رقص مردگان (سن-سانس): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۱۷: خط ۱۷:
[[رده:آثار در سل مینور]]
[[رده:آثار در سل مینور]]
[[رده:آثار کامی سن-سانس]]
[[رده:آثار کامی سن-سانس]]
[[رده:آثار موسیقایی بر پایه افسانه‌ها و اساطیر اروپایی]]
[[رده:آثار موسیقی ۱۸۷۴ (میلادی)]]
[[رده:آثار موسیقی ۱۸۷۴ (میلادی)]]
[[رده:آثار موسیقی بر پایه شعر]]
[[رده:آثار موسیقی بر پایه شعر]]

نسخهٔ ‏۷ آوریل ۲۰۱۷، ساعت ۱۵:۳۹

رقص مردگان، اپوس ۴۰، یکی از پوئم سمفونیک‌های کامی سن-سانس، موسیقیدانِ فرانسویِ دوره رومانتیک می‌باشد. این اثر در ابتدا به عنوان یک ترانه هنری برای پیانو و شعری از آنری کزلیس در سال ۱۸۷۲ نوشته شد اما دو سال پس از آن، در سال ۱۸۷۴، سن-سانس این قطعه را بازسازی کرد و آنرا به یک پوئم سمفونیک تبدیل نمود. این قطعه در گام سل مینور نوشته شده است.[۱]

رقص مردگان. تنظیمی کامپیوتری از کوین مک‌لوید

تحلیل و پس زمینه

این قطعه اشاره به تمثیل و خرافه ای دارد که در قرون وسطا میان مردم فرانسه رایج و شناخته شده بود. طبق افسانه‌ها «مرگ» هر سال در نیمه شبِ هالووین حاضر می‌شود. در این هنگام وی با ویلنی که به همراه دارد قطعه‌ای را اجرا می‌کند (در رقص مردگان این قطعه با ویلن سولو نواخته می‌شود) و مردگان را از قبر فرا می‌خواند تا بیدار شوند و برای وی برقصند. اسکلت مردگان تا طلوع خورشید با قطعهٔ «مرگ» می‌رقصند و سپس به قبر هایشان بازمی‌گردند تا سال بعد باز «مرگ» به سراغ آنها بیاید.
این قطعه با ساز چنگ آغاز می‌گردد و این ساز ۱۲ بار (اشاره به ۱۲ ساعتِ شب) نتِ ر را می‌نوازد. سپس دیگر سازها این ساز را همراهی می‌کنند. سپس ویلن تریتون را می‌نوازد. تم اصلی ابتدا با فلوت نواخته می‌شود[۲] و سپس بار دیگر تم با همراهی ویلن و ارکستر و با انرژی و شور بیشتری نواخته می‌شود. در این قطعه از زیلوفون به طوری استفاده می‌شود که تداعی کننده به هم خوردن استخوان‌های مرده‌ها هست. موتیفی مشابه این موتیف نیز در کارناوال حیوانات استفاده شده است.

بازخوردها و استفاده‌ها

در دفعهٔ اولی که رقص مردگان اجرا شد، این قطعه نتوانست بازخوردهای مثبت را جلب کند. هرچند که فرانتس لیست، دوست نزدیک سن-سانس، بلافاصله پس از اولین اجرا تنظیمی از این قطعه برای پیانو تهیه کرد. (S.555)[۳]

منابع

  1. Boyd, Malcolm. "Dance of death", Grove Music Online, Oxford University Press, retrieved 6 October 2015. (نیازمند آبونمان)
  2. [IMSLP full score, page 3]
  3. Salle, Michael (2004). Franz Liszt: A Guide to Research. New York: Routledge. p. 460. ISBN 0-415-94011-7.