مارکوس گاروی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Fatranslator (بحث | مشارکت‌ها)
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات ردهٔ همسنگ (۳۰) +مرتب+تمیز (۱۴.۷ core): + رده:پان-آفریقاییست‌ها
خط ۳: خط ۳:
| image = Marcus_Garvey_1924-08-05.jpg
| image = Marcus_Garvey_1924-08-05.jpg
}}
}}
'''مارکوس گاروی''' {{به انگلیسی|Marcus Garvey}} در ۱۷ آگوست ۱۸۸۷ در [[جامائیکا]] به‌دنیا آمد. او را نخستین [[سیاهپوست]]ی می‌دانند که جنبشی برای بازگرداندن سیاهپوستان از [[قاره آمریکا]] به آفریقا- سرزمین نیاکانشان- به‌وجود آورد. وی عقیده داشت از آنجاکه سیاهپوستان به‌صورت برده از آفریقا به آمریکا آورده شده‌اند و این ذهنیت در آنان و سپیدپوستان باقی‌مانده است، در اینجا دشوار است که بتوانند رشد کنند و ترقی، تحت فشار دولت، منطقی و دائمی نیست ولی در قاره خودشان امکان پیشرفت برایشان وجود دارد. پیش از مارکوس، بسیاری از بردگان آزاد شده [[آمریکای شمالی]] با کمک این دولت به آفریقا منتقل و در آنجا کشور لیبریا را تأسیس کرده بودند که تا مدت‌ها یک وزیر منصوب از آمریکا بر کار آنان نظارت داشت.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده =نوشیروان کیهانی زاد |نشانی= http://www.hamshahrionline.ir/print/113985|عنوان=جنبش بازگشت سیاهپوستان به آفریقا | ناشر =همشهری آنلاین |تاریخ = ۲۶ مرداد ۱۳۸۹ |تاریخ بازبینی= ۱۴ خرداد ۱۳۹۳}}</ref>

'''مارکوس گاروی''' {{به انگلیسی|Marcus Garvey}} در ۱۷ آگوست ۱۸۸۷ در [[جامائیکا]] به‌دنیا آمد. او را نخستین [[سیاهپوست|سیاهپوستی]] می‌دانند که جنبشی برای بازگرداندن سیاهپوستان از [[قاره آمریکا]] به آفریقا- سرزمین نیاکانشان- به‌وجود آورد. وی عقیده داشت از آنجاکه سیاهپوستان به‌صورت برده از آفریقا به آمریکا آورده شده‌اند و این ذهنیت در آنان و سپیدپوستان باقی‌مانده است، در اینجا دشوار است که بتوانند رشد کنند و ترقی، تحت فشار دولت، منطقی و دائمی نیست ولی در قاره خودشان امکان پیشرفت برایشان وجود دارد. پیش از مارکوس، بسیاری از بردگان آزاد شده [[آمریکای شمالی]] با کمک این دولت به آفریقا منتقل و در آنجا کشور لیبریا را تأسیس کرده بودند که تا مدت‌ها یک وزیر منصوب از آمریکا بر کار آنان نظارت داشت.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده =نوشیروان کیهانی زاد |نشانی= http://www.hamshahrionline.ir/print/113985|عنوان=جنبش بازگشت سیاهپوستان به آفریقا | ناشر =همشهری آنلاین |تاریخ = ۲۶ مرداد ۱۳۸۹ |تاریخ بازبینی= ۱۴ خرداد ۱۳۹۳}}</ref>


گاروی و دیگر خیراندیشان آفریقا از روی حسن نیت از [[هایله سلاسی]] حمایت کردند تا به نماد همبستگی و اتحاد در آفریقا تبدیل شود و بتوانند بر تفرقه و پراکندگی تصمیم‌ها فائق آیند،
گاروی و دیگر خیراندیشان آفریقا از روی حسن نیت از [[هایله سلاسی]] حمایت کردند تا به نماد همبستگی و اتحاد در آفریقا تبدیل شود و بتوانند بر تفرقه و پراکندگی تصمیم‌ها فائق آیند،
خط ۱۸: خط ۱۷:


[[رده:اهالی لندن]]
[[رده:اهالی لندن]]
[[رده:پان-آفریقاییست‌ها]]
[[رده:پراکنده‌های آفریقا]]
[[رده:پراکنده‌های آفریقا]]
[[رده:دانش‌آموختگان دانشگاه بیرکبک لندن]]
[[رده:دانش‌آموختگان دانشگاه بیرکبک لندن]]

نسخهٔ ‏۱ مارس ۲۰۱۷، ساعت ۱۸:۱۷

مارکوس گاروی

مارکوس گاروی (به انگلیسی: Marcus Garvey) در ۱۷ آگوست ۱۸۸۷ در جامائیکا به‌دنیا آمد. او را نخستین سیاهپوستی می‌دانند که جنبشی برای بازگرداندن سیاهپوستان از قاره آمریکا به آفریقا- سرزمین نیاکانشان- به‌وجود آورد. وی عقیده داشت از آنجاکه سیاهپوستان به‌صورت برده از آفریقا به آمریکا آورده شده‌اند و این ذهنیت در آنان و سپیدپوستان باقی‌مانده است، در اینجا دشوار است که بتوانند رشد کنند و ترقی، تحت فشار دولت، منطقی و دائمی نیست ولی در قاره خودشان امکان پیشرفت برایشان وجود دارد. پیش از مارکوس، بسیاری از بردگان آزاد شده آمریکای شمالی با کمک این دولت به آفریقا منتقل و در آنجا کشور لیبریا را تأسیس کرده بودند که تا مدت‌ها یک وزیر منصوب از آمریکا بر کار آنان نظارت داشت.[۱]

گاروی و دیگر خیراندیشان آفریقا از روی حسن نیت از هایله سلاسی حمایت کردند تا به نماد همبستگی و اتحاد در آفریقا تبدیل شود و بتوانند بر تفرقه و پراکندگی تصمیم‌ها فائق آیند، اما، ماجرای خودخداپنداری سلاسی آغاز شد.[۲]

مرگ

مارکوس گاروی در ۱۰ ژوئن ۱۹۴۰ پس از دیدن آگهی ترحیم خود در یک روزنامهٔ شیکاگویی درگذشت. این آگهی که سهواً چاپ شده بود، وی را بی‌پول، تنها، و نامحبوب توصیف کرده بود. شدت ناراحتی گاروی به حدی بود که دوبار سکته کرد.[۳][۴]

منابع

  1. نوشیروان کیهانی زاد (۲۶ مرداد ۱۳۸۹). «جنبش بازگشت سیاهپوستان به آفریقا». همشهری آنلاین. دریافت‌شده در ۱۴ خرداد ۱۳۹۳.
  2. نویسندهٔ سایت همنشین بهار. «هستم آنکه هستم». همنشین بهار. دریافت‌شده در ۱۴ خرداد ۱۳۹۳.
  3. "Premature Death by Premature Obituary; in the Latest in His Series on Striking Images, Our Columnist Reflects on the 'Passing Away' of People Who Are Very Much Alive," The Evening Standard (London, England), April 23, 2015, http://www.questia.com/read/1G1-410834671/premature-death-by-premature-obituary-in-the-latest. (نیازمند آبونمان)
  4. Frank McNally. "An Irishman's Diary." The Irish Times. 2011. HighBeam Research. (May 23, 2015). http://www.highbeam.com/doc/1P2-28274346.html (نیازمند آبونمان)