ابن مقله: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== زندگی == |
== زندگی == |
||
ابن مقله در عصر روز پنجشنبه [[۲۱ شوال]] سال [[۲۷۲ (قمری)|۲۷۲ه. ق]] در [[ |
ابن مقله در عصر روز پنجشنبه [[۲۱ شوال]] سال [[۲۷۲ (قمری)|۲۷۲ه. ق]] در [[ فارس]] متولد شد. این هنرمند توسط خلیفه [[عباسیان|عباسی]] [[المقتدر بالله]] به وزارت برگزیده شد. در سال ۳۱۸ ه. ق بهدنبال سخنچینی و تهمت حسودان از مقام خود عزل شد. او از بغداد به زادگاهش فارس برگشت و تا سال ۳۲۰ ه. ق در آنجا ماند. پس از شورش مردم بغداد علیه المقتدر و پس از سقوط او [[القاهر بالله]] به خلافت رسید. در زمان القاهر، ابنمقله دوباره به وزارت رسید. چندی بعد بار دگر با تهمتهای اطرافیان خلیفه او را از وزارت عزل کرد.<ref>ابوعلی مسکویه، ۱/۲۴۳</ref> |
||
پس از چندی باز مردم بغداد شورش کردند و القاهر را نیز از تخت به زیر آورده و در چشمانش میل کشیدند. بس از او پسرش با لقب [[الراضی بالله]] به خلافت رسید و ابن مقله بار دگر بهوسیله او به صدارت رسید ولی برای بار سوم از صدارت خلع و درنهایت پس از شکنجه و آزار درپی بدخواهی عدهای حسود، دست راست این هنرمند را از بدنش جدا کردند.<ref>ابوعلی مسکویه، ۱/۳۳۵</ref> ولی چون الراضی پشیمان شده بود، دستور داد به مداوای او بپردازند، اما مداوا سودی نبخشید. پس نوشتن با دست چپ را تمرین کرد و حتی قلم را به آرنج دست راست میبست و مینوشت. گفته شده که او در این کار هم موفق گردید. |
پس از چندی باز مردم بغداد شورش کردند و القاهر را نیز از تخت به زیر آورده و در چشمانش میل کشیدند. بس از او پسرش با لقب [[الراضی بالله]] به خلافت رسید و ابن مقله بار دگر بهوسیله او به صدارت رسید ولی برای بار سوم از صدارت خلع و درنهایت پس از شکنجه و آزار درپی بدخواهی عدهای حسود، دست راست این هنرمند را از بدنش جدا کردند.<ref>ابوعلی مسکویه، ۱/۳۳۵</ref> ولی چون الراضی پشیمان شده بود، دستور داد به مداوای او بپردازند، اما مداوا سودی نبخشید. پس نوشتن با دست چپ را تمرین کرد و حتی قلم را به آرنج دست راست میبست و مینوشت. گفته شده که او در این کار هم موفق گردید. |
نسخهٔ ۷ دسامبر ۲۰۱۷، ساعت ۰۵:۱۳
ابن مقله | |
---|---|
زادهٔ | ۸۸۵/۶ فارس ایران |
درگذشت | ۲۰ ژوئیه ۹۴۰ بغداد |
پیشه | وزیر دربار خلافت عباسیان |
سالهای فعالیت | ۹۰۸–۹۳۶ |
شناختهشده برای | خوشنویسی اسلامی |
سبک | خط نسخ، خط ثلث، خط توقیع، خط رقاع، خط ریحان و خط محقق |
اِبْنِ مُقْله، ابوعلی محمد بن علی بن حسین (حسن) بن عبدالله شیرازی (شوال ۲۷۲- ۳۲۸ قمری/ مارس ۸۸۶ -۹۴۰ میلادی)، ادیب، خوشنویس، مبتکر و مبدع خطوط مختلف و وزیر عباسیان. ابداع و تنظیم خطوط ششگانه و اصول دوازدهگانه خوشنویسی را به او نسبت میدهند که تحول عظیمی در سیر نگارش حروف به سمت خوشنویسی هنرمندانه به شمار میرود و نقطه عطفی در خوشنویسی اسلامی است.
زندگی
ابن مقله در عصر روز پنجشنبه ۲۱ شوال سال ۲۷۲ه. ق در فارس متولد شد. این هنرمند توسط خلیفه عباسی المقتدر بالله به وزارت برگزیده شد. در سال ۳۱۸ ه. ق بهدنبال سخنچینی و تهمت حسودان از مقام خود عزل شد. او از بغداد به زادگاهش فارس برگشت و تا سال ۳۲۰ ه. ق در آنجا ماند. پس از شورش مردم بغداد علیه المقتدر و پس از سقوط او القاهر بالله به خلافت رسید. در زمان القاهر، ابنمقله دوباره به وزارت رسید. چندی بعد بار دگر با تهمتهای اطرافیان خلیفه او را از وزارت عزل کرد.[۱]
پس از چندی باز مردم بغداد شورش کردند و القاهر را نیز از تخت به زیر آورده و در چشمانش میل کشیدند. بس از او پسرش با لقب الراضی بالله به خلافت رسید و ابن مقله بار دگر بهوسیله او به صدارت رسید ولی برای بار سوم از صدارت خلع و درنهایت پس از شکنجه و آزار درپی بدخواهی عدهای حسود، دست راست این هنرمند را از بدنش جدا کردند.[۲] ولی چون الراضی پشیمان شده بود، دستور داد به مداوای او بپردازند، اما مداوا سودی نبخشید. پس نوشتن با دست چپ را تمرین کرد و حتی قلم را به آرنج دست راست میبست و مینوشت. گفته شده که او در این کار هم موفق گردید.
ابنمقله در سال ۳۲۸ه. ق درگذشت.
آوازه
ابن مقله در زمان خویش شهرت به سزایی یافت و نامش را در هر جا به تقدیس و تمجید میبردند چنانکه شاء گفته: «فصاحه سحبان و خط بن مقله و حکمه لقمان و زهد بن ادهم اذا اجتمعت فی المرء و المرء مفلس فلیس له قدر بمقدار درهم». یعنی اگر فصاحت سحبان و خط ابن مقله و حکمت لقمان و زهد ابن ادهم در مردی جمع شود ولی از مال دنیا بهرهای نداشته باشد در انظار مردم دنیا به اندازه درهمی ارزش ندارد.[۳]
شهرت ابن مقله در تمام طول تاریخ و تا کنون پابرجاست و نام او با خطوط ششگانه و هنر خوشنویسی اسلامی پیوند خورده است.
خوشنویسی
بیشتر تاریخدانان از ابنمقله بهعنوان اولین مبتکر خوشنویسی اسلامی نام میبرند و او را اولین کسی ذکر میکنند که کتابت را به یک هنر ارتقاء داد. در واقع ابنمقله با بررسی و نظام بخشیدن به خطوط مختلف رایج در زمان خود خطوط ششگانه را انتظام داد و به آنها هویت واقعی بخشید و برای آنها قواعدی وضع کرد.[۴]
ابنمقله وزیر خط محقق را از خط کوفی و نسخ قدیمی بیرون کشید و آن را قاعدهمند کرد. سپس خط ریحان را ایجاد کرد. بعد از آن خط ثلث را از خط ریحان اخذ کرده و قاعدهمند ساخت. بعد از آنها به شکلدادن و منزه کردن خط نسخ پرداخت. ابنمقله قرآنی به خط نسخ نوشت و خطوط محقق و ریحانی و کوفی را در سر سورهها قرار داد و هنگامی که خواست کتابت قرآن با سایر خطوط فرق داشته باشد خط توقیع را ابداع کرد.[۴]
ابن مقله ۱۲ قاعده برای زیبایی خط تعیین کرد که به اصول دوازدهگانه خوشنویسی معروفند و تاکنون، پس از گذشت بیش از ۱۰۰۰ سال، اعتبار خود را حفظ کردهاند. این قواعد عبارتند از: ترکیب، کرسی، نسبت، ضعف، قوت، سطح، دور، صعود مجاز، نزول مجاز، اصول، صفا و شأن.[۴]
پس از ابنمقله افرادی چون محمد بن سمسانی و محمد بن اسعد شیوه او را فرا گرفتند و یک سده بعد، ابوالحسن علی بن هلال معروف به ابن بواب، این شیوه را از آن دو آموخت و تکمیل کرد و تمامی خطوطی که ابنمقله پدیدآورده بود را کمال بخشید.[۴]
پانویس
جستارهای وابسته
منابع
- دانشنامه بزرگ اسلامی، مدخل ابن مقله.
- رفیعی مهر آبادی، ابوالقاسم. خط و خطاطان. انتشارات امیر کبیر. آذر ماه ۱۳۴۵ ش