جانماز: تفاوت میان نسخهها
FreshmanBot (بحث | مشارکتها) جز ←تولیدکننده سجاده فرش در ایران: اصلاح فاصله مجازی با استفاده از AWB |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
سجاده را معمولاً بعد از نماز جمع (لوله یا تا) میکنند. از خرافات گذشتگان این بوده که اگر جانماز جمع نشود شیطان به روی آن خواهد رفت و نماز خواهد گذاشت. |
سجاده را معمولاً بعد از نماز جمع (لوله یا تا) میکنند. از خرافات گذشتگان این بوده که اگر جانماز جمع نشود شیطان به روی آن خواهد رفت و نماز خواهد گذاشت. |
||
طرح اصلی [ |
طرح اصلی [https://mehrabnaghsh.com سجاده فرش] معمولاً محراب است. نقش قندیل، ستون و سر ستون هم در سجاده معمول است. [[دوران طلایی]] بافت سجاده اوایل سدهٔ هفدهم م. (یازدهم ه. ق) بوده است. |
||
شیعیان در بالای محراب، یا در حاشیه سجاده کتیبههایی به نام معصومین - و اشعاری در مدح ایشان- و کلماتی چون «یاهو» یا [[حروف ابجد]] مانند ۱۲۱ (یا علی)، ۱۱ (هو) نقش میکردهاند. در حالی که سجادههای ایرانی با گل و بوته و نقش جانوران زیاد دیده شده، سجادههای مناطق دیگر - مانند آسیای صغیر- هرگز با شکل حیوانات دیده نمیشود. |
شیعیان در بالای محراب، یا در حاشیه سجاده کتیبههایی به نام معصومین - و اشعاری در مدح ایشان- و کلماتی چون «یاهو» یا [[حروف ابجد]] مانند ۱۲۱ (یا علی)، ۱۱ (هو) نقش میکردهاند. در حالی که سجادههای ایرانی با گل و بوته و نقش جانوران زیاد دیده شده، سجادههای مناطق دیگر - مانند آسیای صغیر- هرگز با شکل حیوانات دیده نمیشود. |
||
سجادههای بافت بلوچ، افغان و ترکمن رنگ متن قرمز سیر، ارغوانی تیره یا مشکی دارند. |
سجادههای بافت بلوچ، افغان و ترکمن رنگ متن قرمز سیر، ارغوانی تیره یا مشکی دارند. |
نسخهٔ ۲۷ فوریهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۷:۲۴
از سلسله مقالات دربارهٔ: |
اسلام |
---|
جانماز یا سجاده فرشی کوچک است که مسلمانان بر کف اتاق یا زمین میگسترند و روی آن نماز میگزارند.[۱]
سجاده یا جانماز نوعی قالیچه است که مسلمانان بر آن نماز میگزارند. در صدر اسلام سجاده وجود نداشته و در ابتدای پیدایش آن، به این دلیل که سنت پیامبر نبوده، از سوی بسیاری از مسلمانان با آن مبارزه میشده و از جمله در دوران بنی امیه سجادهها را میسوزاندند.
سجاده را معمولاً بعد از نماز جمع (لوله یا تا) میکنند. از خرافات گذشتگان این بوده که اگر جانماز جمع نشود شیطان به روی آن خواهد رفت و نماز خواهد گذاشت.
طرح اصلی سجاده فرش معمولاً محراب است. نقش قندیل، ستون و سر ستون هم در سجاده معمول است. دوران طلایی بافت سجاده اوایل سدهٔ هفدهم م. (یازدهم ه. ق) بوده است. شیعیان در بالای محراب، یا در حاشیه سجاده کتیبههایی به نام معصومین - و اشعاری در مدح ایشان- و کلماتی چون «یاهو» یا حروف ابجد مانند ۱۲۱ (یا علی)، ۱۱ (هو) نقش میکردهاند. در حالی که سجادههای ایرانی با گل و بوته و نقش جانوران زیاد دیده شده، سجادههای مناطق دیگر - مانند آسیای صغیر- هرگز با شکل حیوانات دیده نمیشود. سجادههای بافت بلوچ، افغان و ترکمن رنگ متن قرمز سیر، ارغوانی تیره یا مشکی دارند.
نگارخانه
تولیدکننده سجاده فرش در ایران
تولید سجاده فرش در ایران در شهرهای کاشان و اصفهان به صورت سنتی انجام میشود و از تولیدکننده های مطرح در این زمینه سجاده فرش محراب نقش است که توانسته با طرح های تشویقی و تعویضی سجاده فرش های قدیمی را از مساجد جمع آوری کند و آن ها را با فرش سجاده ای نو تعویض کند. طرح های گوناگون سنتی برای این سجاده فرش در نظر گرفته شده است.
پانویس
- ↑ فرهنگ معین، سرواژهٔ «جانماز»
معنای جانماز را در ویکیواژه، واژهنامهٔ آزاد، ببینید. |
منابع
- معین، محمد، لغتنامهٔ معین.
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ جانماز موجود است. |