آندره برتون: تفاوت میان نسخه‌ها
حذف پیوند تاریخ‌ها، ابرابزار ویکی‌سازی ویرایش و تصحیح |
جز ربات ردهٔ همسنگ (۳۰) +مرتب+تمیز (۱۴.۷ core): + رده:نویسندگان اهل نرماندی |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
''آندره بروتون'' در ۱۹ فوریه ۱۸۹۶ در ''تنشبره'' ([[نورماندی]]) [[فرانسه]] به دنیا آمد و دوران کودکی را در [[بریتانی]] گذراند. پدرش در گذشته [[پلیس]] بود و بعد کسب و کار کوچکی راه انداخت، مادرش نیز [[خیاط]] زنانه‌دوز بود. |
''آندره بروتون'' در ۱۹ فوریه ۱۸۹۶ در ''تنشبره'' ([[نورماندی]]) [[فرانسه]] به دنیا آمد و دوران کودکی را در [[بریتانی]] گذراند. پدرش در گذشته [[پلیس]] بود و بعد کسب و کار کوچکی راه انداخت، مادرش نیز [[خیاط]] زنانه‌دوز بود. |
||
در کودکی به همراه خانواده به حومهٔ [[پاریس]] نقل مکان کردند و آندره در آنجا به مدرسه رفت، با الهام از ''سمبولیست‌ها'' آغاز به سرودن شعر کرد. وی پس از اتمام دوره متوسطه تحصیل در رشتهٔ پزشکی را آغاز کرد.{{سخ}} |
در کودکی به همراه خانواده به حومهٔ [[پاریس]] نقل مکان کردند و آندره در آنجا به مدرسه رفت، با الهام از ''سمبولیست‌ها'' آغاز به سرودن شعر کرد. وی پس از اتمام دوره متوسطه تحصیل در رشتهٔ پزشکی را آغاز کرد.{{سخ}} |
||
در سال ۱۹۱۵ برتون روانپزشک به خدمت نظام در رستهٔ بهداری فراخوانده شد، در آن ایام بود که نظریه‌های [[فروید]] را کشف کرد و به درمان بیماران روانی پرداخت. این فعالیت نظرات او را دربارهٔ ذهن و ناخودآگاه شکل بخشید.<ref>{{یادکرد ژورنال | نام خانوادگی=ابراهیم | نام=محسن | عنوان=در ژرفنای گنگ یک رؤیا (مروری بر مکتب سوررئالیسم) | ژورنال=هنر | شماره=14 | سال=1366 | صفحه=88–121 | پیوند=http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/164591 | زبان=fa | تاریخ بازبینی=2017-02-19}} |
در سال ۱۹۱۵ برتون روانپزشک به خدمت نظام در رستهٔ بهداری فراخوانده شد، در آن ایام بود که نظریه‌های [[فروید]] را کشف کرد و به درمان بیماران روانی پرداخت. این فعالیت نظرات او را دربارهٔ ذهن و ناخودآگاه شکل بخشید.<ref>{{یادکرد ژورنال | نام خانوادگی=ابراهیم | نام=محسن | عنوان=در ژرفنای گنگ یک رؤیا (مروری بر مکتب سوررئالیسم) | ژورنال=هنر | شماره=14 | سال=1366 | صفحه=88–121 | پیوند=http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/164591 | زبان=fa | تاریخ بازبینی=2017-02-19}}</ref> کمی بعد با [[ژاک واشه]]، هنرمند نامتعارف و اسرارآمیز آشنا شد و واشه او را به سنجش دوبارهٔ عقایدش دربارهٔ [[ادبیات]] و [[هنر]] واداشت. در سال ۱۹۱۹ و پس از مرگ اسرارآمیز ''واشه''، برتون متن خودبه‌خودی '''میدان‌های مغناطیسی''' را (با همکاری [[فیلیپ سوپو]]) نوشت و به جنبش [[دادائیسم|دادا]] علاقه‌مند شد. در سال ۱۹۲۰ که رهبر جنبش دادا، [[تریستان تسارا]]، به پاریس آمد، برتون مشتاقانه به فعالیت‌های پرشور و شر این جنبش پای گذاشت. |
||
=== جنبش فراواقع‌گرایی === |
=== جنبش فراواقع‌گرایی === |
||
برتون در سال ۱۹۲۱ با ''[[سیمون کان]]'' ازدواج کرد و ساکن آپارتمانی در خیابان ''فونتن'' شد. او تا آخر عمر در همین آپارتمان زندگی کرد. در سال ۱۹۲۴ برتون که از جنبش دادا جدا شده بود، جنبش [[فراواقع‌گرایی]] را بنیاد نهاد و بیانیهٔ فراواقع‌گرایی را منتشر کرد.<ref>{{یادکرد ژورنال | نام خانوادگی=میرصادقی | نام=میمنت | عنوان=شناخت مکتب‌های ادبی (13) - سوررئالیسم | ژورنال=چیستا | شماره=73 | سال=1369 | صفحه=457–459 | پیوند=http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/152405 | زبان=fa | تاریخ بازبینی=2017-02-19}} |
برتون در سال ۱۹۲۱ با ''[[سیمون کان]]'' ازدواج کرد و ساکن آپارتمانی در خیابان ''فونتن'' شد. او تا آخر عمر در همین آپارتمان زندگی کرد. در سال ۱۹۲۴ برتون که از جنبش دادا جدا شده بود، جنبش [[فراواقع‌گرایی]] را بنیاد نهاد و بیانیهٔ فراواقع‌گرایی را منتشر کرد.<ref>{{یادکرد ژورنال | نام خانوادگی=میرصادقی | نام=میمنت | عنوان=شناخت مکتب‌های ادبی (13) - سوررئالیسم | ژورنال=چیستا | شماره=73 | سال=1369 | صفحه=457–459 | پیوند=http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/152405 | زبان=fa | تاریخ بازبینی=2017-02-19}}</ref> این جنبش که ویژگی عمده‌اش توجه به رؤیا و فعالیت خودبه‌خودی ذهن بود، توجه افراد زیادی را جلب می‌کند. کسانی چون [[لویی آراگون]] و [[پل الوار]] (نزدیک‌ترین دوستان برتون)، [[روبر دسنوس]]، ''[[ماکس ارنست]]''، [[آنتونن آرتو]]، ''ژاک پرهرو''، ''[[ایو تانگی]]''، ''[[بنجامین پره]]''، ''[[ریمون کنو]]''، ''[[میشل لیریس]]''، ''[[آندره ماسون]]'' و [[من ری]] اعضای اولیهٔ آن هستند.<ref>{{یادکرد ژورنال | نام خانوادگی=گرکانی | نام=گیتا | عنوان=مکتب‌های ادبی: سوررئالیسم | ژورنال=آزما | شماره=56 | سال=1386 | صفحه=35–35 | پیوند=http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/395205 | زبان=fa | تاریخ بازبینی=2017-02-19}}</ref> |
||
برتون در سال ۱۹۲۶ با ''نادیا'' آشنا شد، او را می‌توان الهام‌بخش معروفترین آثار شاعر دانست. در همان سال به هوای تأثیر نهادن بر فضای اجتماعی و سیاسی، رابطه‌ای پرتلاطم با حزب کمونیست را آغاز کرد و برای مدتی کوتاه، در سال ۱۹۲۷ به آن حزب ملحق شد.{{سخ}} |
برتون در سال ۱۹۲۶ با ''نادیا'' آشنا شد، او را می‌توان الهام‌بخش معروفترین آثار شاعر دانست. در همان سال به هوای تأثیر نهادن بر فضای اجتماعی و سیاسی، رابطه‌ای پرتلاطم با حزب کمونیست را آغاز کرد و برای مدتی کوتاه، در سال ۱۹۲۷ به آن حزب ملحق شد.{{سخ}} |
||
در حوالی سال ۱۹۲۹ به خاطر باورهای سیاسی برتون، بسیاری از فراواقع‌گرایان از این جنبش اخراج شدند. در همین سال او متن آتشین بیانیهٔ دوم فراواقع‌گرایی را منتشر کرد. بسیاری از اعضای اخراجی جنبش نیز متن تند و تیزی با عنوان جنازه علیه برتون انتشار دادند. درهمین سال بروتون از همسرش سیمون جدا شد. [[سالوادور دالی]]، [[لوییس بونوئل]]، [[رنه شار]] و ''آلبرتو جاکوموتی'' به فراواقع‌گرایی پیوستند. |
در حوالی سال ۱۹۲۹ به خاطر باورهای سیاسی برتون، بسیاری از فراواقع‌گرایان از این جنبش اخراج شدند. در همین سال او متن آتشین بیانیهٔ دوم فراواقع‌گرایی را منتشر کرد. بسیاری از اعضای اخراجی جنبش نیز متن تند و تیزی با عنوان جنازه علیه برتون انتشار دادند. درهمین سال بروتون از همسرش سیمون جدا شد. [[سالوادور دالی]]، [[لوییس بونوئل]]، [[رنه شار]] و ''آلبرتو جاکوموتی'' به فراواقع‌گرایی پیوستند. |
||
| خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
== بخشی از کتاب‌شناسی == |
== بخشی از کتاب‌شناسی == |
||
* [[نادیا (رمان)|نادیا]] |
* [[نادیا (رمان)|نادیا]] |
||
* سرگذشت سوررئالیسم<ref>{{یادکرد وب | عنوان=آندره برتون | وبگاه=نشر نی | پیوند=http://nashreney.com/en/node/10001 | کد زبان=fa | تاریخ بازبینی=2017-02-19}} |
* سرگذشت سوررئالیسم<ref>{{یادکرد وب | عنوان=آندره برتون | وبگاه=نشر نی | پیوند=http://nashreney.com/en/node/10001 | کد زبان=fa | تاریخ بازبینی=2017-02-19}}</ref> |
||
== پانویس == |
== پانویس == |
||
| خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
{{ترتیب‌پیش‌فرض:بروتون، آندره}} |
{{ترتیب‌پیش‌فرض:بروتون، آندره}} |
||
[[رده:آثار آندره بروتون]] |
[[رده:آثار آندره بروتون]] |
||
[[رده:آنارشیست‌های اهل فرانسه]] |
[[رده:آنارشیست‌های اهل فرانسه]] |
||
| خط ۹۳: | خط ۹۴: | ||
[[رده:مارکسیست‌های اهل فرانسه]] |
[[رده:مارکسیست‌های اهل فرانسه]] |
||
[[رده:نویسندگان اهل فرانسه]] |
[[رده:نویسندگان اهل فرانسه]] |
||
[[رده:نویسندگان اهل نرماندی]] |
|||
[[رده:نویسندگان فراواقع‌گرا]] |
[[رده:نویسندگان فراواقع‌گرا]] |
||
[[رده:نویسندگان مارکسیست]] |
[[رده:نویسندگان مارکسیست]] |
||
نسخهٔ ۴ مارس ۲۰۱۷، ساعت ۰۹:۲۹
| آندره بروتون | |
|---|---|
 آندره برتون در سال ۱۹۲۴ | |
| زادهٔ | ۱۹ فوریه ۱۸۹۶ نورماندی |
| درگذشت | ۲۸ سپتامبر ۱۹۶۶ پاریس |
| ملیت |  فرانسوی |
| دوره | قرن بیستم |
| مکتب | سوررئالیسم |
آندره بروتون (به فرانسوی: André Breton) (زادهٔ ۱۸۹۶ - درگذشتهٔ ۱۹۶۶) شاعر، نویسنده، پیشگام و نظریه‌پرداز فراواقع‌گرا (سوررئالیست) فرانسوی بود.
سال‌شمار
کودکی و نوجوانی
آندره بروتون در ۱۹ فوریه ۱۸۹۶ در تنشبره (نورماندی) فرانسه به دنیا آمد و دوران کودکی را در بریتانی گذراند. پدرش در گذشته پلیس بود و بعد کسب و کار کوچکی راه انداخت، مادرش نیز خیاط زنانه‌دوز بود.
در کودکی به همراه خانواده به حومهٔ پاریس نقل مکان کردند و آندره در آنجا به مدرسه رفت، با الهام از سمبولیست‌ها آغاز به سرودن شعر کرد. وی پس از اتمام دوره متوسطه تحصیل در رشتهٔ پزشکی را آغاز کرد.
در سال ۱۹۱۵ برتون روانپزشک به خدمت نظام در رستهٔ بهداری فراخوانده شد، در آن ایام بود که نظریه‌های فروید را کشف کرد و به درمان بیماران روانی پرداخت. این فعالیت نظرات او را دربارهٔ ذهن و ناخودآگاه شکل بخشید.[۱] کمی بعد با ژاک واشه، هنرمند نامتعارف و اسرارآمیز آشنا شد و واشه او را به سنجش دوبارهٔ عقایدش دربارهٔ ادبیات و هنر واداشت. در سال ۱۹۱۹ و پس از مرگ اسرارآمیز واشه، برتون متن خودبه‌خودی میدان‌های مغناطیسی را (با همکاری فیلیپ سوپو) نوشت و به جنبش دادا علاقه‌مند شد. در سال ۱۹۲۰ که رهبر جنبش دادا، تریستان تسارا، به پاریس آمد، برتون مشتاقانه به فعالیت‌های پرشور و شر این جنبش پای گذاشت.
جنبش فراواقع‌گرایی
برتون در سال ۱۹۲۱ با سیمون کان ازدواج کرد و ساکن آپارتمانی در خیابان فونتن شد. او تا آخر عمر در همین آپارتمان زندگی کرد. در سال ۱۹۲۴ برتون که از جنبش دادا جدا شده بود، جنبش فراواقع‌گرایی را بنیاد نهاد و بیانیهٔ فراواقع‌گرایی را منتشر کرد.[۲] این جنبش که ویژگی عمده‌اش توجه به رؤیا و فعالیت خودبه‌خودی ذهن بود، توجه افراد زیادی را جلب می‌کند. کسانی چون لویی آراگون و پل الوار (نزدیک‌ترین دوستان برتون)، روبر دسنوس، ماکس ارنست، آنتونن آرتو، ژاک پرهرو، ایو تانگی، بنجامین پره، ریمون کنو، میشل لیریس، آندره ماسون و من ری اعضای اولیهٔ آن هستند.[۳]
برتون در سال ۱۹۲۶ با نادیا آشنا شد، او را می‌توان الهام‌بخش معروفترین آثار شاعر دانست. در همان سال به هوای تأثیر نهادن بر فضای اجتماعی و سیاسی، رابطه‌ای پرتلاطم با حزب کمونیست را آغاز کرد و برای مدتی کوتاه، در سال ۱۹۲۷ به آن حزب ملحق شد.
در حوالی سال ۱۹۲۹ به خاطر باورهای سیاسی برتون، بسیاری از فراواقع‌گرایان از این جنبش اخراج شدند. در همین سال او متن آتشین بیانیهٔ دوم فراواقع‌گرایی را منتشر کرد. بسیاری از اعضای اخراجی جنبش نیز متن تند و تیزی با عنوان جنازه علیه برتون انتشار دادند. درهمین سال بروتون از همسرش سیمون جدا شد. سالوادور دالی، لوییس بونوئل، رنه شار و آلبرتو جاکوموتی به فراواقع‌گرایی پیوستند.
هر چند برتون برای نزدیکی به حزب کمونیست (که اکنون سخت استالینیست شده) قدم پیش گذاشت، این حزب همچنان به فراواقع‌گرایی بدگمان بود. در بهار سال ۱۹۳۲، آن‌گاه که آراگون جنبش فراواقع‌گرایی را به هوای عضویت در حزب کمونیست ترک کذپ، رابطهٔ برتون با حزب خراب‌تر شد.
ازدواج دوم
در سال ۱۹۳۴ بروتون با ژاکلین لامبا آشنا شد و با او ازدواج کرد. این زن الهام بخش کتاب عشق جنون‌آسا است و از برتون صاحب دختری می‌شود. بروتون، بعد از آنکه از سخنرانی در کنگرهٔ نویسندگان برای دفاع از فرهنگ محروم شد، سرانجام از حزب کمونیست جدا شد. او هر چند تا پایان عمر در فعالیت‌های سیاسی شرکت داشت، لیکن دشمن سرسخت استالینیسم بود و از نخستین کسانی بود که در فرانسه، محاکمات رسوای مسکو را محکوم کرد. در سال ۱۹۳۸ به مکزیک سفر کرد و در آنجا انقلابی تبعیدی لئون تروتسکی را ملاقات کرد و با همکاری او متن بیانیهٔ «برای هنر مستقل انقلابی» را نوشت.
جنگ جهانی دوم
پس از بازگشت به فرانسه به منظور تشکیل سازمان تروتسکیستی فدراسیون بین‌المللی هنر مستقل شروع به فعالیت کرد. اما شروع جنگ برنامهٔ او را ناتمام گذاشت. بعد از شکست فرانسه برتون، در هراس از خفقان و سرکوب حکومت ویشی همراه خانواده‌اش اروپا را ترک کرد. بروتون به نیویورک پناه برد و در آنجا فعالیت‌های گوناگون فراواقع‌گرایانه را با تبعیدیان دیگر، از جمله ارنست، ماسون، کلود لوی-استروس. مارسل دوشان، سامان داد. در همین ایام است که از ژاکلین جدا شد و با'الیسا بیندهوف ازدواج کرد.
پس از جنگ
بروتون در سال ۱۹۴۶ با همسرش به فرانسه بازگشت و کوشید دیگر بار با دوستان گذشته‌اش پیوند برقرار کند، اما بسیاری از آنان گرفتار وابستگی‌هایی متضاد (از جمله به استالینیسم، مثل آراگون و الوار) بودند و به این ترتیب در اوایل دههٔ ۱۹۵۰ تنها شماری اندک از فراواقع‌گرایان پیش از جنگ همچنان در گروه باقی مانده بودند.
در سال ۱۹۵۱ «ماجرای کاروژ» که بسیاری فراواقع‌گرایان بر جامانده را از گروه دور کرد، سبب جدایی بیشتر برتون از همنسلان خود شد. در سال ۱۹۵۲ متن گفتگوهای بروتون با آندره پارینو به صورت رادیویی پخش و منتشر شد. در این ایام همکاری کوتاه‌مدتی میان فراواقع‌گرایان با آنارشیست‌ها اتفاق می‌افند و آخرین کتاب عمدهٔ برتون به نام کلید دشت‌ها نیز منتشر می‌شود. در دهه‌های ۱۹۵۰ – ۱۹۶۰ برتون در حالی که شماری از زنان و مردان جوان به دور او جمع شدند همچنان رهبری جنبش سازمان‌یافتهٔ فراواقع‌گرایی را در دست داشت.
آندره بروتون سرانجام در ۲۸ سپتامبر ۱۹۶۶ در پاریس چشم از جهان فرو می‌بندد.
بخشی از کتاب‌شناسی
پانویس
- ↑ ابراهیم، محسن (۱۳۶۶). «در ژرفنای گنگ یک رؤیا (مروری بر مکتب سوررئالیسم)». هنر (۱۴): ۸۸–۱۲۱. دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۰۲-۱۹.
- ↑ میرصادقی، میمنت (۱۳۶۹). «شناخت مکتب‌های ادبی (13) - سوررئالیسم». چیستا (۷۳): ۴۵۷–۴۵۹. دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۰۲-۱۹.
- ↑ گرکانی، گیتا (۱۳۸۶). «مکتب‌های ادبی: سوررئالیسم». آزما (۵۶): ۳۵–۳۵. دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۰۲-۱۹.
- ↑ «آندره برتون». دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۰۲-۱۹. از پارامتر ناشناخته
|وبگاه=صرف نظر شد (|وبگاه=پیشنهاد می‌شود) (کمک)
منابع
- سرگذشت سورئالیسم، گفتگو با آندره بروتون. ترجمهٔ عبدالله کوثری. نشر نی. ۱۳۸۱. ISBN 964-312-636-6
 |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ آندره برتون موجود است. |
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| نهادهای پژوهش هنری | |
| واژه‌نامه‌های زندگی‌نامه‌ای | |
| پایگاه‌های دادهٔ علمی | |
| سایر | |
- آثار آندره بروتون
- آنارشیست‌های اهل فرانسه
- اعضای حزب کمونیست فرانسه
- اهالی اورن
- بیخدایان اهل فرانسه
- تروتسکیستهای فرانسه
- دادائیسم
- درگذشتگان ۱۹۶۶ (میلادی)
- رماننویسان اهل فرانسه
- رماننویسان سده ۲۰ (میلادی) اهل فرانسه
- زادگان ۱۸۹۶ (میلادی)
- شاعران اهل فرانسه
- شاعران سده ۲۰ (میلادی) اهل فرانسه
- فراواقع‌گرایی
- کمونیستهای اهل فرانسه
- مارکسیست‌های اهل فرانسه
- نویسندگان اهل فرانسه
- نویسندگان اهل نرماندی
- نویسندگان فراواقع‌گرا
- نویسندگان مارکسیست
- نویسندگان نوگرا