دوره نخست مجلس شورای ملی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز ربات: افزودن رده‌های همسنگ |
جایگزینی الگوی دیگر کاربردها با اشتباه نشود |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{اشتباه نشود|دوره نخست مجلس شورای اسلامی}} |
|||
{{کاربردهای دیگر|مجلس اول}} |
|||
{{Infobox legislative session |
{{Infobox legislative session |
||
| name = مجلس نخست{{سخ}}نخستین دوره مجلس شورای ملی |
| name = مجلس نخست{{سخ}}نخستین دوره مجلس شورای ملی |
||
نسخهٔ ۱۹ فوریهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۴:۲۳
| مجلس نخست نخستین دوره مجلس شورای ملی | |||
|---|---|---|---|
| |||
| نهاد قانون‌گذاری | مجلس شورای ملی | ||
| کشور |  ایران | ||
| تجمعگاه | عمارت بهارستان | ||
| مدت دوره | ۱۴ مهر ۱۲۸۵ – ۲ تیر ۱۲۸۷ | ||
| انتخابات | انتخابات مجلس شورای ملی ۱۲۸۵ | ||
| عضوها | ۱۵۶ نماینده | ||
| رئیس مجلس | مرتضی‌قلی‌خان هدایت | ||
| زمان اجلاس‌ها | |||
| ۱ام: ۱۴ مهر ۱۲۸۵ – ۲ تیر ۱۲۸۷ | |||
دوره نخست مجلس شورای ملی ایران از ۱۸ شعبان ۱۳۲۴ (۱۴ میزان ۱۲۸۵/۷ اکتبر ۱۹۰۶) تا به توپ بسته شدنش در ۲۳ جمادی‌الاول ۱۳۲۶ (۲ سرطان ۱۲۸۷/۲۳ ژوئن ۱۹۰۸) دایر بود.
انتخابات
طبق نظامنامۀ انتخابات یکمین مجلس شورای ملی، انتخابات نه به صورت تقسیم بندی کشور به حوزه های انتخابی، بلکه بر اساس جایگاه های اجتماعی و به صورت طبقاتی انجام می شد. ۶ گروه دارای «حق انتخاب شدن» عبارت بودند از: ۱- شاهزادگان و درباریان، ۲- روحانیان و طلبه ها، ۳- اشراف و اعیان، ۴- تاجرانی که مکان مشخصی برای کسب داشته باشند، ۵- ملاکینی که زمین هایشان حداقل ۱۰۰۰ تومان ارزش داشته باشد، و ۶- استادکاران دارای مغازه(اصناف).
همچنین همۀ مردم هم حق رأی دادن نداشتند. گروه های دارای «حق انتخاب کردن» عبارت بودند از: ۱- شاهزادگان و درباریان، ۲- روحانیان و طلبه ها، ۳- اعیان و اشراف، ۴- تاجران، ۵- مالکان، ۶- فلاحان و ۷- اصناف. زنان، کارگران، شاگردان اصناف و دهقان های روستایی حق انتخاب کردن نداشتند.[۱]
همچنین انتخابات یکمین مجلس شورای ملی به صورت حزبی نبود و در این زمان هنوز در عرصۀ سیاست ایران حزبی شکل نگرفته بود.
کارنامه مجلس اول
مصوبات مجلس قانون‌گذاری در مدت زمان کوتاه فعالیت خود از قرار زیر است.[۲]
- نظام‌نامه داخلی دارالشورای ایران در ۹۰ ماده (۲۹ شعبان ۱۳۲۴)
- نظام‌نامه اساسی مشتمل بر ۵۱ ماده (۱۴ ذیقعده ۱۳۲۴)
- متمم قانون اساسی در ۱۰۷ ماده (۲۹ شعبان ۱۳۲۵)
- قانون انجمن‌های ایالتی و ولایتی در ۱۲۲ ماده (ربیع‌الثانی ۱۳۲۵)
- قانون بلدیه در ۱۰۸ ماده (۱۳۲۵)
- قانون مطبوعات در ۵۲ ماده (۵ محرم ۱۳۲۶)
- قانون تشکیل ایالات و ولایات و دستورالعمل حکام که به قوانین وزارت داخله معروف است. شامل ۴۳۲ ماده و ۲۶ ماده ضمیمه (۴ ذیقعده ۱۳۲۵)
- قانون وظایف یا مستمریات شامل ۱۰ ماده (۱۹ ربیع‌الاول ۱۳۲۶)
- قانون ممیزی علمی و اجرای آن (۱۳۲۵)
- قانون انجمن‌های تجارتی (۱۳۲۶)
- قانون رشوه و مجازات آن
- قانون تعیین مقرری دربار سلطنتی
- قانون عدلیه که ناتمام ماند
- ترتیب بودجه و تعیین مخارج ادارات
منابع
- بهار، محمدتقی (۱۳۵۷)، تاریخ مختصر احزاب سیاسی، تهران: شرکت سهامی کتابهای جیبی
 | این یک مقالهٔ خرد تاریخ معاصر است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |