سری سقطی: تفاوت میان نسخهها
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۶) +مرتب (۸.۸): + رده:صوفیان اهل عراق |
Navidalavi (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ابوالحسن سَریّ بن المُغَلَّسی السَقَطی''' (وفات ۲۵۳ قمری) معروف به سری سقطی [[عارفان|عارف]] و [[تصوف|صوفی]] قرن سوم قمری متولد بغداد بود و در ابتدا [[خردهفروشی|سقطفروشی]] میکرد. وی استاد و مرید اکثر عرفای بغداد و دائی [[جنید بغدادی]] و از شاگردان و مریدان [[معروف کرخی]] بود.<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی=ژوکوفسکی |نام= |کتاب=[[کشفالمحجوب (هجویری)]] | ناشر=طهوری |سال=۱۳۷۱}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی=[[بدیعالزمان فروزانفر|بدیعالزمان فروزانفرر]] |نام= |کتاب=[[رساله قشیریه|ترجمه رساله قشیریه]] | ناشر=علمی فرهنگی |سال=۱۳۶۱}}</ref> |
'''ابوالحسن سَریّ بن المُغَلَّسی السَقَطی''' (وفات ۲۵۳ قمری) معروف به سری سقطی [[عارفان|عارف]] و [[تصوف|صوفی]] قرن سوم قمری متولد بغداد بود و در ابتدا [[خردهفروشی|سقطفروشی]] میکرد. وی استاد و مرید اکثر عرفای بغداد و دائی [[جنید بغدادی]] و از شاگردان و مریدان [[معروف کرخی]] بود.<ref name=":0">{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی=ژوکوفسکی |نام= |کتاب=[[کشفالمحجوب (هجویری)]] | ناشر=طهوری |سال=۱۳۷۱}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی=[[بدیعالزمان فروزانفر|بدیعالزمان فروزانفرر]] |نام= |کتاب=[[رساله قشیریه|ترجمه رساله قشیریه]] | ناشر=علمی فرهنگی |سال=۱۳۶۱}}</ref> |
||
بسیاری از مشایخ عراق در قرن سوم از مریدان او بودند که از جمله می توان به احمدبن عاصم [[انطاکی]]، [[ابوالحسین نوری]]، [[ابوسعید خراز|ابوسعید خرّاز]] و [[ابوحمزه بغدادی]] اشاره کرد که به مصاحبت و خدمت او در آمده بودند.<ref name=":0" /> |
|||
⚫ | |||
در میان سخنان وی، دقایق فراوانی درباره مباحث عمده عرفانی از جمله زهد، مجاهده، انس و هیبت، خوف، اندوه، شکر، یقین، صبر، اخلاص، ذکر، عشق، فراست، غیرت، اهمیت صحبت استاد، شوق، اهمیت اطاعت از مشایخ، سماع، مشاهده، محبت و وجد به چشم میخورد. |
|||
نکته مهمی که در بیشتر منابع درباره اقوال او جلب توجه میکند آن است که غالب سخنان او را بزرگترین شاگردش یعنی [[جنید بغدادی]] روایت کرده و از این نظر اقوال وی اعتبار و اهمیت خاصی می یابد. |
|||
⚫ | از سخنان اوست:<blockquote>تصوف را سه معنی است، اول آنکه نور معرفتش نور ورع را فرو نکشد دوم آنکه اندر علم باطن هیچ چیز نگوید که ظاهر کتاب برو نقض کند و سوم، کرامات او را بدان ندارد که پرده باز دَرَد از محارم. </blockquote>سری سقطی در بامداد روز سه شنبه سوم رمضان 253 هجری قمری از دنیا رفت و در قبرستان [[شونیزیه]] بغداد دفن شد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=نفحات الانس|نام خانوادگی=جامی|نام=عبدالرحمن|ناشر=اطلاعات|سال=1370|شابک=|مکان=تهران|صفحات=51}}</ref> |
||
== منابع == |
== منابع == |
نسخهٔ ۱۰ دسامبر ۲۰۱۷، ساعت ۱۲:۲۲
ابوالحسن سَریّ بن المُغَلَّسی السَقَطی (وفات ۲۵۳ قمری) معروف به سری سقطی عارف و صوفی قرن سوم قمری متولد بغداد بود و در ابتدا سقطفروشی میکرد. وی استاد و مرید اکثر عرفای بغداد و دائی جنید بغدادی و از شاگردان و مریدان معروف کرخی بود.[۱][۲]
بسیاری از مشایخ عراق در قرن سوم از مریدان او بودند که از جمله می توان به احمدبن عاصم انطاکی، ابوالحسین نوری، ابوسعید خرّاز و ابوحمزه بغدادی اشاره کرد که به مصاحبت و خدمت او در آمده بودند.[۱]
در میان سخنان وی، دقایق فراوانی درباره مباحث عمده عرفانی از جمله زهد، مجاهده، انس و هیبت، خوف، اندوه، شکر، یقین، صبر، اخلاص، ذکر، عشق، فراست، غیرت، اهمیت صحبت استاد، شوق، اهمیت اطاعت از مشایخ، سماع، مشاهده، محبت و وجد به چشم میخورد.
نکته مهمی که در بیشتر منابع درباره اقوال او جلب توجه میکند آن است که غالب سخنان او را بزرگترین شاگردش یعنی جنید بغدادی روایت کرده و از این نظر اقوال وی اعتبار و اهمیت خاصی می یابد.
از سخنان اوست:
تصوف را سه معنی است، اول آنکه نور معرفتش نور ورع را فرو نکشد دوم آنکه اندر علم باطن هیچ چیز نگوید که ظاهر کتاب برو نقض کند و سوم، کرامات او را بدان ندارد که پرده باز دَرَد از محارم.
سری سقطی در بامداد روز سه شنبه سوم رمضان 253 هجری قمری از دنیا رفت و در قبرستان شونیزیه بغداد دفن شد.[۳]
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ژوکوفسکی (۱۳۷۱). کشفالمحجوب (هجویری). طهوری.
- ↑ بدیعالزمان فروزانفرر (۱۳۶۱). ترجمه رساله قشیریه. علمی فرهنگی.
- ↑ جامی، عبدالرحمن (۱۳۷۰). نفحات الانس. تهران: اطلاعات. صص. ۵۱.