یوزف هایدن: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Hamid Hassani (بحث | مشارکت‌ها)
←‏برخی از آثار: ویرایش و ویکی‌سازی
Hamid Hassani (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۱۸: خط ۱۸:
| ناشر =
| ناشر =
| نقش‌های_مرتبط =
| نقش‌های_مرتبط =
| وب‌گاه =
| وبگاه =
| اعضای_کنونی =
| اعضای_کنونی =
| اعضای_پیشین =
| اعضای_پیشین =

نسخهٔ ‏۳ مارس ۲۰۱۸، ساعت ۰۹:۲۶

یوزف هایدن
اطلاعات پس‌زمینه
نام تولدفرانتس یوزف هایدن
زاده۳۱ مارس ۱۷۳۲
روهراو، اتریش
درگذشته۳۱ مهٔ ۱۸۰۹ (۷۷ سال)
وین، اتریش
امضای هایدن

فرانتس یوزف هایدن (به آلمانی: Franz Joseph Haydn) (زادهٔ ۳۱ مارس ۱۷۳۲ در روهراو، اتریش - درگذشتهٔ ۳۱ مهٔ ۱۸۰۹ در وین) آهنگساز و موسیقی‌دان اتریشی و یکی از پایه‌گذاران موسیقی کلاسیک [نیازمند منبع] و همچنین از پرکارترین و برجسته‌ترین موسیقی‌دانان در این دوره است. او همچنین به‌دلیل سهم بسزا در توسعهٔ موسیقی و نیز کثرت آثارش به «پدر سمفونی» و «پدر کوارتت زهی» در این دو فرم ملقب است. هایدن ازطرفی پرورش‌دهنده و استاد موسیقی‌دان بزرگی چون بتهوون بود و از طرف دیگر آیندگانی چون فرانتس شوبرت، مندلسون، و برامس را تحت تأثیر شیوهٔ موسیقایی خود قرار داد. او همچنین استاد و دوست نزدیک آهنگساز شهیر، موتسارت بود.

هایدن بیشتر عمر طولانی خویش را در اتریش گذراند و در هنگام مرگ، یکی از معروف‌ترین آهنگسازان اروپایی به‌شمار می‌رفت.

زندگی

هایدن، در روستایی کوچک در روه‌راو اتریش زاده شد. پدرش چرخ ارابه می‌ساخت و هایدن کوچک تا شش سالگی به جز آوازهای عامیانه، که پدرش دلبستهٔ خواندن آنها بود، و نیز رقص‌هایی روستایی، که هنگام جشن و سرور در گوشه و کنار زادگاهش بر پا می‌شد، چیزی از موسیقی نمی‌شناخت.
در ۸ سالگی به وین رفت تا به عضویت پسران آوازخوان کلیسای سن‌اشتفان درآید. در آن‌جا اگر چه صدای دلنشین او مورد توجه قرار گرفت، اما هیچ امکانی برای تحصیل آهنگ‌سازی و هنر نوازندگی برایش فراهم نیامد و هنگامی که در عنفوان جوانی صدای خوشش را از دست داد، او را بدون کمترین پول از سِن اشتفان روانهٔ گوشهٔ خیابان کردند.

او دربارهٔ این دوره چنین گفته‌است:

با تدریس موسیقی به بچه‌های ۷–۸ ساله بود که به‌زحمت می‌توانستم زنده بمانم.

او در آن ایام در تلاش بود تا فن آهنگ‌سازی را خود به تنهایی بیاموزد و همزمان به هر کاری که می‌توانست، از جمله نوازندگی ویولن در گروه محبوب نوازندگان خیابان وین، که اسباب سرگرمی و تفریح شبانهٔ مردم را فراهم می‌کرد، می‌پرداخت.

هایدن گرچه خود را اسیر شغلش حس می‌کرد، اما بعدها در توصیفی خردمندانه از وضعیت خود چنین گفت: «آن‌جا نه فقط دلگرم به اقبال و پذیرش مداوم بودم بلکه در مقام رهبر ارکستر می‌توانستم تجربه کنم و دریابم که چه چیز سبب تقویت جلوه‌ای صوتی می‌شود یا آن را تضعیف می‌کند و به این ترتیب می‌توانستم به دلخواه خود ترکیب سازها را بهبود بخشم، آن‌ها را تغییر دهم و سازهایی را حذف یا اضافه کنم. از دنیا دور افتاده بودم.»

هایدن رهیاب سبک کلاسیک در تکامل بخشیدن به سمفونی و کوارتت زهی پیشرو بود. موتسارت و بتهوون از سبک او تأثیر پذیرفته بودند.

هایدن در سال ۱۸۰۹ هنگام اشغال وین توسط ارتش ناپلئون در ۷۷ سالگی در گذشت.[۱]

برخی از آثار

یوزف هایدن
دست‌خط هایدن

اپراها:

  • (Il diavolo Zoppo (1753 (شیطان لنگ) (ازدست‌رفته)
  • (Acide e Galatea (1762
  • (la Canterina (1766
  • (lo speziale (1768
  • (le pescatrici (1769
  • (L'infedeltà delusa (1777
  • (L'incontro improvviso (1775
  • (Il mondo della luna (1777
  • (La vera costanza (1779
  • (L'isola disabitata (1779
  • (La fedeltà premiata (1781
  • (Orlando Paladino (1782
  • (Armida (1784
  • (L'anima del filosofo (1791

منابع