جیمز جویس: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۱۱۹: خط ۱۱۹:
[[رده:درگذشتگان ۱۹۴۱ (میلادی)]]
[[رده:درگذشتگان ۱۹۴۱ (میلادی)]]
[[رده:دور از وطن‌های اهل ایرلند در ایتالیا]]
[[رده:دور از وطن‌های اهل ایرلند در ایتالیا]]
[[رده:دور از وطن‌ها در سوئیس اهل ایرلند]]
[[رده:دور از وطن‌های اهل ایرلند در سوئیس]]
[[رده:دور از وطن‌ها در فرانسه اهل ایرلند]]
[[رده:دور از وطن‌ها در فرانسه اهل ایرلند]]
[[رده:دور از وطن‌ها در کرواسی اهل ایرلند]]
[[رده:دور از وطن‌ها در کرواسی اهل ایرلند]]

نسخهٔ ‏۱۲ مهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۶:۱۴

جیمز جویس
زوریخ حدود سال ۱۹۱۸
زوریخ حدود سال ۱۹۱۸
نام اصلی
جیمز آگوستین آلویسیوس جویس
زاده۲ فوریه ۱۸۸۲
دوبلین, ایرلند
درگذشته۱۳ ژانویه ۱۹۴۱ (۵۸ سال)
زوریخ, سوئیس
پیشهشاعر و رمان نویس
ملیتایرلندی
سبک نوشتاریمدرنیسم
دلیل سرشناسیاولیس (بزرگ‌ترین رمان سده بیستم)

جیمز آگوستین آلویسیوس جویس ‏(۲ فوریه ۱۸۸۲ دوبلین - ۱۳ ژانویه ۱۹۴۱ زوریخ) نویسنده ایرلندی که گروهی رمان اولیس وی را بزرگ‌ترین رمان سده بیستم خوانده‌اند. (این کتاب که سومین اثر جیمز جویس است در سال ۱۹۲۲ در پاریس منتشر شد) تمام آثارش را نه به زبان مادری که به زبان انگلیسی می‌نوشت. اولین اثرش دوبلینی‌ها مجموعه داستان‌های کوتاهی است درباره دوبلین و مردمش که گاهی آن را داستانی بلند و با درون‌مایه‌ای یگانه تلقی می‌کنند. او همراه ویرجینیا وولف از اولین کسانی بودند که به شیوهٔ جریان سیال ذهن می‌نوشتند. وی به ۱۳ زبان آشنایی داشت و دست کم به ایتالیایی و فرانسه مسلط بود.

زندگینامه

جویس در خانواده‌ای متوسط در دوبلین به دنیا آمد. در مدرسه و دانشگاه، دانش‌آموزی با استعداد بود. در اوایل دههٔ سوم زندگی به اروپای قاره‌ای مهاجرت کرد و در شهرهای تریسته، پاریس و زوریخ اقامت گزید. گرچه بخش بزرگی از زندگی او در بزرگسالی، بیرون از ایرلند گذشت، جهانِ پنداری او معطوف به دوبلین و ایرلند است و شخصیت‌های کتاب‌هایش از اعضای خانواده، دوستان و دشمنان او در زمان اقامتش در دوبلین الهام گرفته شده بود. در زمان کوتاهی پس از انتشار اولیس، خود او این مسئله را این گونه شفاف ساخت:

«در مورد خودم، من همیشه دربارهٔ دوبلین می‌نویسم. چرا که اگر بتوانم قلب دوبلین را تسخیر کنم، می‌توانم وارد قلب تمام شهرهای جهان شوم.»

وی از ابتدای جوانی مخالف بی فرهنگی و دون مایگی دوبلین بود.در جوانی بسیار فرد مذهبی بود اما با گذشت زمان این مذهب را برای مأموریت ادبی که برای خود گماشته بود کنار گذاشت، مأموریتی که میدانست همراه با تبعید خود خواسته است. وی بعد از پایان تحصیلات در سال 1902 دیگر به عنوان یک شخصیت تبعیدی بود به همین دلیل از کشور خارج شد و در پاریس مستقرگشت. بیماری مرگبار مادرش بار دیگر اورا به دوبلین فراخواند سپس وی به تریسته و زوریخ سفر کرد.وی در سال 1940 چشم از دنیا بست.

کتاب‌شناسی

مجسمه جیمز جویس در خیابان دوبلین

اشعار

  • موسیقی مجلسی - (۱۹۰۷) - (شامل ۳۶ سرود)

رمان

این داستان گرچه به‌طور کامل زندگی‌نامه ی نویسنده نمی‌باشد اما مطالب شخصی بسیاری از زندگی نویسنده را با خود به همراه دارد.شخصیت اول داستان "استفان ددالوس"خود نویسنده را برای خواننده تداعی می‌کند و همراهان این شخصیت اطرافیان نویسنده را در ذهن مجسم می‌کنند.این داستان شرح زندگی استفان از دوران ابتدایی در مدرسه تا اوج جوانی است.همچنین خط سیر زندگی خانواده ی ددالوس و سیر نزولی انها در زندگی را نشان می‌دهد. استفان که از ابتدا فردی مذهبی بوده با شروع تحصیلات و گذر زمان این مذهب را در راستای مأموریتی ادبی و هنری مورد شک و تحلیل قرار می‌دهد.

این کتاب که به عنوان بزرگترین رمان انگلیسی قرن بیستم شناخته شده از مهمترین آثار نوشته شده با تکنیک جریان سیال ذهن می‌باشد که شرح یک روز از زندگی شخصیت داستان به نام "لئوپولد بلوم"است.[۱] همچون دیگر آثار جویس "اولیس"هم درمورد دوبلین،افراد دوبلین است. علی‌رغم محدودیت داستان به دوبلین و افراد آن جویس علاقه‌مند به تعمیم این داستان به تمام دنیا و زندگی داشت به همین دلیل وقایع داستان به صورت تک بعدی جلوه داده نشده اند بلکه به گونه‌ای بیان می‌شوند که امکان برداشت‌های مختلف از وقایع مختلف در یک زمان را به خواننده می‌دهند که بیانگر نمادین فعالیت تمامی انسان‌ها در عرصه ی زندگی است. بارزترین وسیله‌ای که جویس برای نشان دادن نمادین وقایع در اولیس استفاده می‌کند برابر کردن حوادث ضمنی و بخش‌های داستان با داستان "اودیسه" اثر هومر است.[۲] هر بخش از اولیس به گونه‌ای با بخش‌های اودیسه تشابه دارد.این داستان در سطح رئالیست به تشریح زندگی دوبلینی، در سطح روانی به تحلیل ذهنیت لئوپلدبلوم،در سطح زبانی به تحلیل فنون زبانشناختی می‌پردازد.

در رمان "اولیسیس"جویس تلاش میکرد سطح رئالیسم را با سیح نمادین یکسان کند اما در "رستاخیز فینگان ها" به کلی رئالیسم را رها کرده و داستان را در سطح نمادین پیش میبرد. این اثر به عنوان اخرین اثر جویس و نام آن برگرفته از یک بالاد امریکایی بنام تام فینگان است که به دلیل افتان از نربان جان میسپارد اما هنگامی که شخصی ویسکی ب روی جسد می‌ریزد زنده می‌شود.تم مرگ و زندگی و دوره‌های تغیر در زندگی از ویژگی‌های بارز این رمان است که در برگیرنده ی تاریخ بشریت می‌شود.

مجموعه داستان

این مجموعه که آغازگر آثار جویس نیز می‌باشد به صورت داستان‌های کوتاهی است که ب صورت رئالیسم زندگی دوبلین را ب تصویر می کشد اما این داستان‌ها در واقعیت امر به‌گونه‌ای طراحی شده اند ک بیشتر از زندگی رئالیسم در دوبلین را به تصویر بکشند.در هر داستان جزئیات به گونه‌ای انتخاب و تدوین شده اند که مفاهیم نمادین تولید می‌کنند به همین دلیل کتاب "دوبلینی ها"در برگیرنده ی سرنوشت و زندگی تمامی بشریت هم می‌باشد. آخرین داستان دوبلینی‌ها بنام "مرده"جزو دستنوشت اول نبود و بعدها توسط جویس به کتاب اضافه شد.

نمایشنامه

منابع

  1. «مجله ادبی پیاده رو». www.piadero.ir. دریافت‌شده در ۲۰۱۶-۱۲-۲۴.
  2. «مد و مه - پیوندهای اودیسه هومر و اولیس جیمز جویس چقدر جدّی است؟». www.madomeh.com. دریافت‌شده در ۲۰۱۶-۱۲-۲۴.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «James Joyce». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.

پیوند به بیرون