخش لئالس

10 – بخش لولس

11 – بخش مونتونروس

12 – بخش ریوچیکو

13 – بخش سیموکا

14 – بخش تافی دل وایه

15 – بخش تافی ویه خو

16 – بخش ترانکاس

17 – بخش یربا بوئنا

منابع

  • ویکی‌پدیای انگلیسی