آدری هپبورن: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
→ تفاوت قدیمی‌ترتفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
جز Vathlu صفحهٔ آدری هپبورن را به آدری هپبرن که تغییرمسیر بود منتقل کرد: تلفظ صحیح نام این بازیگر هِپبُرن است.
خط ۴۱۲: خط ۴۱۲:
== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
* [[فهرست نامزدان و برندگان جایزه اسکار پس از مرگ]]
* [[فهرست نامزدان و برندگان جایزه اسکار پس از مرگ]]

⚫
{{مستند کردن}}
{{Template group
{{Template group
|title = جوایز آدری هپبورن
|title = جوایز آدری هپبورن
خط ۴۲۱: خط ۴۲۱:
{{جایزه حلقه منتقدان فیلم نیویورک برای بهترین بازیگر زن}}
{{جایزه حلقه منتقدان فیلم نیویورک برای بهترین بازیگر زن}}
{{جایزه دیوید دی دوناتلو بهترین بازیگر زن خارجی}}
{{جایزه دیوید دی دوناتلو بهترین بازیگر زن خارجی}}
⚫
}}
{{جایزه سیسیل بی. دومیل}}
{{جایزه سیسیل بی. دومیل}}
⚫
}}
{{portal bar|زندگی‌نامه|سینما|انگلستان}}
⚫
{{مستند کردن}}


{{ترتیب‌پیش‌فرض:هپبورن، آدری}}
{{ترتیب‌پیش‌فرض:هپبورن، آدری}}

نسخهٔ ‏۱۰ فوریهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۸:۵۷

آدری هپبورن

هپبورن در سال ۱۹۵۶
نام اصلی آدری کاتلین راستن
تولد ۴ مهٔ ۱۹۲۹
بروکسل، بلژیک
والدین اللا فان هیمسترا
جان هپبرون رستن
مرگ ۲۰ ژانویهٔ ۱۹۹۳ (۶۳ سال)
تولوشنا، وو، سوئیس
سرطان آپاندیس
مدفن تولوشنا، سوئیس
ملیت بریتانیایی
پیشه هنرپیشه، فعال بشردوستانه
سال‌های فعالیت ۱۹۴۹–۱۹۸۹
همسر(ها) مل فرر (۱۹۶۸–۱۹۵۴)
آندره دوتی (۱۹۸۲–۱۹۶۹)
فرزندان شان فرر
لوکا دوتی
وبگاه رسمی www.audreyhepburn.com
صفحه در وبگاه IMDb
امضا

آدری هِپبورن (به انگلیسی: Audrey Hepburn) (زاده ۴ مه ۱۹۲۹ – درگذشته ۲۰ ژانویه ۱۹۹۳) هنرپیشه مشهور بریتانیایی هلندی‌تبار متولد بلژیک سینما و تئاتر بود.

وی با فیلم‌هایی چون «بانوی زیبای من» و «صبحانه در تیفانی» شناخته شده است. این هنرپیشه باریک‌اندام و خوش‌پوش، به‌خاطر زیبایی فریبنده، ایفای نقش ماهرانه و در عین حال معصومانه‌اش در فیلم‌ها و اقدامات بشردوستانه‌اش برای کودکان نیازمند، شهرت داشت. هپبورن همچنین چهار بار نامزد جایزه اسکار شد و در سال ۱۹۵۳ موفق به بردن جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن برای بازی در فیلم تعطیلات رومی شد.[۱]

ابتدای زندگی

آدری هپبورن با نام اصلی آدری کاتلین راستن (به انگلیسی: Audrey Kathleen Ruston) در ۴ مه ۱۹۲۹ در شهر بروکسل پایتخت بلژیک به دنیا آمد. پدرش جوزف ویکتور آنتونی راستن (به انگلیسی: Joseph Victor Anthony Ruston)، بانکدار ثروتمند بریتانیایی و مادرش بارونِس الا فون همسترا (به هلندی: Ella van Heemstra) هلندی بود. او از ازدواج قبلی مادرش دو برادرخوانده نیز داشت. دوران کودکی‌اش را در زمان جنگ جهانی دوم، در هلند سپری کرد. شانزده ساله بود که برای همیشه هلند را ترک کرد و به انگلستان رفت.

زندگی هنری

استعداد او در دوران مدرسه توسط یک بالرین کشف شد ولی به دلیل جنگ جهانی دوم نتوانست به کار خود ادامه دهد اما این عشق نسبت به باله همیشه در وجود او بود تا بالاخره از همان طریق نیز وارد عالم سینما شد.

به همراه هرکورت ویلیامز در تعطیلات در رم
به همراه ویلیام هولدن در سابرینا
به همراه کری گرانت در معما

استعداد بازیگری آدری هپبورن روی صحنه تئاتر و با نمایش «ژی‌ژی» شکوفا شد. این اثر نویسندهٔ فرانسوی کولت قبلاً در سینما و تئاتر اجرا شده بود، اما در صحنهٔ تئاتر برادوی نیویورک و با بازی هنرمندانهٔ آدری هپبورن بود که سیمای دخترکی ساده‌دل و مهربان به نام ژی‌ژی به طور واقعی جان گرفت. وی روزی در لابی یک هتل با چند موزیسین در حال رقص بود که کارگردان تئاتر ژی‌ژی که هنوز به دنبال بازیگر نقش اولش بود او را می‌بیند و با وجود رد درخواست توسط آدری او با اصرار او را وارد نمایش خود می‌کند. این نمایش درآمد و شهرت نسبتاً خوبی برای وی به دنبال داشت.

پس از نقش‌هایی کوتاه در چند فیلم بریتانیایی، توسط ویلیام وایلر برای ایفای نقش «پرنسس آن» انتخاب شد. هپبورن در سال ۱۹۵۳ در اولین فیلم آمریکایی خود به نام تعطیلات رومی به کارگردانی ویلیام وایلر شرکت کرد و در کنار گریگوری پک بازی دلنشین و ماهرانه‌ای ارائه داد که برای او یک جایزه اسکار به ارمغان آورد. تهیه‌کنندگان این فیلم در ابتدا الیزابت تیلور را برای این نقش در نظر داشتند، اما کارگردان این فیلم سخت تحت تأثیر تست‌های صحنه آدری هپبورن قرار گرفت و نقش را به او واگذار کرد. آدری هِپبورن، بخاطر بازی در فیلمِ تعطیلات رومی، موفق به دریافت سه جایزهٔ اسکار، گلدن گلوب و بَفتا شد، تا پیش از وی هیچ بازیگر زنی موفق به دریافت هم‌زمانِ این سه جایزه مهم سینمایی برای یک نقش‌آفرینی نشده‌بود.[۲]

در سال ۱۹۵۴ با بازی در فیلم «سابرینا» به کارگردانی بیلی وایلدر، در کنار دو غول سینمایی، هامفری بوگارت و ویلیام هولدن، بار دیگر درخشید.

آدری هپبورن در سال ۱۹۵۴ با مل فرر ازدواج کرد. این زوج هنری در فیلم «جنگ و صلح»، اقتباسی ادبی از اثری هم‌نام از تولستوی، نیز بطور مشترک در صحنه ظاهر شدند. آدری هپبورن در سال ۱۹۵۷ باز هم برای بیلی وایلدر در فیلم عشق در بعدازظهر نقش‌آفرینی کرد. به باور برخی منتقدان، هپبورن در این فیلم‌ها وجه تازه‌ای از اروتیسم را به تماشاگران سینما معرفی کرد.

آدری هپبورن سه ماه از تولد پسرش نگذشته بود که در سال ۱۹۶۱ بازی در فیلم صبحانه در تیفانی به کارگردانی بلیک ادواردز را شروع کرد. شمایلی که هپبورن از یک زن آزاد ساخت، بعدها به عنوان زن دههٔ شصتی شهرت پیدا کرد. هپبورن با این فیلم برای چهارمین بار نامزد دریافت جایزه اسکار شد. بسیاری از دوستداران فیلم و سینما، چهرهٔ هپبورن را در پیوند با صبحانه در تیفانی در ذهن دارند. این فیلم بر اساس داستانی به همین نام از ترومن کاپوتی ساخته شده است.

هپبورن در طول فعالیت‌های هنری خود با هنرپیشگان صاحب‌نامی همکاری داشت، از جمله با کری گرانت در فیلم «معما». این فیلم در سال ۱۹۶۳ به پردهٔ سینماها راه یافت و کارگردانی آن را استنلی دانن برعهده داشت. گرانت پیشتر بازی در مقابل آدری در فیلم‌های تعطیلات در رم و سابرینا را رد کرده بود.

دیدار با رونالد ریگان (۱۹۸۱)

بهترین جلوه این تیپ سینمایی تازه در فیلم موزیکال «بانوی زیبای من» دیده می‌شود که در سال ۱۹۶۴ به کارگردانی جرج کیوکر ساخته شد. این فیلم با فضای رنگین، لحن شاد و آهنگ‌های زیبایش یکی از بهترین موزیکال‌های تاریخ سینما به شمار می‌رود. آدری هپبورن با مهارتی خیره‌کننده در نقش دخترکی عامی و فقیر ظاهر می‌شود که به محافل اشرافی راه پیدا می‌کند. آهنگ‌هایی که او در این فیلم خواند، همه جا ورد زبان شد.

«رابین و ماریان» یکی از دو فیلمی است که در دههٔ ۱۹۷۰ با بازیگری آدری هپبورن ساخته شد. هپبورن در این فیلم که داستانی کم و بیش متفاوت از ماجرای رابین هود را به تصویر می‌کشد، در کنار شان کانری نقش‌آفرینی کرد.

جملات آدری هپبورن

  • لحظات سختی داشته ام، اما همیشه، آخر هر سختی یک جایزه هم گرفتم
  • یادتان باشد اگر به دستی برای کمک نیاز داشتید در انتهای بازویتان قرار دارد.
  • همین جور که دارید پیرتر می‌شوید یادتان باشد که یک دست دیگر هم دارید: یکی برای اینکه به خودتان کمک کنید و دومی برای کمک به دیگران.
  • هر چیزی یاد گرفتم، از فیلم دیدن بوده است.
  • به اعتقاد من، زنان شاد، زیباترین زن‌ها هستند.
  • به باور من، فردا روز دیگری ست ... من به معجزه اعتقاد دارم.
  • هیچ چیز غیر ممکنی وجود ندارد، خود واژه می‌گوید من ممکن هستم.
  • زیبایی یک زن به لباس هایی که می‌پوشد، نیست. زیبایی زن باید در چشمانش دیده شود، آنجا که منزلگاه عشق و مسیر رسیدن به قلب اوست.

دیگر فعالیت‌ها

آدری هپبورن از اوایل دهه ۱۹۷۰ که هنوز جوان و پرآوازه بود، هرچه کمتر به کار در سینما و بیشتر به فعالیت‌های نیکوکارانه پرداخت. در ماه مارس سال ۱۹۸۸ سازمان یونسکو آدری هپبورن را به عنوان فرستادهٔ ویژه برای یاری به کودکان فقیر و گرسنه تعیین کرد. او بارها به مناطق بحرانی و قحطی‌زدهٔ آفریقا سفر کرد تا اندکی از رنج محرومان بکاهد.

آدری هپبورن در عرصهٔ مدل مو و به ویژه مد لباس نیز الگوی بسیاری از دختران و زنان بود. درخور توجه آنکه طراحی و دوخت لباس‌های او در فیلم‌ها را همواره ژیوانشی، طراح پرآوازه مد، برعهده داشت. لباسی که هپبورن در ابتدای فیلم صبحانه در تیفانی بر تن دارد، در سال ۲۰۰۶ در حراج کریستی به مبلغ ۶۹۲ هزار دلار به فروش رفت.

از سال ۱۹۸۳ تا پایان زندگی‌اش سفیر یونیسف بود و مدال آزادی ریاست جمهوری را به سبب کمک‌های خیرخواهانه‌اش دریافت کرد.

در سال ۱۹۹۹، بنیاد فیلم آمریکا (American Film Institute)، وی را سومین ستارهٔ بزرگ بازیگران زن در همٔه دوران معرفی کرد.

به همراه مل فرر (۱۹۵۵)
به همراه آندره دوتی

پیتر باگدانویچ فیلمساز شهیر آمریکایی او را آخرین معصوم سینما می‌داند.[۳]

زندگی خصوصی

آدری هپبورن در ۲۵ سپتامبر ۱۹۵۴ با مل فرر ازدواج کرد. این ازدواج نزدیک به پانزده سال به طول انجامید. آدری هپبورن و مل فرر در سال ۱۹۶۰ از این ازدواج صاحب فرزندی به نام «شان» شدند. وی در ۵ دسامبر ۱۹۶۸ از مل طلاق گرفت. در ۱۸ ژانویه ۱۹۶۹ با آندره دوتی ازدواج نمود و در ۲۱ سپتامبر ۱۹۸۲ از وی جدا شد. وی از ازدواج دوم خویش نیز صاحب یک فرزند پسر به نام «لوکا» (زاده ۱۹۷۰) شد.

درگذشت

آدری هپبورن در ۲۰ ژانویه ۱۹۹۳ در اثر ابتلاء به سرطان آپاندیس در سن ۶۳ سالگی در تولوشنا، وو، سوئیس درگذشت و در همان‌جا به خاک سپرده شد.

جوایز

فهرست جوایز آدری هپبورن
جایزه برنده نامزدی‌ها
جایزه اسکار
 ۱ ۵
جایزه بفتا
 ۳ ۵
جایزه امی
 ۱ ۱
جایزه گلدن گلوب
 ۲ ۱۰
جایزه گرمی
 ۱ ۱
جایزه انجمن بازیگران فیلم
 ۱ ۱
جایزه تونی
 ۱ ۱

در سال‌های ۱۹۵۰ تا ۱۹۶۰، یکی از بازیگران مطرح نقش اول زن در هالیوود بود و چهار بار نامزد اسکار شد.

فیلم‌شناسی

در تریلر تعطیلات در رم
صبحانه در تیفانی
در نمایی از معما
فیلم سال نقش توضیحات منابع
هلندی در هفت جلسه ۱۹۴۸ Stewardess هلندی: Nederlands in Zeven Lessen [۴]
بی بندوبار ۱۹۵۱ Hotel receptionist Uncredited [۴]
داستان همسران جوان ۱۹۵۱ Eve Lester [۵]
خنده در بهشت ۱۹۵۱ Cigarette girl [۶]
تبهکاران لاوندر هیل ۱۹۵۱ Chiquita [۷]
مردم مرموز ۱۹۵۲ Nora Brentano [۸]
کودک مونت کارلو ۱۹۵۲ Linda Farrell
Melissa Farrell (French version) 		فرانسوی: Nous irons à Monte Carlo‎ [۹][۱۰]
تعطیلات در رم ۱۹۵۳ Princess Ann [۱۱]
سابرینا ۱۹۵۴ Sabrina Fairchild UK: Sabrina Fair [۱۲][۱۳]
جنگ و صلح ۱۹۵۶ Natasha Rostova [۱۴]
عشق در بعدازظهر ۱۹۵۷ Ariane Chavasse [۱۵]
مضحک‌روی ۱۹۵۷ Jo Stockton [۱۶]
عمارت‌های سبز ۱۹۵۹ Rima [۱۷]
داستان راهبه ۱۹۵۹ Sister Luke [۱۸]
نابخشوده ۱۹۶۰ Rachel Zachary [۱۸]
صبحانه در تیفانی ۱۹۶۱ Holly Golightly [۱۸]
ساعت بچه‌ها ۱۹۶۱ Karen Wright [۱۸]
معما ۱۹۶۳ Regina Lampert [۱۹]
پاریس در تب و تاب ۱۹۶۴ Gabrielle Simpson [۲۰]
بانوی زیبای من ۱۹۶۴ Eliza Doolittle [۱۸]
چگونه یک میلیون بدزدیم ۱۹۶۶ Nicole Bonnet [۱۸]
دو همسفر ۱۹۶۷ Joanna Wallace [۲۱]
تا تاریکی صبر کن ۱۹۶۷ Susy Hendrix [۲۲]
رابین و ماریان ۱۹۷۶ Maid Marian [۲۳]
وراثت ۱۹۷۹ Elizabeth Roffe [۲۴]
آنها همه می‌خندیدند ۱۹۸۱ Angela Niotes [۲۵]
همیشه ۱۹۸۹ Hap [۲۶]

نگارخانه

پانویس

  1. ↑ Audrey Hepburn. (2009). In Encyclopædia Britannica. Retrieved April 23, 2009, from Encyclopædia Britannica Online: http://www.britannica.com/EBchecked/topic/262298/Audrey-Hepburn
  2. ↑ "Audrey Hepburn: Behind the sparkle of rhinestones, a diamond's glow". TIME. 7 September 1953. Archived from the original on 12 May 2009. Retrieved 28 May 2009.
  3. ↑ سومین پست «کافه سینما» به مناسبت هشتاد و پنجمین سالگرد تولد آدری هپبورن، (کافه سینما)
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ Woodward 2012, p. 381.
  5. ↑ "Young Wives' Tale (1951)". Turner Classic Movies. Retrieved 23 May 2015.
  6. ↑ Woodward 2012, p. 382.
  7. ↑ Woodward 2012, pp. 92, 382.
  8. ↑ "The Secret People (1952)". Turner Classic Movies. Retrieved 23 May 2015.
  9. ↑ "Audrey Hepburn". British Film Institute. Archived from the original on 1 December 2014. Retrieved 23 May 2015.
  10. ↑ G., O. A. (29 May 1954). "Monte Carlo Baby (1953) At the Palace". The New York Times. Arthur Hays Sulzberger. Retrieved 23 May 2015.
  11. ↑ Woodward 2012, pp. 124, 383.
  12. ↑ "Sabrina (1954)". Turner Classic Movies. Retrieved 23 May 2015.
  13. ↑ Woodward 2012, p. 384.
  14. ↑ "War and Peace (1956)". Turner Classic Movies. Retrieved 23 May 2015.
  15. ↑ "Love in the Afternoon (1957)". Turner Classic Movies. Retrieved 23 May 2015.
  16. ↑ "Funny Face (1957)". Turner Classic Movies. Retrieved 23 May 2015.
  17. ↑ Woodward 2012, p. 386–387.
  18. ↑ ۱۸٫۰ ۱۸٫۱ ۱۸٫۲ ۱۸٫۳ ۱۸٫۴ ۱۸٫۵ Gitlin 2008, p. 116.
  19. ↑ Sherwin, Adam (15 May 2013). "Hollywood Silences Leading Ladies as Speaking Roles for Women Slump". The Independent. Independent Print Limited. Retrieved 23 May 2015.
  20. ↑ "Paris When It Sizzles (1964)". Turner Classic Movies. Retrieved 23 May 2015.
  21. ↑ "Two for the Road (1967)". Turner Classic Movies. Retrieved 23 May 2015.
  22. ↑ "Wait Until Dark (1967)". Turner Classic Movies. Retrieved 23 May 2015.
  23. ↑ "Robin and Marian (1976)". Turner Classic Movies. Retrieved 23 May 2015.
  24. ↑ "Bloodline (1979)". Turner Classic Movies. Retrieved 23 May 2015.
  25. ↑ "They All Laughed (1981)". Turner Classic Movies. Retrieved 23 May 2015.
  26. ↑ Woodward 2012, p. 390–391.


منابع

  • مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Audrey Hepburn». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۸ اوت ۲۰۰۷.
  • مجله دنیای تصویر، شماره ۱۷۳، ویژه نامه تابستان ۱۳۸۶
  • «جاودانه‌های سینما، آدری هپبورن». ماهنامه سینما تئاتر. دریافت‌شده در ۲۹ مهر ۸۶. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازدید= را بررسی کنید (کمک); پیوند خارجی در |اثر= وجود دارد (کمک)
  • شبرنگ (۱۳۸۴)، فرهنگ بازیگران سینمای جهان، ثالث، شابک ۹۶۴-۶۴۰۴-۶۵-۰

پیوند به بیرون

جستارهای وابسته

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=آدری_هپبورن&oldid=22119155»