مدل (شخص): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
1 ویرایش 94.74.181.52 (بحث) خنثی‌سازی شد: تبلیغ. (توینکل)
تصاویر ناهمگون در یک‌جا جمع شدند.+ درخواست مدرک
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:Model_Posing_On_Typical_Studio_Set.jpg|thumb|200px|[[کاتلین اوکانر]]، نما در یک استودیوی عکس‌برداری معمولی.]]
[[پرونده:Model_Posing_On_Typical_Studio_Set.jpg|thumb|200px|[[کاتلین اوکانر]]، نما در یک استودیوی عکس‌برداری]]
[[پرونده:Heidi Klum3.jpg|thumb|200px|[[هایدی کلوم]]، سوپرمانکن مشهور آلمانی.]]
[[پرونده:ModelsCatwalk.jpg|thumb|200px| حرکت مدل‌ها روی [[دفیله]] در ۲۰۰۸.]]
[[پرونده:Jean Shrimpton (1965).jpg|بندانگشتی|[[جین شرمپتون]] در ۱۹۶۵]]

'''مدل''' {{انگلیسی|Model}} فردی است که شغلش نمایش نوعی تمثال از فرم فیزیکی بدن ایده‌آل انسان در حیطه هنر و تجارت و طراحی البسه است.<ref>[http://dictionary.reference.com/browse/mannequin mannequin definition | Dictionary.com<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref>
'''مدل''' {{انگلیسی|Model}} فردی است که شغلش نمایش نوعی تمثال از فرم فیزیکی بدن ایده‌آل انسان در حیطه هنر و تجارت و طراحی البسه است.<ref>[http://dictionary.reference.com/browse/mannequin mannequin definition | Dictionary.com<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref>


خط ۱۰: خط ۶:


افرادی که برای [[نقاشی]]، [[مجسمه‌سازی]]، [[عکاسی]] و سایر هنرهای تجسمی الگوی هنرمندان می‌شوند نیز مدل نامیده می‌شوند.
افرادی که برای [[نقاشی]]، [[مجسمه‌سازی]]، [[عکاسی]] و سایر هنرهای تجسمی الگوی هنرمندان می‌شوند نیز مدل نامیده می‌شوند.

== نام ==
[[پرونده:Bundesarchiv Bild 183-L0125-0042, Berlin, Jugendstunde im Deutschen Modeinstitut.jpg|thumb|یک مدل زن در نمایشگاه مد لباس در آلمان غربی در سال ۱۹۷۲]]


== استفاده‌ها ==
== استفاده‌ها ==
خط ۱۸: خط ۱۱:


=== مدل و تبلیغات ===
=== مدل و تبلیغات ===
{{منبع بخش}}
از تصویر مدل‌ها در پوسترهای تبلیغاتی و مجله‌های [[مد (پوشاک)|مُد]] و زیبایی استفاده می‌شود.
از تصویر مدل‌ها در پوسترهای تبلیغاتی و مجله‌های [[مد (پوشاک)|مُد]] و زیبایی استفاده می‌شود.


در تبلیغات وابسته به مد بیشتر نوعی عکاسی با شکوه (glamor) برای جذب مخاطب به کار می‌رود. البته عکاسان برای داشتن کارهای متفاوت از ایده‌های بسیار متفاوت و البته تکنیک‌های بسیاری برای نشان دادن ویژگی خاص خود بهره می‌برند. با توجه به توانایی ظاهری مدل‌ها که گاه دارای جذابیت‌های ویژه‌ای جهت جذب مخاطبین هستند عکس‌هایی برای تقویم‌ها، تبلیغات عامه پسند (پین-آپ)، تبلیغات محیطی مانند بیل بوردها و استندها، تبلیغات مارک‌ها و لیبل‌های لباس و لواز جانبی و البته مجلات مد مانند اِل، وِگ و نومرو گرفته می‌شود و از این جهت مدل‌ها شغلی تبلیغاتی پیدا می‌کنند که در چهره شدنشان نقش به سزایی دارد. در تبلیغات برای مارک‌ها بیشتر برای لباس فصول یا ادکل‌ها و عطرها و سایر مواردی که نیاز به جذب مخاطب دارند یک چهرهٔ جدید (فرش فیس fresh face) انتخاب می‌شود که بیشتر از تازه واردان به عرصه مدلینگ هستند و چهره شدن برای مارک‌ها از سوی مدل‌ها موفقیتی چشمگیر در جهت سوپر مدل شدن است هرچند همهٔ مدل‌ها به این موفقیت نمی‌رسند ولی داشتن درآمد از سوی تبلیغات مد با چهرهٔ مدل‌ها گاه آنقدر مهم است که با از دست دادن سایز مناسب مدل بودن نیز چهره‌های شناخته شده به کار گرفته می‌شوند و حتی در برخی مواقع سوپر مدل‌های خارج از سایز جهت داشتن چهره‌ای شناخته شده در تبلیغات وابسته به مد دعوت به کار می‌شوند. در سال‌های اخیر تصاویر فرش فیس‌هایی مانند لیندسی ویکسون [[Lindsey Wixson]] (شناخته شده برای لبهای غنچه‌ای، نگاه خاص و دندانهای بزرگ) و اگنس دین [[اگنس دین]] (با صورتی پسرانه و خاص) برای دو مارک معروف ورساچی [[ورساچه]] و ژان پل گوتی [[ژامپل گوتیه]] در بدو ورودشان به عرصه مد موفقیت‌هایی چشمگیری برای این دو مدل تازه‌وارد همراه داشت.
در تبلیغات وابسته به مد بیشتر [[عکاسی گلامور]] برای جذب مخاطب به کار می‌رود. البته عکاسان برای داشتن کارهای متفاوت از ایده‌های بسیار متفاوت و البته تکنیک‌های بسیاری برای نشان دادن ویژگی خاص خود بهره می‌برند. با توجه به توانایی ظاهری مدل‌ها که گاه دارای جذابیت‌های ویژه‌ای جهت جذب مخاطبین هستند عکس‌هایی برای تقویم‌ها، تبلیغات عامه پسند (پین-آپ)، تبلیغات محیطی مانند بیل بوردها و استندها، تبلیغات مارک‌ها و لیبل‌های لباس و لواز جانبی و البته مجلات مد مانند اِل، وِگ و نومرو گرفته می‌شود و از این جهت مدل‌ها شغلی تبلیغاتی پیدا می‌کنند که در چهره شدنشان نقش به سزایی دارد. در تبلیغات برای مارک‌ها بیشتر برای لباس فصول یا ادکل‌ها و عطرها و سایر مواردی که نیاز به جذب مخاطب دارند یک چهرهٔ جدید (فرش فیس fresh face) انتخاب می‌شود که بیشتر از تازه واردان به عرصه مدلینگ هستند و چهره شدن برای مارک‌ها از سوی مدل‌ها موفقیتی چشمگیر در جهت سوپر مدل شدن است هرچند همهٔ مدل‌ها به این موفقیت نمی‌رسند ولی داشتن درآمد از سوی تبلیغات مد با چهرهٔ مدل‌ها گاه آنقدر مهم است که با از دست دادن سایز مناسب مدل بودن نیز چهره‌های شناخته شده به کار گرفته می‌شوند و حتی در برخی مواقع سوپر مدل‌های خارج از سایز جهت داشتن چهره‌ای شناخته شده در تبلیغات وابسته به مد دعوت به کار می‌شوند. در سال‌های اخیر تصاویر فرش فیس‌هایی مانند لیندسی ویکسون [[Lindsey Wixson]] (شناخته شده برای لبهای غنچه‌ای، نگاه خاص و دندانهای بزرگ) و اگنس دین [[اگنس دین]] (با صورتی پسرانه و خاص) برای دو مارک معروف ورساچی [[ورساچه]] و ژان پل گوتی [[ژامپل گوتیه]] در بدو ورودشان به عرصه مد موفقیت‌هایی چشمگیری برای این دو مدل تازه‌وارد همراه داشت.


== نمایش‌های ویژه ==
== نمایش‌های ویژه ==
با اجرای مدل‌ها نمایش‌هایی ویژهٔ نمایش لباس، کفش، جواهر و سایر محصولات برپا می‌شود و مدل‌ها این محصولات را به نمایش می‌گذارند. در این نمایش‌ها به طرز راه رفتن مدل‌ها ''دفیله''<ref>[http://www.aftab.ir/articles/social/youth/c4c1170330168_moda_p1.php Set Cookies<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref> یا ''[[گربه‌رو]] (Cat walk)'' (راه رفتن مانند [[گربه]]) می‌گویند.<ref>ویکی‌پدیا، انگلیسی، [[:en:Model (person)|Model (person)]]، بازدید در تاریخ ۱۳ دسامبر ۲۰۰۷</ref>
با اجرای مدل‌ها نمایش‌هایی ویژهٔ نمایش لباس، کفش، جواهر و سایر محصولات برپا می‌شود و مدل‌ها این محصولات را به نمایش می‌گذارند. در این نمایش‌ها به طرز راه رفتن مدل‌ها ''دفیله''<ref>[http://www.aftab.ir/articles/social/youth/c4c1170330168_moda_p1.php Set Cookies<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref> یا ''[[گربه‌رو]] (Cat walk)'' (راه رفتن مانند [[گربه]]) می‌گویند.<ref>ویکی‌پدیا، انگلیسی، [[:en:Model (person)|Model (person)]]، بازدید در تاریخ ۱۳ دسامبر ۲۰۰۷</ref>

{{پاک کن}}
[[پرونده:Make-up artist2.jpg|thumb|آماده‌سازی مدل‌ها در نمایشگاه مد استرالیا]]
نمایش‌ها با توجه به رویکرد طراحان و سبک آنها و همچنین نوع دسته‌بندی لباس‌ها متفاوتند.
نمایش‌ها با توجه به رویکرد طراحان و سبک آنها و همچنین نوع دسته‌بندی لباس‌ها متفاوتند.
تولید لباس در سه دسته‌بندی بزرگ قرار می‌گیرد.
تولید لباس در سه دسته‌بندی بزرگ قرار می‌گیرد.
خط ۴۱: خط ۳۴:


== بهداشت و تغذیه ==
== بهداشت و تغذیه ==
[[پرونده:Custo Dalmau (Custo Barcelona) at The Brandery Summer Edition 2010.jpg|thumb|مدل‌های مرد در یک نمایشگاه مد لباس مردانه در اسپانیا]]

مدل‌های زن معمولاً مجبورند [[رژیم غذایی|رژیم‌های غذایی]] سختی بگیرند تا اندام لاغری داشته باشند. گاهی مدل‌ها برای موفقیت تا حد افراط پیش می‌روند که در مواردی حتی موجب به خطر افتادن سلامتشان نیز می‌گردد. در سالهای اخیر پس از [[مرگ]] چند دختر جوان مدل بر اثر [[سوء تغذیه]]، اعتراض‌های اجتماعی، به خصوص از جانب [[فعالان حقوق زنان|فعالان حوزهٔ زنان]]، به وضعیت زندگی این افراد و تأثیر نامطلوب آنها بر جامعه شدت گرفته است و [[کمپین ضدلاغری]] تشکیل شده است. فیلم مستند آمریکایی «آمریکای زیبا» (ساخت ۲۰۰۷) نیز با نگاه انتقاد آمیز خود به این مسایل به موضوع افراط در صنعت زیبایی در کشورهای غربی من جمله آمریکا می‌پردازد.<ref>[http://americathebeautifuldoc.com/ America The Beautiful<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref><ref>[http://www.imdb.com/title/tt1040007/ America the Beautiful (2007) - IMDb<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref>
مدل‌های زن معمولاً مجبورند [[رژیم غذایی|رژیم‌های غذایی]] سختی بگیرند تا اندام لاغری داشته باشند. گاهی مدل‌ها برای موفقیت تا حد افراط پیش می‌روند که در مواردی حتی موجب به خطر افتادن سلامتشان نیز می‌گردد. در سالهای اخیر پس از [[مرگ]] چند دختر جوان مدل بر اثر [[سوء تغذیه]]، اعتراض‌های اجتماعی، به خصوص از جانب [[فعالان حقوق زنان|فعالان حوزهٔ زنان]]، به وضعیت زندگی این افراد و تأثیر نامطلوب آنها بر جامعه شدت گرفته است و [[کمپین ضدلاغری]] تشکیل شده است. فیلم مستند آمریکایی «آمریکای زیبا» (ساخت ۲۰۰۷) نیز با نگاه انتقاد آمیز خود به این مسایل به موضوع افراط در صنعت زیبایی در کشورهای غربی من جمله آمریکا می‌پردازد.<ref>[http://americathebeautifuldoc.com/ America The Beautiful<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref><ref>[http://www.imdb.com/title/tt1040007/ America the Beautiful (2007) - IMDb<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref>


خط ۴۸: خط ۳۹:


مدل سایز صفر در هفته مد مادرید در سال ۲۰۰۶ مردود اعلام شد هر چند طراحان ایتالیایی مانند ورساچی، پرادا و جورجیو آرمانی در آغاز مخالف بودند ولی یکسال بعد توسط هیئتی انگلیسی در مورد سلامت مدل‌ها متقاعد شدند تا جایی که آرمانی برای جلوگیری از بیماری انورکسیا anorexia برای مدل‌های فوق لاغر بسیار تلاش کرد. بعد از منع سایز صفر سایز آمریکایی ۱۴ و ۱۶ به عنوان لاغرترین سایزها اعلام شد و همچنین مدل شدن زیر ۱۶ ساله‌ها ممنوع شد و جهت جلوگیری از استرس حفظ سایز صفر و اختلالات خورد و خوراک در میان مدل‌ها تلاش شد. در سال ۲۰۱۰ ویکتوریا بکهام در هفته مد نیویورک به کل سایز صفر را مردود اعلام کرد و ۱۲ مدل را بسیار لاغر too skinny خواند. او اعلام کرد مدل‌ها باید سلامت و واقعی به نظر برسند و عکس‌هایی با انرژِی داشته باشند تا بر نوجوان‌ها (teens) تأثیری مثبت داشته باشند.
مدل سایز صفر در هفته مد مادرید در سال ۲۰۰۶ مردود اعلام شد هر چند طراحان ایتالیایی مانند ورساچی، پرادا و جورجیو آرمانی در آغاز مخالف بودند ولی یکسال بعد توسط هیئتی انگلیسی در مورد سلامت مدل‌ها متقاعد شدند تا جایی که آرمانی برای جلوگیری از بیماری انورکسیا anorexia برای مدل‌های فوق لاغر بسیار تلاش کرد. بعد از منع سایز صفر سایز آمریکایی ۱۴ و ۱۶ به عنوان لاغرترین سایزها اعلام شد و همچنین مدل شدن زیر ۱۶ ساله‌ها ممنوع شد و جهت جلوگیری از استرس حفظ سایز صفر و اختلالات خورد و خوراک در میان مدل‌ها تلاش شد. در سال ۲۰۱۰ ویکتوریا بکهام در هفته مد نیویورک به کل سایز صفر را مردود اعلام کرد و ۱۲ مدل را بسیار لاغر too skinny خواند. او اعلام کرد مدل‌ها باید سلامت و واقعی به نظر برسند و عکس‌هایی با انرژِی داشته باشند تا بر نوجوان‌ها (teens) تأثیری مثبت داشته باشند.

== نگارخانه ==
<gallery mode=packed widths="140px" heights="160px">
پرونده:Heidi Klum3.jpg|[[هایدی کلوم]]، سوپرمانکن آلمانی
پرونده:Zohre Esmaeli 1.jpg|[[زهره اسماعیلی]] مدل افغان
پرونده:Make-up artist2.jpg|آماده‌سازی مدل‌ها در نمایشگاه مد استرالیا
پرونده:Bundesarchiv Bild 183-L0125-0042, Berlin, Jugendstunde im Deutschen Modeinstitut.jpg|یک مدل زن در مد لباس آلمان غربی، سال ۱۹۷۲
پرونده:Jean Shrimpton (1965).jpg|[[جین شرمپتون]] در ۱۹۶۵
پرونده:ModelsCatwalk.jpg| حرکت مدل‌ها روی [[دفیله]] در ۲۰۰۸
پرونده:Custo Dalmau (Custo Barcelona) at The Brandery Summer Edition 2010.jpg|مدل‌های مرد در یک نمایشگاه مد لباس مردانه در اسپانیا
</gallery>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲۳ مهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۴:۰۳

کاتلین اوکانر، نما در یک استودیوی عکس‌برداری

مدل (به انگلیسی: Model) فردی است که شغلش نمایش نوعی تمثال از فرم فیزیکی بدن ایده‌آل انسان در حیطه هنر و تجارت و طراحی البسه است.[۱]

هنر[۲] مدل معمولاً به معنی پوشیدن و نمایش لباسهای جدید طراحی شده توسط طراحان لباس و شرکتهای تولید پوشاک است به افرادی که در کار خود موفق‌تر و مشهورتر هستند سوپر مدل می‌گویند.

افرادی که برای نقاشی، مجسمه‌سازی، عکاسی و سایر هنرهای تجسمی الگوی هنرمندان می‌شوند نیز مدل نامیده می‌شوند.

استفاده‌ها

شبکه فرانسوی فرانس ۲۴ بیشترین مدعیان فشن در ایران را دخترانی معرفی کرده است که فقط برای گرفتن «لایک» و کسب شهرت، به رایگان جلوی دوربین عکاسان می‌روند.[۳][۴][۵]

مدل و تبلیغات

از تصویر مدل‌ها در پوسترهای تبلیغاتی و مجله‌های مُد و زیبایی استفاده می‌شود.

در تبلیغات وابسته به مد بیشتر عکاسی گلامور برای جذب مخاطب به کار می‌رود. البته عکاسان برای داشتن کارهای متفاوت از ایده‌های بسیار متفاوت و البته تکنیک‌های بسیاری برای نشان دادن ویژگی خاص خود بهره می‌برند. با توجه به توانایی ظاهری مدل‌ها که گاه دارای جذابیت‌های ویژه‌ای جهت جذب مخاطبین هستند عکس‌هایی برای تقویم‌ها، تبلیغات عامه پسند (پین-آپ)، تبلیغات محیطی مانند بیل بوردها و استندها، تبلیغات مارک‌ها و لیبل‌های لباس و لواز جانبی و البته مجلات مد مانند اِل، وِگ و نومرو گرفته می‌شود و از این جهت مدل‌ها شغلی تبلیغاتی پیدا می‌کنند که در چهره شدنشان نقش به سزایی دارد. در تبلیغات برای مارک‌ها بیشتر برای لباس فصول یا ادکل‌ها و عطرها و سایر مواردی که نیاز به جذب مخاطب دارند یک چهرهٔ جدید (فرش فیس fresh face) انتخاب می‌شود که بیشتر از تازه واردان به عرصه مدلینگ هستند و چهره شدن برای مارک‌ها از سوی مدل‌ها موفقیتی چشمگیر در جهت سوپر مدل شدن است هرچند همهٔ مدل‌ها به این موفقیت نمی‌رسند ولی داشتن درآمد از سوی تبلیغات مد با چهرهٔ مدل‌ها گاه آنقدر مهم است که با از دست دادن سایز مناسب مدل بودن نیز چهره‌های شناخته شده به کار گرفته می‌شوند و حتی در برخی مواقع سوپر مدل‌های خارج از سایز جهت داشتن چهره‌ای شناخته شده در تبلیغات وابسته به مد دعوت به کار می‌شوند. در سال‌های اخیر تصاویر فرش فیس‌هایی مانند لیندسی ویکسون Lindsey Wixson (شناخته شده برای لبهای غنچه‌ای، نگاه خاص و دندانهای بزرگ) و اگنس دین اگنس دین (با صورتی پسرانه و خاص) برای دو مارک معروف ورساچی ورساچه و ژان پل گوتی ژامپل گوتیه در بدو ورودشان به عرصه مد موفقیت‌هایی چشمگیری برای این دو مدل تازه‌وارد همراه داشت.

نمایش‌های ویژه

با اجرای مدل‌ها نمایش‌هایی ویژهٔ نمایش لباس، کفش، جواهر و سایر محصولات برپا می‌شود و مدل‌ها این محصولات را به نمایش می‌گذارند. در این نمایش‌ها به طرز راه رفتن مدل‌ها دفیله[۶] یا گربه‌رو (Cat walk) (راه رفتن مانند گربه) می‌گویند.[۷]

نمایش‌ها با توجه به رویکرد طراحان و سبک آنها و همچنین نوع دسته‌بندی لباس‌ها متفاوتند. تولید لباس در سه دسته‌بندی بزرگ قرار می‌گیرد.

نمایش برای لباس‌های گروه اول: دسته‌بندی لباس (اوت کوتور) (شخصی دوزی) به علت سبک اینگونه لباس‌ها که بیشتر با شکوه و همراه با کار دست هستند و همچنین پارچه‌های بسیار ارزشمند و گرانقیمت دارند به نوعی نمایشی با شکوه است و راه رفتن مدل‌ها بر صحنه با نوعی وقار همراه است و زمانی بیشتر برای نمایش هر لباس صرف می‌شود.

در گروه دوم لباس (لباس‌های آمادهٔ پوشیدن)(ready to wear) با توجه به سبک لباس‌ها و البته سلیقهٔ کارگردان نمایش گربه رو و طراح لباس، راه رفتن‌ها سریع تر از نمایش اوت کوتور است؛ که در هر سال دو بار در دو فصل سرد و گرم سال توسط هفته‌های مد مجموعه‌ها به نمایش عموم در می‌آیند. هر چند دامنه‌ای بسیار متفاوت و سلیقه‌ای در این نمایش‌ها از سوی طراحان دیده می‌شود ولی شباهت همهٔ این نمایش‌های گروه دوم سرعت بیشتر است.

گروه سوم لباس‌ها یعنی لباس‌های عامه که تولیدی انبوه دارند، ماشینی هستند و عرضه‌ای ارزان‌تر از دو گروه قبل دارند، در مکان‌هایی با معروفیت کمتر، و سرعتی بیشتر از سوی مدل‌ها در راه رفتن به نمایش گذاشته می‌شوند و این به دلیل معمولی بودن و تعداد بالای این لباس‌ها برای تسخیر سلیقه‌های مختلف است. گاه این نمایش‌ها در فروشگاه‌ها و با مدل‌هایی شناخته نشده تر به نمایش گذاشته می‌شوند.

تحصیلات

در بسیاری از کشورهای غربی، طراحان، مدیران و دست اندرکاران مدل‌ها و صنعت مربوطه مدارس مخصوصی دارند. دانش آموختگان این مراکز در این حرفه و فن حتی دروسی مثل آناتومی بدن انسان، طراحی با نرم‌افزار، و مدیریت را مجبورند بگذرانند.[۸]

اما خود مدل‌ها نیز گاهی تحصیلات کلاسیک را با هنر و حرفه خود درمی‌آمیزند. بطور نمونه، بروک شیلدز (همسر سابق آندره آغاسی) که در سن ۱۴ سالگی بر روی جلد مجله ووگ قرار گرفت، فارغ‌التحصیل رشته ادبیات زبان فرانسه از دانشگاه پرینستون است.[۹]

بهداشت و تغذیه

مدل‌های زن معمولاً مجبورند رژیم‌های غذایی سختی بگیرند تا اندام لاغری داشته باشند. گاهی مدل‌ها برای موفقیت تا حد افراط پیش می‌روند که در مواردی حتی موجب به خطر افتادن سلامتشان نیز می‌گردد. در سالهای اخیر پس از مرگ چند دختر جوان مدل بر اثر سوء تغذیه، اعتراض‌های اجتماعی، به خصوص از جانب فعالان حوزهٔ زنان، به وضعیت زندگی این افراد و تأثیر نامطلوب آنها بر جامعه شدت گرفته است و کمپین ضدلاغری تشکیل شده است. فیلم مستند آمریکایی «آمریکای زیبا» (ساخت ۲۰۰۷) نیز با نگاه انتقاد آمیز خود به این مسایل به موضوع افراط در صنعت زیبایی در کشورهای غربی من جمله آمریکا می‌پردازد.[۱۰][۱۱]

در بعضی از کشورهای اروپایی نیز قوانینی تصویب شده‌است تا مدل‌ها مجبور به داشتن مدرک پزشکی باشند.[۱۲]

مدل سایز صفر در هفته مد مادرید در سال ۲۰۰۶ مردود اعلام شد هر چند طراحان ایتالیایی مانند ورساچی، پرادا و جورجیو آرمانی در آغاز مخالف بودند ولی یکسال بعد توسط هیئتی انگلیسی در مورد سلامت مدل‌ها متقاعد شدند تا جایی که آرمانی برای جلوگیری از بیماری انورکسیا anorexia برای مدل‌های فوق لاغر بسیار تلاش کرد. بعد از منع سایز صفر سایز آمریکایی ۱۴ و ۱۶ به عنوان لاغرترین سایزها اعلام شد و همچنین مدل شدن زیر ۱۶ ساله‌ها ممنوع شد و جهت جلوگیری از استرس حفظ سایز صفر و اختلالات خورد و خوراک در میان مدل‌ها تلاش شد. در سال ۲۰۱۰ ویکتوریا بکهام در هفته مد نیویورک به کل سایز صفر را مردود اعلام کرد و ۱۲ مدل را بسیار لاغر too skinny خواند. او اعلام کرد مدل‌ها باید سلامت و واقعی به نظر برسند و عکس‌هایی با انرژِی داشته باشند تا بر نوجوان‌ها (teens) تأثیری مثبت داشته باشند.

نگارخانه

منابع

پیوند به بیرون