تندا: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز Huji صفحهٔ تمپو را به تندا که تغییرمسیر بود منتقل کرد: معادل فارسی رایج در متون رسمی
←‏لید: تغییر واژه اشتباه
خط ۱: خط ۱:
{{بدون منبع}}
{{بدون منبع}}
[[پرونده:MozartExcerptK331.svg|چپ|270px|بندانگشتی]]
[[پرونده:MozartExcerptK331.svg|چپ|270px|بندانگشتی]]
تندا یا '''تمپو''' {{ایتالیایی|Tempo}}، معیاری از سرعت اجرای قطعه‌های [[موسیقی]] است. ضرب اهمیت زیادی در اجرای موسیقی دارد و بر احساس ناشی از موسیقی تأثیر می‌گذارد. تمپوی قطعات موسیقی اروپایی تا پیش از [[موسیقی دوره کلاسیک|دوره کلاسیک]]، بسته به نوع قطعه، کمابیش ثابت و معلوم بود. از آن دوره به بعد تعیین تمپوی اثر برای آهنگساز رایج شد و آهنگ‌سازان در آغاز [[پارتیتور]] تمپوی مورد نظر خود را، معمولاً با عبارات ایتالیایی، می‌نوشتند.
تندا یا '''تمپو''' {{ایتالیایی|Tempo}}، معیاری از سرعت اجرای قطعه‌های [[موسیقی]] است. سرعت اهمیت زیادی در اجرای موسیقی دارد و بر احساس ناشی از موسیقی تأثیر می‌گذارد. تمپوی قطعات موسیقی اروپایی تا پیش از [[موسیقی دوره کلاسیک|دوره کلاسیک]]، بسته به نوع قطعه، کمابیش ثابت و معلوم بود. از آن دوره به بعد تعیین تمپوی اثر برای آهنگساز رایج شد و آهنگ‌سازان در آغاز [[پارتیتور]] تمپوی مورد نظر خود را، معمولاً با عبارات ایتالیایی، می‌نوشتند.


نوازندگان، به ویژه نوآموزان، دستگاهی به نام [[مترونوم]] را برای نگه‌داشتن وزن قطعه بکار می‌برند.
نوازندگان، به ویژه نوآموزان، دستگاهی به نام [[مترونوم]] را برای نگه‌داشتن وزن قطعه بکار می‌برند.

نسخهٔ ‏۶ آوریل ۲۰۱۸، ساعت ۰۷:۵۹

تندا یا تمپو (به ایتالیایی: Tempo)، معیاری از سرعت اجرای قطعه‌های موسیقی است. سرعت اهمیت زیادی در اجرای موسیقی دارد و بر احساس ناشی از موسیقی تأثیر می‌گذارد. تمپوی قطعات موسیقی اروپایی تا پیش از دوره کلاسیک، بسته به نوع قطعه، کمابیش ثابت و معلوم بود. از آن دوره به بعد تعیین تمپوی اثر برای آهنگساز رایج شد و آهنگ‌سازان در آغاز پارتیتور تمپوی مورد نظر خود را، معمولاً با عبارات ایتالیایی، می‌نوشتند.

نوازندگان، به ویژه نوآموزان، دستگاهی به نام مترونوم را برای نگه‌داشتن وزن قطعه بکار می‌برند.

انواع تندا بر اساس علامات ایتالیایی

تعاریف علامات تندای موسیقی ایتالیایی بر اساس لغت‌نامهٔ موسیقی هاروارد یا لغت‌نامهٔ برخطّ زبان ایتالیایی

برمبنای دو مُد آهسته و تند

آهسته:

  • Larghissimo – خیلی‌خیلی آرام (۱۹ ضرب بر دقیقه و کمتر)
  • Grave – آرام و رسمی (۲۰–۴۰ ضرب بر دقیقه)
  • Lento – آرام (۴۰–۴۵ ضرب بر دقیقه)
  • Largo – درحال تسریع (۴۵–۵۰ ضرب بر دقیقه)
  • Larghetto – تسریع با سرعت بیشتر (۵۰–۵۵ ضرب بر دقیقه)
  • Adagio – آرام و باشکوه (در معنای تحت‌لفظی، «راحت و آسان») (۵۵–۶۵ ضرب بر دقیقه)
  • Adagietto – سریع‌تر از آهسته (۶۵–۶۹ ضرب بر دقیقه)
  • Andante moderato – کمی آهسته‌تر از andante‏ (۶۹–۷۲ ضرب بر دقیقه)
  • Andante – هماهنگ با سرعت قدم زدن (قدم‌رو) (۷۳–۷۷ ضرب بر دقیقه)
  • Andantino – کمی تندتر از andante (گرچه بعضی مواقع می‌تواند به‌معنای کمی آهسته‌تر از andante گرفته شود) (۷۸–۸۳ ضرب بر دقیقه)
  • Marcia moderato – معتدل و میانه، در حالت مارش (۸۳–۸۵ ضرب بر دقیقه)
  • Moderato – میانه و معتدل (۸۶–۹۷ ضرب بر دقیقه)

سریع:

  • Accelerando - سرعت فزایندهٔ تدریجی
  • Allegretto – به‌طور معتدل سریع (۹۸–۱۰۹ ضرب بر دقیقه)
  • Allegro – سریع، تند و شتابناک (۱۰۹–۱۳۲ ضرب بر دقیقه)
  • Vivace – سرزنده و سریع (۱۳۲–۱۴۰ ضرب بر دقیقه)
  • Vivacissimo – بسیار سریع و سرزنده (۱۴۰–۱۵۰ ضرب بر دقیقه)
  • Allegrissimo – بسیار سریع (۱۵۰–۱۶۷ ضرب بر دقیقه)
  • Presto – خیلی سریع (۱۶۸–۱۷۷ ضرب بر دقیقه)
  • Prestissimo – به‌شدت سریع (۱۷۸ ضرب بر دقیقه و بالاتر)
  1. آداجیو به یکی از تمپوهای موسیقی گفته می‌شود که ریتمی آهسته و سنگین دارد. ضرب‌آهنگ یک قطعه آداجیو به‌طور متوسط هفتاد ضرب در دقیقه است.

یکی از معروف‌ترین آداجیوها، آداجیو در سل مینور اثر آلبینونی است.