کنعان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
Fatranslator (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۴۹: خط ۴۹:
{{شخصیت‌ها و اعلام قرآنی}}
{{شخصیت‌ها و اعلام قرآنی}}
{{موضوعات قوم سامی}}
{{موضوعات قوم سامی}}
{{مناطق و ایالت‌های باستانی در تاریخ سرزمین شام}}

[[رده:کنعان (منطقه)]]
[[رده:کنعان (منطقه)]]
[[رده:الگو:قلمرو یا کشور قدیم آسیا]]
[[رده:الگو:قلمرو یا کشور قدیم آسیا]]

نسخهٔ ‏۱۴ نوامبر ۲۰۱۷، ساعت ۰۸:۲۸

کنعان (منطقه)
region
موقعیت کنعان (منطقه) در نقشه
موقعیت کنعان (منطقه) در نقشه
مختصات:
Polities and peoples
زبان‌ها
گستره تقریبی شناخته‌شدهٔ کنعان در حدود سال ۱۳۰۰ پیش از میلاد مسیح

کنعان منطقه‌ای باستانی و عبری‌زبان بوده‌است که امروزه هر یک از کشورهای فلسطین، لبنان، اردن، سوریه و مناطق اشغالی بخشی از آن را در خاک خود دارند. این منطقه در دوره عمارنه در پایان عصر برنز اهمیت ویژه‌ای داشته چرا که محل پیوند روابط امپراتوری‌های باستانی مصر، هیتی و آشور بوده‌است. نام این منطقه در نوشته‌های مربوط به هزاره چهارم پیش از میلاد آمده است و بعدها در نامه‌های عمارنه به صورت کیناحو (Kinaḫḫu) ذکر می‌شود. این در حالی است که منابع پادشاهی نوین مصر به عملیات نظامی متعدد در کا-نا-نا (Ka-na-na) اشاره می‌کنند.[۱]

ریشه

معنای دقیق نام کنعان نامشخص است؛ قدر مسلم این که عبریان نام کنعان را بر فنیقیان نهادند؛ ضمناً در متن‌های مصری نام کنعان اغلب به همراه واژگانی با بار منفی همچون «دزد» و «کنعانیان» می‌آمده که اشاره به ساکنان آشوب‌گر منطقه داشته. این نام اما از واژه عبری کن ن (כנען) سرچشمه گرفته. این می‌توانسته اشاره به معنای «سرزمین‌های پایین» از واژه سامی کن به معنای «پایین بودن، متواضع، سرکوب شده» داشته باشد که در تضاد با واژه آرامی است که به معنای «سرزمین‌های بلند» است.[۲]

تاریخ

پیش از کوچیدن اسرائیلیان (بنی اسرائیل) و درآمیختن آن‌ها با ساکنان بومی، کنعان سکونت‌گاه اموریها، عبریان و قبیله‌های آرامی، هوری‌ها، کنعانیان، و قبیله‌های صحرانشین سامی‌نژاد بود.[۳] در شمال، در کرانه‌های لبنان و سوریه، شهرهای فینیقی حضور داشتند. زبان کنعانی زیرشاخه‌ای از زبان‌های شمال غربی سامی است.

در هزاره دوم پیش از میلاد، بیشتر بخش‌های سرزمین کنعان زیر نظر فرمانروایی مصر بود. طبق نوشته‌های مصریان سده ۱۲ام پیش از میلاد، بعدها کنترل سوریه و فلسطین از دستان آن‌ها خارج شد.

منابع

  1. Redford, Donald B. (۱۹۹۳)، Egypt, Canaan, and Israel in Ancient Times، Princeton University Press، شابک ۰۶۹۱۰۳۶۰۶۳
  2. Henry Baker Tristram. «Bible Places: The Topography of the Holy Land».
  3. Hazor, W. Horowitz, A. Shaffer (۱۹۹۲)، «An Administrative Tablet from Hazor: A Preliminary Edition»، (۴۲) Israel Exploration Journal، ص. ۲۱–۲۳ پارامتر |عنوان= یا |title= ناموجود یا خالی (کمک)

پیوند به پیرون

الگو:موضوعات قوم سامی