شمش (ایزد): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
جز افزودن جعبه> (درخواست کاربر:Wikimostafa) +تمیز+
جعبه
خط ۱: خط ۱:
{{Infobox deity
{{Infobox deity
|type=Mesopotamian
|type=Mesopotamian
|name=شمش (ایزد)
|name=شَمَش
|image=Image:Milkau Oberer Teil der Stele mit dem Text von Hammurapis Gesetzescode 369-2.png
|image=Image:Milkau Oberer Teil der Stele mit dem Text von Hammurapis Gesetzescode 369-2.png
|image_size=
|image_size=
|caption=Shamash (seated), depicted as handing symbols of authority to [[حمورابی]] (relief on the upper part of the stele of [[قانون حمورابی]]
|caption=شمش (نشسته) نمادهای اقتدار را به [[حمورابی]] تحویل می‌دهد؛ سنگ‌برجسته‌ی گوشه‌ی بالایی [[قانون حمورابی]]
|deity_of=[[خورشید]] god, god of Salvation, Justice,divination and law
|deity_of=خدای [[خورشید]]، رستگاری، عدالت، پیش‌گویی و قانون
|abode=
|abode=
|planet=[[زحل]]
|planet=[[زحل]]
|symbol=Star/Sun Symbol, Winged Sun Emblem, [[شیر (گربه‌سان)]]
|symbol=نماد خورشید/ستاره، نشان [[خورشید بالدار]]، [[شیر (گربه‌سان)|شیر]]
|consort=[[Aya (goddess)|Aya]]
|consort=[[Aya (goddess)|Aya]]
|parents=[[سین (ایزدبانو)]] و [[نینگال]]
|parents=[[سین (ایزدبانو)]] و [[نینگال]]

نسخهٔ ‏۱ مارس ۲۰۱۷، ساعت ۱۳:۰۹

شَمَش
خدای خورشید، رستگاری، عدالت، پیش‌گویی و قانون
شمش (نشسته) نمادهای اقتدار را به حمورابی تحویل می‌دهد؛ سنگ‌برجسته‌ی گوشه‌ی بالایی قانون حمورابی
سیارهزحل
نمادنماد خورشید/ستاره، نشان خورشید بالدار، شیر
والدینسین (ایزدبانو) و نینگال
همسرAya
نقش خدای بین النهرینی شَمَش در یک برجسته کاری آشوری در قصر نمرود (۸۶۰ - ۸۶۵ قبل از میلاد)
مهر استوانه‌ای از سنگ آهک از میان رودان و نقش آن: پرستش شمش، محفوظ در موزه لوور

شَمَش (به اکدی: 𒀭𒌓، آوانگاری: dŠamaš) خدای آفتاب بابلیان که در حماسه گیلگمش از آن یاد می شود.[۱][۲]

وی به گیلگمش دستور می‌دهد به همکاری یار خود (انکیدو) با خومبه به به پیکار برخیزد و او را به سبب گناهان بسیار در خون کشد. شمش نگهدار دو پهلوان بود و در حین نبرد با خومبه به ایشان را قوت قلب می‌داد.



پانویس

  1. بورکهارت، گئورگ (۱۳۸۳)، ص .۱۹
  2. «شمش». لغت نامه دهخدا. دریافت‌شده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۱۰.

منابع

  • گیل گمش، ترجمه احمد شاملو، نشر چشمه
  • گئورگ بورکهارت (۱۳۸۳)، «۱»، گیلگمش (کهن ترین حماسۀ بشری)، ترجمهٔ داوود منشی زاده (ویراست اول)، نام شهر محل چاپ: نشر اختران، شابک ISBN ۹۶۴-۷۵۱۴-۴۸-۴ مقدار |شابک= را بررسی کنید: invalid character (کمک)

الگو:موضوعات قوم سامی الگو:اساطیر سومریان