دائموسین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
برچسب: متن دارای ویکی‌متن نامتناظر
خط ۳۳: خط ۳۳:
| امضاء =
| امضاء =
}}
}}

'''دائموسین''' یا '''تموشین'''<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وب‌گاه=تاریخ ما|نشانی=https://tarikhema.org/ancient/korea/23068/پادشاه-تموشین/|عنوان=پادشاه تموشین}}</ref> (۴۴–۱۸ میلادی)، سومین امپراتور [[گوگوریو]]، شمالی‌ترین در میان [[سه امپراتوری]] کره، بود. [[موهیول]]، به زودی [[گوگوریو]] را به سمت یک دوره توسعه ارضی بزرگ، تسخیر چندین کشور کوچک و امپراطوری قدرتمند [[بویو]] (دانگ بویو)، سوق داد.
'''دائموسین''' یا '''تموشین'''<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وب‌گاه=تاریخ ما|نشانی=https://tarikhema.org/ancient/korea/23068/پادشاه-تموشین/|عنوان=پادشاه تموشین}}</ref> (۴۴–۱۸ میلادی)، سومین امپراتور [[گوگوریو]]، شمالی‌ترین در میان [[سه امپراتوری]] کره، بود. [[موهیول]]، به زودی [[گوگوریو]] را به سمت یک دوره توسعه ارضی بزرگ، تسخیر چندین کشور کوچک و امپراطوری قدرتمند [[بویو]] (دانگ بویو)، سوق داد.


پرنس '''موهیول'''، سومین پسر [[پادشاه یوری]] و نوه [[پادشاه جومونگ]] بود. او در سن ۲۰ سالگی، در سال ۱۴ بعد از میلاد ولیعهد [[گوگوریو]] شد و مدتی بعد، پس از مرگ پدرش، به سلطنت رسید. او در '''"Daesuchonwon"''' دفن شده‌است.
پرنس '''موهیول'''، سومین پسر [[پادشاه یوری]] و نوه [[پادشاه جومونگ]] بود. او در سن ۲۰ سالگی، در سال ۱۴ [[بعد از میلاد]] ولیعهد [[گوگوریو]] شد و مدتی بعد، پس از مرگ پدرش، به سلطنت رسید. او در '''"Daesuchonwon"''' دفن شده‌است.


[[موهیول]]، حکومت مرکزی [[گوگوریو]] را قوی کرد و قلمرو [[گوگوریو]] را گسترش داد. او در سال ۲۲ میلادی، [[بویو]] (دانگ بویو) را ضمیمه کشور [[گوگوریو]] کرد و پادشاه آن '''"Daeso"'''یا تسو، را کشت. [[موهیول]]، در سال ۲۶ میلادی '''«Gaema-guk»''' و پس از آن '''«Guda-guk»''' را تصرف کرد.
[[موهیول]]، [[حکومت مرکزی]] [[گوگوریو]] را قوی کرد و قلمرو [[گوگوریو]] را گسترش داد. او در سال ۲۲ میلادی، [[بویو]] (دانگ بویو) را ضمیمه کشور [[گوگوریو]] کرد و پادشاه آن '''"Daeso"'''یا تسو، را کشت. [[موهیول]]، در سال ۲۶ میلادی '''«Gaema-guk»''' و پس از آن '''«Guda-guk»''' را تصرف کرد.


پس از دفع حمله چینیها در سال ۲۸ میلادی، او پسرش، [[پرنس هودونگ]]، را جهت حمله به مقر فرماندهی '''"NangnangL"'''، در سال ۳۲ میلادی فرستاد پادشاه نانگ ناگ دو دختر به نام لاهی و جامیونگ داشت که یکی باعث نابودی کشور می‌شد. پادشاه نانگ نانگ لاهی را که باعث نابودی می‌شد را به عنوان جانشین خود تعیین کرد و جامیونگ را به جایی دور افتاده به همراه پسر خدمتکار ملکه با قایق فرستاد و پس از مدتها جامیونگ قدرت پیشگویی را توسط هودونگ به دست می‌آورد و به قصر پدرش برمی‌گردد پادشاه موهیول هودونگ را به نانگ ناگ برای ازدواج با (لاهی) و برای گرفتن قصر می‌فرستد پرنس هودونگ با دختر پادشاه نانگ نانگ (لاهی) ازدواج می‌کند و در آخر هودونگ با اجیر کردن همسر خود (لاهی) برای پاره کردن طبل مقدس (جامیونگ گو) به نانگ نانگ می‌فرستد و پس از رسیدن به مقبره با کشتن نگهبانان وارد معبد می‌شود و پس از جنگ با جامیونگ لاهی طبل را پاره و توسط پرنده پیغام را به هودونگ می‌فرستد و ارتش گوگوریو وارد نانگ نانگ شده آنجا را تسخیر می‌کنند و هنوز جامیونگ زنده مانده بود و پس از مدتها موهیول هودونگ را برای کشتن جامیونگ می‌فرستد؛ و طی جنگ با شورشی‌ها او را دستگیر کرده و شب را کنار دریا می‌مانند و جامیونگ هودونگ را گول‌زده. خنجری را در قلبش فرومی‌کند ولی هودونگ زنده می‌ماند؛ و هودونگ با دیدن سربازان گوگوریو جامیونگ را بغل کرده و شمشیر را وسط کمر خود و جامیونگ فرومی‌کند و هر دو می‌میرند و پادشاه دائموسین موهیول،» Nangnang" را در سال ۳۷ میلادی فتح نمود.
پس از دفع حمله چینیها در سال ۲۸ میلادی، او پسرش، [[پرنس هودونگ]]، را جهت حمله به مقر فرماندهی '''"NangnangL"'''، در سال ۳۲ میلادی فرستاد پادشاه نانگ ناگ دو دختر به نام لاهی و جامیونگ داشت که یکی باعث نابودی کشور می‌شد. پادشاه نانگ نانگ لاهی را که باعث نابودی می‌شد را به عنوان جانشین خود تعیین کرد و جامیونگ را به [[جایی دور افتاده]] به همراه پسر خدمتکار ملکه با قایق فرستاد و پس از مدتها جامیونگ قدرت پیشگویی را توسط هودونگ به دست می‌آورد و به قصر پدرش برمی‌گردد پادشاه موهیول هودونگ را به نانگ ناگ برای ازدواج با (لاهی) و برای گرفتن قصر می‌فرستد پرنس هودونگ با دختر پادشاه نانگ نانگ (لاهی) ازدواج می‌کند و در آخر هودونگ با اجیر کردن همسر خود (لاهی) برای پاره کردن طبل مقدس (جامیونگ گو) به نانگ نانگ می‌فرستد و پس از رسیدن به مقبره با کشتن نگهبانان وارد معبد می‌شود و پس از جنگ با جامیونگ لاهی طبل را پاره و توسط پرنده پیغام را به هودونگ می‌فرستد و ارتش گوگوریو وارد نانگ نانگ شده آنجا را تسخیر می‌کنند و هنوز جامیونگ زنده مانده بود و پس از مدتها موهیول هودونگ را برای کشتن جامیونگ می‌فرستد؛ و طی جنگ با شورشی‌ها او را دستگیر کرده و شب را کنار دریا می‌مانند و جامیونگ هودونگ را گول‌زده. خنجری را در قلبش فرومی‌کند ولی هودونگ زنده می‌ماند؛ و هودونگ با دیدن سربازان گوگوریو جامیونگ را بغل کرده و شمشیر را وسط کمر خود و جامیونگ فرومی‌کند و هر دو می‌میرند و پادشاه دائموسین موهیول،» Nangnang" را در سال ۳۷ میلادی فتح نمود.


پادشاه هودوگ پسر بانو یئون یا یون وایونگ بودند که دختر وزیر اعظم بویو (دانگ بویو) بود که دانگوانگ بر اثر ضربه شمشیر کشته شد همسر اول وی پادشاه موهیول و دومین همسر او سردار دوجین بود که خود رادر سن ۲۵ سالگی از کوه پرت کردو مرد با مرگ وی که قبل از تسخیر بویو بود تسو او را به عنوان ولیعهد قرار داده بود. ابتدا دانگ بویو شرقی سپس تمامی بویو نابود شد.
پادشاه هودوگ پسر بانو یئون یا یون وایونگ بودند که دختر وزیر اعظم بویو (دانگ بویو) بود که دانگوانگ بر اثر ضربه شمشیر کشته شد همسر اول وی پادشاه موهیول و دومین همسر او سردار دوجین بود که خود رادر سن ۲۵ سالگی از کوه پرت کردو مرد با مرگ وی که قبل از تسخیر بویو بود تسو او را به عنوان ولیعهد قرار داده بود. ابتدا [[دانگ بویو]] شرقی سپس تمامی بویو نابود شد.


[https://tarikhema.org/words/پادشاه-تموشین/ پادشاه تموشین] در سال چهارم بعد از میلاد به عنوان سومین پسر [https://tarikhema.org/words/پادشاه-یوری/ پادشاه یوری] (دومین حاکم گوگوریو) متولد شد. به عنوان یک شاهزاده جوان، نام وی [https://tarikhema.org/words/موهیول/ موهیول] بود. از کودکی وی باهوش، محکم و کاردان بود. او به خاطر خدمات ارزنده اش در نبرد با پادشاهی شمالی یعنی بویو، به عنوان ولیعهد منصوب شد. روابط با این کشور قدرتمند بزرگترین وظیفه وی بعد از پادشاه شدنش در سن ۱۴ سالگی بود. در چهارمین سال ساطنتش، پادشاه شجاعانه حمله ای را بر علیه بویو ترتیب داد. اما این نبرد به مانند نبرد دیوید و گلیات بود زیرا پادشاهی نوپای گوگوریو کشور قدرتمند بویو را که در آن زمان قابلیت این را داشت که برای یک نبرد بیشتر از۵۰ هزار نفر را مسلح کند، به چالش کشیده بود. لشکر کشی رؤیا پردازانهٔ پادشاه با یک شکست خورد کننده پایان یافت در حالی که پادشاه خودش به سختی از مرگ فرار کرد. اما پادشاه خاضعانه پذیرفت که این شکست تقصیر وی بوده‌است و حتی شخصاً از سربازان زخمی مراقبت نمود. زیر دستان وی به او بیشتر از همه کس احترام می‌گذاشتند و آنها به شدت مصمم بودند تا زیر لوای پادشاه بزرگ متحد باشند. در حالی که پادشاه یک جنگ را باخت، او هرگز در سیاست شکست نخورد. او در تقویت اتحاد درونی توانا بود و هرگز اجازه نداد تا کشورش مجدداً صدمه ببیند. در مقابل، بویو به دلیل کشمکش‌های داخلی بعد از جنگ تقسیم شده بود و سرانجام [https://tarikhema.org/words/خاک/ خاک] آن ضمیمه گوگوریو شد.
[https://tarikhema.org/words/پادشاه-تموشین/ پادشاه تموشین] در سال چهارم بعد از میلاد به عنوان سومین پسر [https://tarikhema.org/words/پادشاه-یوری/ پادشاه یوری] (دومین حاکم گوگوریو) متولد شد. به عنوان یک شاهزاده جوان، نام وی [https://tarikhema.org/words/موهیول/ موهیول] بود. از کودکی وی باهوش، محکم و کاردان بود. او به خاطر خدمات ارزنده اش در نبرد با پادشاهی شمالی یعنی بویو، به عنوان ولیعهد منصوب شد. روابط با این کشور قدرتمند بزرگترین وظیفه وی بعد از پادشاه شدنش در سن ۱۴ سالگی بود. در چهارمین سال ساطنتش، پادشاه شجاعانه حمله ای را علیه بویو ترتیب داد. اما این نبرد به مانند نبرد دیوید و گلیات بود زیرا پادشاهی نوپای گوگوریو کشور قدرتمند بویو را که در آن زمان قابلیت این را داشت که برای یک نبرد بیشتر از۵۰ هزار نفر را مسلح کند، به چالش کشیده بود. لشکر کشی رؤیا پردازانهٔ پادشاه با یک شکست خورد کننده پایان یافت در حالی که پادشاه خودش به سختی از مرگ فرار کرد. اما پادشاه خاضعانه پذیرفت که این شکست تقصیر وی بوده‌است و حتی شخصاً از سربازان زخمی مراقبت نمود. زیر دستان وی به او بیشتر از همه کس احترام می‌گذاشتند و آنها به شدت مصمم بودند تا زیر لوای پادشاه بزرگ متحد باشند. در حالی که پادشاه یک جنگ را باخت، او هرگز در سیاست شکست نخورد. او در تقویت اتحاد درونی توانا بود و هرگز اجازه نداد تا کشورش مجدداً صدمه ببیند. در مقابل، بویو به دلیل کشمکش‌های داخلی بعد از جنگ تقسیم شده بود و سرانجام [https://tarikhema.org/words/خاک/ خاک] آن ضمیمه گوگوریو شد.


== منابع ==
== منابع ==
خط ۵۸: خط ۵۷:
{{دودمان گوگوریو}}
{{دودمان گوگوریو}}


[[رده:حکم‌رانان آسیا در سده ۱ (میلادی)]]
[[رده:پادشاهان گوگوریو]]
[[رده:پادشاهان گوگوریو]]
[[رده:حکم‌رانان آسیا در سده ۱ (میلادی)]]
[[رده:درگذشتگان ۴۴ (میلادی)]]
[[رده:درگذشتگان ۴۴ (میلادی)]]
[[رده:زادگان ۴ (میلادی)]]
[[رده:زادگان ۴ (میلادی)]]
[[رده:ویکی‌سازی رباتیک]]

نسخهٔ ‏۹ ژانویهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۱:۱۲

دائموسین
پادشاه گوگوریو
سلطنت۱۸–۴۴
زاده۴ (میلادی)
درگذشته۴۴ (میلادی)
دودمانگوگوریو

دائموسین یا تموشین[۱] (۴۴–۱۸ میلادی)، سومین امپراتور گوگوریو، شمالی‌ترین در میان سه امپراتوری کره، بود. موهیول، به زودی گوگوریو را به سمت یک دوره توسعه ارضی بزرگ، تسخیر چندین کشور کوچک و امپراطوری قدرتمند بویو (دانگ بویو)، سوق داد.

پرنس موهیول، سومین پسر پادشاه یوری و نوه پادشاه جومونگ بود. او در سن ۲۰ سالگی، در سال ۱۴ بعد از میلاد ولیعهد گوگوریو شد و مدتی بعد، پس از مرگ پدرش، به سلطنت رسید. او در "Daesuchonwon" دفن شده‌است.

موهیول، حکومت مرکزی گوگوریو را قوی کرد و قلمرو گوگوریو را گسترش داد. او در سال ۲۲ میلادی، بویو (دانگ بویو) را ضمیمه کشور گوگوریو کرد و پادشاه آن "Daeso"یا تسو، را کشت. موهیول، در سال ۲۶ میلادی «Gaema-guk» و پس از آن «Guda-guk» را تصرف کرد.

پس از دفع حمله چینیها در سال ۲۸ میلادی، او پسرش، پرنس هودونگ، را جهت حمله به مقر فرماندهی "NangnangL"، در سال ۳۲ میلادی فرستاد پادشاه نانگ ناگ دو دختر به نام لاهی و جامیونگ داشت که یکی باعث نابودی کشور می‌شد. پادشاه نانگ نانگ لاهی را که باعث نابودی می‌شد را به عنوان جانشین خود تعیین کرد و جامیونگ را به جایی دور افتاده به همراه پسر خدمتکار ملکه با قایق فرستاد و پس از مدتها جامیونگ قدرت پیشگویی را توسط هودونگ به دست می‌آورد و به قصر پدرش برمی‌گردد پادشاه موهیول هودونگ را به نانگ ناگ برای ازدواج با (لاهی) و برای گرفتن قصر می‌فرستد پرنس هودونگ با دختر پادشاه نانگ نانگ (لاهی) ازدواج می‌کند و در آخر هودونگ با اجیر کردن همسر خود (لاهی) برای پاره کردن طبل مقدس (جامیونگ گو) به نانگ نانگ می‌فرستد و پس از رسیدن به مقبره با کشتن نگهبانان وارد معبد می‌شود و پس از جنگ با جامیونگ لاهی طبل را پاره و توسط پرنده پیغام را به هودونگ می‌فرستد و ارتش گوگوریو وارد نانگ نانگ شده آنجا را تسخیر می‌کنند و هنوز جامیونگ زنده مانده بود و پس از مدتها موهیول هودونگ را برای کشتن جامیونگ می‌فرستد؛ و طی جنگ با شورشی‌ها او را دستگیر کرده و شب را کنار دریا می‌مانند و جامیونگ هودونگ را گول‌زده. خنجری را در قلبش فرومی‌کند ولی هودونگ زنده می‌ماند؛ و هودونگ با دیدن سربازان گوگوریو جامیونگ را بغل کرده و شمشیر را وسط کمر خود و جامیونگ فرومی‌کند و هر دو می‌میرند و پادشاه دائموسین موهیول،» Nangnang" را در سال ۳۷ میلادی فتح نمود.

پادشاه هودوگ پسر بانو یئون یا یون وایونگ بودند که دختر وزیر اعظم بویو (دانگ بویو) بود که دانگوانگ بر اثر ضربه شمشیر کشته شد همسر اول وی پادشاه موهیول و دومین همسر او سردار دوجین بود که خود رادر سن ۲۵ سالگی از کوه پرت کردو مرد با مرگ وی که قبل از تسخیر بویو بود تسو او را به عنوان ولیعهد قرار داده بود. ابتدا دانگ بویو شرقی سپس تمامی بویو نابود شد.

پادشاه تموشین در سال چهارم بعد از میلاد به عنوان سومین پسر پادشاه یوری (دومین حاکم گوگوریو) متولد شد. به عنوان یک شاهزاده جوان، نام وی موهیول بود. از کودکی وی باهوش، محکم و کاردان بود. او به خاطر خدمات ارزنده اش در نبرد با پادشاهی شمالی یعنی بویو، به عنوان ولیعهد منصوب شد. روابط با این کشور قدرتمند بزرگترین وظیفه وی بعد از پادشاه شدنش در سن ۱۴ سالگی بود. در چهارمین سال ساطنتش، پادشاه شجاعانه حمله ای را علیه بویو ترتیب داد. اما این نبرد به مانند نبرد دیوید و گلیات بود زیرا پادشاهی نوپای گوگوریو کشور قدرتمند بویو را که در آن زمان قابلیت این را داشت که برای یک نبرد بیشتر از۵۰ هزار نفر را مسلح کند، به چالش کشیده بود. لشکر کشی رؤیا پردازانهٔ پادشاه با یک شکست خورد کننده پایان یافت در حالی که پادشاه خودش به سختی از مرگ فرار کرد. اما پادشاه خاضعانه پذیرفت که این شکست تقصیر وی بوده‌است و حتی شخصاً از سربازان زخمی مراقبت نمود. زیر دستان وی به او بیشتر از همه کس احترام می‌گذاشتند و آنها به شدت مصمم بودند تا زیر لوای پادشاه بزرگ متحد باشند. در حالی که پادشاه یک جنگ را باخت، او هرگز در سیاست شکست نخورد. او در تقویت اتحاد درونی توانا بود و هرگز اجازه نداد تا کشورش مجدداً صدمه ببیند. در مقابل، بویو به دلیل کشمکش‌های داخلی بعد از جنگ تقسیم شده بود و سرانجام خاک آن ضمیمه گوگوریو شد.

منابع

  1. «پادشاه تموشین». از پارامتر ناشناخته |وب‌گاه= صرف نظر شد (|وبگاه= پیشنهاد می‌شود) (کمک)
  • ویکی‌پدیای انگلیسی

^ New History of Korea. Written by Lee Hyun Hee, Park Sung Soo, Yoon Nae Hyung, published by Jimundang, Published year ۲۰۰۵

^ 김부식편찬، 삼국사기

^ Yong-ho Ch'oe, Reinterpreting Traditional History in North Korea. The Journal of Asian Studies، ۴۰، ۵۰۳–۵۲۳