جعفرقلی صدری: تفاوت میان نسخه‌ها
جز ربات: ویرایش جزئی |
|||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
دادگاه که با حضور سه تن از قضات [[دادگستری]] و یک [[روحانی]] تشکیل شده بود، ابتدا به اتهام سپهبد صدری رسیدگی کرد. پیش از آن که کیفرخواست دادستانی قرائت شود، آیاتی چند از [[کلام الله مجید]] قرائت شد و سپس رئیس دادگاه کیفر خواست را بدین شرح قرائت کرد. |
دادگاه که با حضور سه تن از قضات [[دادگستری]] و یک [[روحانی]] تشکیل شده بود، ابتدا به اتهام سپهبد صدری رسیدگی کرد. پیش از آن که کیفرخواست دادستانی قرائت شود، آیاتی چند از [[کلام الله مجید]] قرائت شد و سپس رئیس دادگاه کیفر خواست را بدین شرح قرائت کرد. |
||
جعفر قلی صدری،۱۸۵ فرزند فرج الله ، شماره شناسنامه ۱۴۵۰۶، صادره از [[اصفهان]]، |
جعفر قلی صدری،۱۸۵ فرزند فرج الله ، شماره شناسنامه ۱۴۵۰۶، صادره از [[اصفهان]]، رئیس [[شهربانی]] کل کشور ، سپهبد بازنشسته ، دستگیری از زمان حکومت ازهاری، متهم است به فساد در ارض، محاربه با خدا و نایب امام، اقدام و قیام علیه حکومت ملی، قتل و کشتار مردم بی گناه، صدور دستور قتل آزادیخواهان، تشکیل [[کمیته مشترک ضدخرابکاری]]، برای سرکوب مجاهدین [[سیاهکل]]، متزلزل کردن اساس حکومت ملی و شرعی، صدور اعلامیه‌های مکرر مبنی بر دستگیری و کشتار آنان که جز آزادی چیزی نمی‌خواستند، تعقیب مبارزان و کشتار آنان، ریاست بر شهربانی کشور دو سال ( از [[۱۳۴۹]] تا [[۱۳۵۱]]) در رژیم استبدادی و کشتار مردم بی گناه. |
||
دادستان بر اساس ماده ۶۱ و ۶۲ قانون مجازات عمومی و قتل و شکنجه و ماده ۱۷۰ قانون مجازات عمومی و مصادره اموال تقاضای حکم عادلانه را دارد. |
دادستان بر اساس ماده ۶۱ و ۶۲ قانون مجازات عمومی و قتل و شکنجه و ماده ۱۷۰ قانون مجازات عمومی و مصادره اموال تقاضای حکم عادلانه را دارد. |
||
== منبع == |
== منبع == |
||
نسخهٔ ۳ اوت ۲۰۰۹، ساعت ۱۱:۲۴
[دیدگاه جانبدارانه] جعفر قلی صدری (۱۲۹۰ شمسی اصفهان - ۱۷ اسفند ۱۳۵۷ زندان قصر) رئیس شهربانی کل کشور از سال ۱۳۴۹ تا سال ۱۳۵۳
زندگینامه
جعفر قلی صدری فرزند فرج اله در سال ۱۲۹۰ هجری شمسی در اصفهان به دنیا آمد. او فارغ التحصیل دانشگاه جنگ و مسلط به زبان‌های انگلیسی و فرانسه بود. از سال ۱۳۳۶ تا ۱۳۴۳ فرماندهی منطقه نفت خانه مرزی عراق را بر عهده داشت و در مهر ماه سال ۱۳۴۳ به درجه سرلشکری رسیده و به ژنرال آجودانی شاه منتقل شد. او که عضو لژ بزرگ فراماسونری ایران بود و در دوران خدمتش به رژیم پهلوی، نشان‌های لیاقت درجه ۱ و ۲ و ۳ و همچنین نشان‌های افتخار ۱ و ۲ و ۳ و نشان رستاخیز، آذرآبادگان و پاس را دریافت نمود.
از سال ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۱ به مدت دو سال ریاست شهربانی را به عهده داشت در ۴ بهمن ماه ۱۳۵۰ توسط شاه همزمان به ریاست کمیته مشترک ضد خرابکاری ساواک و شهربانی منصوب شد. بر اثر اختلافات شدیدش با پرویز ثابتی رئیس ستاد کمیته مشترک که از ساواک بود، در اردیبهشت ۱۳۵۲ از سمت ریاست کمیته مشترک برکنار گردید. وی در ۱ آذر ۱۳۵۲ پس از سی و هشت سال خدمت بازنشسته شد و پس از آن با موافقت شاه یک شرکت حمل و نقل را با مشارکت یکی از کمپانی‌های بزرگ تأسیس نمود.
در آبان ماه سال ۱۳۵۷ شاه برای فرونشاندن خشم انقلابی مردم و منحرف کردن مبارزات آنان، در یک اقدام نمایشی، وی را به همراه سیزده نفر دیگر از ، از جمله نصیری که در نزد افکار عمومی به چهره‌هایی منفورتر از بقیه تبدیل شده بودند، توسط ارتشبد اویسی فرماندار نظامی تهران دستگیر و روانه زندان نمود. او تا پیروزی انقلاب اسلامی در زندان بود.و پس از آن توسط دادگاه انقلاب اسلامی محاکمه شد و در یکی از جلسات به همراه دو تن دیگر از عوامل رژیم سابق سرگرد ناصر قوامی (معاون کلانتری ۱۳ تهران (بازار)، سروان ژیان پناه ، یکی از مدیران زندان قصر - ]مدیر[ بند سیاسی - و معاون سرهنگ زمانی) محاکمه گردیدند.
دادگاه جعفر قلی صدری
دادگاه که با حضور سه تن از قضات دادگستری و یک روحانی تشکیل شده بود، ابتدا به اتهام سپهبد صدری رسیدگی کرد. پیش از آن که کیفرخواست دادستانی قرائت شود، آیاتی چند از کلام الله مجید قرائت شد و سپس رئیس دادگاه کیفر خواست را بدین شرح قرائت کرد.
جعفر قلی صدری،۱۸۵ فرزند فرج الله ، شماره شناسنامه ۱۴۵۰۶، صادره از اصفهان، رئیس شهربانی کل کشور ، سپهبد بازنشسته ، دستگیری از زمان حکومت ازهاری، متهم است به فساد در ارض، محاربه با خدا و نایب امام، اقدام و قیام علیه حکومت ملی، قتل و کشتار مردم بی گناه، صدور دستور قتل آزادیخواهان، تشکیل کمیته مشترک ضدخرابکاری، برای سرکوب مجاهدین سیاهکل، متزلزل کردن اساس حکومت ملی و شرعی، صدور اعلامیه‌های مکرر مبنی بر دستگیری و کشتار آنان که جز آزادی چیزی نمی‌خواستند، تعقیب مبارزان و کشتار آنان، ریاست بر شهربانی کشور دو سال ( از ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۱) در رژیم استبدادی و کشتار مردم بی گناه.
دادستان بر اساس ماده ۶۱ و ۶۲ قانون مجازات عمومی و قتل و شکنجه و ماده ۱۷۰ قانون مجازات عمومی و مصادره اموال تقاضای حکم عادلانه را دارد.