پیونگیانگ: تفاوت میان نسخهها
هاشم سرخابی برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
اطلاعات اشتباه |
||
خط ۷۸: | خط ۷۸: | ||
}} |
}} |
||
'''پیونگیانگ''' {{به کرهای| 평양}} پایتخت کشور [[کره شمالی]] است. |
'''پیونگیانگ''' {{به کرهای| 평양}} پایتخت کشور [[کره شمالی]] است. |
||
این شهر از باختر به استان پیونگ یانگ جنوبی، از جنوب به هوانگهه شمالی، از شمال به پیونگ یانگ شمالی محدود است و برابر با آخرین تقسیمبندی کشوری به نوزده ناحیه تقسیم میشود. قسمت شمال شرقی و جنوب شرقی شهر را کوهها و قسمتهای غربی و جنوب غربی را دشتها پوشانیدهاند. باغهای میوهٔ فراوانی مانند باغهای گلابی، سیب، انگور، زردآلو و آلو اطراف پیونگ یانگ وجود دارد. راههای ارتباطی متعددی پیونگ یانگ را به شهرهای مختلف کشور و به مسکو پایتخت روسیه و [[پکن]] پایتخت [[چین]] مرتبط میسازد. پیونگ یانگ بیش از ۱۵۰۰ سال سابقه تاریخی دارد. این شهر در سدهٔ دوازدهم مورد هجوم مغولها قرار گرفت و از سدهٔ پانزدهم تا سده بیستم، پایتخت دوم شبه جزیره کره محسوب میشد. در اوایل سده بیستم، این شهر بهدست ژاپنیها افتاد و تا چندین دهه زیر تسلط آن کشور بود. پیونگ یانگ در سالهای [[جنگ کره]]، از سوی بمبافکنهای ارتش آمریکا بهشدت بمباران شد و بهصورت تل بزرگی از خاک و سنگ و آهن درآمد.<ref>{{یادکرد وب |نشانی= http://www.aftabir.com/travel/countries/northkorea/geography/natural.php |بازبینی= ۱ اسفند ۱۳۹۳}}</ref> |
این شهر از باختر به استان پیونگ یانگ جنوبی، از جنوب به هوانگهه شمالی، از شمال به پیونگ یانگ شمالی محدود است و برابر با آخرین تقسیمبندی کشوری به نوزده ناحیه تقسیم میشود. قسمت شمال شرقی و جنوب شرقی شهر را کوهها و قسمتهای غربی و جنوب غربی را دشتها پوشانیدهاند. باغهای میوهٔ فراوانی مانند باغهای گلابی، سیب، انگور، زردآلو و آلو اطراف پیونگ یانگ وجود دارد. راههای ارتباطی متعددی پیونگ یانگ را به شهرهای مختلف کشور و به مسکو پایتخت روسیه و [[پکن]] پایتخت [[چین]] مرتبط میسازد. پیونگ یانگ بیش از ۱۵۰۰ سال سابقه تاریخی دارد. این شهر در سدهٔ دوازدهم مورد هجوم مغولها قرار گرفت و از سدهٔ پانزدهم تا سده بیستم، پایتخت دوم شبه جزیره کره محسوب میشد. در اوایل سده بیستم، این شهر بهدست ژاپنیها افتاد و تا چندین دهه زیر تسلط آن کشور بود. پیونگ یانگ در سالهای [[جنگ کره]]، از سوی بمبافکنهای ارتش آمریکا بهشدت بمباران شد و بهصورت تل بزرگی از خاک و سنگ و آهن درآمد.<ref>{{یادکرد وب |نشانی= http://www.aftabir.com/travel/countries/northkorea/geography/natural.php |بازبینی= ۱ اسفند ۱۳۹۳}}</ref> |
نسخهٔ ۲۸ مهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۰:۵۴
پیونگیانگ
평양 P'yŏngyang | |
---|---|
لقب(ها): City of Willows | |
مختصات: ۳۹°۱′۱۰″ شمالی ۱۲۵°۴۴′۱۷″ شرقی / ۳۹٫۰۱۹۴۴°شمالی ۱۲۵٫۷۳۸۰۶°شرقی | |
کشور | کره شمالی |
منطقه | پیونگان |
نواحی | ۱۹ |
بنیانگذاری | ۱۱۲۲ (پیش از میلاد) |
مساحت | |
• کل | ۳٬۱۹۴ کیلومتر مربع (۱۲۳۳ مایل مربع) |
بلندی | ۸۹ متر (۲۹۲ پا) |
جمعیت | |
• کل | ۳٬۲۵۵٬۳۸۸ |
منطقه زمانی | یوتیسی ۹+ (Korea Standard Time) |
• تابستانی (DST) | یوتیسی ۹+ |
پیونگیانگ (به کرهای: 평양) پایتخت کشور کره شمالی است.
این شهر از باختر به استان پیونگ یانگ جنوبی، از جنوب به هوانگهه شمالی، از شمال به پیونگ یانگ شمالی محدود است و برابر با آخرین تقسیمبندی کشوری به نوزده ناحیه تقسیم میشود. قسمت شمال شرقی و جنوب شرقی شهر را کوهها و قسمتهای غربی و جنوب غربی را دشتها پوشانیدهاند. باغهای میوهٔ فراوانی مانند باغهای گلابی، سیب، انگور، زردآلو و آلو اطراف پیونگ یانگ وجود دارد. راههای ارتباطی متعددی پیونگ یانگ را به شهرهای مختلف کشور و به مسکو پایتخت روسیه و پکن پایتخت چین مرتبط میسازد. پیونگ یانگ بیش از ۱۵۰۰ سال سابقه تاریخی دارد. این شهر در سدهٔ دوازدهم مورد هجوم مغولها قرار گرفت و از سدهٔ پانزدهم تا سده بیستم، پایتخت دوم شبه جزیره کره محسوب میشد. در اوایل سده بیستم، این شهر بهدست ژاپنیها افتاد و تا چندین دهه زیر تسلط آن کشور بود. پیونگ یانگ در سالهای جنگ کره، از سوی بمبافکنهای ارتش آمریکا بهشدت بمباران شد و بهصورت تل بزرگی از خاک و سنگ و آهن درآمد.[۱]
مترو
متروی پیونگیانگ در سال ۱۹۷۳ تأسیس شده و هماکنون دارای ۲ خط و ۱۶ ایستگاه میباشد.
جغرافیا
این شهر در کنار رودخانه تائدونگ قرار گرفته و جمعیت آن ۳٫۸ میلیون (در سال ۲۰۰۳) گزارش شدهاست.
هرچند جمعیت این شهر به طور رسمی اعلام نشده است.
نگارخانه
منابع
ویکیسفر یک راهنمای سفر برای پیونگیانگ دارد. |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ پیونگیانگ موجود است. |
- ↑ http://www.aftabir.com/travel/countries/northkorea/geography/natural.php. دریافتشده در ۱ اسفند ۱۳۹۳. پارامتر
|عنوان= یا |title=
ناموجود یا خالی (کمک)
ویکیپدیای انگلیسی، ۱۸ آوریل ۲۰۰۷.