فرانسوا-رنه دو شاتوبریان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
برداشتن برچسب خرد
خط ۲: خط ۲:
| نام = شاتوبریان
| نام = شاتوبریان
| تصویر = Anne-Louis Girodet-Trioson 006.jpg
| تصویر = Anne-Louis Girodet-Trioson 006.jpg
| توضیح تصویر = یک نقاشی درباره شاتوبریان از سده ۱۹
| توضیح تصویر = یک نقاشی دربارهٔ شاتوبریان از سده ۱۹
| نام اصلی = '''فرانسوا رنه دو شاتوبریان'''
| نام اصلی = '''فرانسوا رنه دو شاتوبریان'''
| زمینه فعالیت =
| زمینه فعالیت =
| ملیت = {{flagicon|France}} [[فرانسه|فرانسوی]]
| ملیت = {{flagicon|France}} [[فرانسه|فرانسوی]]
| تاریخ تولد = [[۴ سپتامبر]] [[۱۷۶۸ (میلادی)|۱۷۶۸]]
| تاریخ تولد = [[۴ سپتامبر]] [[۱۷۶۸ (میلادی)|۱۷۶۸]]
| محل تولد = [[سن ملو]] , , [[فرانسه]]
| محل تولد = [[سن ملو]]، , [[فرانسه]]
| والدین =
| والدین =
| تاریخ مرگ = {{مرگ و سن|۱۸۴۸|۷|۴|۱۷۶۸|۹|۴}}
| تاریخ مرگ = {{مرگ و سن|۱۸۴۸|۷|۴|۱۷۶۸|۹|۴}}
| محل مرگ = [[پاریس]] , [[فرانسه]]
| محل مرگ = [[پاریس]]، [[فرانسه]]
| محل زندگی =
| محل زندگی =
| مختصات محل زندگی =
| مختصات محل زندگی =
خط ۲۰: خط ۲۰:
|بنیانگذار = [[رمانتیسیسم]] در ادبیات فرانسه
|بنیانگذار = [[رمانتیسیسم]] در ادبیات فرانسه
| پیشه = نویسنده، شاعر و سیاست‌مدار
| پیشه = نویسنده، شاعر و سیاست‌مدار
| سال‌های نویسندگی =
| سال‌های نویسندگی =
|سبک نوشتاری =
|سبک نوشتاری =
|کتاب‌ها =
|کتاب‌ها =
خط ۲۸: خط ۲۸:
|دیوان اشعار =
|دیوان اشعار =
|تخلص =
|تخلص =
|فیلم(های) ساخته بر اساس اثر(ها)=
|فیلم (های) ساخته بر اساس اثر(ها)=
| همسر =
| همسر =
| شریک زندگی =
| شریک زندگی =
خط ۳۹: خط ۳۹:
|علت شهرت =
|علت شهرت =
| تأثیرگذاشته بر =
| تأثیرگذاشته بر =
| تأثیرپذیرفته از =
| تأثیرپذیرفته از =
| وب‌گاه =
| وب‌گاه =
| imdb_id =
| imdb_id =
| جوایز =
| جوایز =
|گفتاورد =
|گفتاورد =
|امضا =
|امضا =
}}
}}
'''فرانسوا رنه دو شاتوبریان {{به فرانسوی|François-René de Chateaubriand}}''' {{رچ}} (۱۷۶۸ - ۱۸۴۸ میلادی) معروف به (شاتوبریان) نویسنده، شاعر و سیاست‌مدار فرانسوی در [[سن ملو]] متولد گردید. او را به عنوان بنیانگذار [[رمانتیسیسم]] در ادبیات فرانسه می‌شناسند.
'''فرانسوا رنه دو شاتوبریان {{به فرانسوی|François-René de Chateaubriand}}''' {{رچ}} (۱۷۶۸–۱۸۴۸ میلادی) معروف به (شاتوبریان) نویسنده، شاعر و سیاست‌مدار فرانسوی در [[سن ملو]] متولد گردید. او را به عنوان بنیانگذار [[رمانتیسیسم]] در ادبیات فرانسه می‌شناسند.


== زندگی ==
== زندگی ==
رنه نویسنده و شاعر معروف فرانسه در [[۴ سپتامبر|چهارم سپتامبر]] [[۱۷۶۸ (میلادی)|۱۷۶۸]] در [[سن ملو]] در خانواده‌ای سرشناس و ثروتمند به دنیا چشم گشود او یکی از درخشان‌ترین چهره‌های ضدانقلاب در فرانسه بود فطرت شاعرانه او در کودکی تحت تأثیر عوامل خاصی مانند «خودداری‌های اسرارآمیز پدر» و تقدس زیاد از حد مادر و سنت‌های خاندان قدیمی و هم‌چنین افسانه‌های محلی و مظاهر طبیعت بخصوص دریا ظهور کرد او می‌خواست کشیش بشود به‌همین جهت به‌مدرسه کشیشان رفت اما پس از چندی منصرف شد او پس از تحصیلات مقدماتی به خدمت ارتش درآمد. در سال [[۱۷۸۸ (میلادی)|۱۷۸۸]] فرمان عضویت در هنگ (شوالیه‌های مالتا) را دریافت داشت. او در پاریس با بسیاری از شخصیت‌های بزرگ آشنا شد که از همهٔ آنان خاطراتی در کتاب‌هایش داشته‌است. در سال [[۱۷۹۱ (میلادی)|۱۷۹۱]] به آمریکا رفت تا در کشف نقاط شمال‌غربی آن سرزمین شرکت کند و در همان سال با یک دختر هفده ساله ازدواج کرد که ثروت هنگفتی بخانه شوهر آورد. پس از چندی به انگلستان سفر کرد و او در موقع تبعید در انگلستان یکی از بهترین آثارش را که تصویر زنده‌ای از زندگی سرخ‌پوستان آمریکاست خلق کرد. درآثار شاتو دو چهره بارز و اخلاقی دربارهٔ انقلاب بود و او در مورد مذهب آزاداندیش و از مریدان روسو بود. برادرش در سال [[۱۷۹۴ (میلادی)|۱۷۹۴]] به‌دار آویخته شد، خواهرش و زنش به زندان افتادند. خواهرش در زندان درگذشت و همهٔ این‌ها موجب افسردگی خاطر شدید او شد. او در سال [[۱۸۰۰ (میلادی)|۱۸۰۰]] به پاریس برگشت و جلال مسیحیت را نوشت این اثر یک شاهکار ارزندهٔ هنری می‌باشد.


تالیران وزیر خارجه ناپلئون او را در سال [[۱۸۰۳ (میلادی)|۱۸۰۳]] به سمت وابسته سفارت فرانسه در رم منصوب نمود در آنجا [[مادام دوبسون]] با او بود و در همین شهر درگذشت. او بزودی پس از مرگ معشوقه از سمت خود کناره‌گیری کرد و در سال [[۱۸۰۷ (میلادی)|۱۸۰۷]] از ناپلئون انتقاد شدیدی کرد و او را به نرون تشبیه کرد و در نتیجه روزنامه او توقیف شد. شاتو در سال [[۱۸۱۴ (میلادی)|۱۸۱۴]] آثار سیاسی خود را که بر ضد ناپلئون نوشته انتشار داد لذا لوئی هجدهم او را ارزنده‌ترین مرد معرفی کرد و او را وزیر خارجه نمود؛ ولی او پس از مدتی با خاندان سلطنتی نیز درافتاد و در سپتامبر [[۱۸۱۶ (میلادی)|۱۸۱۶]] مغضوب واقع شد. در زمان سلطنت لوئی فیلیپ وی در عین ناامیدی می‌زیست اثر معروف میلتون شاعر انگلیسی را به نام «بهشت گمشده» در زمان سلطنت لوئی فیلیپ ترجمه نمود و در آخر عمرش خاطرات پس از مرگ را نوشت و به یک ناشری داد که پس از مرگش آن را منتشر کند ولی ناشر در زمان حیاتش آن را منتشر ساخت.
رنه نویسنده و شاعر معروف فرانسه در [[۴ سپتامبر|چهارم سپتامبر]] [[۱۷۶۸ (میلادی)|۱۷۶۸]] در [[سن ملو]] در خانواده‌ای سرشناس و ثروتمند به دنیا چشم گشود او یکی از درخشان ترین چهره‌های ضد انقلاب در فرانسه بود فطرت شاعرانه او در کودکی تحت تاثیر عوامل خاصی مانند "خودداری های اسرارآمیز پدر" و تقدس زیاد از حد مادر و سنت‌های خاندان قدیمی و هم‌چنین افسانه‌های محلی و مظاهر طبیعت بخصوص دریا ظهور کرد او می‌خواست کشیش بشود به‌همین جهت به‌مدرسه کشیشان رفت اما پس از چندی منصرف شد او پس از تحصیلات مقدماتی به خدمت ارتش درآمد. در سال [[۱۷۸۸ (میلادی)|۱۷۸۸]] فرمان عضویت در هنگ (شوالیه های مالتا) را دریافت داشت. او در پاریس با بسیاری از شخصیت‌های بزرگ آشنا شد که از همه‌ی آنان خاطراتی در کتاب‌هایش داشته است. در سال [[۱۷۹۱ (میلادی)|۱۷۹۱]] به آمریکا رفت تا در کشف نقاط شمال‌غربی آن سرزمین شرکت کند و در همان سال با یک دختر هفده ساله ازدواج کرد که ثروت هنگفتی بخانه شوهر آورد. پس از چندی به انگلستان سفر کرد و او در موقع تبعید در انگلستان یکی از بهترین آثارش را که تصویر زنده‌ای از زندگی سرخ‌پوستان آمریکاست خلق کرد. درآثار شاتو دو چهره بارز و اخلاقی درباره انقلاب بود و او در مورد مذهب آزاداندیش و از مریدان روسو بود. برادرش در سال [[۱۷۹۴ (میلادی)|۱۷۹۴]] به‌دار آویخته شد، خواهرش و زنش به زندان افتادند. خواهرش در زندان درگذشت و همه‌ی این‌ها موجب افسردگی خاطر شدید او شد. او در سال [[۱۸۰۰ (میلادی)|۱۸۰۰]] به پاریس برگشت و جلال مسیحیت را نوشت این اثر یک شاهکار ارزنده‌ی هنری می باشد.


او در این کتاب غرور، خودپرستی و عدم صداقت خود را بخوبی نشان می‌دهد. آثار او آمیخته‌ای از سبک کلاسیک و رماتتیک است و در آن‌ها لطافت، احساس قوی، ظرافت هنری و دلشکستگی و نومیدی به چشم می‌خورد چنان‌که بسیاری از جوانان در قرن نوزده پس از خواندن آثار او خودکشی می‌کردند.
تالیران وزیر خارجه ناپلئون او را در سال [[۱۸۰۳ (میلادی)|۱۸۰۳]] به سمت وابسته سفارت فرانسه در رم منصوب نمود در آنجا [[مادام دوبسون]] با او بود و در همین شهر درگذشت. او بزودی پس از مرگ معشوقه از سمت خود کناره‌گیری کرد و در سال [[۱۸۰۷ (میلادی)|۱۸۰۷]] از ناپلئون انتقاد شدیدی کرد و او را به نرون تشبیه کرد و در نتیجه روزنامه او توقیف شد. شاتو در سال [[۱۸۱۴ (میلادی)|۱۸۱۴]] آثار سیاسی خود را که بر ضد ناپلئون نوشته انتشار داد لذا لوئی هجدهم او را ارزنده‌ترین مرد معرفی کرد و او را وزیر خارجه نمود. ولی او پس از مدتی با خاندان سلطنتی نیز درافتاد و در سپتامبر [[۱۸۱۶ (میلادی)|۱۸۱۶]] مغضوب واقع شد. در زمان سلطنت لوئی فیلیپ وی در عین ناامیدی می زیست اثر معروف میلتون شاعر انگلیسی را به نام "بهشت گمشده" در زمان سلطنت لوئی فیلیپ ترجمه نمود و در آخر عمرش خاطرات پس از مرگ را نوشت و به یک ناشری داد که پس از مرگش آن را منتشر کند ولی ناشر در زمان حیاتش آن را منتشر ساخت.

او در این کتاب غرور، خودپرستی و عدم صداقت خود را بخوبی نشان می دهد. آثار او آمیخته‌ای از سبک کلاسیک و رماتتیک است و در آن‌ها لطافت، احساس قوی، ظرافت هنری و دلشکستگی و نومیدی به چشم می خورد چنان که بسیاری از جوانان در قرن نوزده پس از خواندن آثار او خودکشی می کردند.


وی در پایان زندگی سفرهایی به [[یونان]]، [[قسطنطنیه]]، [[فلسطین]] و [[اسپانیا]] کرد و در بازگشت به فرانسه به مبارزه با [[ناپلئون]] پرداخت.
وی در پایان زندگی سفرهایی به [[یونان]]، [[قسطنطنیه]]، [[فلسطین]] و [[اسپانیا]] کرد و در بازگشت به فرانسه به مبارزه با [[ناپلئون]] پرداخت.
خط ۶۰: خط ۵۹:
== آثار ==
== آثار ==
[[File:Itinéraire de Paris a Jérusalem et de Jérusalem a Paris.tif|thumb|''Itinéraire de Paris à Jérusalem et de Jérusalem à Paris'', 1821]]
[[File:Itinéraire de Paris a Jérusalem et de Jérusalem a Paris.tif|thumb|''Itinéraire de Paris à Jérusalem et de Jérusalem à Paris'', 1821]]
شهرت عمده شاتوبریان مدیون اشعار [[رومانتیک]] و [[نثر]] شاعرانه اوست. او از پیشروان مکتب [[رومانتیسم]] فرانسه به شمار می‌رود. بعدها [[ویکتور هوگو]] این مکتب را رواج داد. شاهکار او [[رنه]] است. آثار مهم او در زیر آمده‌است:
شهرت عمده شاتوبریان مدیون اشعار [[رومانتیک]] و [[نثر]] شاعرانه اوست. او از پیشروان مکتب [[رومانتیسم]] فرانسه به‌شمار می‌رود. بعدها [[ویکتور هوگو]] این مکتب را رواج داد. شاهکار او [[رنه]] است. آثار مهم او در زیر آمده‌است:
* آتالا - (۱۸۰۱)
* آتالا - (۱۸۰۱)
* رنه - (۱۸۰۲)
* رنه - (۱۸۰۲)
خط ۷۲: خط ۷۱:
== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
* {{یادکرد کتاب |نام خانوادگی = طباطبایی مجد |نام = غلامرضا |سال = زمستان ۱۳۷۴ |کتاب = دائرةالمعارف مصور زرین |ناشر = انتشارات زرین |شابک=964-407-019-4}}
* {{یادکرد کتاب |نام خانوادگی = طباطبایی مجد |نام = غلامرضا |سال = زمستان ۱۳۷۴ |کتاب = دائرةالمعارف مصور زرین |ناشر = انتشارات زرین |شابک=964-407-019-4}}
* هفته‌نامه پیک سنجش. ۵ تیرماه ۱۳۸۵. شماره ۱۲.
* هفته‌نامه پیک سنجش. ۵ تیرماه ۱۳۸۵. شماره ۱۲.



نسخهٔ ‏۲۴ فوریهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۲۲:۳۵

شاتوبریان
یک نقاشی دربارهٔ شاتوبریان از سده ۱۹
یک نقاشی دربارهٔ شاتوبریان از سده ۱۹
نام اصلی
فرانسوا رنه دو شاتوبریان
زاده۴ سپتامبر ۱۷۶۸
سن ملو، , فرانسه
درگذشته۴ ژوئیهٔ ۱۸۴۸ (۷۹ سال)
پاریس، فرانسه
پیشهنویسنده، شاعر و سیاست‌مدار
ملیتفرانسه فرانسوی
بنیانگذاررمانتیسیسم در ادبیات فرانسه

فرانسوا رنه دو شاتوبریان (به فرانسوی: François-René de Chateaubriand) ‏ (۱۷۶۸–۱۸۴۸ میلادی) معروف به (شاتوبریان) نویسنده، شاعر و سیاست‌مدار فرانسوی در سن ملو متولد گردید. او را به عنوان بنیانگذار رمانتیسیسم در ادبیات فرانسه می‌شناسند.

زندگی

رنه نویسنده و شاعر معروف فرانسه در چهارم سپتامبر ۱۷۶۸ در سن ملو در خانواده‌ای سرشناس و ثروتمند به دنیا چشم گشود او یکی از درخشان‌ترین چهره‌های ضدانقلاب در فرانسه بود فطرت شاعرانه او در کودکی تحت تأثیر عوامل خاصی مانند «خودداری‌های اسرارآمیز پدر» و تقدس زیاد از حد مادر و سنت‌های خاندان قدیمی و هم‌چنین افسانه‌های محلی و مظاهر طبیعت بخصوص دریا ظهور کرد او می‌خواست کشیش بشود به‌همین جهت به‌مدرسه کشیشان رفت اما پس از چندی منصرف شد او پس از تحصیلات مقدماتی به خدمت ارتش درآمد. در سال ۱۷۸۸ فرمان عضویت در هنگ (شوالیه‌های مالتا) را دریافت داشت. او در پاریس با بسیاری از شخصیت‌های بزرگ آشنا شد که از همهٔ آنان خاطراتی در کتاب‌هایش داشته‌است. در سال ۱۷۹۱ به آمریکا رفت تا در کشف نقاط شمال‌غربی آن سرزمین شرکت کند و در همان سال با یک دختر هفده ساله ازدواج کرد که ثروت هنگفتی بخانه شوهر آورد. پس از چندی به انگلستان سفر کرد و او در موقع تبعید در انگلستان یکی از بهترین آثارش را که تصویر زنده‌ای از زندگی سرخ‌پوستان آمریکاست خلق کرد. درآثار شاتو دو چهره بارز و اخلاقی دربارهٔ انقلاب بود و او در مورد مذهب آزاداندیش و از مریدان روسو بود. برادرش در سال ۱۷۹۴ به‌دار آویخته شد، خواهرش و زنش به زندان افتادند. خواهرش در زندان درگذشت و همهٔ این‌ها موجب افسردگی خاطر شدید او شد. او در سال ۱۸۰۰ به پاریس برگشت و جلال مسیحیت را نوشت این اثر یک شاهکار ارزندهٔ هنری می‌باشد.

تالیران وزیر خارجه ناپلئون او را در سال ۱۸۰۳ به سمت وابسته سفارت فرانسه در رم منصوب نمود در آنجا مادام دوبسون با او بود و در همین شهر درگذشت. او بزودی پس از مرگ معشوقه از سمت خود کناره‌گیری کرد و در سال ۱۸۰۷ از ناپلئون انتقاد شدیدی کرد و او را به نرون تشبیه کرد و در نتیجه روزنامه او توقیف شد. شاتو در سال ۱۸۱۴ آثار سیاسی خود را که بر ضد ناپلئون نوشته انتشار داد لذا لوئی هجدهم او را ارزنده‌ترین مرد معرفی کرد و او را وزیر خارجه نمود؛ ولی او پس از مدتی با خاندان سلطنتی نیز درافتاد و در سپتامبر ۱۸۱۶ مغضوب واقع شد. در زمان سلطنت لوئی فیلیپ وی در عین ناامیدی می‌زیست اثر معروف میلتون شاعر انگلیسی را به نام «بهشت گمشده» در زمان سلطنت لوئی فیلیپ ترجمه نمود و در آخر عمرش خاطرات پس از مرگ را نوشت و به یک ناشری داد که پس از مرگش آن را منتشر کند ولی ناشر در زمان حیاتش آن را منتشر ساخت.

او در این کتاب غرور، خودپرستی و عدم صداقت خود را بخوبی نشان می‌دهد. آثار او آمیخته‌ای از سبک کلاسیک و رماتتیک است و در آن‌ها لطافت، احساس قوی، ظرافت هنری و دلشکستگی و نومیدی به چشم می‌خورد چنان‌که بسیاری از جوانان در قرن نوزده پس از خواندن آثار او خودکشی می‌کردند.

وی در پایان زندگی سفرهایی به یونان، قسطنطنیه، فلسطین و اسپانیا کرد و در بازگشت به فرانسه به مبارزه با ناپلئون پرداخت.

آثار

Itinéraire de Paris à Jérusalem et de Jérusalem à Paris, 1821

شهرت عمده شاتوبریان مدیون اشعار رومانتیک و نثر شاعرانه اوست. او از پیشروان مکتب رومانتیسم فرانسه به‌شمار می‌رود. بعدها ویکتور هوگو این مکتب را رواج داد. شاهکار او رنه است. آثار مهم او در زیر آمده‌است:

  • آتالا - (۱۸۰۱)
  • رنه - (۱۸۰۲)
  • نبوغ مسیحیت - (۱۸۰۲)
  • شهدا - (۱۸۰۹)
  • مناظرات پس از مرگ -
  • عشق و عفت -
  • موهبت آتشین مسیح -
  • سفرنامه -

منابع

  • طباطبایی مجد، غلامرضا (زمستان ۱۳۷۴). دائرةالمعارف مصور زرین. انتشارات زرین. شابک ۹۶۴-۴۰۷-۰۱۹-۴.
  • هفته‌نامه پیک سنجش. ۵ تیرماه ۱۳۸۵. شماره ۱۲.