دانشگاه علم و صنعت ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Arbabian (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
DamneD (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۲۹: خط ۲۲۹:
*[http://www.vust.net وب‌گاه رسمي دانشجویان مركز آموزش الكترونيكي دانشگاه علم و صنعت]
*[http://www.vust.net وب‌گاه رسمي دانشجویان مركز آموزش الكترونيكي دانشگاه علم و صنعت]
*[http://www.koorsoo.com روزنامه خبری، صنفی دانشگاه علم و صنعت]
*[http://www.koorsoo.com روزنامه خبری، صنفی دانشگاه علم و صنعت]
* [http://www.daneshju.ir سایت علمی دانشجویان ایران]


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==

نسخهٔ ‏۲۵ آوریل ۲۰۰۹، ساعت ۲۲:۲۶

دانشگاه علم و صنعت ایران یکی از دانشگاه‌های دولتی ایران است. این دانشگاه در سال ۱۳۰۸ تأسیس شده و مقر آن در تهران است. این دانشگاه، همچنین در شهرهای اراک، بهشهر و دماوند شعبه دارد. در حال حاضر حدود ۷ هزار دانشجو در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا و در رشته‌های مختلف مهندسی و علوم پایه (۴۲ رشته تخصصی) مشغول به تحصیل‌اند. این دانشگاه، اولین موسسه آموزش عالی کشور محسوب می‌شود (مرحوم مهندس محمدباقر نیو، رشته مهندسی برق و ماشین، سال ورود ۱۳۰۸، سال دانش‌آموختگی ۱۳۱۱). این دانشگاه تنها دانشگاه فنی و مهندسی است که دارای دانشکده مهندسی معماری می‌باشد.

واحد بهشهر دانشگاه علم و صنعت ايران از سال 1373 با پذيرش 90 دانشجو در سه رشته مهندسي كامپيوتر ( نرم افزار ) ، مهندسي صنايع ( توليد صنعتي ) و رياضي كاربردي تاسيس گرديد . اين واحد دانشگاهي در حال حاضر داراي 830 دانشجو در رشته هاي فوق مي باشد تا بحال 1100 نفر از واحد بهشهر فارغ التحصيل شده اند و تمام دانشجويان اين واحد در دوره نوبت دوم ( شبانه ) تحصيل مي نمايند.


تاریخچه علم وصنعت ایران

دانشــگاه علم و صنعت ایــران در زمینی به مساحت ۴۲۰ هزار متر مربع در شمال شــرقی شهر تهران واقع شده‌است. ایــن دانشگاه، هفتاد و هشت سال سابقه فعالیت‌های آموزشی و پژوهشی دارد. هسته اولیه دانشگاه در سال ۱۳۰۸ با هدف ایجاد زمینه‌های لازم برای تحصیلات دوره عالی مهندسی در کشور، با نام هنرســرای عالی درخیابان ۳۰تیر (قوام السلطنه ســابق) تأسیس شد. در ســال ۱۳۳۶ هنرسرای عــالی بــا تغییراتی بــه محل فعلی دانشــگاه صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک سابق) انتقال یافت و به عنوان انستیتو تکنولوژیک تهران (TIT) هنرسرای عالی فنی، فعالیت خود را ادامه داد.

از سال ۱۳۴۱ بار دیگر این مؤسسه دستخوش تحولاتی گردید و به مکان جدید در نارمک (محل کنونی دانشگاه علم و صنعت ایران) انتقال یافت. از این زمان به بعد هدف اصلی در نظر گرفته شده برای آن تربیت دبیر فنی برای تأمین کادر هنرستان‌های صنعتی بود. در سال ۱۳۵۱ هنرسرای عالی به دانشکده علم و صنعت ایران تغییرنام یافت ودر نهایت پیش از پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ و با توجه به گسترش و تغییرات کیفی کارگاه‌های علمی و آموزشی، از سوی وزارت آموزش عالی به دانشگاه علم و صنعت ایران تبدیل گردید. این موسسه، از بدو تأسیس، چندین بار تغییر نام و مکان داده‌است که مهم‌ترین تغییرات آن بدین شرح است:

  • سال ۱۳۰۸ : تأسیس با نام هنر سرای عالی در خیابان ۳۰ تیر (قوام السلطنه)
  • سال ۱۳۳۶ : تغیر نام به انستیتو تکنولوژی تهران (TIT)
  • سال ۱۳۴۲ : تغیر نام به هنر سرای عالی و انتقال به محل کنونی (نارمک)
  • سال ۱۳۵۱ : تغیر نام به دانشکده علم و صنعت ایران
  • سال ۱۳۵۷ : ارتقا به دانشگاه علم و صنعت ایران

وضعیت فعلی دانشگاه

در حال حاضر دانشگاه علم و صنعت ایران در بیش از ۳۲ گرایش در مقطع کارشناسی ۶۶ گرایش در مقطع کارشناسی ارشد و ۳۲گرایش در مقطع دکترا دانشجو می‌پذیرد. تعداد اعضای هیات علمی ۳۷۴نفرند که به تفکیک عبارتند از: ۲۵ استاد، ۸۴ دانشیار، ۲۰۲ استادیار، ۶۲مربی و یک مربی آموزشیار.

این دانشگاه دارای امکانات گسترده‌ای از قبیل: کتابخانه مرکزی و ۱۷ کتابخانه اقماری مستقر در دانشکده‌ها و مراکز تحقیقاتی، مرکز انتشارات، مرکز کامپیوتر، مرکز فناوری اطلاعات، کارگاه‌های صنعتی، آزمایشگاه‌های متعدد و مجهز آموزشی و پژوهشی و تخصصی و ده مرکز تحقیقاتی می‌باشد. عناوین این مراکز بدین شرح است: مرکز تحقیقات سیمان، پژوهشکده سبز، پژوهشکده الکترونیک، مرکز تحقیقات مکانیک خودرو، موسسه کامپوزیت، مرکز تحقیقات مواد نسوز، آلومینیوم و ریخته گری، مرکز تحقیقات معماری و شهرسازی، مرکز تحقیقات فناوری اطلاعات(IT)، مرکز تحقیقات فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT)، مرکز تحقیقات ژئوتکنیک و مرکز آموزش الکترونیکی (مجازی). مرکز اخیر از بهمن ۱۳۸۳ در سه رشته مهندسی کامپیوتر – نرم افزار، مهندسی فناوری اطلاعات و علوم کامپیوتر دانشجو پذیرفته‌است.

در دانشگاه علم و صنعت ایران علاوه بر وجود سه گروه مستقل آموزشی، فرهنگ و معارف اسلامی، زبان‌های خارجی و تربیت بدنی، سه واحد اقماری در اراک، بهشهر و نور هم چنین طرح توسعه دانشگاه در دماوند باپذیرش دانشجو درسه رشته مهندسی مکانیک، مهندسی برق و مهندسی شیمی به صورت فراگیر در دست ساخت و گسترش می‌باشد.

دانشگاه دارای چهارده دانشکده‌است که عبارتند از:

  • دانشكده آموزش الكترونيكي
  • دانشکده مهندسی برق
  • دانشکده مهندسی راه‌آهن
  • دانشکده مهندسی خودرو
  • دانشکده ریاضی
  • دانشکده مهندسی شیمی
  • دانشکده شیمی
  • دانشکده مهندسی صنایع
  • دانشکده مهندسی عمران
  • دانشکده مهندسی مواد و متالورژی
  • دانشکده مهندسی مکانیک
  • دانشکده مهندسی کامپیوتر
  • دانشکده مهندسی معماری و شهرسازی
  • دانشکده فیزیک

تمامی این چهارده دانشکده درسه مقطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری دانشجو می‌پذیرد تعداد دانشجویان مقطع کارشناسی هفت هزار و ده دانشجو (به انضمام واحدهای اقماری) به صورت حضوری و ۴۴۸ دانشجو به شکل مجازی، در مقطع کارشناسی ارشد ۳۲۷۲ دانشجو و در مقطع دکتری ۴۶۹ دانشجو مشغول به تحصیل می‌باشند.

امکانات

خدمات صنفی و رفاهی

  • کفاشی
  • خشک‌شویی
  • آرایشگاه مردانه
  • نانوایی
  • عکاسی
  • صحافی
  • مرکز تایپ
  • کتاب‌فروشی
  • اداره پست
  • تعاونی مصرف
  • فروشگاه دانشجویی
  • بهداری
  • مرکز مشاوره
  • موزه دانشگاه علم و صنعت

مکانهای فرهنگی

گروه ها و نشریات

کتابخانه‌های دانشگاه

  • کتابخانه مرکزی
    • مساحت: حدود ۲۰۰۰ متر مربع
    • ۱۲۰، ۰۰۰ جلد کتاب علمی
    • اشتراک ۹۰۰ عنوان مجله علمی داخی و بین المملی
    • بانک میکرو فیلم: حدود ۱۴۰ عنوان مجلات پایه‌ای فنی و مهندسی در قالب ۲۹۰۰ حلقه میکرو فیلم
    • مخزن باز در سال ۸۰۰ متر مربع
    • ۱ سالن قرائت خانه شبانه روزی دانشجویان پسر
  • ۱۴ کتابخانه اقماری در دانشکده‌ها و پژوهشکده‌های دانشگاه با ۸۰،000 جلد کتاب

واحدهای خاص

واحدهای اقماری

دانشگاه‌های طرف قرار داد

دانشگاه‌هایی که با دانشگاه علم و صنعت ایران قرار دارد همکاری بسته‌اند عبارت‌اند از : دانشگاه سیتی انگلستان – دانشگاه ولز انگلستان – دانشگاه لاند سوئد – دانشگاه ایالتی تکنولوژی هوانوردی مسکو – انیستیتو مهندسی قدرت مسکو – دانشگاه حمل و نقل مسکو – دانشگاه مرکز پلی تکنیک کیف اوکراین – دانشگاه راه آهن اوکران – دانشگاه متز فرانسه – مرکز تحقیقاتی الکترونیک و میکرواپتولاکترونیک دانشگاه مون پلیه فرانسه – دانشگاه پیروماری کوری فرانسه – دانشگاه آشتوتکارت آلمان – مرکز آموزش و تحقیقات بیوگار آسیا و اقیانوسیه و چین – دانشگاه نفت چین – دانشگاه چیانگ تونگ شمالی چین – دانشگاه تکنولوژی مرکزی جنوبی چین – دانشگاه لاتروب استرالیا – دانشگاه فنی و مهندسی لاهور پاکستان و دانشگاه جهانگیر نگار داکا بنگلادش.

چهره‌های برجسته فارغ التحصیل

چهره‌های علمی و صنعتی

  • مهندس محمد باقر نیو: اولین دانش‌آموخته مهندسی در ایران، پایه گذار صنعت کاشی و نساجی جدید، صنعت ضرابخانه، صنعت چینی سازی، صنعت چای‌کاری در ایران، دانش‌آموخته سال ۱۳۱۱ - مهندسی ماشین سازی (برق و ماشین)
  • پروفسور علی کاوه: چهره ماندگار مهندسی در ایران(در اولین دوره)، دارای حدود ۳۰۰ مقاله علمی در مجلات بین المللی، بیش از ۵ کتاب به زبان انگلیسی و ۲۵ کتاب به زبان فارسی، عضو هیئت علمی دانشکده عمران
  • مهندس منوچهر سالور: پایه‌گذار صنعت سیمان در ایران، دانش‌آموخته سال ۱۳۱۴- مهندسی شیمی
  • پروفسور جلال حجازی: پایه‌گذار صنعت ریخته‌گری ایران، عضو هیات علمی دانشکده مهندسی مواد و متالورژی، دانش‌آموخته سال ۱۳۴۴ مهندسی مواد و متالوژی
  • پروفسور واهاک مارقوسیان: بنیان‌گذار رشته مهندسی سرامیک در ایران، عضو هیات علمی دانشکده مهندسی مواد و متالورژی

چهره‌های سیاسی

روسای سایر دانشگاه‌ها و مراکز علمی کشور

چهره‎های فرهنگی و هنری

اولین دانش آموختگان دانشگاه

  • مرحوم مهندس محمدباقر نیو، رشته مهندسی برق و ماشین، سال ورود ۱۳۰۸، سال دانش‌آموختگی ۱۳۱۱
  • مرحوم مهندس علی نیو، رشته مهندسی شیمی، سال ورود ۱۳۱۱، سال دانش آموختگی ۱۳۱۴
  • مرحوم مهندس هومن فرزاد، رشته مهندسی برق و ماشین، سال ورود ۱۳۱۳، سال دانش آموختگی ۱۳۱۶
  • مهندس منوچهر سالور، رشته مهندسی برق و ماشین، سال ورود ۱۳۱۴، سال دانش آموختگی ۱۳۱۷
  • مهندس عزت اله شهمنش، رشته مهندسی الکترو مکانیک، سال ورود ۱۳۱۵، سال دانش‌ آموختگی ۱۳۱۸
  • مهندس تاج بخش، رشته مهندسی برق و ماشین، سال ورود ۱۳۱۴، سال دانش‌ آموختگی ۱۳۱۷
  • مهندس علی اصغر رازی لواسانی، رشته مهندسی برق و ماشین، ، سال ورود ۱۳۱۶، سال دانش‌آموختگی ۱۳۱۹
  • مهندس عبدالحسین دیلمقانیه، رشته مهندسی برق و ماشین، سال ورود ۱۳۱۹، سال دانش‌آموختگی ۱۳۲۳
  • دکتر محمود ثقفی، رشته مهندسی برق و ماشین سازی، سال ورود ۱۳۲۵، سال دانش‌آموختگی ۱۳۲۸
  • مرحوم دکتر محمد حــسـن هــنـربـخش، رشــته مهـندسی برق وماشین، سال وورد۱۳۱۷، سال دانش آموختگی ۱۳۲۰
  • مهندس یوسف اخوان لیل آبادی، رشته مهندسی برق وماشین، سال ورود۱۳۱۶، سال دانش آموختگی ۱۳۲۰
  • مهندس عبدالحسین اسدی لنگرودی، رشته مهندسی شیمی، سال ورود۱۳۱۷، سال دانش آموختگی ۱۳۲۰
  • مهندس جواد رحمتیان، رشته مهندسی مکانیک، سال ورود ۱۳۲۸، سال دانش آموختگی ۱۳۳۱

روسای دانشگاه از بدو تاسیس

  • دکتر تقی ارانی(۱۳۰۸-۱۳۱۴)
  • دکتر نصر(۱۳۱۴-۱۳۱۹)
  • دکتر جمشید مفخم(۱۳۱۹-۱۳۲۸)
  • مهندس شمسا(۱۳۲۸-۱۳۳۲)
  • مهندس مصطفی وزیر الهی(۱۳۳۲-۱۳۳۶)
  • مهندس حبیب نفیسی(۱۳۳۶-۱۳۳۸)
  • مهندس حبیب مهران(۱۳۳۸-۱۳۳۹)
  • دکتر منوچهر تسلیمی(۱۳۳۹-۱۳۴۱)
  • مهندس عزت الله شهمنش(۱۳۴۱-۱۳۴۳)
  • دکترمحمدحسن هنربخش(۱۳۴۳-۱۳۴۸)
  • دکتر مرتضی میر شمسی(۱۳۴۹-۱۳۵۴)
  • دکتر هیبت الله خاکزار(۱۳۵۴-۱۳۵۷)
  • دکتر جلیل شاهی(۱۳۵۷-۱۳۵۹)
  • دکتر ابراهیم اسرافیلیان(۱۳۵۹-۱۳۶۰)
  • دکتر ابراهیم ثنایی(۱۳۶۰-۱۳۶۰)
  • مهندس احد کاظمی(۱۳۶۱-۱۳۶۲)
  • دکتر ابراهیم ثنایی(۱۳۶۲-۱۳۶۳)
  • مهندس محمد ذهبیون(۱۳۶۳-۱۳۶۴)
  • دکتر عباس شولایی(۱۳۶۴-۱۳۶۶)
  • مهندس احد کاظمی(۱۳۶۶-۱۳۶۸)
  • دکتر عباس طائب(۱۳۶۸-۱۳۷۲)
  • دکتر محمود ملا باشی(۱۳۷۲-۱۳۷۶)
  • دکتر محمد سلیمانی(۱۳۷۶-۱۳۷۶)
  • دکتر سید جواد ازهری(۱۳۷۶-۱۳۸۰)
  • دکتر سید محمد شهر تاش(۱۳۸۰-۱۳۸۳)
  • دکتر محمد تقی صالحی(۱۳۸۳-۱۳۸۴)
  • دکتر مهدی بید آبادی(۱۳۸۴-۱۳۸۵)
  • دکتر محمد سعید جبل عاملی(۱۳۸۵-تاکنون)

پیوند به بیرون

جستارهای وابسته