مزیدیان: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ربات: بهبود رنگ‌ها |
جز ربات ردهٔ همسنگ (۳۰) +مرتب (۱۴.۹ core): + ۵ رده |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''مزیدیان''' دودمانی بودند که در بین سده‌های چهارم تا ششم هجری قمری در سرزمین‌های هیت و [[کوفه]] فرمانروایی داشتند. |
'''مزیدیان''' دودمانی بودند که در بین سده‌های چهارم تا ششم هجری قمری در سرزمین‌های هیت و [[کوفه]] فرمانروایی داشتند. |
||
مزیدیان از [[قبیله اسد]] منشعب شده، [[عربستان]] را ترک گفته و در [[شهر قادسیه|قادسیه]] بر کناره چپ [[دجله]] پراکنده شدند. سندالدوله ابوالحسن علی در سال [[۳۸۷ (قمری)| |
مزیدیان از [[قبیله اسد]] منشعب شده، [[عربستان]] را ترک گفته و در [[شهر قادسیه|قادسیه]] بر کناره چپ [[دجله]] پراکنده شدند. سندالدوله ابوالحسن علی در سال [[۳۸۷ (قمری)|۳۸۷ق]] ([[۹۸۷ (میلادی)|۹۸۷م]]) بر [[بهاءالدوله بویهی]] شوریدند ولی بزودی فرمانبرداری آنان را گردن نهادند ولی دوباره در سال [[۴۰۳ (قمری)|۴۰۳ق]] ([[۱۰۲۱ (میلادی)|۱۰۲۱م]]) پرچم استقلال برافراشت و [[سلطان‌الدوله بویهی]] را وادار کرد تا حکومت ا را به رسمیت بشناسد.<ref>{{یادکرد|کتاب=تاریخ دولتهای اسلامی و خاندانهای حکومتگر جلد اوّل|نویسنده = استانلی لین پل، و.و بارتولد، خلیل ادهم و احمد سعید سلیمان|ترجمه=صادق سجادی|ناشر =نقش جهان|چاپ=اوّل|شهر=تهران|سال=تابستان ۱۳۶۳|صفحه=ص۲۱۳ |شابک=}}</ref> |
||
با آنکه آنان در اصل از اعراب بدوی بودند، ولی نشان دادند که مدیران و سیاست‌مداران چیره دستی هستند و در رویدادهای گوناگون [[عراق]] در دوره [[سلجوقیان]] به صورت قدرت مهمی درآمدند. در زمان صدقةبن منصور، امیر بزرگ مزیدی، بر گرد شهر [[حله]] حصار استواری کشیدند و به این ترتیب این شهر مرکز قدرت مزیدیان در عراق شد. مزیدیان دارای تمایلات [[شیعی]] زیادی بودند.<ref>{{یادکرد|کتاب=سلسله‌های اسلامی |نویسنده=کلیفورد ادموند بوسورث |ترجمه=فریدون بدره‌ای |ناشر =مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی(پژوهشگاه) |چاپ= |شهر= |سال=۱۳۷۱|صفحه=ص۸۸ |شابک=}}</ref> |
با آنکه آنان در اصل از اعراب بدوی بودند، ولی نشان دادند که مدیران و سیاست‌مداران چیره دستی هستند و در رویدادهای گوناگون [[عراق]] در دوره [[سلجوقیان]] به صورت قدرت مهمی درآمدند. در زمان صدقةبن منصور، امیر بزرگ مزیدی، بر گرد شهر [[حله]] حصار استواری کشیدند و به این ترتیب این شهر مرکز قدرت مزیدیان در عراق شد. مزیدیان دارای تمایلات [[شیعی]] زیادی بودند.<ref>{{یادکرد|کتاب=سلسله‌های اسلامی |نویسنده=کلیفورد ادموند بوسورث |ترجمه=فریدون بدره‌ای |ناشر =مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی(پژوهشگاه) |چاپ= |شهر= |سال=۱۳۷۱|صفحه=ص۸۸ |شابک=}}</ref> |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
|| '''فرمانروا''' || '''سال فرمانروایی''' |
|| '''فرمانروا''' || '''سال فرمانروایی''' |
||
|- |
|- |
||
| سناءالدوله علی اول ابن مزید || [[۳۵۰ (قمری)| |
| سناءالدوله علی اول ابن مزید || [[۳۵۰ (قمری)|۳۵۰ق]]/[[۹۶۱ (میلادی)|۹۶۱م]] |
||
|- |
|- |
||
| نورالدوله دبیس اول || [[۴۰۸ (قمری)| |
| نورالدوله دبیس اول || [[۴۰۸ (قمری)|۴۰۸ق]]/[[۱۰۱۸ (میلادی)|۱۰۱۸م]] |
||
|- |
|- |
||
| بهاءالدوله منصور || [[۴۷۴ (قمری)| |
| بهاءالدوله منصور || [[۴۷۴ (قمری)|۴۷۴ق]]/[[۱۰۸۱ (میلادی)|۱۰۸۱م]] |
||
|- |
|- |
||
| سیف‌الدوله صدقه اول || [[۴۷۹ (قمری)| |
| سیف‌الدوله صدقه اول || [[۴۷۹ (قمری)|۴۷۹ق]]/[[۱۰۸۶ (میلادی)|۱۰۸۶م]] |
||
|- |
|- |
||
| نورالدوله دبیس دوم || [[۵۰۱ (قمری)| |
| نورالدوله دبیس دوم || [[۵۰۱ (قمری)|۵۰۱ق]]/[[۱۱۰۸ (میلادی)|۱۱۰۸م]] |
||
|- |
|- |
||
| سیف‌الدوله صدقه دوم || [[۵۲۹ (قمری)| |
| سیف‌الدوله صدقه دوم || [[۵۲۹ (قمری)|۵۲۹ق]]/[[۱۱۳۵ (میلادی)|۱۱۳۵م]] |
||
|- |
|- |
||
| محمد || [[۵۳۲ (قمری)| |
| محمد || [[۵۳۲ (قمری)|۵۳۲ق]]/[[۱۱۳۸ (میلادی)|۱۱۳۸م]] |
||
|- |
|- |
||
| علی دوم || [[۵۴۰ (قمری)| |
| علی دوم || [[۵۴۰ (قمری)|۵۴۰ق]]/[[۱۱۴۵ (میلادی)|۱۱۴۵م]] |
||
|- |
|- |
||
| ''چیرگی [[سلجوقیان]]'' || [[۵۴۵ (قمری)| |
| ''چیرگی [[سلجوقیان]]'' || [[۵۴۵ (قمری)|۵۴۵ق]]/[[۱۱۵۰ (میلادی)|۱۱۵۰م]] |
||
|} |
|} |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
{{پانویس|2}} |
{{پانویس|2}} |
||
{{قبایل عرب در عراق}} |
{{قبایل عرب در عراق}} |
||
[[رده:تاریخ عراق]] |
[[رده:تاریخ عراق]] |
||
[[رده:سلسله‌های شیعه]] |
|||
[[رده:سلسله‌های مسلمان]] |
[[رده:سلسله‌های مسلمان]] |
||
[[رده:عراق در قرون وسطی]] |
|||
[[رده:عرب‌ها]] |
|||
[[رده:قبیله‌های عراق]] |
|||
[[رده:قبیله‌های عرب]] |
|||
نسخهٔ ۱۴ نوامبر ۲۰۱۷، ساعت ۰۹:۳۲
مزیدیان دودمانی بودند که در بین سده‌های چهارم تا ششم هجری قمری در سرزمین‌های هیت و کوفه فرمانروایی داشتند.
مزیدیان از قبیله اسد منشعب شده، عربستان را ترک گفته و در قادسیه بر کناره چپ دجله پراکنده شدند. سندالدوله ابوالحسن علی در سال ۳۸۷ق (۹۸۷م) بر بهاءالدوله بویهی شوریدند ولی بزودی فرمانبرداری آنان را گردن نهادند ولی دوباره در سال ۴۰۳ق (۱۰۲۱م) پرچم استقلال برافراشت و سلطان‌الدوله بویهی را وادار کرد تا حکومت ا را به رسمیت بشناسد.[۱]
با آنکه آنان در اصل از اعراب بدوی بودند، ولی نشان دادند که مدیران و سیاست‌مداران چیره دستی هستند و در رویدادهای گوناگون عراق در دوره سلجوقیان به صورت قدرت مهمی درآمدند. در زمان صدقةبن منصور، امیر بزرگ مزیدی، بر گرد شهر حله حصار استواری کشیدند و به این ترتیب این شهر مرکز قدرت مزیدیان در عراق شد. مزیدیان دارای تمایلات شیعی زیادی بودند.[۲]
فرمانرواها
| فرمانروا | سال فرمانروایی |
| سناءالدوله علی اول ابن مزید | ۳۵۰ق/۹۶۱م |
| نورالدوله دبیس اول | ۴۰۸ق/۱۰۱۸م |
| بهاءالدوله منصور | ۴۷۴ق/۱۰۸۱م |
| سیف‌الدوله صدقه اول | ۴۷۹ق/۱۰۸۶م |
| نورالدوله دبیس دوم | ۵۰۱ق/۱۱۰۸م |
| سیف‌الدوله صدقه دوم | ۵۲۹ق/۱۱۳۵م |
| محمد | ۵۳۲ق/۱۱۳۸م |
| علی دوم | ۵۴۰ق/۱۱۴۵م |
| چیرگی سلجوقیان | ۵۴۵ق/۱۱۵۰م |
منابع
- ↑ استانلی لین پل، و.و بارتولد، خلیل ادهم و احمد سعید سلیمان (تابستان ۱۳۶۳)، تاریخ دولتهای اسلامی و خاندانهای حکومتگر جلد اوّل، ترجمهٔ صادق سجادی، تهران: نقش جهان، ص. ص۲۱۳ پارامتر
|چاپ=اضافه است (کمک) - ↑ کلیفورد ادموند بوسورث (۱۳۷۱)، سلسله‌های اسلامی، ترجمهٔ فریدون بدره‌ای، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی(پژوهشگاه)، ص. ص۸۸