جوهر دودایف: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۸۰: خط ۸۰:
[[رده:رئیس‌جمهورهای چچن]]
[[رده:رئیس‌جمهورهای چچن]]
[[رده:زادگان ۱۹۴۴ (میلادی)]]
[[رده:زادگان ۱۹۴۴ (میلادی)]]
[[رده:سران کشورهای قدیم]]
[[رده:سران کشورهای پیشین]]
[[رده:سیاست‌مداران ترورشده اهل چچن]]
[[رده:سیاست‌مداران ترورشده اهل چچن]]
[[رده:فرماندهان نظامی مسلمان]]
[[رده:فرماندهان نظامی مسلمان]]

نسخهٔ ‏۲۳ مهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۳:۴۰

جوهر دودایف
نخستین رئیس‌جمهور جمهوری چچن ایچکریا
دوره مسئولیت
نوامبر ۱۹۹۱ – آوریل ۱۹۹۶
پس ازZelimkhan Yandarbiyev
پیش ازZelimkhan Yandarbiyev
اطلاعات شخصی
زاده
جوهر موسایویچ دودایف

۱۵ فوریهٔ ۱۹۴۴
جمهوری خود مختار چچن و اینگوش، شوروی
درگذشته۲۱ آوریل ۱۹۹۶ (۵۲ سال)
ملیت اتحاد جماهیر شوروی  چچن
حزب سیاسیحزب کمونیست اتحاد شوروی
همسر(ان)Alla Dudaeva
پیشهسیاستمدار
امضا
خدمات نظامی
خدمت/شاخهنیروی هوایی ارتش شوروی
درجهژنرال

جوهر موسایویچ دودایف (به چچنی: Dudin Musa-khant Dʒouxar/Дудин Муса-кIант Жовхар) (به روسی: Джохар Мусаевич Дудаев) زاده ۱۵ فوریه ۱۹۴۴ یک ژنرال نیروی هوایی ارتش شوروی و یک رهبر چچنی بود که بعدها با تأسیسی جمهوری ایچکریا ریاست جمهوری آن را بر عهده گرفت و ۲۱ آوریل ۱۹۹۶ در حمله هوایی ارتش روسیه به قتل‌رسید. او نزد همسر استونیایی خویش همواره به تبار ایرانی خود اشاره و به آن افتخار می‌کرد.
دودایف در روستای یالخوری بخش جمهوری چچن – اینگوش بدنیا آمد. در زمان تولد وی خانواده به همراه بسیاری از چچنی‌ها مجبور به رفتن به قزاقستان‌شد. این تبعید بخشی از برنامه استالین بود. او ۱۳ سال را در قزاقستان شوروی سپری‌کرد. او پس از بازگشت به تحصیلات خود ادامه‌داد و ابتدا در مدارسه شبانه شروع به تحصیل کرد.

او بعدها وارد دانشکده نیروی هوایی شوروی شد و در نیرو تا درجه سرلشگری پیشرفت کرد و در جنگ‌های متعددی من‌جمله جنگ شوروی در افغانستان شرکت نمود اما بعدها نیروی هوایی را ترک‌کرد.

انگیزه خیزش دودایف

گوهر دودایف یکی از بیشمار قفقازیان بود که قیام‌های ایرانخواهی و بازگشت به مام وطن را ترتیب دادند. زیرا تا همین امروز هم همدستی ابرقدرت‌ها با روسیه نتوانسته با قراردادهایی چون ترکمنچای روی تکه‌های کاغذ فرهنگ ایرانی تبارانِ ایرستون و گروزنی و... را تکه‌تکه کند. ایرانی تباران از زمان رومانوف‌ها تحت بیشترین کوچ‌ها و تبعیدهای اجباری بودند (پدر دودایف ازین قربانیان بود) تحقیر و شهروند درجه دو بودن پس از جدایی از ایران جنوبی آنها را دلاورانه به قیام مسلحانه وامی‌داشت. هرچند این قیامها بعدها به کوشش سازمان‌های اطلاعاتی آمریکا و روسیه و پشتیبانی مالی عربستان (در همراهی و سکوت مطلق جمهوری اسلامی) پس از قتل‌عام دودایف و ایران دوستان رنگ و بوی وهابی به خود گرفتند. درحالی که نه دودایف نه بسیاری از چچنی‌ها که خود را سسنی (ساسانی) می‌نامند هنوز هم آشنایی چندانی با اسلام ندارند. او دستور داده بود نیروهای تحت امرش به شکل سربازان هخامنشی ریش بلند داشته باشند؛ و در روزهای شادی پارچه قرمز رنگی با دو نوار سپید در طرفین (لنگ حمام یزدی) که تنها کالایی بود که از ایران وارد می‌شد را به سپنتائی از بالکن‌ها بیاویزند. در همان سال‌ها سپاه پاسداران انبوه بیشمار نیروهای زبده و تسلیحات برای بوسنی‌های ترک تباری می‌فرستاد که حامی پان ترکیسم و جدایی آذربایگان از ایران بودند. روزهایی که یکسو خون ایرانیان برای پیوستن به ایران ریخته می‌شد و سویی دیگر خون ایرانیان برای دفاع از حامیان جدایی طلبی و تکه‌تکه کردن ایران.[۱]

مرگ

در ۲۱ آوریل ۱۹۹۶ میلادی، او هنگام سوار شدن به خودرو، از تلفن ماهواره‌ای خود استفاده می‌کند، در همین لحظه یک هواپیمای شناسایی ارتش روسیه، مکان او را شناسایی کرده و فوراً یک فروند هواپیمای سوخو-۲۴ دو موشک هدایت‌شوندهٔ تصویری را به سمت وی شلیک می‌کند.

منابع

Dzhokhar Dudayev. (2013, March 13). In Wikipedia, The Free Encyclopedia. Retrieved 15:33, March 27, 2013, from http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Dzhokhar_Dudayev&oldid=543801508