محفل روحانی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:


[[بهاییان]] تأسیسات رسمی [[روحانی (عنوان)|روحانیت]] را مردود می‌دانند و بنابراین وظایف اداری که در مذاهب دیگر به‌طور سنّتی در حوزهٔ مسؤولیّت روحانیّون می‌باشند، در بین بهائیان بر عهدهٔ محافل روحانی هستند. محافل روحانی به نظارت بر امور داخلی بهاییان و ادارهٔ امور مالی ایشان می‌پردازند و به عنوان کانال ارتباطی میان نهادهای محلّی، ملّی و بین‌المللی عمل می‌کنند. محفل روحانی محلّی، همچنین اختیارات لازم را به افراد، کمیته‌ها و گروه‌های ویژه برای انجام خدمات محلّی مانند امور آموزشی، انتشارات، ترویج تعلیمات بهایی، مشاورهٔ ازدواج و جمع‌آوری اعانات اعطا می‌کند. به‌طور خلاصه، محفل نقش ادارهٔ امور جامعهٔ بهایی را بر عهده دارد.<ref>دیانتی ممنوع؛ آزار و تعقیب بهائیان در ایران، مرکز اسناد حقوق بشر ایران؛ ص ۸</ref>
[[بهاییان]] تأسیسات رسمی [[روحانی (عنوان)|روحانیت]] را مردود می‌دانند و بنابراین وظایف اداری که در مذاهب دیگر به‌طور سنّتی در حوزهٔ مسؤولیّت روحانیّون می‌باشند، در بین بهائیان بر عهدهٔ محافل روحانی هستند. محافل روحانی به نظارت بر امور داخلی بهاییان و ادارهٔ امور مالی ایشان می‌پردازند و به عنوان کانال ارتباطی میان نهادهای محلّی، ملّی و بین‌المللی عمل می‌کنند. محفل روحانی محلّی، همچنین اختیارات لازم را به افراد، کمیته‌ها و گروه‌های ویژه برای انجام خدمات محلّی مانند امور آموزشی، انتشارات، ترویج تعلیمات بهایی، مشاورهٔ ازدواج و جمع‌آوری اعانات اعطا می‌کند. به‌طور خلاصه، محفل نقش ادارهٔ امور جامعهٔ بهایی را بر عهده دارد.<ref>دیانتی ممنوع؛ آزار و تعقیب بهائیان در ایران، مرکز اسناد حقوق بشر ایران؛ ص ۸</ref>

تا کنون بیش از ۲۰۰۰۰ [[محفل محلی]] و بیش از ۱۸۰ [[محفل ملی]] در جهان تشکیل شده‌است.<ref>آموزه‌های نظم نوین جهانی بهائی. ص۳۰۳، سال انتشار: ۲۰۰۶ میلادی</ref>


== تاریخچه ==
== تاریخچه ==
خط ۱۴: خط ۱۲:


== محفل روحانی محلی ==
== محفل روحانی محلی ==
در سطح محلی امور جامعهٔ بهائی توسط محفل روحانی محلی اداره می‌شود. در هر شهر و روستایی که تعداد بهائیان ۲۱ سال به بالای آن حداقل ۹ نفر باشد هر سال انتخاباتی برگزار می‌گردد که در جریان آن مستقیماً ۹ فرد از جانب بهائیان آن محل به عضویت محفل محلی در می‌آیند. زنان نیز می‌توانند به عنوان اعضای محافل روحانی محلی انتخاب شوند.<ref name="ganjineh" /><ref name="World Religions: Baha'i Faith" />
در سطح محلی امور جامعهٔ بهائی توسط محفل روحانی محلی اداره می‌شود. در هر شهر و روستایی که تعداد بهائیان ۲۱ سال به بالای آن حداقل ۹ نفر باشد هر سال انتخاباتی برگزار می‌گردد که در جریان آن مستقیماً ۹ فرد از جانب بهائیان آن محل
به عضویت محفل محلی در می‌آیند. زنان نیز می‌توانند به عنوان اعضای محافل روحانی محلی انتخاب شوند.<ref name="ganjineh" /><ref name="World Religions: Baha'i Faith" />


=== وظایف ===
=== وظایف ===
خط ۳۱: خط ۳۱:
برای انتخابات محفل ملی، ابتدا نمایندگانی از مناطق مختلف یک کشور برای حضور در انجمن شور ملی (کانونشن ملی) انتخاب می‌شوند. نمایندگان حاضر در این انجمن نیز با رای مخفی و بدون تبلیغات و نامزد کردن افراد، اعضای محفل ملی را برای یک دورهٔ یک ساله انتخاب می‌کنند.<ref name="Baha'i Faith" />
برای انتخابات محفل ملی، ابتدا نمایندگانی از مناطق مختلف یک کشور برای حضور در انجمن شور ملی (کانونشن ملی) انتخاب می‌شوند. نمایندگان حاضر در این انجمن نیز با رای مخفی و بدون تبلیغات و نامزد کردن افراد، اعضای محفل ملی را برای یک دورهٔ یک ساله انتخاب می‌کنند.<ref name="Baha'i Faith" />


== آمار ==
== تعداد محافل روحانی ملی در دنیا ==
تا سال 2006 بیش از بیست هزار [[محفل محلی]] و بیش از ۱۸۰ [[محفل ملی]] در جهان تشکیل شده‌ بوده است.<ref>آموزه‌های نظم نوین جهانی بهائی. ص۳۰۳، سال انتشار: ۲۰۰۶ میلادی</ref>
{| class="wikitable"
{| class="wikitable"
|-
|-

نسخهٔ ‏۱۷ آوریل ۲۰۱۸، ساعت ۱۳:۴۴

محفل روحانی یک شورای ۹ نفره بهائی است که اعضای آن هر سال توسط انتخابات بهائی انتخاب می‌شود و وظیفه ادارهٔ امور جامعه بهائی را بر عهده دارد. در سطح محلی امور جامعهٔ بهائی توسط محفل روحانی محلی و در سطح ملی توسط محفل روحانی ملی اداره می‌شود.

بهاییان تأسیسات رسمی روحانیت را مردود می‌دانند و بنابراین وظایف اداری که در مذاهب دیگر به‌طور سنّتی در حوزهٔ مسؤولیّت روحانیّون می‌باشند، در بین بهائیان بر عهدهٔ محافل روحانی هستند. محافل روحانی به نظارت بر امور داخلی بهاییان و ادارهٔ امور مالی ایشان می‌پردازند و به عنوان کانال ارتباطی میان نهادهای محلّی، ملّی و بین‌المللی عمل می‌کنند. محفل روحانی محلّی، همچنین اختیارات لازم را به افراد، کمیته‌ها و گروه‌های ویژه برای انجام خدمات محلّی مانند امور آموزشی، انتشارات، ترویج تعلیمات بهایی، مشاورهٔ ازدواج و جمع‌آوری اعانات اعطا می‌کند. به‌طور خلاصه، محفل نقش ادارهٔ امور جامعهٔ بهایی را بر عهده دارد.[۱]

تاریخچه

دیانت بهائی فاقد طبقهٔ روحانی است. فردی تحت عنوان متخصص در امور دینی وجود ندارد که متن کتاب مقدس را برای مؤمنان تفسیر نماید. در سایر ادیان علمای دینی همچنین وظیفهٔ هماهنگی و سازمان‌دهی امور اداری جمع مؤمنین را بر عهده داشتند که در دیانت بهائی ساختار اداری عهده‌دار این مسئولیت‌ها می‌باشد.[۲]

دستور تشکیل محافل توسط بهاءالله در کتاب اقدس داده شده‌است و حداقل تعداد اعضای این جمع را ۹ نفر اعلام می‌کند. اولین محفل روحانی رسمی در طهران و در سال ۱۸۹۷ تحت نظر عبدالبهاء و توسط حاجی آخوند از ایادیان امرالله تشکیل شد. به خاطر آزار و اذیت بهائیان ایران این محفل وظیفه محفل محلی و ملی را بر عهده گرفت. محفل روحانی ایران در سال ۱۳۶۲ و پس از انقلاب، توسط نظام جمهوری اسلامی در ایران غیرقانونی اعلام شد و پس از آن گروهی موسوم به یاران ایران مسئولیت اداره امور جامعه بهائی را بر عهده گرفت.

بهائیت

شخصیت‌های اصلی

بهاءالله - عبدالبهاء - شوقی افندی
باب - طاهره قرةالعین

نوشته‌ها

کتاب‌شناسی بهاءالله - آثار و گفتار عبدالبهاء
کتاب اقدس - کتاب ایقان
کلمات مبارکه مکنونه - کتاب عهدی
چهار وادی - هفت وادی
مفاوضات - الواح وصایا
رساله سؤال و جواب - متون بهائی

آموزه‌ها

آموزه‌ها
احکام
عهد و میثاق
تعلیم و تربیت

مؤسسات

بیت‌العدل اعظم
محفل روحانی
محفل روحانی ملی بهائیان ایران
نظم اداری
مشرق‌الاذکار

تاریخچه

بهائیان ایرانی
سفرهای عبدالبهاء به غرب
بهائیت در ایران
بابیه - شیخیه

شخصیت‌های برجسته

نخستین پیروان بهاءالله
ایادیان امرالله
مارثا روت - بدیع نیشابوری

بیشتر

نشانه‌ها
ادبیات
گاه‌شماری بهائی - بهائی‌ستیزی
فهرست مقالات بهائی - نقد بهائیت


محفل روحانی محلی

در سطح محلی امور جامعهٔ بهائی توسط محفل روحانی محلی اداره می‌شود. در هر شهر و روستایی که تعداد بهائیان ۲۱ سال به بالای آن حداقل ۹ نفر باشد هر سال انتخاباتی برگزار می‌گردد که در جریان آن مستقیماً ۹ فرد از جانب بهائیان آن محل

به عضویت محفل محلی در می‌آیند. زنان نیز می‌توانند به عنوان اعضای محافل روحانی محلی انتخاب شوند.[۳][۲]

وظایف

محفل روحانی محلی امور بهائیان در آن نقطه را هماهنگ می‌کند. در جامعهٔ بهائی، شورای محلی مسئول ادارهٔ امور جامعه است که شامل انتشار آئین بهائی، سامان‌دهی امور مربوط به تعلیم و تربیت کودکان و نوجوانان، انجام امور انتشارات و تالیفات، نظارت بر اجرای احکام ازدواج و طلاق، کمک به نیازمندان، رفع اختلافات احتمالی بین اعضای جامعه، برگزاری مراسم روزهای تعطیل و رسیدگی به امور مالی می‌باشد.[۴][۵]

انتخابات

بهائیان هر سال در اول اردیبهشت ماه هم‌زمان با روز اول عید رضوان (یکی از تعطیلات رسمی بهائیان) انتخابات سالانهٔ محافل محلی را برگزار می‌نمایند. انتخابات با رای مخفی انجام می‌شود. بر اساس قوانین بهائی تعیین نامزدهای انتخاباتی، تشکیل احزاب، برگزاری هرگونه کارزار و کمپین، زمینه‌سازی و تبلیغات انتخاباتی ممنوع است. رای‌دهندگان اسم ۹ نفر را در برگه‌های رای خود می‌نویسند. بعد از شمارش آراء، ۹ فردی که بیشترین تعداد رای را به‌دست آورده‌اند برای یک سال به عضویت محفل در می‌آیند.[۲][۴]

محفل روحانی ملی

هیئت دیگری که در سلسله مراتب نظم اداری بهائی در سطح بالاتری قرار دارد شورای ملی بهائی (محفل روحانی ملی) است. این شورا در هر کشوری که تعداد شوراهای محلی بهائی آن به میزان کافی باشد تشکیل می‌شود.[۴] زنان نیز می‌توانند به عنوان اعضای محفل‌های روحانی ملی انتخاب شوند.[۳]

وظایف

هر محفل روحانی ملی در حوزهٔ تحت حاکمیت خود، مسئول ایجاد تحرّک برای فعالیت‌های محافل روحانی محلی و افراد بهائی و نیز هماهنگ کردن این فعالیت‌ها می‌باشد. محفل روحانی ملی واسطهٔ اصلی ارتباط و مکاتبه بین بهائیان حوزهٔ خود و مرکز جهانی بهائی است.[۴]

انتخابات

برای انتخابات محفل ملی، ابتدا نمایندگانی از مناطق مختلف یک کشور برای حضور در انجمن شور ملی (کانونشن ملی) انتخاب می‌شوند. نمایندگان حاضر در این انجمن نیز با رای مخفی و بدون تبلیغات و نامزد کردن افراد، اعضای محفل ملی را برای یک دورهٔ یک ساله انتخاب می‌کنند.[۴]

آمار

تا سال 2006 بیش از بیست هزار محفل محلی و بیش از ۱۸۰ محفل ملی در جهان تشکیل شده‌ بوده است.[۶]

سال تعداد محافل روحانی ملی[۷][۸][۹]
۱۹۲۳ ۳
۱۹۳۶ ۱۰
۱۹۵۳ ۱۲
۱۹۶۳ ۷۰
۱۹۷۳ ۱۱۳
۱۹۷۹ ۱۲۵
۱۹۸۸ ۱۴۸
۲۰۰۱ ۱۸۲
۲۰۰۸ ۱۸۴

وظایف بهائیان در قبال محافل روحانی

شوقی افندی در مورد اطاعت بهائیان از محفل روحانی درخواست کرده‌است که آن‌ها اعضای محفل را در تمام امور، نمایندگان خود بدانند و امینان خداوند حساب کنند و هر حکمی را که محفل روحانی صادر کرده‌است با دل و جان انجام دهند و در رفع کدورت‌ها و اختلاف‌ها در جامعه بهائی، اعضای محافل را همیاری کنند.[۳]

منابع

  1. دیانتی ممنوع؛ آزار و تعقیب بهائیان در ایران، مرکز اسناد حقوق بشر ایران؛ ص ۸
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ Hartz، Paula (۲۰۰۹). World Religions: Baha'i Faith. Chelsea House. شابک ۸-۱۰۴-۶۰۴۱۳-۱-۹۷۸ مقدار |شابک= را بررسی کنید: invalid prefix (کمک).
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ عبدالحمید اشراق خاوری، گنجینهٔ حدود و احکام صفحهٔ ۵۸–۶۳
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ ۴٫۳ ۴٫۴ Momen، Moojan (۱۹۹۷). Baha'i Faith. Oneworld. شابک ۹-۵۶۳-۸۵۱۶۸-۱-۹۷۸ مقدار |شابک= را بررسی کنید: invalid prefix (کمک).
  5. ویلیام هاچر و دوگلاس مارتین، «دیانت بهائی آئین فراگیر جهانی»، صفحهٔ ۱۸۸–۱۸۹
  6. آموزه‌های نظم نوین جهانی بهائی. ص۳۰۳، سال انتشار: ۲۰۰۶ میلادی
  7. Hassall, ‎Graham, Asia Pacific Bahá'í Studies (به انگلیسی) (Research notes ed.) {{citation}}: |مقاله= ignored (help); External link in |مقاله= (help); Missing or empty |title= (help)نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link) Retrieved on 2008-12-21.
  8. Baha'i World Statistics 2001 by Baha'i World Center Department of Statistics, 2001-08
  9. The Life of Shoghi Effendi by Helen Danesh, John Danesh and Amelia Danesh, Studying the Writings of Shoghi Effendi, edited by M. Bergsmo (Oxford: George Ronald, 1991)