نت‌نویسی

نت‌نویسی به هر‌گونه روشی برای ثبت نوشتاری آثار موسیقایی گفته می‌شود.

در موسیقی امروز برای نت‌نویسی روش و اصول ویژه‌ای تعریف شده که برای آشنایی با آن اصول، آموختن مبانی زیر گام نخست است:

• خطوط حامل کلان

خظ‌های حامل (بُردار) کلان، نگاره‌ای است برای نوشتن وخواندن خط موسیقی و دقیق تر از آن برای تعیین زیر و بمی نت‌های موسیقی که متشکل از چند خط (در خط امروزی پنج خط) همراستا با فاصله‌های برابر. هر یک از خط‌ها و هر فاصله بین دو خط جایگاه یک نت معینی است و نام نت‌ها ازروی نشانه‌ای به نام کلید معین می‌شود که درابتدای سمت چپ بردار قرار می‌گیرد. نت‌ها هرچه در محل پایین تری از بردار قرار بگیرند، صوتشان بم تر است.

• خط میزان: (barline)

خط میزان، خطی که عمود برخطوط بردار، همه پهنای بردار را قطع می‌کند و میزان‌ها را از یکدیگر جدا می‌کند.

• کلید: (clef):

نشانه‌هایی که در آغاز خط‌های بردار جای می‌گیرند تا نام و سطح زیر و بمی نت‌ها را مشخص کند.

• مایه‌نما (key signature):

مجموعه نشانه‌هایی که پس از کلید می‌‌آیند و مایه (تن موسیقی) را مشخص می‌کنند.

• میزان‌نما (time signature):

شماره‌هایی که پس از کلید و مایه‌نما نوشته می‌شوند و مشخص کننده تعداد ضرب در هر میزان و ارزش زمانی نسبی نت‌ها هستند.

• خطوط افزوده (ledger lines):

خطهای کوتاه در بالا یا پایین بردار تا نت‌های خیلی زیر یا خیلی بم روی آنها نوشته شود.

(برابرها برگرفته از فرهنگستان زبان فارسی هستند).

جستارهای وابسته

• مبانی موسیقی (سلفژ)

الگو:Link FA